Ο γιός του τσαγκάρη που έκανε την Ευρώπη να λατρέψει την Αρχαία Ελλάδα

άρθρο που αλίευσε ο Γιώργος από το Ηράκλειο

Όλοι στη χώρα μας γνωρίζουν ότι «όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, οι Ευρωπαίοι τρώγανε βελανίδια», ελάχιστοι όμως έχουν μπει στον κόπο να μάθουν τι ακριβώς κάναμε εμείς, όταν οι Ευρωπαίοι διάβαζαν αρχαία ελληνική γραμματεία, αποθέωναν την τέχνη της κλασσικής Ελλάδας και έχτιζαν κτίρια που να μοιάζουν με τους ναούς και τα μνημεία μας. Τέτοιες αναζητήσεις, βλέπετε, δεν φέρνουν κολακευτικά αποτελέσματα…

Διότι, όταν οι Ευρωπαίοι ανακάλυπταν την Αρχαία Ελλάδα, εμείς χρησιμοποιούσαμε τα αγάλματα ως υλικά οικοδομής, κάναμε χάζι τους «μουρλούς ξένους» που γυρνούσαν στα ερείπια και σκίτσαραν τις «άχρηστες κολώνες», για να μην πούμε για εκείνους που, για λίγα γρόσια, διευκόλυναν τους «μουρλούς» να πάρουν στις πατρίδες τους μερικές από αυτές τις «παγανιστικές παλιατζούρες»… Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια, φίλες και φίλοι: πρώτα ανακάλυψε η Ευρώπη το μεγαλείο της κλασσικής ελληνικής τέχνης και ύστερα έμαθαν να το αγαπούν οι Έλληνες…

του Δημήτρη Καλαντζή

Τούτη η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στον σπουδαιότερο ελληνιστή όλων τον εποχών. Έναν γιο τσαγκάρη από κάποια ασήμαντη πόλη της Πρωσίας, που εκατό χρόνια πριν την επανάσταση του ’21, έκανε την Ευρώπη να λατρέψει την ελληνική κλασική τέχνη. Το όνομά του είναι Johann Joachim Winckelmann (Βίνκελμαν). Πρόκειται για τον θεμελιωτή της κλασικής Αρχαιολογίας και τον μεγαλύτερο υμνωδό της ελληνικής τέχνης. Το πιθανότερο είναι να μην τον έχετε ακούσει ποτέ. Οι νεοέλληνες προτίμησαν τα ονόματα στρατιωτικών και διπλωματών για τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Στον Βίνκελμαν έμεινε μόνο ένα αδιέξοδο δρομάκι στο Α΄ Νεκροταφείο… Κι όμως, αν δεν ήταν εκείνος, ίσως να μην υπήρχε κανένας φιλέλληνας στρατιωτικός και διπλωμάτης να υποστηρίξει την Ελλάδα στην Ευρώπη…

Έτσι για σπάσιμο στους προδότες της μόδας…

«Βρε μάιμουνια όταν σε κανακεύει ο εχθρός σε φτύνουν οι ρέγγες».

(εξπλικέ . μάιμουνι στα κρητικά είναι η μαϊμού
φαντάζονται ότι και το Καστελόριζο κείτεται μακράν,,,,
θα τσι πάρει ο χίλιος ο διάλας)

το αλίευσε ο Γιώργος από τα εσώψυχα του

Μακεδονία ξακουστή
του Αλεξάνδρου η χώρα,
που έδιωξες τους βάρβαρους
κι ελεύθερη είσαι τώρα.
Είσαι και θα ‘σαι ελληνική
Ελλήνων το καμάρι
κι εμείς τα Ελληνόπουλα
σου πλέκουμε στεφάνι.

Η Σαλονίκη φώναξε κι η Κρήτη απεκρίθη…

Οσά τ’ αδέρφια μοιάζουνε Κρήτη Μακεδονία
το μαρτυρούνε τα βουνά, οι μάχες, τα μνημεία

Μακεδονία ξακουστή χιλιοτραγουδισμένη
στα χώματά σου Κρητικοί είναι πολλοί θαμμένοι

Η ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΦΩΝΑΞΕ….. ΚΡΗΤΗ ΜΟΥ ΑΔΥΝΑΜΙΑ….

