ΦΟΙΝΙΚΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ- ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΑΤΗ

Α. ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΦΟΙΝΙΚΙΚΗ ΓΡΑΦΗ «ΑΛΦΑΒΗΤΟ»;

Κατά τη Γλωσσολογία ως «αλφάβητο» ορίζεται το «σύνολο συμβόλων με ορισμένη σειρά και τάξη, που χρησιμεύουν για να αποδίδονται οι στοιχειώδεις φθόγγοι μιας γλώσσας, με τον περιορισμό ο κάθε φθόγγος ν’ αντιστοιχεί σ’ ένα μόνο σύμβολο και αντίστροφα». Στην αλφαβητική γραφή επομένως (δηλαδή τη γραφή των λαών της Ευρώπης, της Αμερικής, της Αυστραλίας αλλά και άλλων περιοχών του πλανήτη) κάθε γράμμα αποδίδει ένα στοιχειώδη ήχο.

Τούτο δεν ισχύει στις ατελέστερες της αλφαβητικής συλλαβικές γραφές, στις οποίες κάθε σύμβολο αποδίδει μία συλλαβή (δύο ή και περισσότερους ήχους-φθόγγους), όπως π.χ. στις συλλαβικές ελληνικές γραφές Γραμμική Α και Β ένα σύμβολο αποδίδει τη συλλαβή κο (κ+ο), άλλο σύμβολο τη συλλαβή πο (π+ο) κ.ο.κ.

Στη φοινικική γραφή (που διαθέτει μόνο σύμφωνα και κανένα φωνήεν), στα ελάχιστα διασωθέντα δείγματά της, η κατάσταση είναι ακόμα «χειρότερη», δεδομένου ότι κάθε σύμβολό της δεν αποδίδει ούτε καν μία συγκεκριμένη συλλαβή, αλλά διαφορετικές, που το διάβασμά τους αφήνεται στην «έμπνευση» του αναγνώστη. Έτσι π.χ. ένα σύμφωνο μπορεί να διαβαστεί ως μπα, μπου, μπε, μπι, μπο κ.ο.κ., ή κάποιο άλλο ως γκου, γκα, γκε, γκο κ.λπ. Επομένως, η φοινικική γραφή όχι μόνο δεν αποτελεί αλφάβητο, αλλά δεν είναι ούτε καν εξελιγμένη συλλαβική γραφή, του βαθμού τελειότητας των αντιστοίχων ελληνικών συλλαβαρίων.

«ΗΜΙΤΑΣΙΟΝ ΜΑΓΕΜΕΝΕΣ» ΜΑΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ…

(σ.σ. visaltis: Παρωδία,στα όρια του εξευτελισμού…Να κρατήσουν οι Γάλλοι τα εκμαγεία και να επιστρέψουν τα κλεμμένα,άμεσα..)

Οι περίφημες «Μαγεμένες», γνωστές και ως οι «Καρυάτιδες» της Θεσσαλονίκης, επιστρέφουν έπειτα από 151 χρόνια στη «γενέθλια» πόλη, όπου δέσποζαν από το 2ο αιώνα μ.Χ., έπειτα από πρωτοβουλία της ΔΕΘ-Helexpo. Τα οκτώ αγάλματα (της Μαινάδας, του Διονύσου, της Αριάδνης, της Λήδας, του Γανυμήδη, ενός εκ των Διόσκουρων, της Αύρας και της Νίκης), που κοσμούσαν τη λεγόμενη στοά των Ειδώλων, εκεί όπου σήμερα είναι η Αρχαία Αγορά, θα εκτεθούν στην επετειακή 80ή ΔΕΘ, όπως ανακοινώθηκε στην τελευταία συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας.

Θεσσαλονίκη-Παρίσι

Στη συνέχεια σε συνεργασία με το δήμο Θεσσαλονίκης προγραμματίζεται να εκτεθούν μόνιμα σε κάποιο κεντρικό σημείο της πόλης, πιθανόν εκεί όπου αρχικά ήταν τοποθετημένες. Στη Θεσσαλονίκη μετά τη σταθερή άρνηση των υπευθύνων του Μουσείου του Λούβρου να επιστρέψουν τα πρωτότυπα αγάλματα θα εκτεθούν αντίγραφα των «Μαγεμένων», μία διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη. Άλλωστε οι υπεύθυνοι της ΔΕΘ-Helexpo εδώ και μήνες πηγαινοέρχονται στο Παρίσι, ώστε να διευθετήσουν τις λεπτομέρειες της συνεργασίας με το Μουσείο του Λούβρου, στα εργαστήρια του οποίου (και παλαιότερα στις αποθήκες) βρίσκονται οι «Μαγεμένες».

Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ..

Έλθωμεν λοιπόν εις τα Μόναχα.

Εκεί ουρανός Κλειστός. Αιωνία Συννεφιά. Αιωνία Μαυρίλα. Αιώνιον Πένθος. Αιωνία Ομίχλη, Αιωνία Πάχνη. Αιωνία Υγρασία. Αιωνία Μούχλα. Αιωνία Σαπίλα. Καμπουρογραμμία Γης. Ξυλογραμμία δένδρων. Και βάρος και πάχος και πύκνα αέρος. Και στούπωμα των πάντων με μπαμπάκια ομίχλης. Ο Ουρανός κλειστός. Η Γη κλειστή. Ο Αέρας κλειστός. Το Σπίτι κλειστόν. Το Ρούχον κλειστόν. Το Σώμα κλειστόν. Ο Άνθρωπος κλειστός. Το Πνεύμα κλειστόν. Ο Ουρανός σκότος. Η Γη πένθος. Τα Φώτα λύπη. Τα Ζώα μελαγχολία. Ο Αέρας υγρά πηκτή μαυρίλα. Όλος ο ΕΞΩ ΚΟΣΜΟΣ σπρώχνει τον Άνθρωπον εις ένα καταφύγιον, εις ένα υπόγειον. Και εκεί ζη μίαν ζωήν τεχνητήν. Το Πνεύμα και αι Τέχναι είναι Επιστήμαι, είναι Μηχανήματα, εμπορεύματα, βιομηχανήματα. Κάμετε μίαν εικόνα, ένα άγαλμα, όπως και κάθε άλλη μηχανή και βίδα.

Και ζη εκεί με ένα ψεύτικον Φως, μίαν ζωήν ψεύτικην. Ψεύτικον Φως. Ψεύτικον πνεύμα. Ψεύτικαι τέχναι. Γνωρίζει το αληθινόν φως, το αληθινόν πνεύμα, την αληθινήν τέχνην από την Ελλάδα, την Ιταλίαν, τα βιβλία. Ο Ευρωπαίος μιμείται την Εξωτερικήν Φύσιν με την Εσωτερικήν του Φύσιν…
…Ένας Γερμανός, λόγου χάριν, με Σώμα υλικής συστάσεως και γραμμικής λεπτότητος Πελασγικού βάθρου, με στόμαχον, εις τον οποίον η μπίρρα αγωνίζεται να τρίψη τα δυνατώτερα λουκάνικα και τα ξυλωδέστερα λαχανικά, με εγκέφαλον παχύν, βαρύν, πυκνόν, σκοτισμένον, ομιχλώδη, λαβυρινθώδη από τους εσωτερικούς ατμούς των ζυμώσεων και στουμπωμένον ακόμη και από τον πεπιεσμένον ατμόν εκατόν ατμοσφαιρών της ομιχλογερμανοσοφίας και ακόμη από τους καπνούς της πίπας, μιμείται ό,τι βλέπει, πάντοτε… με ένα ζευγάρι γυαλιά, συνήθως με δύο, όχι σπανίως με τρία, και εκφράζει διά της Τέχνης του ό,τι είναι η Γη του και ό,τι είναι αυτός.

ΑΜΦΙΠΟΛΗ: ΜΙΑ «ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΗ» ΕΠΙΓΡΑΦΗ, ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΤΥΜΒΟΥ; (ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ!)

από τον Βισάλτη

ΤΙ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΗ

Μέσα στο πεδίο των αντιμαχόμενων απόψεων των αρχαιολόγων και ιστορικών περί του ενοίκου του τύμβου Καστά και της χρονολόγησης αυτού, μία πληροφορία που έρχεται μέσω των δηλώσεων της κ. Περιστέρη την Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014, φαίνεται πως θα τροφοδοτήσει με καινούργια σενάρια την υπόθεση. Η πληροφορία που έδωσε η κ. Κατερίνα Περιστέρη φαίνεται πως κρύβει ένα μεγάλο μυστικό 30 χρόνων (!!!).

