Ο Ευρωφασισμός είναι ήδη εδώ…

.

Του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Ναι! Είναι στην Γαλλία του Μακρόν, στην Ευρώπη της Μέρκελ και στον πλανήτη του Ρότσιλντ και των κάθε λογής Σόρος.

Μόνο οι ανόητοι πιστεύουν ακόμα, ότι μπορεί ο φασισμός να επιστρέψει στο ιστορικό προσκήνιο δυο φορές, με την ίδια μορφή. Κάθε φορά αλλάζει προσωπείο. Πως αλλιώς θα γινόταν αποδεκτός, αν όλοι γνώριζαν από την αρχή ποιος και τι είναι; Αν κάποιος σας ληστέψει πρώτη φορά, φορώντας μια μάσκα του Ντόναλντ, αποκλείεται να σας ληστέψει ξανά, φορώντας πάλι την ίδια. Ο Ναζισμός είναι πλέον τελείως απαξιωμένος στη συλλογική συνείδηση και σβάστικες και συναφή προκαλούν αποστροφή. Είναι ξεπερασμένος. Η ιστορία ξεγελά, αλλά δεν ξεγελιέται.

Όσοι δαχτυλοδείχνουν την άνοδο του δήθεν Ναζισμού και τον επισείουν ως φάντασμα, είναι για να στρέψουν την προσοχή από τον νέο φασισμό που ήρθε ολοταχώς αυτή τη φορά με άλλο, λιμπεραλιστικό προσωπείο. Με χαμόγελα, υποσχέσεις, ενώσεις δικαιώματα. Τώρα όμως, έπειτα από αρκετές δεκαετίες εκκόλαψης, ήρθε η ώρα να πέσει το προσωπείο και να φανεί η αυταρχικότητα και το έλλειμμα της δημοκρατίας. Πρώτα στην Γαλλία του τραπεζο-υπάλληλου Μακρόν για συγκεκριμένους λόγους. Ίσως σύντομα και στην Ελλάδα για άλλους, εθνικούς. Αυτή είναι η καθεστωτική Ευρώπη και η παραπάνω φωτογραφία είναι αδιάψευστος μάρτυς.

Οι άνθρωποι της «άλλης» Ελλάδας

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Αν υπάρχει μια περίπτωση να μην χάσει τελικά η Ελλάδα την πολιτισμική της ιδιοπροσωπία και ταυτότητα, θα οφείλεται όπως πάντα στην ελληνική επαρχία. Η πόρνη Αθήνα, όπως και οι άλλες μεγαλουπόλεις σε μεγάλο ή σε μικρό βαθμό, είναι τόσο αλλοτριωμένες, ώστε αδυνατούν πλέον να παράγουν οτιδήποτε, αν δεν πρωταγωνιστούν κιόλας στην εθνική και κοινωνική μας παρακμή. Σε αυτή την οπισθοδρόμηση, που κάποιοι θεωρούν πρόοδο. Ας είναι όμως.

Όπως είχε με σιγουριά γράψει ο Οδυσσέας Ελύτης: «Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις». Το αμπέλι, η ελιά και η θάλασσα θα σώζουν πάντα την Ελλάδα. Θα την τρέφουν υλικά και πνευματικά εις τους αιώνες, όπως πάντα έκαναν. Αντιλαμβάνεστε φυσικά την αλληγορία που εμπεριέχει η φράση του. Δεν πρόκειται για ένα σταφύλι, ούτε για ένα πιθάρι λάδι. Είναι η θηλή της Αμάλθειας που βυζαίνει σαν βρέφος η ύπαρξη. Πρόκειται για ολόκληρο το ριζικό σύστημα της γης, που τροφοδοτεί αέναα την καρποφορία του πνεύματος. Για το σμίξιμο του ορατού με το αόρατο και την αλληλεπίδραση της ύλης με την ψυχή. Για το βαθύ αποτύπωμα της παράδοσης που εμπνέεται από την φύση και προσαρμόζεται σε αυτήν και στους κύκλους της. Δεν γνωρίζω άλλη, καλύτερη ισορροπία από αυτήν. Ό,τι είναι η ελληνική φύση, αυτό είναι και η ελληνική ψυχή.

Οι κυνικοί «διαφωτιστές» και το Άγιο Φως

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Με αφορμή τις γκρίνιες, που ξέσπασαν από διάφορους κύκλους παραμονές των εορτών, για το δήθεν κόστος της μεταφοράς του Αγίου Φωτός στην Ελλάδα, όσο και για την αμφισβήτηση του, έχω να πω το εξής. Κατά αρχάς κάθε τοποθέτηση περί θρησκευτικών πεποιθήσεων, είναι εξαρχής βασισμένη σε προσωπικές και άρα σε υποκειμενικές αντιλήψεις, έτσι που κάθε επίμονη αντιπαράθεση να οδηγείται σε αδιέξοδο. Η πίστη είναι προσωπικό βίωμα, είτε την έχεις, είτε δεν την έχεις.

Δικαίωμα τους είναι λοιπόν, να αμφισβητούν το προφανές.

Δικαίωμα τους είναι, να μην επιθυμούν να ερευνήσουν το φαινόμενο σε όλες τις πτυχές του, ώστε να τους λυθούν οι απορίες. Να μάθουν λ.χ., πως το Άγιο Φως, δεν βγαίνει κατά παραγγελία μόνο στην Ανάσταση, αλλά πως συμβαίνει και τον υπόλοιπο χρόνο σε διάφορες περιστάσεις.

