Οι «Εκτελεστές» των μνημονίων

.

Μαρία Χωριανοπούλου Δημιουργός – Διαχειριστής iThesis

To iThesis συνέθεσε το παραπάνω video με σκοπό να θυμίσει στους αναγνώστες του το πως επιτεύχθηκε η υπογραφή των μνημονίων και η επιβολή των σκληρών μέτρων λιτότητας.

Όπως θα δείτε -για να ξαναθυμηθείτε- ο ΓΑΠ , ο Σαμαράς, ο Καμμένος και ο Τσίπρας πήραν την εξουσία υφαρπάζοντας την ψήφο του ελληνικού λαού, λέγοντας ψέματα.

Ας κάνουμε λοιπόν μία υπόθεση εργασίας.
Ένας «ηγέτης» παρουσιάζεται ενώπιον του λαού του και με αλαζονικό τρόπο προαναγγέλει τον τρόπο διακυβέρνησης του τόπου.
Δίνει συγκεκριμένες υποσχέσεις και ο λαός του δίνει την εντολή να εφαρμόσει αυτά ακριβώς που υποσχέθηκε.
Αυτή άλλωστε είναι και η ουσία, ο πυρήνας της Δημοκρατίας. Η εντολή του λαού στον ηγέτη του να εφαρμόσει συγκεκριμένες πολιτικές.

Η ισοπέδωση των συμβόλων

.

Ιωάννης Φωκάς Στρατιωτικός

Στις 25 Γενάρη του 2015 είχαμε φτάσει ως χώρα στο σημείο μηδέν της κατρακύλας. Ήταν η κορυφή του παγόβουνου για τους Έλληνες αφού η πολιτική τους ταυτότητα είχε καταβαραθρωθεί. Ένιωθες ότι ήταν ντροπή να μιλά κανείς υπέρ της πατρίδας του, για τα εθνικά ζητήματα, ήταν ντροπή να μιλάς για τη θρησκεία και την εκκλησία, όλα αυτά χαρακτηρίζονταν σαν φασισμός.

Όλα αυτά ήταν ένα συνεχές παιχνίδι το οποίο κατέτασσε τους πολίτες αυτομάτως στη μερίδα των φασιστών αυτής της χώρας ή στη μερίδα των “επαναστατών”, αριστερο-“προοδευτικών”. Μας πέρασαν εύκολα το μήνυμα ότι ήταν μοντέρνο να είσαι αριστερός ή με τον ποτάμι. Κι ο λαός το έπαιξε τέλεια αυτό το παιχνιδι. Η δε ΝΔ κατάφερε να συγκρατήσει τα ποσοστά της λόγω των δικογραφιών της ΧΑ αλλά και εξαιτίας της τάσης συγκυβέρνησης του Καμμένου με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μα πως είναι όμως δυνατόν ένα έθνος δημοκρατικό και φιλειρηνικό, ένα έθνος εξ ορισμού θρησκευόμενο και βασισμένο στο θεσμό της οικογένειας και της ομοψυχίας, ένα έθνος που πολέμησε με πάθος το φασισμό, ξαφνικά να μετατραπεί σε έθνος δήθεν ακροδεξιών και φασιστικών στοιχείων ;

Τακτικός θρίαμβος, στρατηγικό Βατερλώ

του Γιώργου Καραμπελιά

.

Θρίαμβος της τακτικής, καθολική ήττα της στρατηγικής. Αυτό μπορεί να είναι το συμπέρασμα του ενός σχεδόν μήνα που πέρασε. Ήττα μιας στρατηγικής που διαθέτει μόνον τακτική, όταν θα έπρεπε πριν απ’ όλα να είναι στρατηγική και η τακτική να απορρέει αποκλειστικά από αυτήν.

Ο Τσίπρας και η παρέα των νεο-γιάπηδων που τον περιστοιχίζουν αποδείχτηκαν μάστορες στην πολιτική τακτική. Ενστερνίστηκαν τη γραμμή του Αλαβάνου, μιας ψευδούς «επαναστατικότητας», που μετέβαλε τον υπνώττοντα καθωσπρεπισμό του Συνασπισμού του Κωνσταντόπουλου στη συμμαχία Εξαρχείων και Κολωνακίου του ΣΥΡΙΖΑ, και εν τέλει άφησαν στα αζήτητα και τον ίδιο τον εμπνευστή της γραμμής, τον Αλέκο Αλαβάνο.

Έπιασαν στο φτερό το τραίνο του ΣΥΡΙΖΑ και, όταν άρχισε η κρίση, εξαπατώντας τον Θεοδωράκη, ακύρωσαν το εγχείρημα της ΣΠΙΘΑΣ και κατόρθωσαν να καρπωθούν την δυναμική των πλατειών και του αντιμνημονιακού κινήματος. Μετά το δεύτερο μνημόνιο, μπροστά στις εκλογές του 2012, αντιλαμβανόμενοι πως το ΠΑΣΟΚ κατευθυνόταν στα τάρταρα της καταισχύνης και της ιστορικής εξαφάνισης εμφανίστηκαν ως «κυβερνώσα αριστερά», επιχειρώντας να ενσωματώσουν τις Πασοκικές δυνάμεις, έστω και αν ήταν μια παρέα ανίδεων. Το colpo grosso φάνηκε να αποδίδει και η παρέα μεταβλήθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση!

Οι Σάπιοι

Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος

Αντιγράφω από ένα καταγγελτικό βιβλίο, θαμμένο στην αφάνεια και την αποσιώπηση, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Οι Σάπιοι». Είναι του Κυριάκου Διακογιάννη, δημοσιογράφου της «Αυριανής», φυλλάδα-ναυαρχίδα κάποτε του Παπανδρεϊσμού και συνώνυμο του «κιτρινισμού». Το βιβλίο γράφτηκε το 1995, όταν ο Διακογιάννης κατάλαβε τι είναι το ΠΑΣΟΚ.

Γνώρισε και γεύτηκε εκ των έσω όλη την σαπίλα του πολιτικού κόσμου και υπόκοσμου, έγραψε κατά της Μασονίας και της λέσχης Μπίλντερμπεργκ, η οποία προετοίμασε το «Μάαστριχτ» και το έκγονό της, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την μεγαλύτερη απάτη της σύγχρονης ιστορίας.

(Περιττό να πω ότι στην «Λέσχη» έχουν υποβάλλει το σέβη τους όλοι σχεδόν οι πρωτοκλασάτοι πολιτικοί. Σαμαράς, ΓΑΠ, Μπακογιάννη, Πάγκαλος, Σημίτης, Καραμανλής και πολλοί υπουργοί κυρίως οικονομίας και παιδείας. Ο Τσίπρας, ο Ποτάμις και λοιποί δεν ξέρω πού ανήκουν, όμως με τις ιδέες τους για τον Ελληνισμό και την Εκκλησία είναι… μασονικότεροι των Μασόνων).

 Στο κείμενο χτυπάει ο Διακογιάννης την σαπίλα της τηλεόρασης, που στην εποχή που γράφτηκε το βιβλίο ήταν χαζοχαρούμενη Κοκκινοσκουφίτσα, μακαρίζεται σε σύγκριση με αυτά που βλέπουμε και ακούμε σήμερα. Απλώς σεβόμενος τους αναγνώστες έχω μεταλλάξει μία συγκεκριμένη ελληνική λέξη, που ορίζει την γνωστή παρέκκλιση και διαστροφή, με τον διεθνή, «ευγενή» και ανώδυνο όρο.

Πριν παραθέσω το απόσπασμα, σημειώνω την περιβόητη φράση από την ομιλία του Κίσινγκερ, το Σεπτέμβριο του 1994, την οποία πολλοί θεωρούν μύθευμα. Όμως τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην πατρίδα μας-και δεν μιλώ μόνον για την οικονομική φρίκη και όχι κρίση- τον επιβεβαιώνουν.