Πόσο μας επηρεάζει η αλβανική κινητικότητα στα Βαλκάνια;

.

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Τέσσερις εξελίξεις που δείχνουν την έντονη αλβανική κινητικότητα στα Βαλκάνια καταγράφει η πρόσφατη ειδησεογραφία.

Πρώτον: Ο Πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου- Κοσσόβου Ρ. Χαραντινάι δήλωσε ότι εντός του έτους θα διεξαχθεί δημοψήφισμα με ερώτημα αν οι κάτοικοι της Αλβανίας και του Κοσσόβου επιθυμούν την ένωση των δύο κρατών. Η Σερβία δίνει τη δική της ερμηνεία: Πρόκειται για εκβιασμό ώστε οι Σέρβοι να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία του Κοσσόβου.

Δεύτερον: Στην Αλβανία θα πραγματοποιηθεί εντός του 2021 απογραφή πληθυσμού με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα καταγραφεί και η εθνική καταγωγή του κάθε πολίτη. Είναι ευκαιρία να πιέσουμε μέσω Ευρ. Ένωσης να γίνει αντικειμενική απογραφή της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, διότι η προηγούμενη απογραφή του 2011 καταγγέλθηκε από την οργάνωση ΟΜΟΝΟΙΑ των Βορειοηπειρωτών ως διαβλητή και ανακριβής. Η ΟΜΟΝΟΙΑ αποφάσισε την αποχή των Ελλήνων και το επόμενο έτος διοργάνωσε τη δική της απογραφή.

Τρίτον: Κατόπιν της συμφωνίας μας με την Αλβανία για να προσφύγουμε από κοινού στο Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, υπάρχουν πληροφορίες ότι η κυβέρνηση των Τιράνων ζητεί να ενταχθεί στο συνυποσχετικό ρητή δήλωση της Ελλάδος ότι αίρεται το εμπόλεμο. Θυμίζω ότι η άρση του εμπολέμου από το Υπουργικό Συμβούλιο της Ελλάδος το 1987 δεν θεωρείται έγκυρη από τους Αλβανούς. Επιθυμούν κύρωση της άρσεως από τα δύο Κοινοβούλια. Μέχρι σήμερα η ελληνική θέση είναι η εξής: Αφού η κήρυξη του εμπολέμου έγινε με Βασιλικό Διάταγμα από την Ελλάδα το 1940 δεν απαιτείται κύρωση από τα Κοινοβούλια.

Βαλκάνια: Ἡ πυριτιδαποθήκη τῆς Εὐρώπης ἤ ὁ ἐπίγειος παράδεισος;

.

Ἡ ἐν Χριστῷ ἑνότητα τῶν Βαλκανικῶν λαῶν
μπορεῖ νά κρίνει τό μέλλον τῆς Οἰκουμένης.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός.

Ἐάν οἱ Ὀρθόδοξοι λαοί τῶν Βαλκανίων εἴχαμε Πίστη στόν Τριαδικό μας Θεό βαθειά καί ἀμαγάριστη, καί προπαντός ἐάν φυλάγαμε ἐκκλησιαστικό φρόνημα ἀνεπηρέαστο ἀπό γεωπολιτικά συμφέροντα ξένα (ὅρα Οὐκρανία καί αὔριο Βαρδαρία…), καμμιά ‘’ὑπερδύναμη’’ δέν θά τολμοῦσε νά βάλει χέρι στον ἐπίγειο παράδεισό μας καί νά προσβάλει τήν εἰρηνική καί δημιουργική μας συμβίωση.

Δυστυχῶς, ὅμως, καί ἡ πίστη μας ἡ χλιαρή, ἀλλά καί τά ἀνθρωποκτόνα συμφέροντα τῶν ‘’μεγάλων’’, ἔγιναν αἰτία νά ματοκυλισθεῖ ἡ πανέμορφη αὐτή γωνιά τῆς γῆς ἐπανειλημμένα.

