Ο Επίσκοπος κι ο Πρεσβύτερος.

 (Μακαριστός π. Γρηγόριος – Ηγούμενος Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου Όρους)

Όσο πάμε και γερνούμε, άλλα πράγματα ακούμε κι άλλα πράγματα θωρούμε» (λαϊκή ρήση).

Ούτε θεολόγος είμαι ούτε εντρύφησα ιδιαίτερα στην Θεολογία. Με την βοήθεια του Θεού όμως, παρακολούθησα θεολογικά μαθήματα, και ακαδημαϊκά και εμπειρικά. Ολόκληρη η ακαδημαϊκή θεολογία προσεφέρετο στα Πανεπιστήμια περισσότερο ως επιστήμη παρά ως θρησκεία. Από τους Γεροντάδες μου έμαθα ότι η γνώση του Θεού επέρχεται από την τήρηση των εντολών του Θεού, όπως μας διδάσκει ο υψιπέτης της Θεολογίας Ιωάννης ο ευαγγελιστής, και ότι ο Χριστός δεν ήρθε να παραδώση στους ανθρώπους επιστήμη, αλλά τρόπο ζωής, για να γνωρίση ο άνθρωπος τον Θεό, σύμφωνα με τον όσιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο, και μέχρι σήμερα στην ζωή μου προσπαθώ να ιχνηλατώ αυτές τις δύο υποδείξεις.

Τα ακαδημαϊκά συγγράμματα είχαν πληθώρα από παραπομπές δυτικών θεολόγων και ελάχιστες από τους Πατέρες της Εκκλησίας. Ακόμη κι ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και οι συν αυτώ εθεωρούντο μικροί τον νούν για υψηλή θεολογία από τους ακαδημαϊκούς διδασκάλους, οι οποίοι είχαν σπουδάσει την Θεολογία «εις τας ερήμους και τα σπήλαια και εν ταίς οπαίς της γης» των ευρωπαικών θεολογικών σχολών, καθολικών και προτεσταντικών. Και μέχρις ενός σημείου ανεκτή η κατάσταση. Αλλά τα τελευταία χρόνια μας ήρθαν κάτι διδάσκαλοι από την «βαθυτέρα έρημο» της Ευρώπης και δίδαξαν πράγματα που δεν τα βρίσκουμε ούτε στην Αγία Γραφή ούτε στους Πατέρες της Εκκλησίας.

Μακαριστός Γέροντας Ι.Μ. Δοχειαρίου Γρηγόριος: Ένα κουρελάκι, πάρε μια κλωστή από το χιλιοτρυπημένο ράσο…

 Ομιλεί ο μακαριστός Γέροντας της Ι. Μ. Δοχειαρίου Γρηγόριος.

***

Είναι μία απορία που δεν μπορεί να μην στείλει, να μην σπείρει ο διάβολος. Πράγματα τα οποία δεν θα τα σκεφτόσουν ποτέ. Αλλά εδώ, χρειάζεται η τόλμη, όχι το θράσος. Να μην πιάσεις αυτή τη ζωή με θράσος αλλά με τόλμη.

Εκοιμήθη μία εμβληματική μορφή τής Ιεράς Μονής Δοχειαρίου ό ηγούμενος Γρηγόριος. Καλό Παράδεισο Γέροντα ή Παναγία να σε έχει στα δεξιά της.

σ.σ. Σήμερα φτώχυνε το Άγιον Όρος και η Ελλάδα από μία γνήσια και ασυμβίβαστη φωνή. ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΓΕΡΟΝΤΑ.

ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Εκοιμήθη λίγο μετά τα μεσάνυχτα ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου του Αγίου Ορους, Αρχιμ. Γρηγόριος, σε ηλικία 76 ετών.

Ο Αγιορείτης γέροντας ταλαιπωρούνταν ιδιαιτέρως με την υγεία του τον τελευταίο καιρό.

Γέροντας Γρηγόριος: «Γίναμε δειλοί οι ρασοφόροι σαν τους λαγούς».

