Η Εκκλησία της Ελλάδας παίρνει θέση υπέρ του Πατριαρχείου στο ουκρανικό ζήτημα

.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, σύμφωνα με το ανακοινωθέν που εξεδόθη σήμερα, ύστερα από την εισήγηση των Συνοδικών Επιτροπών Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων και Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων περί του ουκρανικού ζητήματος, «αναγνωρίζει το κανονικό δικαίωμα του οικουμενικού πατριάρχου για την παραχώρηση του αυτοκεφάλου, καθώς και το προνόμιο του προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος να χειρισθεί περαιτέρω το ζήτημα της αναγνωρίσεως της Εκκλησίας της Ουκρανίας».

Η ανακοίνωση της ΔΙΣ:

Συνήλθε χθες 27 και σήμερα 28 Αυγούστου 2019, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος της 162ης Συνοδικής Περιόδου, στις Συνεδρίες της για τον μήνα Αύγουστο, υπό την Προεδρία του μακαριότατου αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά τις συνεδρίες της η Διαρκής Ιερά Σύνοδος:

Κατόπιν εισηγήσεως του μακαριότατου προέδρου αυτής, αναγνωρίζουσα την υφισταμένη μεγάλη ανάγκη Πνευματικού Κέντρου της Εκκλησίας της Ελλάδος και προσκυνηματικού ιερού ναού του Σωτήρος Χριστού πανορθοδόξου εμβελείας, απεφάσισε την ενεργοποίησή της υπό την προεδρία του μακαριότατου αρχιεπισκόπου από Αυγούστου 2012 ορισθείσης επί τω σκοπώ αυτώ Επιτροπής, εξ αφορμής μάλιστα της συμπληρώσεως 200 ετών από της εθνικής παλιγγενεσίας και εις εκπλήρωσιν του εθνικού τάματος των ηρώων αγωνιστών του 1821.

«έλληνες» βοήθησαν τούρκους να καταπνίξουν την Ελληνική Επανάσταση του 1611…

.

Τα πρώτα διακόσια χρόνια μετά την άλωση της Πόλης (1453) υπήρξαν οι πιο σκοτεινοί αιώνες της σκλαβιάς. Ο Τούρκος πανίσχυρος κυριαρχούσε στα εδάφη της παλιάς βυζαντινής αυτοκρατορίας και ακτίνα φωτός δεν φαινόταν πουθενά. Ο Σουλτάνος απειλούσε ήδη την Ευρώπη ολόκληρη. Είχε φτάσει έξω απ’ τη Βιέννη (1520) κι oι μεγάλες αυτοκρατορίες και τα βασίλεια των Φράγκων έσπευδαν να του προσφέρουν τη συμμαχία τους.

Το ελληνικό έθνος βυθιζόταν στην αξημέρωτη νύχτα της πιο μαύρης σκλαβιάς.

Κι όμως η βαθειά πίστη πως όλα «πάλι με χρόνους και καιρούς, πάλι δικά μας θάναι», η πίστη αυτή διατηρούσε τρεμόσβηστη μέσα στην τέφρα της ένδοξης Ελλάδας τη σπίθα της Ανάστασης.

Ανάμεσα στις πρώτες εξεγέρσεις των προγόνων μας συγκαταλέγονται κι οι δυο επαναστάσεις του 1600 και του 1611. Οργανωτής και πρωτεργάτης και στις δυο ο φλογερός Μητροπολίτης Λαρίσης Διονύσιος ο Φιλόσοφος, που βρήκε μαρτυρικότατο θάνατο στα χέρια των τυράννων και ανόσια κατασπίλωση της μνήμης του στα φθονερά γραψίματα μικρόψυχων και σκοτεινών «ραγιάδων» αντιπάλων του. Του διπλού τούτου μαρτυρίου του φωτοστέφανος η δόξα του Εθνομάρτυρα κι ακάνθινο στεφάνι το χλευαστικό του παρανόμι (παρατσούκλι):   «Σ κ υ λ ό σ ο φ ο ς»!

Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια, χάρη στις νεώτερες έρευνες, έγινε με δικαιοσύνη η ιστορική αποκατάσταση του Αδικημένου. Και κάθε νεώτερο στοιχείο, που έρχεται να προστεθεί στά μέχρι σήμερα γνωστά, φωτίζει όλο και πιο πολύ τήν υπέροχη φυσιογνωμία του.

