Το άρθρο 42 (7) της Συνθήκης της ΕΕ και η αδυναμία στήριξης της Ελλάδας

.

Βαγγέλης Χωραφάς & Πολυχρόνης Ναλμπάντης

Η κυβέρνηση κάθε κράτους έχει την ευθύνη για την ακεραιότητά του, ενώ ταυτόχρονα μεριμνά, σχεδιάζει, υιοθετεί την υψηλή στρατηγική για την άμυνα και την ασφάλειά του και παράλληλα καθορίζει τους εθνικούς αντικειμενικούς σκοπούς, η επίτευξη των οποίων θεωρείται ότι εξυπηρετεί τα εθνικά του συμφέροντα. Το εθνικό συμφέρον και οι εθνικοί αντικειμενικοί σκοποί (πολιτικοί, ασφάλειας – άμυνας, οικονομικοί, κοινωνικοί, τεχνολογικοί) αποτελούν τη βάση για τη διαμόρφωση της εθνικής πολιτικής, προσδιορίζοντας το πλαίσιο των σχέσεων και ενεργειών, τόσο για τα εσωτερικά προβλήματα, όσο και για τις διεθνείς σχέσεις, καθώς και τον γενικό προσανατολισμό της χώρας.

Για την Ελλάδα, αυτός ο γενικός προσανατολισμός καθορίζεται από την εσωτερική της ισχύ, καθώς και από την συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Η συμμετοχή αυτή με τη σειρά της, επηρεάζεται από τις δομικές αδυναμίες και παθογένειες αυτών των διεθνών θεσμών, καθώς και από τα συμφέροντα των κρατών-μελών που τους απαρτίζουν.

Διαπιστώθηκε πρόσφατα στις Βρυξέλες, κατά τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκός Ένωσης (ΕΕ) για το Ταμείο Ανάκαμψης και τον επταετή προϋπολογισμό της ΕΕ, έντονη διαφωνία μεταξύ των κρατών-μελών και σημαντική δυσκολία στη λήψη απόφασης, παρά τις μαραθώνιες ολονύχτιες διαπραγματεύσεις. Πρόκειται για ένα φαινόμενο τόσο συνηθισμένο που η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία το καταγράφει ως συνήθη ευρωπαϊκή πρακτική.

Εάν παρέμβουν οι Αμερικανοί θα έχουμε γκριζάρει το Αιγαίο!

.

Η οδυνηρή εμπειρία των Ιμίων

Γράφουν Βαγγέλης Χωραφάς -Πολυχρόνης Ναλμπάντης

Η κυβέρνηση κάθε κράτους έχει την ευθύνη για την ακεραιότητά του, ενώ ταυτόχρονα μεριμνά, σχεδιάζει, υιοθετεί την υψηλή στρατηγική για την άμυνα και την ασφάλειά του και παράλληλα καθορίζει τους εθνικούς αντικειμενικούς σκοπούς, η επίτευξη των οποίων θεωρείται ότι εξυπηρετεί τα εθνικά του συμφέροντα.

Το εθνικό συμφέρον και οι εθνικοί αντικειμενικοί σκοποί (πολιτικοί, ασφάλειας – άμυνας, οικονομικοί, κοινωνικοί, τεχνολογικοί) αποτελούν τη βάση για τη διαμόρφωση της εθνικής πολιτικής, προσδιορίζοντας το πλαίσιο των σχέσεων και ενεργειών, τόσο για τα εσωτερικά προβλήματα, όσο και για τις διεθνείς σχέσεις, καθώς και τον γενικό προσανατολισμό της χώρας.

Για την Ελλάδα, αυτός ο γενικός προσανατολισμός καθορίζεται από την εσωτερική της ισχύ, καθώς και από την συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Η συμμετοχή αυτή με τη σειρά της, επηρεάζεται από τις δομικές αδυναμίες και παθογένειες αυτών των διεθνών θεσμών, καθώς και από τα συμφέροντα των κρατών-μελών που τους απαρτίζουν.

Ο κορωνοϊός και οι Ένοπλες Δυνάμεις

 

.

H γρήγορη εξάπλωση του κορωνοϊού έχει στρέψει την προσοχή όλων, και δικαίως, στις επιπτώσεις του στη δημόσια υγεία και στην οικονομία. Για κάποιες χώρες όμως, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα μπορεί να επηρεαστούν και σε θέματα ασφάλειας και άμυνας.

Γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς

Στη νέα «Στρατηγική Αντίληψη» του ΝΑΤΟ του 2010 που υποτίθεται ότι καθοδηγεί τη Συμμαχία στην προετοιμασία της για την αντιμετώπιση μελλοντικών απειλών, δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά στον όρο πανδημία.

Αντίθετα, στις ΗΠΑ στη «Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας» του Δεκεμβρίου 2017, στο κεφάλαιο «Ασφάλεια των συνόρων και της επικράτειας των ΗΠΑ», υπάρχει μία ενότητα με τον τίτλο «Καταπολέμηση βιοαπειλών και πανδημιών».

Η γαλλική «Λευκή Βίβλος» του 2013 για την άμυνα και την εθνική ασφάλεια, αναγνωρίζει τις απειλές που προέρχονται από θέματα της παγκόσμιας υγείας και των πανδημιών.

Στη «Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας» του Ηνωμένου Βασιλείου, υπάρχει μία ενότητα για την ασφάλεια της παγκόσμιας υγείας και τις απειλές που προέρχονται από πανδημίες.

Πως θα υπερασπισθούμε την ελληνική ΑΟΖ «Ελιγμός και Κυριαρχία στο Διακλαδικό Πεδίο Μάχης»

.

Σήμερα, τα θέματα ασφαλείας της Ελλάδας, τα οποία για το Αιγαίο και τα βόρεια σύνορα είναι γνωστά, επηρεάζονται άμεσα και από τα ζητήματα ασφαλείας της Μεσογείου. Χαρακτηρίζονται ως κεντρικής σημασίας σε επίπεδο στρατηγικών συζητήσεων και λήψεων αποφάσεων παγκοσμίως.

Γράφουν Βαγγέλης Χωραφάς & Πολυχρόνης Ναλμπάντης*

Παράλληλα, έχουν επιταχύνει τη μετατόπιση της προσοχής από την Ευρώπη στην περίμετρό της και ως εκ τούτου, υπάρχει πλέον μια σαφής σύγκλιση της προσοχής των νατοϊκών εταίρων προς τη Μεσόγειο και την ενδοχώρα της, από το Μαγκρέμπ μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα και τον Περσικό Κόλπο.

Η ανατολική Μεσόγειος έχει μετακινηθεί προς το κέντρο της δυτικής στρατηγικής ανησυχίας, μια αλλαγή η οποία θα ενισχυθεί από την προοπτική της διεύρυνσης των αρμοδιοτήτων της ασφάλειας και των δεσμεύσεων για την περιφέρεια της Ευρώπης. Η ασφάλεια στη Μαύρη Θάλασσα, την Ερυθρά Θάλασσα και τον Περσικό Κόλπο είναι πλέον πιο στενά συνδεδεμένη με τη Μεσόγειο Θάλασσα και συνεπώς απαιτούν νέες ρυθμίσεις ασφαλείας, τόσο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ όσο και του ΟΗΕ. Το τρέχον περιβάλλον ασφαλείας της Μεσογείου χαρακτηρίζεται από μια μονιμοποιημένη αστάθεια.