Posted by Μέλια στο 21 Απριλίου, 2016
του Διονύση Ελευθεράτου
Μνήμες, σε φόντο …χακί – μαύρο! Η 14η Δεκεμβρίου συνέπεσε με την επέτειο ενός ξεχασμένου συμβάντος, του οποίου η υπόμνηση αξίζει θα αφιερωθεί στους αδαείς ή υποκριτές που αναμασούν το κωμικοτραγικό κλισέ περί «αδιάφθορης, τίμιας» χούντας που «δεν έφαγε λεφτά». Ποιο ήταν το γεγονός; Η εξαγγελία (1968) εκ μέρους του δικτάτορα Παπαδόπουλου ενός έργου μέγιστης «ελληνοχριστιανικής» σημασίας: Τον «Τάματος του Έθνους», ενός γιγάντιου ναού…
Ο ναός δεν ανεγέρθηκε ποτέ, αλλά …εγέρθηκαν και «φτερούγισαν» εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές από το Ταμείο που συστάθηκε γι” αυτό το λόγο. Το Τάμα συγκαταλέγεται στα πλέον εμβληματικά από τα αναρίθμητα μικρά ή μεγάλα, σκάνδαλα -κάθε είδους- της δικτατορίας. Προτού δούμε εκ του σύνεγγυς ορισμένα από αυτά (όσα, τέλος πάντων, χωρούν σε ένα -εξ ορισμού ανεπαρκές- δισέλιδο!) ας «ακτινογραφήσουμε» εν τάχει τα σαθρά «άλλοθι» όσων περιβάλλουν με ιδιότυπο φωτοστέφανο τη χούντα. Πώς ακριβώς «αποδεικνύεται» ότι το φασιστικό καθεστώς φρουρούσε, σαν Κέρβερος, το δημόσιο χρήμα και τις αρχές της «χρηστής διοίκησης»;
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Posted in Αναδημοσιεύσεις, ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΙΣΤΟΡΙΚΟ, ΜΕΛΙΑ | Με ετικέτα: Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, Αντρέας Μεϊντάσης, Γεώργιος Ζωιτάκης, Γιώργος Παπαδόπουλος, Διονύσης Ελευθεράτος, Ιωάννης Λαδάς, Κων. Καραμανλής, Μ. Ρουφογάλης, Νικόλαος Μακαρέζος, Παύλος Τοτόμης, ΣΤΟΡΙΑ- ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, Σάββας Κωνσταντόπουλος, Χούντα συνταγματαρχών | 2 Σχόλια »
Posted by Μέλια στο 13 Δεκεμβρίου, 2014
Ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος με τη σύζυγό του Άννα – Μαρία, την κόρη του Αλεξία και τη βασιλομήτορα Φρειδερίκη στο αεροδρόμιο της Ρώμης,νωρίς το πρωί της 14ης Δεκεμβρίου 1976 λίγες ώρες μετά το άδοξο τέλος του κινήματος εναντίον της δικτατορίας.
Στις 13 Δεκεμβρίου 1967 ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος Β΄, συνοδευόμενος από μέλη της οικογένειάς του και τον Πρωθυπουργό Κ. Κόλλια, αποπειράθηκε αντικίνημα με σκοπό την ανατροπή της Χούντας.
Αίτια
Οι σχέσεις της Χούντας με το Βασιλιά ήταν αμφίρροπες από την πρώτη στιγμή. Η Χούντα ήταν απρόθυμη να δώσει απτές αποδείξεις πως η επέμβασή της ήταν ένα προσωρινό στάδιο. Οι στρατιωτικοί δεν φαίνονταν πρόθυμοι να προετοιμάσουν το έδαφος για την επιστροφή στη Δημοκρατία. Αντίθετα, προσεκτικά και συστηματικά, έδιωχναν ανθρώπους του Βασιλιά από όλες τις κρίσιμες θέσεις στο στρατό, υποβάλλοντας τακτικά νέες καταστάσεις αποστρατείας αξιωματικών που επέμεναν να υπογράψει ο Βασιλιάς. Ήταν φανερό πως ετοιμάζονταν για μακροχρόνια παραμονή στην εξουσία.
Ο Βασιλιάς λάβαινε καθημερινά προειδοποιήσεις από το περιβάλλον του πως αργά ή γρήγορα θα αναγκαζόταν να πάρει θέση και ν΄ αρνηθεί να ικανοποιήσει τις αξιώσεις του Γεωργίου Παπαδόπουλου που είχαν στόχο την αποσύνθεση της δομής δύναμης, πάνω στην οποία στηριζόταν η θέση του Βασιλιά. Έπρεπε λοιπόν να βιαστεί, πριν αποστρατευθούν από τις Ένοπλες Δυνάμεις όλοι οι δικοί του αξιωματικοί.
Τον Σεπτέμβριο του 1967 ο Βασιλιάς επισκέφθηκε τις ΗΠΑ όπου στο Κογκρέσο, στις 11 Σεπτεμβρίου, πολλοί φιλελεύθεροι πολιτικοί τον έφεραν σε αμηχανία, υποβάλλοντάς του ερωτήσεις για την καταπίεση του λαού και των ελεύθερων θεσμών στην Ελλάδα από τη Δικτατορία. Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος μπόρεσε και δήλωσε ότι «Δέν είναι η Κυβέρνησίς μου» .
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Posted in 1967, Αναδημοσιεύσεις, Δημοκρατία, ΙΣΤΟΡΙΚΟ, ΜΕΛΙΑ | Με ετικέτα: χούντα, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, Αντιστράτηγος Λιαράκος, Βασίλης Κουτήφαρης, Βασιλιάς Κωνσταντίνος Β΄, Γεώργιος Ζωιτάκης, Γεώργιος Παπαδόπουλος, Γεώργιος Παπανδρέου, ΗΛΕΙΑ ΤΩΡΑ, Κ. Καραμανλής, Κωνσταντίνος Κόλλιας, Λεωνίδας Παπάγος, Μανέττας, Οδυσσέας Αγγελής, Πτέραρχος Αντωνάκος, Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Στρατηγός Δόβας, Στρατηγός Περίδης, Ταξίαρχος Έρσελμαν, Ταξίαρχος Ζαλοχώρης, Ταξίαρχου Πατίλης | 2 Σχόλια »
ΑΒΕΡΩΦ 