ΚΙ Η ΚΡΗΤΗ ΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ…. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ…… !!!

και ο γνωστός μας χορός ο Πεντοζάλης,,,ο οποίος δημιουργήθηκε κατόπιν επιθυμίας του καπετάν Δασκαλογιάννη για να τιμηθεί ο επαναστατικός αγώνας για την απελευθέρωση τση Κρήτης από τους τούρκους,,,ήταν η πέμπτη επανάσταση που είχε ξεκινήσει ,,,ήταν «ο πέμπτος ζάλος » (πέμπτο βήμα),,εξ ου ΠεντοΖάλης,,
,,,
μην φοβάστε αδέρφια
ούλους θα τσοι κουζουλάνουμε,,,κανείς δεν θα γλυτώσει,,ντιπ !!

***

Η μαντινάδα και η επεξήγηση του χορού από τον αγαπημένο μας φίλο και συνεπιβάτη Γιώργο από το Ηράκλειο

Το έχουμε ή μας το σερβίρουν‏;

άρθρο του Γιώργου από το Ηράκλειο

.

Μια ηλιόλουστη ημέρα στο Βέλγιο, πριν χρόνια πολλά η ώρα πλησίαζε 2 το μεσημέρι,, ήμουν υπηρεσία στην Ελληνική  Στρατιωτική Αντιπροσωπεία του ΝΑΤΟ και περίμενα να τελειώσουν το γεύμα τους οι αξιωματικοί ,, για να έρθει και η σειρά μου,, κάποια στιγμή γέμισε το γραφείο από Συνταγματάρχες, Ανθυποπλοιάρχους,,,, γενικά από πολλά αστέρια στον ώμο και ένας από όλους γυρνά και μου λέει,, “Τζωρτζη,, κοπάνα την”,,, και την κοπάνισα ,,, επιτέλους μάσα τάιμ,,,

Πήγα στο Dinning Room,,, μια σάλα για 500 άτομα, βρήκα ένα τραπέζι άδειο και έκατσα και παρήγγειλα το γεύμα μου,, βασικά  χάμπουργκερ ήταν διότι το μενού ήταν ανέκαθεν λίγο μάπα,,,, εκεί λοιπόν που απολάμβανα το μπέργκερ,,, βλέπω ένα Αμερικανό συνταγματάρχη  να με κοιτά και με ρωτά ,,,, “Μπορώ να καθίσω”,,, ;ήταν γεμάτη η σάλα και η μόνη κενή θέση ήταν στο τραπέζι μου,, οπότε «βεβαίως, παρακαλώ καθίστε»,,,

Ξεκίνησε μια συζήτηση χαλαρή ,, έγινε σοβαρή και κατέληξε ιδιαίτερα στενάχωρη για εμένα,,, διότι ο Συνταγματάρχης

Αναμνήσεις από το Μέλλον

άρθρο του Γιώργου από το Ηράκλειο

.

Κρεμασμένο από την ταράτσα της Νομικής  ένα τεράστιο πανό με ένα κυρίαρχο σύνθημα

ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

 Η εξέγερση του Πολυτεχνείου

Όλος ο λαός έτρεξε να βοηθήσει,διότι πίστευε ότι ο αγώνας είναι δίκαιος, δεν μπορούσε να αφήσει τα παιδιά του να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, έτρεξε και συμπαραστάθηκε μέχρι την τελική δικαίωση του αγώνα και προδόθηκε για άλλη μια φορά

Το τίμημα ήταν η Κύπρος και η εγκαθίδρυση ενός ληστρικού συστήματος που σκοπό είχε και συνεχίζει να έχει. Και που δεν είναι άλλος από το να κλαπεί η εθνική συνείδηση ενός λαού  που έχει μεγάλο ιστορικό υπόβαθρο και δεν τιθασεύεται με ντιρεκτίβες…

Γι αυτό και ο πόλεμος πλέον είναι αδυσώπητος.

1. ΟΙ συνθήκες όπως διαμορφώνονται ύστερα από την ψήφιση όλων αυτών των μνημονίων υποχρεώνουν τον λαό μας