Ἡ παμμέγιστη δύναμη τῆς Ὀρθοδοξίας θά μποροῦσε νά μᾶς ἑνώνει καί νά μᾶς συμφιλιώνει ἀδελφικά ὅλους τούς λαούς τῶν Βαλκανίων.

Ἡ ἐν πολλοῖς κοινή Ρωμαίικη πολιτισμική μας παράδοση (αὐτοκρατορία Κωνσταντινουπόλεως, Οἰκουμενικό πατριαρχεῖο) θά μποροῦσε νά λειτουργεῖ στίς ἡμέρες μας ὡς κρίκος ἄρρηκτος στίς μεταξύ μας σχέσεις σέ ὅλες τίς ἐκφάνσεις τοῦ συλλογικοῦ μας βίου.

Ἐντούτοις, ὄμως, ἐγωϊσμοί, πρωτειομανίες, φιλοδοξίες προσωπικές, πνεῦμα καχυποψίας, τάσεις ἐθνικοποίησης τῆς Ὀρθοδοξίας (ἐδῶ πρόκειται γιά αἵρεση) καί πάνω ἀπ’ ὅλα τά ἄνομα καί μισόκαλα γεωπολιτικά σχέδια τῶν ‘’ἰσχυρῶν’’, μᾶς κρατᾶνε συνεχῶς γιά πάνω ἀπό πέντε αἱῶνες μέ τό δάκτυλο στήν σκανδάλη!

Η αναταραχή που θα επιδιώξουν στα Βαλκάνια και την Ελλάδα οι Ρώσοι θα έχει αιχμή την Εκκλησία

.

Ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ στα δυτικά Βαλκάνια Μάθιου Πάλμερ, πριν λίγες ημέρες με αφορμή την λύση του Κοσόβου, αναφερόμενος γενικότερα στα Βαλκάνια, επισήμανε ότι η περιοχή έχει γεωστρατηγική σημασία.

Εξέφρασε την ανησυχία του για τον ρόλο της Ρωσίας στα δυτικά Βαλκάνια εκτιμώντας ότι στόχος της Μόσχας είναι να συντηρηθεί και να ενισχυθεί η αβεβαιότητα και η αστάθεια. 

«Οι Ρώσοι ενισχύουν την θέση τους στα δυτικά Βαλκάνια, θέλουν μία περιοχή όπου θα κυριαρχούν η δυσπιστία και οι ταραχές. Το είδαμε με την απόπειρα πραξικοπήματος στο Μαυροβούνιο και τα επεισόδια στην Βόρεια Μακεδονία. […]   Δεν πιστεύω ότι οι Ρώσοι παραιτήθηκαν από τις προσπάθειες να προκαλέσουν προβλήματα στα δυτικά Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή» προειδοποίησε στη συνέντευξη του στη δημόσια τηλεόραση του Μαυροβουνίου ο Μάθιου Πάλμερ.

Η επιρροή των Ρώσων στα Βαλκάνια τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά τείνει να μηδενιστεί. Η ένταξη χωρών στο ΝΑΤΟ όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία την έχουν εκδιώξει ουσιαστικά, ενώ στην οικονομία, ο «ενεργειακός λιμός» των Βαλκανίων που ονειρευόταν η Μόσχα έχει σταματήσει να υφίσταται ως απειλή μετά τις υποδομές για την Ενεργειακή Διαφοροποίηση της Ευρώπης που κατασκευάζουν οι Αμερικανοί.

Ανοίγει ο ασκός του Αιόλου στα Βαλκάνια: Θέμα «διόρθωσης συνόρων» θέτουν οι Αλβανοί Σερβίας

.