 ΟΙ ΛΑΓΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΤΡΑΧΙΑ

Ἐδῶ, σ᾽ αὐτὸ τὸ βουνὸ ποὺ μένω, μακριὰ ἀπὸ τοὺς θορύβους καὶ τὶς ἀλαζονίες τοῦ κόσμου, πολλὰ ἤκουσα. Ἔσφιγξα τὴν καρδιά μου καὶ ἐσιώπησα. Γκρεμίζονται ἐκκλησίες καὶ κτίζονται τζαμιά! Ἔστω ὅτι ἀρέσκονται οἱ κρατοῦντες καὶ στὸ ἰσλαμικὸ πιστεύω. Δὲν εἴχανε νὰ διαθέσουν ἕνα κομμάτι γῆς νὰ κτίσουνε τζαμί; Οἱ πρόγονοί μας, καὶ παλιὰ καὶ πρόσφατα, δὲν ἤθελαν νὰ βλέπουνε μιναρέ. Τοὺς θύμιζε ψεύτικες δοξασίες γιὰ τὸν Θεό. Τοὺς θύμιζε σκλαβιὰ πικρὴ καὶ δύσκολη. Φαίνεται ὅτι ἀλλοτριωθήκαμε κι ἀντὶ τὰ παιδιά μας νὰ μεγαλώνουν κάτω ἀπὸ τὰ καμπαναριὰ τῶν ἐκκλησιῶν, θὰ τρέφονται στὴν σκιὰ τῶν τζαμιῶν. Ποτὲ δὲν θὰ ξεχάσω ὅτι γεννήθηκα καὶ ἀνατράφηκα στὴν σκιὰ τῶν αἰγαιοπελαγίτικων καμπαναριῶν. Ὁ κάθε χριστιανὸς ξύπναγε καὶ κοιμότανε μὲ τὸν πόθο νὰ χτίση μιὰ ἐκκλησιὰ κι ἕνα μονόλοβο καμπαναριό. Τὰ πλαίσια ποὺ μᾶς δίνουν οἱ σημερινοὶ κρατοῦντες τί δυνατότητες μᾶς παρέχουνε γι᾽ αὐτὰ τὰ γλυκὰ ὄνειρα τοῦ ἑλληνισμοῦ καὶ τοῦ χριστιανισμοῦ; Σαλεύεται ὁ νοῦς μου, ὅταν βλέπω τζαμιὰ καὶ μιναρέδες.

Ἀλλὰ καὶ ἐκείνη ἡ μαύρη Ἐκκλησιὰ τί κάνει; Παραδόθηκε; Ἔχασε κάθε ζωὴ καὶ πνοή; Τόσοι κληρικοὶ πεπαιδευμένοι δὲν μποροῦν νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν κατηφοριὰ ποὺ πῆρε ἡ Κυβέρνηση; Καὶ ἀπ᾽ ὅ,τι ἀκούω, πλεξούδα ἀπὸ μαλλιὰ θὰ κυβερνήση τὸν τόπο! Ὁ ἀποστάτης δὲν κάνει στὴν ἄκρια. Ζῆ μὲ τὰ ὄνειρα τῆς ἀπιστίας. Ἀφοῦ καταστρέψη κάθε ἦθος καὶ ὕφος ἑλληνικὸ καὶ χριστιανικό, θὰ μεριάση. Ἀλλὰ δυστυχῶς στὴν σημερινὴ κατάσταση μέριασε πρῶτα τὸ ράσο, καὶ βρῆκε ἐλεύθερους τοὺς δρόμους γιὰ νὰ τραβήξη τὸν κόσμο.

“Κρεμᾶνε τὴν Ἑλλάδα, κρεμᾶνε τὴν μάννα ποὺ τοὺς γαλούχησε μὲ ρωμιοσύνη καὶ χριστιανοσύνη”.

 σ.σ. Γέροντα, πόσο θα θέλαμε να γράφατε έτσι και για την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης.

