Θεόδωρος Πάγκαλος: ο εμπνευστής των κατοχικών «Ταγμάτων Ασφαλείας» και υμνητής του Μουσολίνι

Θεόδωρος Δ. Πάγκαλος

.

Παύλου Παπανότη, συνταξιούχου εκπαιδευτικού.

1941: ο ελληνικός λαός λιμοκτονούσε εξαιτίας της δέσμευσης των τροφίμων από τις κατοχικές δυνάμεις. Αντίθετα ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος από το Νοέμβριο του 1941 με ειδική ρύθμιση άρχισε να λαμβάνει σύνταξη ως πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας (Ιστορικό Λεύκωμα: Ημερολόγιο Κατοχής 1941 – 1942, εκδόσεις Μέτρον, σ.95).

Παράλληλα κυκλοφορούσε στους αθηναϊκούς δρόμους με μια πολυτελή λιμουζίνα που του είχε χορηγήσει η κατοχική κυβέρνηση. Ως αντάλλαγμα για τις παροχές αυτές αρθρογραφούσε στον Τύπο, για να τονίσει την ανάγκη στήριξης των δυνάμεων κατοχής. Σε μια από τις προκηρύξεις του με τίτλο «Σ.Ο.Σ.» απηύθυνε εγκάρδια έκκληση προς την ελληνική κοινωνία να κάνει ό,τι μπορεί, για να σωθεί όχι από τους Γερμανούς αλλά από το Ε.Α.Μ. (εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, φύλλο της 22ας Μαρτίου 1945).

Ιδιαίτερα μετά τη δημιουργία του Ε.Λ.Α.Σ. ο Θ. Πάγκαλος μαζί με το φίλο του Ιωάννη Βουλπιώτη, ο οποίος είχε διασυνδέσεις με Γερμανούς στρατιωτικούς, πρωτοστάτησαν για τη συγκρότηση των «Ταγμάτων Ασφαλείας», ώστε να αποδυναμωθούν οι αριστερές αντιστασιακές δυνάμεις. («Το μήλον της έριδος» υπό του συνταγματάρχου Κρις Γουντχάουζ, εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, φύλλο της 11^ης Σεπτεμβρίου 1948). Παράλληλα συντέλεσε και στη διάσπαση του Ε.Δ.Ε.Σ. πείθοντας ορισμένα στελέχη του (όπως το συνταγματάρχη Παπαγεωργίου) να εγκαταλείψουν την αντιστασιακή δράση τους και να ενταχθούν στα «Τάγματα Ασφαλείας» (εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, φύλλο της 26^ης Ιουνίου 1963).

Μετά την απελευθέρωση όλοι προσδοκούσαν ότι ο πρώην δικτάτορας θα τιμωρούνταν ως συνεργάτης των κατακτητών. Τη 16^η Οκτωβρίου 1944 μέλη του Ε.Α.Μ. αποπειράθηκαν να τον συλλάβουν, αλλά η προσωπική φρουρά του τα εμπόδισε.

Αντιγόνη Μεταξά – Κροντηρά, η «θεία Λένα» (1942-16 Οκτ.1971)

Η «θεία Λένα» με τα κυματιστά μαλλιά και τα γαλανά μάτια πήρε στη συντροφιά της τα Ελληνόπουλα στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, για να τα αφήσει, ενηλίκους πια, το 1971.

Άρχισε να συνεργάζεται με τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών το 1936.

Την «Ωρα του παιδιού» την ανέλαβε έξι χρόνια αργότερα και από τότε δεν σταμάτησε να δημιουργεί νέες εκπομπές για κάθε ηλικία, από τη νηπιακή ως και την εφηβική».

Εξαιρετική ηθοποιός στο «Θέατρο Τέχνης» του Σπύρου Μελά και στον θίασο Βεάκη η Αντιγόνη Μεταξά – Κροντηρά ιδρύει προπολεμικά τον πρώτο μόνιμο παιδικό θεατρικό οργανισμό που «λειτούργησε αδιάλειπτα ως την Κατοχή», ενώ το ταλέντο της διοχετεύεται μετά τον πόλεμο και στη συγγραφή βιβλίων για παιδιά, σε εκθέσεις και σε διαγωνισμούς.

«Εχω πάντα στο μυαλό μου την εικόνα της», συνεχίζει η κυρία Κροντηρά – Κατσούφη, «θυμάμαι τα παιχνίδια μας, τις ώρες που περνούσαμε μαζί στους ραδιοθαλάμους…

Μου έκαναν πάντοτε εντύπωση οι πρωτοποριακές ιδέες και ο δυναμισμός της. Ηταν από τις πρώτες γυναίκες που τόλμησαν να κρατήσουν το πατρικό τους όνομα πλάι στο όνομα του συζύγου τους».

Τόσο το «Μεταξά» όμως όσο και το «Κροντηρά» έμελλε να ξεχαστούν.  

Για τους μικρούς της φίλους ήταν πάντα η «θεία Λένα».

«Η ιδέα για το νέο της όνομα ανήκε στον Γιάννη Βουλπιώτη, τότε διευθυντή του ΕΙΡ, και στον σύζυγό της, τον ραδιοσκηνοθέτη Κώστα Κροντηρά. Δόθηκε σε αντιπαράθεση με τη «θεία Μπέρτα» του γερμανικού ραδιοφώνου και με το δεδομένο ότι ο πατέρας της ονομαζόταν Κωνσταντίνος».