Οι σχέσεις Ελλάδος-ΗΠΑ μόνο στρατηγική συνεργασία δεν εμπεριέχουν… Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του πρέσβη των ΗΠΑ Τζ. Πάιατ.

αναδημοσίευση από το Defence Review
άρθρο του Γιάννη Νικήτα

.

Παραθέσαμε χθες τις δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη στη χώρα μας, κου Τζεφρι Πάιατ, όχι μόνο για να έχετε μία εικόνα του τι ειπώθηκε. Αλλά και γιατί στο μέλλον θα αποτελέσουν πιθανότατα αποδεικτικά στοιχεία… Αποδεικτικά στοιχεία του ότι η ελληνοαμερικανική στρατηγική συνεργασία ή σχέση όπως την ονομάζει ο κος Πάιατ, δεν εξυπηρετεί παρά μόνο τα συμφέροντα των ΗΠΑ και ελάχιστα αυτά της Ελλάδας.

Θα υποστηρίξουμε την άποψή μας αυτή με στοιχεία. Που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν. Θα ακολουθήσουν και δύο συγκεκριμένα αφιερώματα που αποδεικνύουν ότι οι ΗΠΑ αυτό που επιδιώκουν να αποσπάσουν από την Ελλάδα είναι μόνο… χρήματα.

Η Ελλάδα δέχθηκε πιέσεις για την υπογραφή της κατάπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών και σχεδόν ταυτόχρονα υπέγραψε και την περίφημη MDCA (Mutual Defence Cooperation Agreement). Και αυτό ώστε τα Σκόπια να ενταχθούν το δυτικό σύστημα αρχιτεκτονικής του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εξυπηρετώντας τους σκοπούς της αμερικανικής διπλωματίας.

Ως προς την MDCA σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, η συμφωνία αυτή προβλέπει την επέκταση των δραστηριοτήτων των βάσεων της Σούδας (αεροπορικής και ναυτικής) στην Κρήτη, καθώς επίσης και άλλων ελληνικών στρατιωτικών βάσεων. Πρόκειται για τις αεροπορικές βάσεις της Λάρισας (επιχειρούν μη επανδρωμένα αεροσκάφη των ΗΠΑ) και του Στεφανοβίκειου (επιθετικά ελικόπτερα), του λιμανιού και του αεροδρομίου της Αλεξανδρούπολης, αλλά και της προβλήτας Κ-14 στο Μαράθι της Σούδας.

Ανάλυση – Ελληνικός Στρατός | Το πρόγραμμα των εξοπλιστικών κατευθύνσεων και ενεργειών

αναδημοσίευση από το De-Facto
άρθρο του Γιάννη Νικήτα

.

Μολονότι το εξοπλιστικό ενδιαφέρον συγκεντρώνουν τα προγράμματα της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) και του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) με επίκεντρο την απόκτηση των 18 Rafale F3R καθώς και των τεσσάρων φρεγατών εντούτοις και στον Ελληνικό Στρατό (ΕΣ) καταβάλλονται προσπάθειες για τη δρομολόγηση εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Από τα πλέον σημαντικά προγράμματα για τον ΕΣ είναι η ανανέωση του φορητού οπλισμού καθώς και των ατομικών υλικών. Ο στόχος είναι να αντικατασταθεί το τυφέκιο G3A3/ A4 από ένα νέο και σύγχρονο. Ταυτοχρόνως, εμπλουτισμός θα υπάρξει και στο οπλοστάσιο των Ειδικών Δυνάμεων με νέα όπλα καθώς και νέα τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή καλύπτοντας μια διαχρονική ανάγκη.

Παράλληλα, με το νέο τυφέκιο στα διαμετρήματα των 5,56 mm και 7,62 mm το Γενικό Επιτελείο Στρατού (ΓΕΣ) σκοπεύει να αποκτήσει και νέο πιστόλι στο διαμέτρημα των 9 mm.

