Σε «γλωσσική μειονότητα» προσπαθούν να μετατρέψουν οι Αλβανοί την Εθνική μας Ελληνική Μειονότητα.

 Γράφει ο Βαγγέλης Παπαχρήστος

Η δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα, την ημέρα της Εθνικής μας Εορτής στο Βουλιαράτες, ήταν το ξέσπασμα του ηφαιστείου. Ενός ενεργού ηφαιστείου που σε τακτά χρονικά διαστήματα βρυχιέται. Με το ηφαίστειο αυτό μοιάζει η πολιτική των αλβανικών κυβερνήσεων προς την Ελληνική Κοινότητα.

Όπως έχουμε παρακολουθήσει όλες αυτές τις δεκαετίες η Ελληνική Κοινότητα βρίσκονταν σε σφικτό κλοιό. Πιέσεις, καταπάτηση των αρχών και θεμελιωδών δικαιωμάτων της, άσκηση βίας.

Τρεις δεκαετίες δημοκρατίας κλείνουν σιγά σιγά και το περιουσιακό ανοικτή πληγή. Για να βρίσκονται σε δουλειά τα δικαστήρια και οι μειονοτικοί να πληρώνουν, για να μην εφοδιαστούν με τίτλους ιδιοκτησίας οι ΄Έλληνες αλλά να ταλαιπωρούνται από δικαστήρια στα υποθηκοφυλάκεια και αντιθέτως. Άθελά του ξεστόμισε σε κάποιον Βορειοηπειρώτη ο προϊστάμενος του υποθηκοφυλακείου πως θα το κάνω σε σένα που σ΄ έχω φίλο, ενώ έχουμε κρυφή εντολή να ταλαιπωρούμε τους Ελληνικής καταγωγής κατοίκους για να μην γίνουν κάτοχοι τίτλων.

Υπάρχει μια εγκύκλιος από το 1993 για την αναλογία διδασκαλίας των μαθημάτων στην ελληνική και αλβανική γλώσσα στο Εννιάχρονο σχολείο με 70-30%, υπέρ της ελληνικής, πράγμα που ποτέ δεν εφαρμόστηκε αναγκάζοντας μερικούς γονείς να πηγαίνουν τα παιδιά τους σε αλβανική διδασκαλία.

Το μίσος για την Ελλάδα, ο στόχος των εκάστοτε αλβανικών κυβερνήσεων

.

Βαγγέλης Παπαχρήστος

Η ένταξη της Βορείου Ηπείρου στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος ήταν μεν η ικανοποίηση των αυτουργών Ιταλών και Αυστροουγγαρέζων, που είχαν τα δικά τους συμφέροντα στην Αδριατική και των Αλβανών φεουδαρχών να φτιάξουν το δικό τους κρατίδιο, ήταν όμως κι ένας μεγάλος πονοκέφαλος για την διατήρηση και σωτήρια της.

Πονοκέφαλος διότι γνώριζαν πολύ καλά όλοι τους την αδικία που έγινε, την αγωνιστικότητα των επιφανών Βορειοηπειρωτών και την αγάπη τους για την Ελλάδα, γνώριζαν όμως πολύ καλά πως εκκρεμούσε ένα υπογραμμένο κι απ’ αυτούς Πρωτόκολλο, η υλοποίηση του οποίου θα έκοβε την όρεξή τους.

Για την ελάφρυνση του πονοκεφάλου αυτού βρήκαν τα αντίδοτα.

Έπρεπε πάσης θυσίας να εφαρμόσουν την πληθυσμιακή αφομοίωση κι άλλος τρόπος δεν υπήρχε από την αλλοίωση του πληθυσμού. Η πρώτη απόπειρα έγινε από το βασιλιά Ζώγκου όπου θέλησε να κατεβάσει κατά εκατοντάδες ορεσίβιους και να δημιουργήσει αλβανικά χωριά στον Βορειοηπειρωτικό χώρο. Διαμαρτυρήθηκε τότε η Ελλάδα και το σχέδιο δεν ολοκληρώθηκε.

Το συνέχισε ύπουλα και μεθοδευμένα η κυβέρνηση του δικτάτορα Χότζα με τις Κρατικές Γεωργικές Επιχειρήσεις, τις στρατιωτικές μονάδες κι άλλα κυβερνητικά ιδρύματα που «έσπειρε» στον βορειοηπειρωτικό χώρο, κουβαλώντας δεκάδες αλβανικές οικογένειες ως «εργατική δύναμη» και ως «ειδικευμένοι».