Πως αντιμετώπισαν το ζήτημα Μέρκελ και Μακρόν στη Σύνοδο του Βερολίνου

Οι πολιτικοί εκπρόσωποι των Αλβανών της νότιας Σερβίας απέστειλαν κοινή επιστολή στην Επίτροπο εξωτερικών υποθέσεων της Ευρωπαϊκή Ένωσης Φεντερίκα Μογκερίνι και στους πολιτικούς ηγέτες του Κοσόβου, με την οποία ζητούν να συμπεριληφθεί το καθεστώς της κοιλάδας του Πρέσεβο στα θέματα του διαλόγου Βελιγραδίου-Πρίστινας.

Την επιστολή υπογράφουν ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου των Αλβανών στην Σερβία Ράγκμι Μούσταφα, ο δήμαρχος της πόλης Μουγιάνοβατς Σάιμπ Καμπέρι και ο βουλευτής της μειονότητας στο σερβικό κοινοβούλιο Φατμίρ Χασάνι, όπως αναφέρει το slpress.gr.

«Ο διάλογος για την επίτευξη οριστικής συμφωνίας μεταξύ Κοσόβου και Σερβίας αποτελεί ευκαιρία για να διευθετηθούν ζωτικής σημασίας προβλήματα των Αλβανών στις περιοχές Πρέσεβο, Μπουγιάνοβατς και Μέντβετζα. Εμείς, οι εκπρόσωποι των Αλβανών, ζητούμε να συμπεριληφθεί στην ατζέντα του διαλόγου το ζήτημα της κοιλάδας του Πρέσεβο», αναφέρεται στην επιστολή. Επισημαίνεται δε, ότι η διευθέτηση του ζητήματος αυτού «αποτελεί ανάγκη για την εδραίωση της ειρήνης μεταξύ των λαών στα δυτικά Βαλκάνια».

Η μετανάστευση πλήττει τα Βαλκάνια- 1,6 εκατ. άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει την Αλβανία

Χαρακτηριστική φωτογραφία της δεκαετίας του ’90 καθώς δεκάδες χιλιάδες Αλβανοί προσπαθούν με κάθε τρόπο να εγκαταλείψουν τη χώρα.

.

Δεκέμβριος 21, 2018. 08:39

Η μετανάστευση χτυπά τις τελευταίες δεκαετίες τα Βαλκάνια, εκατομμύρια νέων ανθρώπων εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους για αναζήτηση εργασίας σε χώρες όπου υπάρχει ζήτηση εργατικού δυναμικού.

Η Αλβανία κινείται πρώτη σε γήρανση του πληθυσμού λόγω της μετανάστευσης, γράφει η αλβανική ιστοσελίδα ‘INA’.

Οι αριθμοί που δημοσιεύει η Στατιστική Υπηρεσία – INSTAT, είναι ανησυχητικοί και δείχνουν ότι από το 1991, πάνω από 1,6 εκατομμύρια Αλβανοί έχουν εγκαταλείψει τη χώρα, οι περισσότεροι από τους οποίους, ένα ποσοστό της τάξης του 68%, ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα των νέων που μπορούν να εργασθούν.

Ο υπολογισμός της στατιστικής υπηρεσίας έγινε με επίσημα και έμμεσα στοιχεία και αφήνεται να εννοηθεί ότι ο αριθμός των μεταναστών είναι ακόμη μεγαλύτερος.

Το Ινστιτούτο Στατιστικής σημειώνει ότι τα χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας υπήρξαν μαζικές μεταναστεύσεις. Την τελευταία εξαετία που οι απογραφές είναι πραγματικές στη χώρα, δηλαδή από το 2011 έως το 2017, έχουν εγκαταλείψει την Αλβανία 317 χιλιάδες νέοι άνθρωποι.

Οι τρεις «πύλες» για οικονομική ηγεμονία και Ειρήνη στα Βαλκάνια

.

Πέτρος Ούτσης

«Εάν η Γερμανία επιλέξει το υγροποιημένο φυσικό αέριο, θα εξαρτάται από τους Έλληνες εφοπλιστές»,  αυτός ήταν ο τίτλος της Γερμανικής εφημερίδας Die Welt.

Στο άρθρο αναφέρεται στην εξάρτηση που θα έχει η Γερμανία από τις  Ελληνικές εφοπλιστικές εταιρείες, οι οποίες έχουν παραγγείλει ένα στα δύο τάνκερ μεταφοράς LNG στα ναυπηγεία της Άπω Ανατολής για τη φετινή χρονιά. Οι 33 από τις 66 παραγγελίες ανήκουν σε Έλληνες αγοραστές

Αυτό που δεν αναφέρθηκε στο άρθρο είναι πως, όχι μόνο η Γερμανία, αλλά και η Κεντρική Ευρώπη και τα Βαλκάνια θα είναι εξαρτημένα από τις Ελληνικές εφοπλιστικές εταιρείες, οι οποίες θα μεταφέρουν όλο το Αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Μεσόγειο.

Ο συνδετικός κρίκος στο υγροποιημένο φυσικό αέριο με την Κεντρική Ευρώπη και τα Βαλκάνια είναι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, οι κάθετοι οδικοί άξονες της Εγνατίας Οδού και τέλος, η Σιδηροδρομική Εγνατία.

Η Ορθοδοξία ως εργαλείο για την επιρροή των Ρώσων στα Βαλκάνια- Ο πόλεμος με το Φανάρι

.

Από τα τέλη του 18ου αιώνα η Οθωμανική Αυτοκρατορία άρχισε να δείχνει σημάδια παρακμής και διάλυσης. Τότε η Ρωσία και μέσω των Σλαβικών λαών, ξεκίνησε τα σχέδια για επέκταση της προς την Μεσόγειο αναζητώντας τρόπους για έξοδο στο Αιγαίο.

Για να μπορέσει να το πετύχει αυτό, θα έπρεπε να έχει και την αποδοχή των Βαλκανικών λαών και έτσι έλαβε από μόνη της τον ρόλο προστάτη των χριστιανικών σε Ανατολική Ευρώπη και Βαλκάνια.

Το 1853-56 διαδραματίστηκε ο 11^ος κατά σειρά Ρωσοτουρκικός Πόλεμος, γνωστός ως Κριμαϊκός Πόλεμος καθώς οι περισσότερες μάχες έγιναν στην χερσόνησο της Κριμαίας. Σύμμαχοι της Τουρκίας ήταν η Αγγλία, η Γαλλία και το Βασίλειο της Σαρδηνίας και στόχος ήταν ο περιορισμός της Ρωσίας.

Η «Άλωση» του Πατριαρχείου βασικός στόχος της Ρωσίας μέχρι και σήμερα

Νεοταξική προπαγάνδα στην Καστοριά με άρωμα παραθρησκευτικής οργάνωσης!

Με την υποστήριξη και της «Ενωτικής Εκκλησίας» του Sun Myung Moon, ο Δήμος Καστοριάς καλεί τους Καστοριανούς να συμμετέχουν στο Peace Road Balkans 2018

Ο Δήμος Καστοριάς εξέδωσε το ακόλουθο δελτίο τύπου:

ΔΗΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
«PEACE ROAD BALKANS 2018»

Πυρήνας του ISIS στο Κοσσυφοπέδιο

.

Σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου του Βελιγραδίου για την Ασφάλεια και την Άμυνα (DBA) στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη υπάρχουν πάνω από 70 ριζοσπαστικά στρατόπεδα για νέους, κυρίως κάτω των δεκαοκτώ ετών, ενώ παρόμοια υπάρχουν στο Κοσσυφοπέδιο και στο Μαυροβούνιο.

Λίγο καιρό μετά από την εν λόγω αποκάλυψη έρχεται στη δημοσιότητα κατηγορητήριο εναντίον έξι υποστηρικτών του ισλαμικού κράτους στο Κοσσυφοπέδιο, σύμφωνα με το οποίο υπήρξαν προγραμματισμένες βομβιστικές επιθέσεις εναντίον Ορθοδόξων Εκκλησιών, ισραηλινής ποδοσφαιρικής ομάδας και στόχων στο Βέλγιο και τη Γαλλία που υποστηρίχθηκαν από τζιχαντιστές μαχητές από τη Συρία.

Ο Bujar Behrami, γνωστός ως Abu Musab El-Albani – ένας από τους έξι υπηκόους του Κοσσυφοπεδίου που κατηγορήθηκαν για τρομοκρατία από την εισαγγελική αρχή του Κοσσυφοπεδίου το περασμένο Σάββατο – ήταν ο μόνος που ομολόγησε μέχρι τώρα στους ανακριτές σχετικά με τα εικαζόμενα σχέδια της ομάδας να επιτεθούν σε ορθόδοξες εκκλησίες, μνημεία και συλλόγους, κυρίως σε περιοχές Σέρβων και να στρατολογήσουν βομβιστές αυτοκτονίας στο Κοσσυφοπέδιο.

Σκόπια: το κράτος «σφήνα» για τα Βαλκάνια και η παγκόσμια ειρήνη

.

Γράφει ο Ιωάννης Αμπατζόγλου*

Το κράτος των Σκοπίων βρίσκεται στο κέντρο των Βαλκανίων, στην καρδιά των Βαλκανίων θα λέγαμε. Πέραν αυτού του γεωγραφικού προνομίου, αποτελεί και ένα πολυεθνικό κράτος με μεγάλο ποσοστό των κατοίκων του να έχουν κοινή καταγωγή με τους κατοίκους των γειτονικών προς τα Σκόπια κρατών. Κεντρική λοιπόν η θέση του, πολυφυλετική η σύνθεση των κατοίκων του με συγγενικές σχέσεις με τους λαούς των όμορων προς αυτό κρατών, επομένως ο ρόλος του σημαντικός ως προς την γενικότερη ισορροπία της περιοχής των Βαλκανίων. Θα λέγαμε ότι το κράτος των Σκοπίων αποτελεί μία «σφήνα» για τα Βαλκάνια.

Η «σφήνα» έχει ρόλο σταθεροποιητικό, κρατάει σε ισορροπία ένα σύστημα και η διατάραξη ή η αφαίρεσή της το αποσταθεροποιεί. Επομένως η επιβίωση των Σκοπίων είναι ζωτικής σημασίας για την ευρύτερη περιοχή. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε όλοι μας, τουλάχιστον όσοι ενδιαφερόμαστε για τη γειτονιά μας, είναι να υπάρξει ευοίωνο μέλλον για το συγκεκριμένο σλαβικό κρατίδιο και να μη μπει σε περιπέτειες αποσταθεροποίησης. Γιατί εάν αποσταθεροποιηθεί, τότε τα Βαλκάνια θα εισέλθουν σε μία επικίνδυνη φάση, με κίνδυνο πολεμικών συρράξεων. Και ας μην ξεχνάμε ότι το προσονοίμιο των Βαλκανίων είναι «μπαρουταποθήκη της Ευρώπης».

Πως όμως το κράτος αυτό θα σταθεροποιηθεί, από τη στιγμή που φέρεται να διεκδικεί τμήμα της ιστορίας των Ελλήνων; Πως είναι δυνατόν να αποτελέσει πυλώνα σταθερότητας όταν θέλει να παραχαράξει την παγκόσμια ιστορία και να βαπτιστεί «Μακεδονία»;

Η ΠΓΔΜ θα διαλυθεί, αυτό όμως πρέπει να γίνει υπό έλεγχο, εντός του ΝΑΤΟ…

σ.σ. Ένα «τρελλό» σενάριο που ίσως τελικά να μην είναι και τόσο «τρελλό». Για του λόγου το αληθές, όσο πιο πολύ το διαβάζεις, τόσο πιο πολύ το πιστεύεις. Βασική όμως προϋπόθεση ή/και μείζων παράγων για να μην υποστεί «παραλλαγές» αυτό το σενάριο, είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, η αμείωτη αντίσταση του Ελληνικού λαού. ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: «Αρχικά θα αναγνωριστεί και έπειτα θα διαλυθεί».

***

Για την υπόθεση των Σκοπίων έχει ακουστεί «το κοντό και το μακρύ» του καθενός. Η ουσία είναι ότι πλέον βρισκόμαστε στο δημοψήφισμα που θα επικυρώσει ή θα απορρίψει τη Συμφωνία των Πρεσπών ανάμεσα στον Ζάεφ και τον Τσίπρα, όχι την ΠΓΔΜ και την Ελλάδα, διότι όπως φαίνεται πορεύονται μόνοι τους με τις κοινωνίες να μην τους ακολουθούν.

Γράφει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Ο διεθνής παράγοντας έχει αρχίσει από τη στιγμή της συμφωνίας των δύο το «μασάζ», για να πείσει πρώτα απ’ όλα τους ηγέτες που το υπέγραψαν ότι είναι… τεράστιοι και θαρραλέοι, ενώ όλοι όσοι διαφωνούν είναι κοντόφθαλμοι και εθνικιστές. Συλλήβδην.

Μη Κερδοσκοπικοί Οργανισμοί: η επίδρασή τους στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Ελλάδας.

 ΜΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

της Νίνας Γκατσούλη

Η διακήρυξη της ανεξαρτησίας της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, το εμπάργκο της Ελλάδας, οι διαπραγματεύσεις οι οποίες οδήγησαν την Ελλάδα και την πΓΔΜ στην Ενδιάμεσο Συμφωνία, οι συνεχείς διαπραγματεύσεις των δύο χωρών, και η αίτηση ένταξης της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και το βέτο της Ελλάδας, έχουν προκαλέσει έντονες συζητήσεις για το μέλλον των Βαλκανίων γενικά, αλλά ιδιαίτερα για το μέλλον της πΓΔΜ.

Η πΓΔΜ υποκλέπτοντας την ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας, έχει αναπτύξει με μεθοδικότητα μακροπρόθεσμη στρατηγική, με πλουσιοπάροχα υποστηριζόμενες ενέργειες, προκειμένου να αναγνωριστεί απ’ όλο τον κόσμο, έστω και έμμεσα ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», και να επιτύχει να ενταχθεί στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ ως «Μακεδονία».

Πρόκειται για μία πολύ καλά χρηματοδοτούμενη και άψογα οργανωμένη προπαγάνδα στην οποία πέρα από το επίσημο κράτος των Σκοπίων εμπλέκονται σημαντικότατοι παράγοντες της διεθνούς πολιτικής σκηνής – πολύ πιο επίφοβοι. Kατά την τελευταία δεκαετία, κύριο μέσο για την προώθησή της, υπήρξε ένα πανίσχυρο πλέγμα από αλληλο-στηριζόμενες «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», κάποιες εκ των οποίων χρηματοδοτήθηκαν απροκάλυπτα από πανίσχυρα κέντρα.

Προς επαναχάραξη συνόρων στα Βαλκάνια;

 σ.σ. Η θέση του αρθρογράφου ότι το ΝΑΤΟ απέτρεψε εθνοκάθαρση των Αλβανών από τους Σέρβους απαιτεί πολύ προσεκτική ανάγνωση του κειμένου.

του Δρ. Δημήτρη Α. Μοσχόπουλου πρέσβη ε.τ. *16.09.2018

De nobis fabula narratur (για εμάς μιλάει η όλη ιστορία)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Περίληψη του άρθρου δημοσιεύεται στη σημερινή (Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου) “Μακεδονία”.