Βούληση της πολιτικής ηγεσίας είναι να υπάρξει ένα σχέδιο όπου τόσο το νέο τυφέκιο όσο και το νέο πιστόλι θα παραχθούν με συμπαραγωγή από τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) ώστε να τονωθεί η παραγωγή των εργοστασίων. Μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώνει το γερμανικό ΗΚ433 της Heckler & Koch ενώ αξιόλογες προτάσεις υπάρχουν και σε εθνικό επίπεδο.

Από τα πλέον σημαντικά προγράμματα για τον ΕΣ είναι η ανανέωση του φορητού οπλισμού καθώς και των ατομικών υλικών. Ανάλυση – Ελληνικός Στρατός | Το πρόγραμμα των εξοπλιστικών κατευθύνσεων και ενεργειών
Ήδη προχωρά πρόγραμμα βελτίωση των εξαρτύσεων μάχης των μονάδων Ειδικών Δυνάμεων του ΕΣ αποκτώντας τα plate carriers διαμόρφωση Molle της Elmon με στόχο να αποκτηθούν συνολικώς 7500 κομμάτια. Επίσης, η Διεύθυνση Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΣ σκοπεύει να αποκτήσει drones τακτικού επιπέδου για αποστολές αναγνώρισης και συλλογής πληροφοριών προοριζόμενα για τις μονάδες Καταδρομών.

Ο Τάσος Παπαδόπουλος και η πρόσφατη ελληνοτουρκική κρίση

αναδημοσίευση από το Defence Review
άρθρο του Γιάννη Νικήτα

.

Σαν σήμερα* το 2008 απεβίωσε ο τελευταίος πραγματικός ηγέτης του ελληνισμού. Ο Τάσος Παπαδόπουλος. Ο ηγέτης που πήγε ενάντια στη σχολη του ΕΛΙΑΜΕΠ και όσων διέδιδαν πως ένα «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα του Σχεδίου Αναν θα κατέστρεφε τη Κύπρο και τον κυπριακό ελληνισμό.

Είναι αυτοί οι σήμερα αναφέρονται στα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), στη προσέγγιση με το αρπακτικό που λέγεται Τουρκία, αυτοί που προσδοκούν η χώρα μας να προχωρήσει σε συνεκμετάλλευση και στη τελική να βρει μια κοινή συνισταμένη με τη Τουρκία. Είναι αυτοί που στη πρόσφατη ελληνο-τουρκική κρίση όταν το Orus Reis πραγματοποιούσε σεισμικές έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας έλεγαν πως «και τι θέλετε να κάνουμε» ή δικαιολογίες περί θορύβου που εμποδίζει της τουρκικές έρευνες… Πλέον με την ελληνική στάση ανοίγει ο δρόμος του κατάπλου ενός τουρκικού γεωτρύπανου. Οι Τούρκοι μας μέτρησαν και αξιολόγησαν τις χλιαρές αντιδράσεις μας.

Τα έργα και η παρακαταθήκη του Τάσου Παπαδόπουλου είναι πιο επίκαιρα από πότε. Ο Κύπριος πολιτικός δίδαξε πατριωτικό ήθος, ανεξάρτητη και κυρίαρχη εξωτερική πολιτική, πολιτικό σθένος απέναντι στις εξωτερικές πιέσεις, αποφασιστικότητα και πυγμή.

Οι προκλήσεις για τον ελληνισμό παραμένουν οι ίδιες και μάλιστα εντείνονται με μεγαλύτερο βαθμό. Ο ελληνισμός σήμερα αναζητά μια αντίστοιχη ανεξάρτητη και εθνοκεντρική εξωτερική και αμυντική πολιτική όπως αυτή του Τάσου Παπαδόπουλου. Μια εξωτερική που διασφαλίζει στη χώρα μας συμμαχίες με αμοιβαίο όφελος και όχι ετεροβαρείς συμμαχίες. Μια εξωτερική πολιτική με γνώμονα τον ρεαλισμό και την αναζήτηση μιας ουσιαστικής και κυρίως αξιόπιστης αποτροπής που θα αντιδρά δυναμικά στις τουρκικές προκλήσεις και δεν θα ανέχεται ο εθνικός εναέριος χώρος να γίνεται κουρελόχαρτο από τις υπερπτήσεις της τουρκικής αεροπορίας. Μια εξωτερική πολιτική που θα προχωρήσει σε επέκταση των εθνικών χωρικών υδάτων καθώς και του εναέριου χώρου. Μια εξωτερική πολιτική που θα ανακηρύξει και θα οριοθετήσει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας.

Πολεμικό Ναυτικό: Η επιλογή πλοίου ενδιάμεσης λύσης και η πορεία των διαπραγματεύσεων

αναδημοσίευση από το Defence Review
άρθρο του Γιάννη Νικήτα

.

Επίκεντρο της ελληνικής εξοπλιστικής ατζέντας αποτελεί το πρόγραμμα απόκτησης νέων μονάδων επιφανείας του Πολεμικού Ναυτικού καθώς και το ζήτημα της ενδιάμεσης λύσης. Στο παρόν άρθρο θα σας παραθέσουμε τα πραγματικά δεδομένα τόσο για τα κόστη όσο και τις επιλογές όπως πραγματικά ισχύουν. Ειλημμένη απόφαση επισήμως δεν υπάρχει όμως η αμερικανική πρόταση κερδίζει έδαφος κατόπιν πολιτικών πιέσεων και παρεμβάσεων εις βάρος των επιχειρησιακών αναγκών του ΠΝ.

Όπως είναι γνωστό το ΠΝ έχει ζητήσει πλοία ενδιάμεσης λύσης. Οι Αμερικανοί έχουν ήδη γνωστοποιήσει στο ΠΝ πως μπορούν να δοθούν άμεσα από το Ναυτικό των ΗΠΑ δύο πλοία LCS έναντι κόστους 500 εκατομμυρίων δολαρίων. Οι Αμερικανοί αναμένεται μετά την αποτυχία του προγράμματος να αποσύρουν πλοία και ως εκ τούτων η Ελλάδα εμφανίζεται ως δυνητικός αγοραστής πλοίων που παρουσιάζουν εξαιρετικά μικρές επιχειρησιακές δυνατότητες αφού από το Αμερικανικό Ναυτικό αξιοποιούνται ως περιπολικά ανοικτής θάλασσας ενώ η μηχανική τους αξιοπιστία είναι εξαιρετικά αμφίβολη και προβληματική. Επίσης, το κόστος των 500 εκατομμυρίων δολαρίων είναι μια πολύ δαπανηρή πρόταση.

Κατά το πρόσφατο παρελθόν πολλές φορές το ΠΝ επί ημερών Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Μιχαήλ Κωσταράκου είχε ζητήσει την αποδέσμευση Arleigh Burke αλλά το Ναυτικό των ΗΠΑ απαντούσε πως δεν υπάρχει διαθεσιμότητα πλοίων λόγω ιδίων υψηλών αναγκών. Από την άλλη μεριά το ΠΝ έχει απορρίψει την λύση των Ticonderoga ως παρωχημένα πλοία που απαιτούν μεγάλες επενδύσεις με μεγάλο κόστος κύκλου ζωής. Υψηλόβαθμη πηγή του ΠΝ σχολιάζει στον γράφοντα πως η απόκτηση Arleigh Burke για την Ελλάδα αποτελεί «ευσεβείς πόθους».

Πολεμικό Ναυτικό: Οι πιέσεις για την ακατάλληλη επιλογή των αμερικανικών μεταχειρισμένων πλοίων

.

Γιάννης Νικήτας

Τις τελευταίες ημέρες το ΠΝ δέχεται τεράστιες έξωθεν πιέσεις να αποδειχθεί μεταχειρισμένα αμερικανικά πλοία κλάσεως FREEDOM που το Ναυτικό των ΗΠΑ τα αποσύρει λόγω σωρείας τεχνικών προβλημάτων και αστοχιών.

Απόρροια υψηλού κόστους εκσυγχρονισμού το Ναυτικό των ΗΠΑ εγκαταλείπει τα πλοία.  Οι πληροφορίες μας αναφέρουν πως οι Αμερικανοί θέλουν να «φορτώσουν» στο ΠΝ τα πλοία USS Fort Worth (LCS-3) και USS Freedom (LCS-1), πλοία που θα αποσυρθούν τον Μάρτιο του 2021.

Τα πλοία κλάσεως FREEDOM είναι μια εντελώς ακατάλληλη και προβληματική επιλογή. Το γράφουμε όσο πιο ξεκάθαρα μπορούμε. Τα πλοία κλάσεως FREEDOM είναι στην ουσία κανονιοφόροι, το πολύ κορβέτες αφού διαθέτουν έναν ανεπαρκή οπλισμό. Μόνον το RAM είναι άξιο αναφοράς από πλευράς οπλισμού.

Σε καμία περίπτωση δεν καλύπτουν τις ανάγκες και απαιτήσεις του ΠΝ ούτε από πλευράς δυνατοτήτων αεράμυνας περιοχής ούτε από πλευράς ανθυποβρυχιακών επιχειρήσεων αφού διαθέτουν μόνον σόναρ μεταβλητού βάθους κατηγορίας VDS τύπου AN/SQR-20 και όχι σόναρ τρόπιδας. Ο οπλισμός τους αρκείται σε ένα πυροβόλο Mk.110 των 57 χιλιοστών και 24 AGM-114L Hellfire!!! Τα πλοία στην ουσία είναι περιπολικά ανοιχτής θάλασσας για το Ναυτικό των ΗΠΑ.

Φρεγάτες Belharra: Η αφορμή και οι βαθύτερες αιτίες για το μέλλον του προγράμματος

αναδημοσίευση από το DEFENCEREVIEW.GR
άρθρο του Γιάννη Νικήτα

.

Είναι γεγονός ότι το πρόγραμμα απόκτησης των γαλλικών ψηφιακών φρεγατών Belharra μονοπωλεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Λογικό άλλωστε αφού η χώρα μας μετά από σχεδόν 20 χρόνια θα αποκτούσε ένα ολοκαίνουργιο οπλικό σύστημα με τεχνολογίες αιχμής. Ένα οπλικό σύστημα που κάνει τη διαφορά στο ελληνοτουρκικό ισοζύγιο ένοπλης ισχύος.

Το πρόγραμμα δεν ακυρώθηκε όμως οι τελευταίες εξελίξεις τις προηγούμενης εβδομάδας σε συνδυασμό με την ακύρωση της επίσκεψης των Γάλλων αξιωματούχων αυτή τη βδομάδα κάνουν το πρόγραμμα να βρίσκεται σε τρικυμιώδη κατάσταση.

Αφορμή για την ελληνική αναδίπλωση υπήρξε η επίσκεψη του Γάλλου πρέσβη στον Έλληνα Υπουργό Οικονομικών και η ενημέρωση πως ξαφνικά δεν υπάρχουν τα κονδύλια τη στιγμή που η πλευρά διαβεβαίωνε τη γαλλική μόλις δύο εβδομάδες πριν πως το πρόγραμμα θα κυλήσει ομαλά. Συνεπώς γεννάται το εξής ερώτημα: ήταν τα αναδρομικά των συνταξιούχων που αποτέλεσαν τροχοπέδη στο πρόγραμμα ή υπήρξαν και άλλες αιτίες;

Αξιόπιστες πληροφορίες αναφέρουν στο DefenceReview.gr πως για το θέμα των φρεγατών υπήρξε επικοινωνία Μητσοτάκη – Μακρόν στις Βρυξέλλες με τον Έλληνα πρωθυπουργό να θέτει το μεγάλο οικονομικό τίμημα του προγράμματος στον Γάλλο πρόεδρο.

Σύμφωνα με τα τελευταία και πρόσφατα αποκλειστικά στοιχεία που έχει στη διάθεση του ο γράφων: