Αναστάσιος Λαυρέντζος: ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ – Η ΣΙΩΠΗΡΗ ΑΛΩΣΗ

 Αν. Λαυρέντζος. Δημογραφικό. Το Βιολογικό τέλος της Ελλάδας – YouTube
[Πρώτη προτεραιότητα η υπογεννητικότητα
Το πολιτικό σύστημα και οι πολίτες στην Ελλάδα πρέπει να αντιληφθούν ότι η δημογραφική βόμβα οδηγεί σε βιολογικό τέλος την χώρα, λέει ο συγγραφέας και αναλυτής Αναστάσιος Λαυρέντζος μιλώντας στον 98.4.
Ο κ. Λαυρέντζος παρουσίασε στοιχεία σοκ για τις πολυσχιδείς επιπτώσεις της υπογεννητικότητας στη Ελλάδα, δίνοντας και παραδείγματα για το πως μπορεί η κατάσταση να αναστραφεί πριν φτάσουμε στο σημείο απονέκρωσης της χώρας.]

***

Γιώργος Σαχίνης: …Θυμήθηκα τον κ. Αναστάστιο Λαυρέντζο μετά την δημοσιοποίηση της έκθεσης «σοκ», όπως χαρακτηρίστηκε από τον Τύπο, για την μείωση του πληθυσμού κατά 2.5 εκατομμύρια έως το 2050. Αυτό μεταξύ άλλων στην έκθεση της ειδικής επιστημονικής επιτροπής που συνδράμει το έργο της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής στην οποία είχε κληθεί ο κ. Λαυρέντζος να εκθέσει τις δικές του απόψεις.

Αναστάσιος Λαυρέντζος: …Εγώ έχω κάνει μία μελέτη πάνω στο θέμα αυτό όπως γνωρίζετε. Δεν είναι θέμα ευαισθησίας. Είναι θέμα να κατανοήσουμε σε βάθος ότι αυτό είναι το μείζον Ελληνικό ζήτημα. Δηλαδή, όλα τ’ άλλα τα οποία συζητάμε είναι διορθώσιμα και αναστρέψιμα. Όταν όμως η χώρα συνεχίσει σ’ αυτόν τον κατήφορο που ήδη βρίσκεται στο δημογραφικό, η αναστροφή από ένα σημείο και πέρα είναι ανέφικτη.

Η ιδεολογική ρομφαία της ολιγαρχίας.

 Γιώργος Κοντογιώργης

Είναι κοινός τόπος πλέον πως οι παραδοσιακές ιδεολογίες έχουν εκπληρώσει τον προορισμό τους και έχουν περιέλθει στα αζήτητα της ιστορίας. Αυτό έχει ως συνέπεια τα κόμματα να έχουν μεταβληθεί άρδην σε «ιδιωτικές εταιρίες», ή για να είμαι πιο επιεικής «σε εταιρίες ιδιοποίησης του δημοσίου χώρου».

Ειδικότερα στην Ελλάδα, από την πρώτη στιγμή της Βαυαροκρατίας το κομματικό σύστημα από φορέας διαμεσολάβησης συμφερόντων και τροφοδότης με πολιτικό προσωπικό της εξουσίας μεταβλήθηκε σε πολιτικό σύστημα. Ίππευσε στο πολιτικό σύστημα, το ιδιοποιήθηκε και δι’ αυτού λειτούργησε ως επικαρπωτής του κράτους και δυνάστης της κοινωνίας. Γι’ αυτό και έχω ορίσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα ως δυναστική κομματοκρατία.

Σε ό,τι αφορά στο «λαϊκισμό» και στις νεότερες χρήσεις του, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί για να μην γίνουμε παίγνιο στα χέρια των ιδεολόγων της ολιγαρχίας. Άλλοτε, η έννοια του λαϊκισμού όριζε την συμπεριφορά εκείνου του πολιτικού προσωπικού που επιδίωκε την εξαπάτηση του λαού, την καταδολίευση των συμφερόντων του, με σκοπό να αποσπάσει την εμπιστοσύνη του και να ηγεμονεύσει.

Γ. Κοντογιώργης – Παγκοσμιοποίηση, διεθνής οικονομία και ανεργία στις καπιταλιστικές χώρες.

σ.σ. Βάζω το βίντεο απλά για τον Γ. Κοντογιώργη. Για να καταλάβουμε καλύτερα τους λόγους για τους οποίους η άρχουσα Αριστερά έχει στραφεί εναντίον της κοινωνίας. Το βίντεο ξεκινάει με τον πόλεμο που έχει ανοίξει η διεθνής των αγορών στην πολιτική Τραμπ, η οποία επανέρχεται στον παλιό κλασσικό φιλελευθερισμό που οι νεότεροι ταγοί της Αριστεράς την χαρακτηρίζουν ως ακροδεξιά.  

«Το πιο σημαντικό σ’ αυτήν την λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ηγεμονία της διεθνούς των αγορών, άρα ενός κεφαλαίου που δεν έχει πατρίδα, που πολεμάει την πολιτισμική συνοχή των χωρών οι οποίες ακριβώς παράγουν και τους δίνουν τον πλούτο, το πιο σημαντικό είναι ότι:
– επιδιώκει την μεταβολή της εργασίας από σχέση δημοσίου δικαίου σε εμπόρευμα, να πουλιέται όσο όσο
– προσπαθεί με την κινητικότητα της εργασίας να εκτονώνει τις κοινωνικές εντάσεις στις χώρες του τρίτου κόσμου -όπου τις παράγει η ίδια- και μεταφέρει την επίλυση του κοινωνικού προβλήματος στις χώρες της πρωτοπορίας (λαθρομετανάστες) ασκώντας πίεση και μεταβάλλοντας και εδώ τους όρους»

Η άρχουσα αριστερή νομενκλατούρα και η φασίζουσα οίηση του πολιτεύεσθαι.

 Γιώργος Κοντογιώργης

Με αφορμή την αποστροφή του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα (και πολλών άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε άλλες στιγμές) ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες που είχαν συγκεντρωθεί στο Σύνταγμα για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην εξυφαινόμενη τότε συμφωνία για το «Μακεδονικό» ζήτημα είναι «ετερόκλητος όχλος», είχα πει ότι επιβεβαιώνεται πως η «αριστερή κομματοκρατία αποτελεί την επιτομή της φασιστικής λογικής της πολιτικής».

Με αφορμή την επαχθή για τη χώρα συμφωνία με τα Σκόπια που έφερε η κυβέρνηση, η φασίζουσα λογική του πολιτεύεσθαι ξεδιπλώθηκε σε όλη της την έκταση. Ο πρωθυπουργός δηλώνει με «γκεμπελική» οίηση ότι δεν θα υποβάλει τη συμφωνία στην κρίση του ελληνικού λαού διότι με την απόφασή του θα εκθέσει τη χώρα!… Η επιτομή της ολοκληρωτικής πολιτικής αρχής διδάσκει όντως ότι η αυθεντία του ενός ακυρώνει εξ ολοκλήρου την όποια αντίθετη βούληση μιας ολόκληρης χώρας.

Συγχρόνως σε μια πρωτοφανή ενορχήστρωση εμετικού πολιτικού λόγου, στην οποία συμμετέχουν ο ίδιος ο πρωθυπουργός και σύμπας ο ΣΥΡΙΖΑ επιδόθηκαν και συνεχίζουν να επιδίδονται, αντί επιχειρημάτων, σε ύβρεις και χαρακτηρισμούς χαμαιτυπείου (όποιος αντιλέγει στη συμφωνία είναι ακροδεξιός, εθνικιστής, φασίστας, χρυσαυγίτης, συντηρητικός κλπ) με προφανή σκοπό να ενοχοποιήσουν την αντίθετη άποψη, επιδεικνύοντας μια υψηλή περιφρόνηση προς την βούληση σημαίνοντος μέρους της κοινωνίας.

Το ζήτημα, στο πλαίσιο αυτό, δεν είναι η φασίζουσα λογική της Συριζαίας Αριστεράς, την οποία άλλωστε γνωρίζουμε από τον παρελθόντα βίο της στα πανεπιστήμια και όπου είχε την ευκαιρία να αναλάβει ρόλους. Ο ΣΥΡΙΖΑ με πρώτον τον πρωθυπουργό, δεν αισθάνεται ότι υπηρετεί τη χώρα, ούτε ότι εκπροσωπεί την βούληση της κοινωνίας. Πιστεύει μάλιστα ότι αυτός και οι οικείοι του εκφράζουν την πεμπτουσία της προόδου, απέναντι στην αγελαία, συντηρητική, ιδιοτελή και προσηλωμένη στις αξιωματικές αρχές ενός αντιδραστικού παρελθόντος κοινωνία.

Τι είναι δημοκρατία;

schizas.com

Γιώργος Κοντογιώργης
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Η δημοκρατική αρχή ως πρόταγμα και ως διακύβευμα*

1. Η προσέγγιση της δημοκρατίας που επιχειρώ εδώ τοποθετείται στον αντίποδα της ιδεολογικής παλινωδίας της νεοτερικότητας, η οποία, θέλοντας να συγκαλύψει ουσιαστικά το γεγονός ότι η πολιτεία της είναι απλώς μετα-δεσποτική, διέπραξε ένα πρωτοφανές γνωσιολογικά άλμα αυθαιρεσίας. Επένδυσε με δημοκρατικό μανδύα ένα τυπικά πρωτο-ανθρωποκεντρικό1 πολιτικό σύστημα ενώ συγχρόνως για να γίνει πειστικό το επιχείρημά της περιέλαβε στο ίδιο τυπολογικό περιτύλιγμα πολιτείες (τη δημοκρατία, την αντιπροσώπευση, το προ-αντιπροσωπευτικό σύστημα) με ασύμβατο μεταξύ τους περιεχόμενο.

Θεμελιώδης για την κατανόηση της διαφοροποίησης της νεοτερικότητας στο θέμα της δημοκρατίας σε σχέση με την «αρχαιότητα», που την ενέπνευσε, είναι η επισήμανση ότι στην πόλη η πολιτεία αυτή υπήρξε το πραγματικό αποτέλεσμα μιας μακράς εξελικτικής πορείας προς την ωριμότητα. Η κοινωνία της πόλης δεν είχε ενώπιόν της ένα προγενέστερο παράδειγμα ούτε μια θεωρητική βάση, προκειμένου να προβληματισθεί για τη δημοκρατία. Εξού και στην πόλη η έννοια της δημοκρατίας –όπως και οι λοιπές πολιτειακές έννοιες– περιγράφει ένα κοινωνικό φαινόμενο: το του δήμου κρατείν της πολιτείας. Οπωσδήποτε, η πραγματικότητα της δημοκρατίας ενδύθηκε συντοχρόνω με θεωρητικό και ιδεολογικό υπόβαθρο, με τις έννοιες που δίδουν υπόσταση και κάνουν αναγκαία την επιδίωξή της.