Ο χώρος των Βαλκανίων αποτελεί για την χώρα μας την άμεση φυσική γειτονιά της, γεγονός που καθιστά απαραίτητο να παρακολουθούμε προσεκτικά τις εξελίξεις σ’ αυτόν, να τις αποτιμάμε, και να είμαστε πάντοτε έτοιμοι να λαμβάνουμε θέση επί των τεκταινομένων και να παρεμβαίνουμε όποτε διακυβεύονται ζωτικά για μας συμφέροντα. Πρόσφατες εξελίξεις στα Δυτικά Βαλκάνια δείχνουν σαφώς ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ιστορικές και ραγδαίες αλλαγές, οι οποίες θα έχουν συνέπειες για ολόκληρη την περιοχή, έναντι των οποίων δεν μπορούμε να παραμείνουμε αδιάφοροι, απλοί θεατές. Αναφέρομαι στον εξελισσόμενο διάλογο μεταξύ Σερβίας και Κοσόβου, ο οποίος διεξάγεται υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με στόχο την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο αυτών χωρών, στο πλαίσιο του οποίου οι ηγέτες των δύο χωρών έχουν φθάσει να μιλούν ανοιχτά για το ενδεχόμενο ανταλλαγής εδαφών μεταξύ τους. Όπως ήταν φυσικό, η προοπτική αυτή της ανταλλαγής εδαφών, δηλ. η προοπτική αλλαγής συνόρων στα Βαλκάνια σήμερα, έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων και αμφιλεγόμενων τοποθετήσεων υπέρ ή κατά της ιδέας.

Για να σχηματίσει κανείς ακριβέστερη ιδέα ως προς το διακύβευμα, θα πρέπει να πάρει τα πράγματα με κάποια σειρά: Όταν, στις αρχές της δεκαετίας 1990, κατέρρεε η Γιουγκοσλαβία και μερικές μέχρι τότε ομόσπονδες Δημοκρατίες της κήρυσσαν ανεξαρτησία, η διεθνής κοινότητα – με κύριες κινητήριες δυνάμεις την, τότε, ΕΟΚ και τις ΗΠΑ – υιοθέτησε την θέση ότι τα σύνορα που υπήρχαν ήδη μεταξύ των πρώην ομόσπονδων Δημοκρατιών θα θεωρούνταν στο εξής σύνορα μεταξύ των καινούργιων κρατών, χωρίς καμμιά αλλαγή επί του εδάφους. Απλώς, τα εσωτερικά σύνορα θα μετατρέπονταν σε διεθνή.

Γεωπολιτικό σκάκι στα Βαλκάνια.

Η ευρωπαϊκή παγίδα για τις ΗΠΑ στα Σκόπια και η Ελλάδα

Του Αλέξανδρου Δρίβα

Η τραγωδία των πυρκαγιών μας έχει αναγκάσει να ενδοσκοπούμε. Αν θέλουμε να πορευτούμε παρέα με την αλήθεια όμως, πρέπει να αποδεχτούμε οτι η ζωή (και) στις διεθνείς σχέσεις, συνεχίζεται. Η Ελλάδα βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στην πιο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας της μετά το 1974 και την επαίσχυντη εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο.

Το ζήτημα της περίφημης Συμφωνίας των Πρεσπών, δεν έχει να κάνει επί της ουσίας με όνομα. Είναι ένα ζήτημα που ανήκει στις εδαφικές διαφορές τις οποίες (σχεδόν πάντα) έχουν μεταξύ τους τα συνορεύοντα κράτη. Το ζήτημα όμως έχει και μια άλλη πτυχή. Αυτήν του λεγόμενου «διεθνούς παράγοντα». Το να επιχειρηθεί να αναλυθεί η αμερικανική στάση, είναι μάλλον ταμπού για τη χώρα μας η οποία μάλλον δεν έχει αναγνώσει καλά τους νέους συσχετισμούς των δυνάμεων στην περιοχή των Βαλκανίων αλλά και ευρύτερα, τους συσχετισμούς μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων.