άρθρο των Mario Lettieri και Paolo Raimondi
πρωτοδημοσιευμένο στο περιοδικό ItaliaOggi στις 20 Αυγ. 2014
.
Οι κυρώσεις της Ουάσιγκτον κατά της Ρωσσίας έχουν πρωτίστως γεωπολιτικό ενδιαφέρον. Πρόκειται για την επιστροφή του Ψυχρού Πολέμου ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις. Για την Ευρωπαϊκή Ένωση αντιθέτως, ενδέχεται να προκαλέσουν τεράστια οικονομική και πολιτική καταστροφή στο σύνολο της Ευρω – Ασιατικής περιοχής.
Η έλλειψη «διεθνούς προσωπικότητος» της Ευρώπης είναι, δυστυχώς, πολύ γνωστή. Με την οικονομική της αποδυνάμωση της, η Ευρώπη διατρέχει επίσης τον κίνδυνο να υποπέσει σε έναν νέο Ατλαντισμό. Αυτό είναι κάτι που θα ευχαριστήσει την Ουάσιγκτον. Πράγματι, οι κυρώσεις υπονομεύουν τον ανεξάρτητο ρόλο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και όλων των αυτόνομων στρατηγικών οραμάτων για μελλοντικές γεωπολιτικές συμφωνίες.
Οι αρνητικές συνέπειες των κυρώσεων στην Ευρώπη (και κυρίως στη Γερμανία) προκαλούν, ευτυχώς, μία εκτεταμένη συζήτηση για το ρόλο και τη μελλοντική ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Όπως είναι γνωστό, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να επεκτείνει τις κυρώσεις και εναντίον των Ρωσσικών εταιρειών, ακριβώς όπως είχαν κάνει νωρίτερα οι ΗΠΑ. Στη «μαύρη λίστα» της Ουάσιγκτον συμπεριλαμβάνονται εταιρείες όπως η γιγαντιαία πετρελαϊκή εταιρεία Rosneft, η εταιρεία φυσικού αερίου Novatek, η Gasprombank και η εταιρεία – παραγωγός των όπλων Καλάσνικοφ. Αυτές οι εταιρείες δεν μπορούν πλέον να ζητήσουν πιστώσεις από Αμερικανικές τράπεζες και δεν μπορούν να πουλήσουν μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα ομόλογα σε επενδυτές με αμερικανικές διασυνδέσεις.
Με άλλα λόγια, η πρόθεση είναι να στραγγαλιστούν οικονομικά οι Ρωσσικές επιχειρήσεις και τράπεζες, των οποίων η πρόσβαση στις διεθνείς χρηματαγορές θα μειωθεί σταδιακά. Αυτό όμως ενδέχεται να μετατραπεί σε μπούμερανγκ. Οι αρνητικές επιπτώσεις θα γίνουν αισθητές σε ολόκληρη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας. Στην Ιταλία οι εξαγωγές των γεωργικών προϊόντων και κρασιού έχουν ήδη πληγεί.