Παράνοια & αλήθεια Νο33.

Εικόνα από:beingparanoidandroid.blogspot.com

– Πόσο δύσκολο επάγγελμα είναι αυτό του βουλευτή και κυρίως των κυβερνητικών ρε παιδιά. Δε φτάνει που τους βρίζουν, πρέπει να τρέχουν σε ταξίδια, σε επιτροπές, στα ΜΜΕ, σε τσιπουράδικα, σε συγκεντρώσεις, σε ψηφοφορίες και πολλά άλλα. Το χειρότερο δε, είναι που κάνουν το σκατό τους παξιμάδι για να ζήσουν. Άδικη που είναι η ζωή…

– Όταν ακούς από τον Βενιζέλο «Αναγκαίο να ενισχυθούν οι δημοκρατικοί θεσμοί», εσύ να περιμένεις περισσότερη Δημοκρατία…

– Η ΔΗΜΑΡ είναι σε αποσύνθεση αλλά ακόμα ζει. Βρε πόσες κατσαρίδες έχουν μαζευτεί;

– Ο γνωστός «Ποτάμις» μετά τα τζάμπα γραφεία και ταξίδια που έκανε με έρανο μέσω των συνειδητοποιημένων υποστηρικτών του, τώρα θέλει να του φτιάξουν και ιντερνετικό ραδιοφωνικό σταθμό για να συνεχίσει την προσπάθεια του να μας σώσει. Κοίτα ρε δουλειές που υπάρχουν!

– Η συγκυβέρνηση είναι τόσο σίγουρη πως μας έχει πείσει για το έργο της, που κάνει συνέχεια επίθεση στον Σύριζα… από βαριεστιμάρα!

Τι χρειάζεται; Ένα εγερτήριο σάλπισμα!

Δημήτρης Νατσιός  Δάσκαλος Κιλκίς -Θεολόγος

.

«Έχω για σε Πατρίδα μου, στα σπλάχνα, χαλασμό»  
Βαλαωρίτης

.

Ερωτώ: αν αύριο-μεθαύριο γίνουν εκλογές, το επιτρέψει η «Τριμερής», τι θα συμβεί;

Πρώτον: κερδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, το παρδαλοειδές αυτό μόρφωμα, και θα έχουμε πρωθυπουργό του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος, κατά δήλωσή του, είναι άθεος, δηλαδή άφρων και, όπως μας κανοναρχεί ο Μακρυγιάννης,

“χωρίς θρησκείαν δεν υπάρχει αρετή, ηθική και πατριωτισμός. Γιατί κι η πατρίδα του κάθε ανθρώπου και η θρησκεία είναι το παν… και τότε λέγονται έθνη, όταν είναι στολισμένα με πατριωτικά αιτήματα, το εναντίον λέγονται παλιόψαθες των εθνών και βάρος της Γης».

Θα αντιτείνει κάποιος: Τις είδαμε τις προκοπές με αυτούς, που δεν διαλαλούσαν αθεία, τους πολιτικούς των…δοξολογιών.

Σωστό και συμφωνώ. Καλύτερα τους «γνήσιους» εκκλησιομάχους παρά τα κακέκτυπα, τα φαρισαϊκά σκύβαλα. Όμως είναι τόσο «βαριά» η κληρονομιά αυτού του τόπου-Ελλάδα το εικονοστάσι της Οικουμένης-που είναι διαστροφή και ιεροσυλία να κυβερνηθεί από ανθρώπους που χλευάζουν και απορρίπτουν την βασική και πολυτίμητη «συνιστώσα» της ιστορικής μας υπάρξεως: Την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Δευτέρον: Επανεκλέγεται ο «μνημονιακός θίασος»: Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης (αποχώρησε, αλλά τίποτε δεν αποκλείει την επαναπρόσληψή του) συνεχίζουν απτόητοι το προσκύνημα και την πειθήνια υποταγή στο λυσσαμένο σκυλί του Βερολίνου.

«Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του κ. Βενιζέλου κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Άγκυρα»

Φωτογραφία από:www.tripadvisor.com.gr

του Δημήτρη Στεργιούλη
Επίτιμου Διευθυντή
2ου Δημοτικού Σχολείου Κιάτου
«ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ»

.

Αν αποδίδονται, από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης , επακριβώς οι δηλώσεις , και μάλιστα επί τουρκικού εδάφους, του Αντιπροέδρου και Υπουργού Εξωτερικών της Κυβέρνησής μας κ. Βενιζέλου , ύστερα από συνάντησή του με τον ομόλογό του της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, τότε αυτές “παρέχουν σχόλια τοις ερμηνευταίς”.

Ο κ. Βενιζέλος δήλωσε ότι ” αλλάζουν τα γεωγραφικά δεδομένα της Ελλάδας με την Τουρκία”.

Ο όρος «γεωγραφικά δεδομένα» και σαφώς αναφέρεται σε αλλαγή συνόρων μεταξύ των δύο χωρών και σε καμία των περιπτώσεων αυτή η έκφραση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί με διαφορετική λειτουργικότητα.Και αν μεν πρόκειται η Τουρκία να παραχωρήσει στην Ελλάδα την Ανατολική Θράκη ή τα Μικρασιατικά παράλια, αρχαιόθεν κοιτίδες του Ελληνισμού, τότε “στώμεν καλώς”.

Διερωτώμαι , όμως, γιατί , εν προκειμένω, δεν τηρήθηκε το πατροπαράδοτο έθιμο, σύμφωνα με το οποίο κάθε φορά που απελευθερωνόταν κομμάτι γης από τις αλύτρωτες πατρίδες μας τα κωδονοστάσια των εκκλησιών μας “δονούσαν σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα”.

Τα παράσιτα και ο…Παράσιτος

Φωτογραφία από:digital-art-gallery.com

Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος -Κιλκίς

«Έλα της θάλασσας θεριό

και του πελάγου μπόρα

το φοβερό σκουπιδαριό

να διώξεις απ’ τη χώρα»

(Ν.Γκάτσος)

Εν πρώτοις ένα ανέκδοτο, το οποίο δημοσιεύθηκε στο αθηναϊκό περιοδικό «Παρθενών», το 1878, και υποδηλώνει την αναξιοκρατία και τις ποταπές συναλλαγές του διεφθαρμένου πολιτικού κόσμου και… υπόκοσμου. Νυν και αεί…

«Ο σουλτάνος διόρισε βεζύρη έναν άνθρωπό του, ολότελα αστοιχείωτο και κακοήθη, Χασάνης το όνομά του. Αρρωσταίνει βοριά κάποια στιγμή ο πατέρας του Χασάνη, καλεί το γιό του, τον ασπάζεται, τον αποχαιρετά και του λέει:

Παιδί μου, τώρα που θα πάω στον Κάτω Κόσμο, αν με ρωτήσουν πώς πάει το δοβλέτι (=το κράτος), τι να τους πω;
Πες τους πως ο Χασάνης, έγινε βεζύρης και θα καταλάβουν!…»

Θα λέγαμε σήμερα στον πατέρα του Χασάνη: