Ευρασιατική-ισλαμική Ένωση, όπως Ευρωπαϊκή Ένωση;

.

Του Γιώργου Κωνσταντινίδη*

Το διεθνές οικονομικό και πολιτικό σύστημα έχει καταστεί πολυπολικό κατά τα τις τελευταίες δεκαετίες, κυρίως μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού στην Ανατολική Ευρώπη και εξαιτίας της ραγδαίας τεχνολογικής προόδου, προκαλώντας τεκτονικές αλλαγές σε όρους γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής, αναδιανέμοντας την οικονομική και πολιτική ισχύ και αυξομειώνοντας την γεωπολιτική και οικονομική «υπεραξία» κάποιων κρατών σε βάρος ή προς όφελος κάποιων άλλων.

Λόγω των εφαρμοζόμενων δημοσιονομικών και νομισματικών πολιτικών των κυβερνήσεών τους και του υπερκαταναλωτικού προτύπου που κυριάρχησε στις δυτικές οικονομίες, τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι Η.Π.Α., ο Καναδάς και γενικότερα οι δυτικού τύπου ισχυρές οικονομίες παρουσίασαν σημαντική αύξηση του δημόσιου χρέους τους ως ποσοστού του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος τους (Α.Ε.Π.), γεγονός που αύξησε και το δείκτη του κατά κεφαλήν δημοσίου χρέους τους.

Η υπερχρέωση του δυτικού και του ανατολικού ημισφαιρίου του πλανήτη έχει δημιουργήσει τεράστια αβεβαιότητα στις διεθνείς αγορές, στις παγκόσμιες συναλλαγές, διευρύνει το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών και πολιτών και οδηγεί σε μια ολοένα και επιταχυνόμενη διαταραχή της σταθερότητας της υφηλίου, με εστίες τοπικών, εμφύλιων, διμερών ή και πολυμερών συγκρούσεων και πολέμων να αναζωπυρώνονται ή να ξεσπούν με απρόβλεπτες συνέπειες για τις μελλοντικές γενιές.

Ελληνική κρίση: Τα παραδείγματα της Κύπρου, της Ρουμανίας και της Τουρκίας

.

Του Γιώργου Κωνσταντινίδη*

Καλά θα έκανε η Ελλάδα να βλέπει τι γίνεται γύρω της από οικονομικής και παραγωγικής πλευράς.

Η Ελλάδα από το 2010 βρίσκεται στις συμπληγάδες της Τρόικας και ειδικότερα του Δ.Ν.Τ., το οποίο διαχρονικά προτείνει φιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές για να σταθεροποιηθεί αρχικά και μετά να αναπτυχθεί η κάθε οικονομία. Η «συνταγή» του Δ.Ν.Τ. στις χώρες που καλείται να συνδράμει ώστε να αντιμετωπίσουν τα μακροοικονομικά τους προβλήματα και να αναπτυχθούν είναι τις περισσότερες φορές η ίδια με κάποιες διαφοροποιήσεις, ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρα.

Έχει γίνει εκτενέστατη συζήτηση για τα μέτρα που ζητάει το Δ.Ν.Τ. ή η Ε.Κ.Τ. να εφαρμόσει η Ελλάδα, αλλά δεν έχει αναλυθεί ο τρόπος που άλλα κράτη κατάφεραν να απαγκιστρωθούν από το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Κ.Τ., ολοκληρώνοντας τα προγράμματα σταθερότητας που τους είχαν επιβληθεί και επιτυγχάνοντας θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Με ποιες πολιτικές τα κατάφεραν και επανεκκίνησαν τις οικονομίες τους; Ας δούμε επιγραμματικά πώς εξελίχθηκαν τα προγράμματα σταθερότητας στην Κύπρο, στην Τουρκία και στη Ρουμανία.