***

Γέροντας Γρηγόριος Ι. Μ. Δοχειαρίου Αγίου Όρους

ΓΚΑΠ-ΓΚΟΥΠ, ΓΚΑΠ-ΓΚΟΥΠ

Μέρες τώρα ἀκροαζόμαστε τὸ χτύπημα τῶν ἥλων κι ὁ ἕνας ἐρωτᾶ τὸν ἄλλον: Ποιόν καρφώνουνε; Μὰ δὲν ὑπάρχουνε πιὰ γύφτοι. Ποιοί ἑτοίμασαν τὰ καρφιὰ καὶ ποιό παράνομο βουλευτήριο ἀπεφάσισε νὰ σταυρώση; Ποιός εἶναι ὁ ληστὴς ποὺ σήμερα ἀνεβαίνει στὸ ἰκρίωμα; 

Μήπως εἶναι οἱ βουλευτὲς καὶ οἱ ὑπουργοί, ποὺ διεμέρισαν τὰ ἱμάτια τῆς Ἑλλάδος καὶ περπατάει σήμερα στοὺς δρόμους τῆς Εὐρώπης ξυπόλυτη καὶ γυμνή; Μήπως εἶναι τὸ κηποταφεῖον τῶν ἐπισκόπων, ποὺ οὔτε ἕνα στὸπ δὲν μπόρεσε νὰ βάλη στοὺς καταχραστές, στοὺς βλάσφημους, στοὺς ἀρνητὲς τῆς πίστεως; Μήπως εἶναι οἱ ἱερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ, ποὺ τραβᾶνε τὸν Χριστὸ ἁλυσοδεμένο στοὺς δρόμους τῆς προδοσίας; Γιατί, μεταξοφόροι καὶ χρυσοπιλοφόροι, δὲν λέτε ἔστω καὶ ἕνα «ἐπιτέλους σταματᾶτε»; Μήπως σταυρώνεται ἡ ἔνοχη σιωπὴ τοῦ Ὄρους τοῦ Ἁγίου καὶ ἡ ἀμνηστία ποὺ ὁ ὀρθόδοξος λαὸς χαρίζει χωρὶς ἀντάλλαγμα στοὺς κρατοῦντες; Ὄχι, ὄχι. Εἶναι τὸ ἰκρίωμα ποὺ ἔστησαν οἱ ἄθεοι Συριζαῖοι καὶ τὰ καρφιὰ ποὺ ἔφτιαξαν στὰ καμίνια, στὰ γυφτάδικα τῶν ἀπίστων καὶ ἀκολάστων κρατούντων. Καὶ ποιόν κρεμᾶνε; Κρεμᾶνε τὴν Ἑλλάδα, κρεμᾶνε τὴν μάννα ποὺ τοὺς γαλούχησε μὲ ρωμιοσύνη καὶ χριστιανοσύνη.

Ανοικτή επιστολή Ηγούμενου Ι. Μ. Δοχειαρίου Αγίου Όρους Γέροντος Γρηγορίου στον διευθυντή του Βήματος Ορθοδοξίας.

σ.σ. Δημοσιεύω την κάτωθι επιστολή που λάβαμε στην αλληλογραφία μας χάριν της ισότιμης συμμετοχής στον δημόσιο διάλογο και με την ελπίδα ότι θα ξεπεραστούν οι όποιες διαφορές. Συμμερίζομαι απόλυτα την θλίψη που εκφράζει ο Ηγούμενος της Ι. Μ. Δοχειαρίου ως προς την εκκοσμίκευση του Αγίου Όρους, αλλά βέβαια δεν γνωρίζω και αδυνατώ να πάρω θέση στη διαφωνία που έχει εξελιχθεί με το ιστολόγιο ‘Βήμα Ορθοδοξίας’.

***

Μεγάλο εἶναι τὸ ὄνομα ποὺ ἔδωσες στὴν ἐφημερίδα ποὺ διευθύνεις. Ὅταν ὅμως τὸ βῆμα δὲν εἶναι ἀμερόληπτο, δὲν εἶναι ἀπροσωπόληπτο καὶ δὲν μένει ἀνεπηρέαστο ἀπὸ φίλους καὶ χρηματοδότες, τότε αὐτὸ δὲν εἶναι βῆμα, εἶναι βλῆμα, καὶ ἀφήνει θλίψη καὶ στενοχωρία στοὺς ἀνθρώπους ποὺ γαυγίζουν ἔξω ἀπὸ τὰ ἐξωμάντρια. Ἔτσι, ἐὰν κάτι προσβάλλη τοὺς φίλους σου καὶ τοὺς χρηματοδότες σου, δὲν θὰ τὸ ἀνεβάσης, θὰ τὸ ρίξης στὰ ἀζήτητα. Δὲν σὲ γνωρίζω προσωπικά, δὲν σκέφθηκα ποτέ μου νὰ ἐπηρεάσω βῆμα δημοσιογράφου, οὔτε γιὰ χάρη μου οὔτε γιὰ τοὺς φίλους μου• τὸ θεωρῶ μεγάλη προδοσία τῆς διακονίας καὶ τῆς προσφορᾶς μου στὸν κόσμο. Τὰ βάλεις-δὲν τὰ βάλεις τὰ μικρά μου κείμενα, δὲν μὲ κόφτει. Αὐτὰ ποὺ πιστεύω δὲν θὰ σταματήσω νὰ τὰ ἀντιλαλῶ στὸν κόσμο.

Δὲν μπαίνω στὴν προσωπικὴ ζωὴ κανενός. Γίνομαι ὁρμητικός, ὅταν ἀλλοιώνωνται οἱ θεσμοί, ὅπως εἶναι ὁ θεσμὸς τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ὁ ὀρθόδοξος ἀνατολικὸς μοναχισμὸς ὑπῆρξε πάντοτε ἀγροτικὸς καὶ ὄχι ἐπιχειρηματικός. Τὸ ἐπιχειρεῖν εἶναι ὀθνεῖο πρᾶγμα γιὰ τὸν ὀρθόδοξο μοναχισμό. Αὐτό, εἴτε κρυφὰ γίνεται εἴτε φανερά, ἐκφράζεται καὶ προδίνεται στὰ πρόσωπα τῶν μοναχῶν, ὅσο καὶ νὰ καμουφλάρωνται μὲ ὁράσεις καὶ ὀπτασίες καὶ δυσαπόδεικτες θαυματουργίες. Βλέπεις μέσα στὸ μάτι τοῦ μοναχοῦ, ὄχι τὰ σύμπαντα, ἀλλὰ τὸ ἐπιχειρεῖν, τὴν συναλλαγή. Ἐνῶ στὸ μάτι τοῦ ἁπλοῦ μοναχοῦ βλέπεις τὸ γραφικό: «πλοῦτος ἐὰν ῥέῃ, μὴ προστίθεσθε καρδίαν».

π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος, Πῶς ἡ Ὀρθοδοξία ξεπέρασε τήν ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας

σ.σ. Η ομιλία που ακολουθεί θα μπορούσε να αποτελέσει εξαιρετική απάντηση στον Γέροντα Γρηγόριο, Ηγούμενο της Ι.Μ.Δοχειαρίου Αγίου Όρους, ο οποίος «δεν αναπαύεται» (!) με τις κινήσεις του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, περίμενε (!) από την ‘Σύνοδο’ της Κρήτης «να στηλιτεύση τον οικουμενισμό και όχι να τον εδραιώση και συνοδικώς», θεωρεί πως οι διάλογοι «μάλλον (!) σύγχυση επέφεραν» και δεν επιθυμεί να σταματήσει το μνημόσυνο του επισκόπου του «παρά μόνον αν τον δικάση Σύνοδος» διότι όπως έγραψε «δεν θέλω να σχίζω την Εκκλησία» (!).

πρωτοπρεσβύτερος π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος, κληρικός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς -Ὑποψήφιος Διδάκτωρ Θεολογίας

(Ἡ παροῦσα εἰσήγηση ἐκφωνήθηκε στό συνέδριο μέ θέμα «Μελέτες τοῦ Ἁγίου Ιωάννου», πού πραγματοποιήθηκε ὑπό τήν εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Σόφιας καί Πατριάρχου Βουλγαρίας κ. Νεοφύτου, στή Σόφια Βουλγαρίας, στίς 9 καί 10 Ἰουνίου 2017, καί τό ὁποῖο διοργάνωσε ἡ ἐνορία τοῦ ἀρχαίου Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου (Ροτόντα).

