ΑΒΕΡΩΦ

Διαδικτυακό Θωρηκτό

  • Ἡ Ἱστορία,ΔΕΝ ἀλλάζει !

  • Ἡ Μακεδονία εἶναι Ε Λ Λ Α Δ Α

  • Πρόσφατα άρθρα

  • Kατηγορίες

  • Υπέρ της ζωής, κατά των εκτρώσεων

  • ΓΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ

  • Η ΒΟΡ.ΗΠΕΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

  • Ἀπό τήν Φλωρεντία,στήν ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ

  • ΜΕΤΑΜΟΥΣΕΙΟΝ – Θ/Κ «Γ.ΑΒΕΡΩΦ»

  • Μαθαίνουμε…

  • ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ

  • ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΝ

  • ΝΕΩΤΕΡΟ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ «ΗΛΙΟΥ»

  • ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟΝ (Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ)

  • ΛΕΞΙΚΟΝ ΗΣΥΧΙΟΥ

  • ΛΕΞΙΚΟΝ «LIDDEL-SCOTT»

  • ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

  • ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ

  • 324 – 1453

  • ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ

  • 1 8 2 1

  • Ἀπομνημονεύματα Ἡρώων τοῦ 1821

  • Ὁ ΕΛΛΗΝΟ – ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ τοῦ…

  • ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝ (1904-8)

  • ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ’12- ’13

  • ΤΟ ΠΝ ΤΙΜΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ

  • Α’ ΠΠ (1914-18)

  • Μ.ΑΣΙΑ (1919-22)

  • O X I (1940-41)

  • ΙΩΑΝ.ΜΕΤΑΞΑΣ

  • ΕΑΡΙΝΗ ΕΠΙΘΕΣΙΣ (9-24 Μαρ.1941)

  • Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ (1941)

  • Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (1941)

  • Β’ ΠΠ (1 9 4 1 – 4)

  • ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Θ/Κ «ΓΕΩΡ. ΑΒΕΡΩΦ»

  • ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

  • ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

  • ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

  • ΕΓΕΡΤΗΡΙΟΝ ΣΑΛΠΙΣΜΑ

  • Πρόσφατα σχόλια

    ΚΡΙΤΩΝ στη Μήπως να παίξουμε τα ρέστα…
    Πετροβούβαλος στη Μήπως να παίξουμε τα ρέστα…
    ΚΡΙΤΩΝ στη Μήπως να παίξουμε τα ρέστα…
    Πετροβούβαλος στη Μήπως να παίξουμε τα ρέστα…
    ΚΡΙΤΩΝ στη Μήπως να παίξουμε τα ρέστα…
  • Ὁ Γκρεμιστής Κωστῆ Παλαμᾶ

  • Θ/Κ «Γ. ΑΒΕΡΩΦ» ΣΗΜΑ 3 Δεκ.1912

  • ΟΡΚΟΣ ΕΦΗΒΩΝ

  • ΟΡΚΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΙΚΩΝ

  • ——————————

  • ΦΟΡΕΣΙΕΣ καί ΑΡΜΑΤΑ τοῦ ’21

  • Η ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΝΥΚΑ (1838)

  • ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ (1974) …ἡ ταινία

  • ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑΙ ΩΜΟΤΗΤΕΣ

  • Μία ἀνοικτή πληγή Μνήμης 1914-23

  • Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

  • ——————————

  • Ζημίαι τῶν ἀρχαιοτήτων έκ τοῦ πολέμου καί τῶν στρατευμάτων κατοχῆς (1946)

  • Ο ΦΙΛΕΛΛΗΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ

  • ΘΑ ΑΝΟΙΞΗι Ο ΦΑΚΕΛΛΟΣ ;

  • ΑΘΑΝΑΤΟΙ !!!

  • 1944-49

  • ΑΓΕΛΑΣΤΟΣ ΠΕΤΡΑ

  • ΣΕΜΝΩΝ ΘΕΩΝ

  • ΟΙ ΤΥΜΒΩΡΥΧΟΙ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

  • ΔΙΟΛΚΟΣ,ΓΙΑ 1500 ΧΡΟΝΙΑ

  • ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

  • ΟΧΙ ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ

  • M.K.I.E.

  • Γιά ἀποπληρωμή ἐξωτ.χρεῶν,μόνο…

  • Ἡ ἔξοδός μας,εἶναι ἡ Κ_ _ _ά _α τους !

  • ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ…

  • INSIDE JOB

Posts Tagged ‘Γιώργος Δαμιανός’

Πώς και πότε γιορτάστηκε για πρώτη φορά η 25η Μαρτίου

Posted by Μέλια στο 25 Μαρτίου, 2015

Εικόνα από:pisoapothnkoyrtina.blogspot.com

γράφει ο Γιώργος Δαμιανός

α) Γιορτάστηκε το 1838 με πρωτοβουλία του Δημάρχου, ενώ η Κυβέρνηση δεν εκπροσωπήθηκε επίσημα.

β) Ο Όθων ήταν αντίθετος να συνδυαστεί η επανάσταση με την εκκλησιαστική γιορτή του Ευαγγελισμού.

γ) Το παλάτι δεν επιθυμούσε έξοδα γιορτές την εποχή που οι Αγωνιστές δεν είχαν να φάνε.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in 1830 - 1904, Αναδημοσιεύσεις, ΙΣΤΟΡΙΚΟ, ΜΕΛΙΑ | Με ετικέτα: , | 1 Comment »

Ο επίκαιρος Δημ.Ταγκόπουλος (περ. Νουμάς)

Posted by Μέλια στο 2 Ιανουαρίου, 2015

Δημήτριος Ταγκόπουλος Εικόνα από:www.livepedia.gr

γράφει ο Γιώργος Δαμιανός

αποκλειστικά στο 24grammata.com

.

Ο Δημήτριος Ταγκόπουλος (1867 -1926), Ιατρός στο επάγγελμα, υπήρξε πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος και ιδρυτής του Λογοτεχνικού περιοδικού “Νουμάς”1. Πρωτοκυκλοφόρησε το περιοδικό του, το 1903, σε μια εποχή δύσκολη (με πολλές ομοιότητες με τη σημερινή). Είχε προηγηθεί η χρεοκοπία, ο ατυχής πόλεμος του 1897, τα Ευαγγελικά (1901), ενώ την ίδια χρονιά(1903) θα εκδηλωθούν τα Ορεστειακά.

Ο “Νουμάς” (1903 – 1931, με διακοπές: 1917-1918, 1924-1929) θα γίνει το μαχητικό όργανο των Δημοτικιστών (Ψυχάρης, Πάλλης, Παλαμάς, Εφταλιώτης, Χατζόπουλος – το 1901 είχε εκδώσει τη λογοτεχνικό περιοδικό “Τέχνη” με αξιόλογες λογοτεχνικές αναφορές, δίχως μαχητικότητα-, Δελμούζος, Γληνός, Σκληρός κ.ά.) και θα πρωτοστατήσει στις κοινωνικές μεταρρυθμίσεις

Για να καταλάβετε πόσο πολύ ομοιάζει το λυκαυγές του 20ου αιώνα με το λυκαυγές του 21ου αιώνα διαβάστε το παρακάτω κείμενο του Ταγκόπουλου,  το οποίο έγραψε το 1909 μετά από μία αντικυβερνητική διαδήλωση, που έγινε τον Φεβρουάριο του 1909:

Αμυαλοσύνη

Διαδήλωση, λοιπόν και κουμπουριές και αίμα. Γιατί; Για να πέσει ο Θεοτόκης και ναρθει ο Ράλλης. Για να πέσει ο Ράλλης και νάρθει ο Θεοτόκης. Σα να μην τους ξέρουμε και τους δύο τους, σα να μην τους είδαμε, σα να μη τους κάναμε τόσες και τόσες φορές πρωθυπουργούς δίχως κουμπουριές και σα να μη τους ρίξαμε τόσες και τόσες φορές δίχως αποκρηατικά ξεφωνητά και μασκαραλήκια. Κρίμας τα λαρύγγια που ξεσκιστήκανε, κρίμας το αίμα που χύθηκε…

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in Αναδημοσιεύσεις, ΙΣΤΟΡΙΚΟ, Λογοτεχνία, ΜΕΛΙΑ | Με ετικέτα: , , , , , , , , , , , , , , , , | 1 Comment »

Violet Constance Jessop. Γυναίκα ναυτικός συμμετείχε, και επέζησε, στα πιο γνωστά ναυάγια της Ιστορίας

Posted by Μέλια στο 17 Φεβρουαρίου, 2014

Εικόνα από:en.wikipedia.org

γράφει ο Γιώργος Δαμιανός

.

Ναυάγησε και επέζησε με τον “Τιτανικό”, το “Ολυμπικ” και τον “Βρετανικό”

.
Ίσως να μην έχετε ξανακούσει για τη Βιολέτα Τζέσοπ (Violet Constance Jessop, 1 Οκτωβρίου 1887 – 5 Μαϊου 1971). Ποια ήταν η Βιολέτα; Πρόκειται για μια τυχερή γυναίκα με το «κοκαλάκι της νυχτερίδας», που θα γλυτώσει από τρία ναυάγια.
.
Και εξηγούμαι: η Βιολέτα ήταν Θαλαμηπόλος στην εταιρεία Γουάιτ Σταρ Λάιν, που είχε καθελκύσει τα μεγαλύτερα επιβατηγά πλοία της εποχής, δίνοντας τους ελληνικά ονόματα: το Olympic, το Titanic (το γνωστό) και το Gigantic (αργότερα Britannic). Στο Olympic πρωτοδούλεψε η Βιολέτα με καπετάνιο τον Σμιθ (αργότερα πλοίαρχος του Τιτανικού).
.
Φαίνεται ότι ο Σμιθ ήταν, μάλλον, άτυχος (ή ατζαμής καπετάνιος), αφού στο πέμπτο ταξίδι του Olympic θα συγκρουστεί (1911) με άλλο βρετανικό πλοίο, δίχως , ευτυχώς, να βυθιστεί. To Olympic θα μείνει για αρκετό καιρό στο ναυπηγείο για επισκευές και ο καπετάνιος μαζί με όλο το πλήρωμα θα περάσουν στο νεότευκτο πλοίο της ίδιας εταιρείας, τον Τιτανικό.

Posted in Αναδημοσιεύσεις, ΙΣΤΟΡΙΚΟ, ΜΕΛΙΑ, ΝΑΥΑΓΙΑ | Με ετικέτα: , , , , , , , | 10 Σχόλια »

Το πρώτο αυτοκινητικό δυστύχημα στην Αθήνα (1907)

Posted by Μέλια στο 10 Σεπτεμβρίου, 2013

γράφει ο Γιώργος Δαμιανός (πρωτοδημοσιεύτηκε στο περ. exodos)

.

Την έλεγαν Ευφροσύνη Βαμβακά, μητέρα ανήλικων παιδιών και ήταν, μόλις, 25 χρόνων. Η Ευφροσύνη είχε μια θλιβερή πρωτιά (που ποτέ δεν την επιδίωξε).

Ήταν το πρώτο θύμα σε αυτοκινητικό δυστύχημα στην Ελλάδα. Στην Αθήνα του 1907 κυκλοφορούσαν εφτά, μόνο, αυτοκίνητα (εκτός από τα αυτοκίνητα των ανακτόρων). Κανένα από τα αυτοκίνητα δε διέθετε πινακίδες (τα αναγνώριζαν με το όνομα του ιδιοκτήτη).

Οι ελάχιστοι δρόμοι ήταν όλοι (εκτός από την Αιόλου) χωμάτινοι και για να φτάσεις στα Μέγαρα χρειαζόσουν πέντε, περίπου, ώρες. Μιλάμε για την εποχή που είχε, ήδη, γεννηθεί ο παππούς ή προπάππους μας.

Το δυστύχημα συνέβη στη λεωφόρο Συγγρού, στο ύψος του Φιξ, στις 4 Μαρτίου 1907, ώρα 11.30. Πάνω από το σώμα της άτυχης Ευφροσύνης πέρασαν δύο αυτοκίνητα. Το αξιοπερίεργο, όμως, ήταν ποιοι οδηγούσαν τα αυτοκίνητα;

Το πρώτο το οδηγούσε ο πρίγκιπας Ανδρέας (πατέρας του Φιλίππου, του συζύγου της τωρινής βασίλισσας Ελισάβετ της Αγγλίας, και παππούς του Καρόλου), με συνεπιβάτες τη σύζυγο του, Αλίκη,  και τον υπασπιστή του Μεταξά. Το δεύτερο αυτοκίνητο οδηγούσε ο υπουργός και βουλευτής Φθιώτιδος Ν. Σιμόπουλος.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in Αναδημοσιεύσεις, ΙΣΤΟΡΙΚΟ, Κοινωνια, ΜΕΛΙΑ | Με ετικέτα: , , , , , | 12 Σχόλια »