Την 14η Ιουλίου του 1910 στην Αθήνα, την πόλη όπου από νεαρός μόχθησε και εργάστηκε για όλη του τη ζωή, πεθαίνει ο Βασίλειος Έξαρχος, ένας σπουδαίος «κρίκος» στην «πολύτιμη» αλυσίδα των Ηπειρωτών ευεργετών.
Από τις πλαγιές του Σμόλικα, αναζήτησε την τύχη του στην ελεύθερη Αθήνα, στη συνοικία Πινακωτά της άλλοτε Νεάπολης, δημιούργησε περιουσία, εκεί στην οδό Θεμιστοκλέους, και έδωσε το όνομα του στα Εξάρχεια.