Δικαίωμα τους είναι, να ρωτήσουν, αν θέλουν τους Εβραίους και τη Μοσάντ, που βλέπουν την «απάτη», γιατί δεν την αποκαλύπτουν ώστε να μάθει ο κόσμος την «αλήθεια», μιας και οι Ιουδαίοι θεωρούν τον Χριστό «απατεώνα».

Ή να ρωτήσουν τους Αρμένιους που προσπαθούν να αρπάξουν τις αναμμένες λαμπάδες από τα χέρια του Πατριάρχη, για να φανεί πως αυτοί έβγαλαν το Φως, γιατί δεν καταγγέλουν το «μυστικό».

Μια σημειολογική ανάγνωση της επίσκεψης του Προέδρου της Ρωσίας Βλαδίμηρου Πούτιν- (Φωτογραφίες)

Του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Δεν γνωρίζω πόσοι από εσάς παρακολουθήσατε την επίσκεψη αυτή, αλλά λόγω προσωπικού ενδιαφέροντος αφιέρωσα αρκετό χρόνο στην παρακολούθηση της. Τα παρακάτω απορρέουν ως εντυπώσεις των όσων παρατήρησα στις λεπτομέρειες τους. Πρόσωπα, κινήσεις, εκφράσεις, πρωταγωνιστές, παρατρεχάμενοι κ.ά. Και παρόλο που σε αυτές τις περιπτώσεις όλα είναι στημένα τις πιο πολλές φορές, ωστόσο η αλήθεια καταφέρνει πάντα να ξεφεύγει απ’ το πρωτόκολλο, αποκαλύπτοντας υπό τη μορφή σημειολογίας τις πιο κρυφές όψεις και διαθέσεις της.

Υπό τη μορφή προλόγου, λοιπόν, αν υποθέσουμε ότι ο πρόεδρος Ομπάμα θεωρείται ο νο 1 ισχυρός ηγέτης του πλανήτη, τότε ο πρόεδρος Πούτιν είναι αναμφισβήτητα ο νο 2. Αν και περί αυτού δεν είμαι βέβαιος, αν υπολογίσει κανείς τη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη και τις αρμοδιότητες που κατέχει ο Ρώσος πρόεδρος στη χώρα του, σε σχέση με τον Αμερικανό. Πρόκειται για δύο διαφορετικά είδη δημοκρατιών.

Στην Αθήνα

Της Αγίας Βαρβάρας…το ανάγνωσμα…

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Βρε τι έπαθε η Αγία Βαρβάρα! Είπαν να την φέρουν στην Ελλάδα, έπειτα από χίλια χρόνια, και τι δεν άκουσε! Ούτε λίγο, ούτε πολύ, θα της φορτώσουν στο τέλος και τα μνημόνια, τις αυτοκτονίες, τους άνεργους και τα παιδιά που πεινάνε! Θα πάει λένε η Αγία Βαρβάρα στον Άγιο Σάββα και δώστου η μιζέρια και η γκρίνια, η δηκτική ειρωνεία και η απαξίωση! Και που θέλατε, βρε σείς, να πάνε την Αγία, αν όχι στον Άγιο;; Μήπως, να μην την πάνε στο νοσοκομείο, αλλά στο κλάμπ Μεντιτερανέ της Μυκόνου, ή στη Στοά της Αχαρνών, όπου τρυπώνουν οι φωτισμένες «διάνοιες» και οι «μεγαλοφυΐες» που μας κυβερνούν στην έρμη πολιτική ζωή μας;;

Ουδείς, βέβαια, αναρωτήθηκε από τους εξυπνακιστές, γιατί ένα τέτοιο νοσοκομείο καρκινοπαθών, το ονόμασαν «Άγιο Σάββα»! Όχι βέβαια, λες και είναι το μόνο νοσοκομείο που έχει όνομα Αγίου! Αυτό που μένει τώρα, είναι να κινηθούν και οι γιατροί συνδικαλιστικά εναντίον της για μεταφυσικό αθέμιτο ανταγωνισμό, στην περίπτωση που θεραπευτεί κάποιος και δεν αποδοθεί σε αυτούς η θεραπεία του, αλλά στην Αγία(!). Όταν στέκει κανείς γερά στα δύο του πόδια και έχει την υγειά του, όλος ο κόσμος είναι μπροστά του. Τον κρατάει στα χέρια του (έτσι νομίζει). Τον κρίνει και τον επικρίνει! Τότε, μπορεί και εξυπνάδες να πετάει και θεωρίες και ειρωνείες και πορδοσοφίσματα για να περνιέται πολύς και βαρύς στο πόπολο, αυτός ο «αριστοκράτης» του πνεύματος! Είπαμε, τα άλλα, τα «χαζά» και ταπεινά, τα θεοτικά, είναι για τον «αχρείο» και απαίδευτο λαό, όχι για τα τζιμάνια και τις «διάνοιες» του διαφωτισμού, του ορθολογισμού και της «αριστερής» αυτοχρησμένης αυθεντίας, ή κατά περίσταση και μιας υποκριτικής και θεομπαίχτρας δεξιάς!! Απ΄ όλα έχει ο μπαχτσές!!