Σεβαστοί Πατέρες ,

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Πρώτα ἀπ’ὅλα, θά θέλαμε νά ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας πρός τήν Αὐτοῦ Μακαριότητα, τόν Μητροπολίτη Σόφιας καί Πατριάρχη Βουλγαρίας κ.κ. Νεόφυτο.

Δεύτερον, θά θέλαμε νά εὐχαριστήσουμε τήν Ὀργανωτική Ἐπιτροπή τοῦ Συνεδρίου «Μελέτες τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου» γιά τήν τιμή τῆς πρόσκλησής μας σ’αὐτό τό Συνέδριο.

Τέλος, θά θέλαμε νά ἀναφέρουμε ὅτι ὁ Ἐπίσκοπός μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, παρέχει τήν εὐλογία του στό Συνέδριό μας καί εὔχεται σέ ὅλους μας τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Τό θέμα, τό ὁποῖο θά ἀναπτύξουμε στήν ἀγάπη σας εἶναι «Πῶς ἡ Ὀρθοδοξία ξεπέρασε τήν ψευδοσύνοδο τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας».

Ἔχουμε σήμερα, δυστυχῶς, στὴν Ἐκκλησία ἕνα ζωντανὸ κοιμητήριο, ὅπου οὐκ εἰσὶ λαλιαὶ οὐδὲ λόγοι.

Λαλῆστε. Μιλῆστε. Φωνάξτε! Κουραστήκαμε νὰ περιμένουμε. Χαθήκαμε μέσα στὴν σιωπή σας.

Ένα συγκλονιστικό κείμενο του Καθηγουμένου της Ι.Μ. Δοχειαρίου Αγίου Όρους Γέροντα Γρηγορίου.

Διάβασα στὸ Γεροντικό, ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ ἀρχαῖα βιβλία τοῦ μοναχικοῦ θεσμοῦ, ὅτι ὁ ἀββᾶς Μακάριος περπάτησε μέρες καὶ μέρες μέσα στὴν ἔρημο, γιὰ νὰ βρῆ τὸ κηποταφεῖο τοῦ Ἰαννῆ καὶ τοῦ Ἰαμβρῆ. Κι ἐγὼ χρόνια τώρα ψάχνω μὲ τὸν νοῦ μου νὰ βρῶ τὸ μεγαλύτερο νεκροταφεῖο τοῦ κόσμου. Εἶναι στὴν πολυάνθρωπη Ρωσσία; Εἶναι στοὺς ἀρχαίους λαοὺς τῆς Ἀνατολῆς; Εἶναι στὴν εὐδαίμονα Ἀμερική; Καὶ μετὰ ἀπὸ πολλοὺς συλλογισμούς, καλοὺς καὶ κακούς, κατέληξα σὲ ἕνα πολὺ πικρὸ συμπέρασμα. Εἶναι, μὴ τρομάξετε, οἱ ἐπίσκοποί μας στὴν Ἑλλάδα!

«Το Μπαταρισμένο Καράβι» – Επίκαιρο άρθρο του Καθηγουμένου της Ι.Μ. Δοχειαρίου Αγ. Όρους Γέροντα Γρηγορίου

Δὲν εἶναι οὔτε τὸ Μοσχάνθη, οὔτε τὸ Ἄνδρος, οὔτε τὸ Δεσποινάκι, οὔτε τὸ Κυκλάδες, οὔτε τὸ Κατερίνη, οὔτε τὸ Παντελῆς.

Εἶναι ἡ ἔνδοξη καὶ περιώνυμη Ἑλλάδα! Εἶναι ὁ ὀφθαλμὸς τοῦ κόσμου, εἶναι ὁ βράχος στὴν ἀκροθαλασσιά, ποὺ τὸν χτυπᾶν αἰῶνες τὰ κύματα, καὶ ὅμως δὲν μετακινήθηκε καὶ κόλλησαν ἀπάνω του ὅλα τὰ στρείδια καὶ μύδια τοῦ πελάγους καὶ διασώθηκαν· δὲν τὰ κατέφαγαν τὰ μαλάκια.