Και μπορεί να πέρασε «στα ψιλά» και απαρατήρητη από όλους, όχι όμως και από εμάς στο visaltis.net που έχουμε εστιάσει την προσοχή μας εδώ και τρία με τέσσερα (3-4) περίπου χρόνια στο παρασκήνιο της ανασκαφής στην Αμφίπολης, όταν ουδείς σχεδόν τότε γνώριζε την κ. Περιστέρη και πολλοί από τους σημερινούς όψιμους «ειδήμονες» δεν γνώριζαν καλά-καλά ούτε που βρίσκεται η Αμφίπολη.

Ποια είναι αυτή η επιγραφή που είναι τόσο σημαντική ώστε να την αναφέρει στην δεδομένη στιγμή η κ. Περιστέρη δήθεν τυχαία ως παράδειγμα, τη στιγμή που ξέρει πως τα ΜΜΕ παγκοσμίως μετρούν και την παραμικρή λέξη της; Εικάζουμε πως η κ. Περιστέρη «προκαλεί» στην ουσία την αποκάλυψη του περιεχομένου αυτής της επιγραφής τη δεδομένη στιγμή μέσω της δημοσιοποίησης! Προσπάθησε η κ. Περιστέρη να μιλήσει γι αυτό;

Αν όχι, τότε γιατί να αναφέρει κάτι «ασήμαντο και άσχετο» που θα μπορούσε και να αποφύγει, κατά τη διάρκεια μίας από τις λίγες και σύντομες συνεντεύξεις της;

ΛΟΥΙ ΦΩΒΕΛ:»ΛΕΗΛΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ..ΜΗΝ ΛΥΠΗΘΕΙΤΕ ΟΥΤΕ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΟΥΤΕ ΝΕΚΡΟΥΣ..»

Από τον Βισάλτη

Ο ΒΑΝΔΑΛΟΣ ΦΩΒΕΛ ΚΑΙ ΟΙ ΛΕΗΛΑΣΙΕΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΠΕΡΙ ΤΟ 1800

Ο Λουίς Φρανσουά Σεμπάστιαν Φωβέλ, πρόξενος της Γαλλίας στην Αθήνα, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους βάνδαλους και αρπαγέας αρχαιοτήτων της εποχής του.

Αρχικά, με το πρόσχημα του καλλιτεχνικού σύμβουλου του πρόξενου της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη Σουαζέλ-Γκουφιέ (Choiseul Gouffier) και αργότερα σαν αρχαιοδίφης και συλλέκτης, κατόρθωσε με διάφορες ανασκαφές να «συλλέξει» έναν τεράστιο όγκο σημαντικών αρχαιοτήτων τα οποία είτε παρέδιδε στον εργοδότη του κόμη Γκουφιέ είτε τα πουλούσε αργότερα σε Βρετανούς που έρχονταν σαν ταξιδιώτες στην Ελλάδα.

Μόνο στον Γκουφιέ, περί το 1787 είχε καταφέρει να παραδώσει 16 κιβώτια με γλυπτά καθώς και 40 εκμαγεία των σημαντικότερων έργων τέχνης και αρχαιοτήτων της Αθήνας!

Ανάμεσα στις σημαντικότερες ανασκαφές μνημείων και τάφων που είχε κάνει, ήταν και ο τύμβος του Μαραθώνα, ενώ σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες φέρεται να έκλεψε και 2 περιστέρια από το Ιερό της Αφροδίτης στην Αφαιά, τα οποία σήμερα βρίσκονται στην Ολλανδία.

Ο αριθμός των αρχαιοτήτων που είχε καταφέρει να συλλέξει ήταν τόσο μεγάλος, που το σπίτι του είχε μετατραπεί σε κανονικό μουσείο!!
Στο σπίτι του επίσης φιλοξενήθηκαν ανά διαστήματα οι μεγαλύτεροι Ευρωπαίοι «περιηγητές» που είχαν περάσει από την Αθήνα για τις «έρευνές» τους…