.
τοῦ Ἀρχιμ. π. Γεωργίου,
Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους.
Ὁ προφήτης Ἡσαΐας 800 χρόνια πρό Χριστοῦ καταυγάσθηκε ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα καί προφήτευσε τήν σάρκωση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ μέ τόση ἐνάργεια, ὥστε δικαίως νά ἀποκληθῇ μεγαλοφωνότατος Προφήτης καί πέμπτος εὐαγγελιστής. Στό ἔννατο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου του λέγει ὅτι ὁ Μεσσίας ἐδόθη σέ μᾶς ὡς παιδίον καί ὡς Υἱός ( τοῦ Θεοῦ προαιώνιος καί τῆς Παραθένου κατά σάρκα).
Πράγματι ὁ προαιώνιος Λόγος τοῦ Θεοῦ γενόμενος ἄνθρωπος ἀκολούθησε τά στάδια τῆς ἐνηλικιώσεως τοῦ ἀνθρώπου. Ἔτσι πέρασε καί ἀπό τήν παιδική ἡλικία καί μᾶς ἐβεβαίωσε ὅτι δέν εῖναι ψιλός (φαινομενικός) ἄνθρωπος ὅπως ἔλεγαν οἱ αἱρετικοί δοκῆται, ἀλλά ἔλαβε πλήρη καί τελεία τήν ἀνθρωπίνη φύση.
Δέν ἦλθε μέ ἐξωτερική δύναμη καί μέ ἐξουσία ἤ ὡς «ἀπό μηχανῆς Θεός», ἀλλά ἦλθε ταπεινά, ἀθόρυβα, ὡς παιδίον, γιά νά μή μᾶς ἐντυπωσιάσῃ καί ἀναγκάσῃ νά τόν δεχθοῦμε.
Τόν βλέπουμε νά συλλαμβάνεται ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί νά κυοφορῆται στήν κοιλία τῆς Ἁγίας Παρθένου. Τόν βλέπουμε γεννώμενον στό πτωχικό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, σπαργανούμενον καί ἀνακλινόμενον στήν φάτνη, τεσσαρακονθήμερον προσφερόμενον ὡς πρωτότοκον στόν Ναό, φεύγοντα στήν Αἴγυπτο, βοηθοῦντα τόν θετό Του πατέρα στήν ἐργασία του, βαπτιζόμενον ἀπό τον Τίμιο Πρόδρομο στόν Ἰορδάνη, ὅπως ἐβαπτίζοντο καί πολλοί ἄλλοι συμπατριῶται Του, περιερχόμενον ταπεινά καί ἀθόρυβα τήν Ἰουδαία καί Γαλιλαία γιά νά κυρήξῃ τό Εὐαγγέλιο τῆς νέας Βασιλείας.
ΑΒΕΡΩΦ 