Τα «εύκολα» και τα «δύσκολα»…

 Δήλωσε ο Σεβασμιώτατος Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος: «Ρω­τοῦν με­ρι­κοὶ γιὰ τὸν Ἀρ­χι­ε­πί­σκοπο καὶ τὶς δη­λώ­σεις του. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπός μας ἁ­πλὰ εἶπε ὅτι προ­τι­μάει αὐ­τὸς τὰ δύ­σκολα καὶ ὄχι τὰ εὔκολα. Δὲν εἶπε νὰ μὴν κά­νουμε ἐ­μεῖς τὰ εὔ­κολα. Ἐ­μεῖς λοι­πὸν θὰ κά­νουμε ὡς λαὸς τὸ εὐ­λο­γη­μένο καὶ τόσο ὡ­ραῖο εὔ­κολο, τὸ νὰ βρε­θοῦμε ὅ­λοι μαζὶ καὶ νὰ συμ­βά­λουμε στὴ δυ­νατὴ φωνὴ τοῦ λαοῦ. Αὐτὸ εἶ­ναι πρά­γματι εὔκολο, ἀλλὰ πολὺ οὐ­σι­α­στικό.»

Σεβασμιώτατε,

Επειδή τα «εύκολα» και τα «δύσκολα» κρίνονται στην ουσία τους και στο περιεχόμενό τους.

Επειδή γνωρίζετε (και μακάρι να κάνω λάθος) ότι το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ θα το δώσουν στους Σκοπιανούς και εκεί θα φανεί τελικά ποιος επέλεξε τα «δύσκολα» και ποιος επέλεξε τα «εύκολα».

Επειδή η διοικούσα Εκκλησία οφείλει να εκφέρει καθαρή, ξεκάθαρη θέση, όπως μας έχουν διδάξει οι Πατέρες μας, και όχι την σχιζοφρένεια δύο ισάξιων θέσεων: μια δημόσια θέση της ΔΙΣ και μια δημόσια «προσωπική» θέση του Προέδρου της ΔΙΣ. Εγελιανή διαλεκτική δηλαδή, η οποία μπορεί να εξυπηρετεί τους σκοπούς του μαντρώματος στην πολιτική αλλά δεν αρμόζει καθόλου στην Εκκλησία.

Επειδή τα «δύσκολα» του Αρχιεπισκόπου μας -«Εγώ προτιμώ τα δύσκολα.»- μας έχουν κοστίσει πολύ ακριβά έως τώρα.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β’, Πόντιος Πιλάτος στο ζήτημα αλλαγής φύλου.

σ.σ. Άλλη μία διπλωματική δήλωση του τιτανοτεράστιου προκαθήμενού μας η οποία αυτή τη φορά μας θύμισε το σοφό λαϊκό ρητό, «όσα δεν πιάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια». Φτου να μην μας ματιάσω, τέτοιο κελεπούρι, ειδικά αυτήν την κρίσιμη εποχή που διανύουμε, ούτε στα όνειρά μας!! Και με συγχωρείτε για το ύφος μου (για το οποίο ξέρω ότι θα μετανοιώσω αργότερα) αλλά αυτή η κατάσταση έχει καταντήσει πια αηδία.

***

Οι Ελληνες, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο, όποτε έρχονται τα δύσκολα, επικαλούνται τον Θεό και ζητούν τη βοήθειά του. Οι ιερείς και οι ιεράρχες έχουν την ιερή αποστολή να αποτελούν τους ένσαρκους εκπροσώπους του Κυρίου, να τελούν τα μυστήρια, να λειτουργούν και να συμβάλλουν ώστε να διατηρείται η φλόγα της πίστης ζωντανή στις καρδιές των πιστών.

Είναι μεν άνθρωποι, όπως όλοι μας, με τα θετικά και τα αρνητικά τους, αλλά οφείλουν να μη λησμονούν στιγμή ότι φορούν το σχήμα και πως πρέπει πάση θυσία να μην υποβιβάζουν, να μη χλευάζουν, να μην υποτιμούν και να μην αλλοιώνουν τα μηνύματα του Χριστού στην ανθρωπότητα.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, θέλοντας να μη διαταράξει τις καλές σχέσεις με την κοσμική εξουσία, παραμερίζει τις διδαχές του Χριστού και υποβαθμίζει τα ιερά και τα όσια. Ενα από τα θλιβερότερα παραδείγματα της προαναφερθείσας διαπίστωσης είναι αυτό που είπε εξερχόμενος της Βουλής όπου τέλεσε τον καθιερωμένο αγιασμό για την έναρξη των εργασιών της νέας συνόδου της Βουλής.

Όταν ερωτήθηκε από δημοσιογράφο ποια είναι η θέση της Εκκλησίας στο ζήτημα της νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου, ο κ. Ιερώνυμος απάντησε: «Ολα αυτά είναι παχνιδίσματα. Παιχνιδίσματα είναι. Η Εκκλησία έχει τις δικές της θέσεις. Η πατρίδα μας έχει τις παραδόσεις, έχει την οικογένεια. Ολα τα άλλα είναι εφευρήματα για να σκορπάμε την ώρα μας και τον χρόνο μας».

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΝΕΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ

 Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Ο μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας, επί τη βάσει σχετικών ρεπορτάζ, απέστειλε προ ημερών στους υπόλοιπους μητροπολίτες-εκλέκτορες μία επιστολή στην οποία ψέγει δηλώσεις του αρχιεπισκόπου Αθηνών διά των οποίων» προδίκασε το αποτέλεσμα των εκλογών του προσεχούς Οκτωβρίου» όπως χαρακτηριστικά τονίζει μεταξύ άλλων. Και συνεχίζει ως εξής:
«Διερωτώμαι: Αι τωριναί μέθοδοι δεν συνιστούν αυτόχρημα βλασφημίαν κατά του Αγίου Πνεύματος, εν ταυτώ δε και εμπαιγμόν του θρησκεύοντος ορθοδόξου Λαού μας;» υπογραμμίζει στην επιστολή διαμαρτυρίας ο Μητροπολίτης Κονίτσης.

Κατόπιν τούτων, δημιουργείται μείζον ζήτημα τόσο για τον αρχιεπίσκοπο όσο και για το αδιάβλητο του κύρους της εκλογής στη μητρόπολη Σταγών και Μετεώρων. Η επιεικώς απαράδεκτη δήλωση-παρέμβαση του κρίμασιν οις οίδε Κύριος κατέχοντος την καθέδρα της αρχιεπισκοπής Αθηνών, ο οποίος, κατά τα άλλα επί μακαριστού προκατόχου του, προέβαινε σε έντονη κριτική του τρόπου εκλογής των μητροπολιτών και ευαγγελιζόταν την αλλαγή του, θα έπρεπε αμέσως και άνευ χρονοτριβής να καταστεί αντικείμενο σκληρής κριτικής, αποδοκιμασίας και στιγματισμού από την πλευρά των υπολοίπων μελών του σώματος της Ιεραρχίας και να διερευνηθεί η ύπαρξη τυχόν κανονικών παραβάσεων, τηρουμένης της διαδικασίας που επιβάλλεται από τους Θείους και Ιερούς κανόνες. Αλλά πού τέτοια ευαισθησία! Κατα τα άλλα κάποιους τους «πειράζει» η «αριστίνδην» του Ιερωνύμου του Α’ που εξέλεξε σεμνώματα και αδιάβλητες εκκλησιαστικές φυσιογνωμίες ΕΠΕΣΤΡΑΤΕΥΣΕ ΜΑΛΛΟΝ, ΑΚΟΝΤΕΣ, χωρίς παρακάλια και υπόγειες διαδικασίες!

Το κρυφό σχέδιο Ανθίμου – Ιερωνύμου

Ερώτηση: Γιατί κάθε χρόνο στην Ανάσταση εμφανίζεται ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος με έναν Μονοφυσίτη από πίσω του;

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΙΩΠΙΟΙ

(ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ Σ.ΤΖΟΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ)

Λυκούργος Νάνης

Για μία ακόμη φορά (εφ όσον αληθεύει το σχετικό ρεπορτάζ) αναδεικνύεται πανηγυρικά η στρεβλή συλλογιστική που διέπει τα ηγετικά κλιμάκια της Εκκλησίας της Ελλάδος και η εξ αυτής προκύπτουσα ηττοπαθής και συμβιβαστική στρατηγική και τακτική στις σχέσεις της προς το κατ επίφασιν «χριστιανικό» κράτος που παντοιοτρόπως τη υπονομεύει και επιβουλεύεται.

Η επάρατη σεραφειμική νοοτροπία και πρακτική, που οδήγησε τη διοικούσα Εκκλησία στο όχι και πολύ μακρινό παρελθόν στο έσχατο σκαλοπάτι της ανυποληψίας ξαναζεί επί των ημερών του νυν αρχιεπισκόπου κ.Ιερωνύμου (άξιος μαθητής και συνεχιστής του τέως αρχιεπισκόπου γαρ…) και παρασκευάζει νέες ήττες και την περαιτέρω περιθωριοποίηση της Εκκλησίας μας στο πλαίσιο του δημόσιου βίου.

Μία πτυχή και έκφανση της προαναφερθείσης, καταστροφικής για το καλώς εννοούμενο συμφέρον της Ορθοδοξίας και του Έθνους, επίσημης εκκλησιαστικής πολιτικής που υλοποιείται κατά κύριο λόγο από τον αρχιεπίσκοπο και την πλειοψηφία των μελών του αρχιερατικού Σώματος αποτελεί η στάση της διοικούσας Εκκλησίας στην περίπτωση του πολύπαθου μαθήματος των Θρησκευτικών η οποία ανέτως δύναται να χαρακτηρισθεί ως σκάνδαλο πρώτου μεγέθους.

Η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Μέρος 1ο

«Ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται. Εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι, εἲ μὴ βληθῆναι ἔξω καὶ καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων».

(Ματθ. 5, 13).

1. Ἡ ἀνάγκη ἐγκαίρου ἀντιμετωπίσεως σατανικῶν ἀντιξοοτήτων μᾶς ἐμπόδισε νὰ τηρήσουμε τὴν ἀνακοίνωσί μας, ὅτι θὰ ἀρχίζαμε ἀπὸ τὴν προηγούμενη ἑβδομάδα νὰ δημοσιεύουμε τὰ ἀναπάντητα ἔγγραφά μας πρὸς τὸν Μακαριώτατον καὶ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο.

2. Σήμερα, εὐχόμενοι εἰς τὸν Μακαριώτατον κατ’ἀρχὰς ὑγεία καὶ δύναμι, ἐπ’εὐκαιρίᾳ τῆς ὀνομαστικῆς ἑορτῆς του, ἰδιατέρως παρακαλοῦμε τὸν Κύριον νὰ τὸν φωτίσῃ νὰ μὴ ἀσχολεῖται μὲ εὐτελῆ καὶ νὰ κάνῃ μεταβολὴ 180 μοιρῶν γιὰ τὰ σπουδαῖα. Νὰ μὴ μεριμνᾶ καὶ τυρβάζει περὶ πολλῶν ἄλλων, ἀλλὰ περὶ σπουδαίων καὶ ζωτικῶν μακροχρονίων πολλῶν προβλημάτων καὶ νὰ μὴ ἐνεργῇ κατόπιν ἑορτῆς γιὰ τὰ ζωτικότατα προβλήματα τῆς Κοινωνίας καὶ τοῦ Ἔθνους.

Οὐδέποτε νὰ ἐφαρμόζεται διὰ τοὺς ἰθύνοντας τό: «… τῶν οἰκιῶν ὑμῶν ἐμπιπραμένων, αὐτοὶ ᾄδετε….» (ἐνῷ καίγεται τὸ σπίτι σας ἐσεῖς χοροπηδᾶτε).

3. Εἴθε οἱ θρησκευτικοὶ ταγοὶ νὰ ἀλλάξουν ρόλους καὶ νὰ συνευοχοῦνται μὲ τοὺς ἁμαρτωλοὺς καὶ ἀθέους ὄχι γιὰ νὰ τοὺς στηρίζουν εἰς τὴν ἀπιστία των καὶ εἰς τὴν ἀντίχριστον συμπεριφοράν των ἀλλὰ γιὰ νὰ τοὺς ὁδηγήσουν εἰς μετάνοιαν.

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: Πολύτιμη η συμβολή του Οικουμενικού Πατριάρχη στην διεξαγωγή της Μεγάλης Συνόδου

σ.σ. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δίνει ‘το στίγμα’ λίγες ημέρες πριν την κρίσιμη σύναξη της Ιεραρχίας της Ιεράς Συνόδου. Η κατρακύλα δεν έχει τελειωμό. Ας ελεήσει ο Θεός να ξεχωρίσει επιτέλους η ήρα από το στάρι.

***

Παρουσία του Αρχιεπισκόπου η Επιστημονική Ημερίδα «Μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο»

10.11.2016
Παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου πραγματοποιήθηκε η Επιστημονική Ημερίδα «Μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο», στο Αμφιθέατρο του Πατριαρχικού Ιδρύματος Μελετών στην Θεσσαλονίκη.

Τον Αρχιεπίσκοπο συνόδευαν ο Πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής Αρχιμανδρίτης Συμεών Βολιώτης και ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος π. Αδαμάντιος Αυγουστίδης.
Παρέστησαν, επίσης, οι Μητροπολίτες Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος, Κασσανδρείας κ. Νικόδημος, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννης, Κίτρους και Κατερίνης κ. Γεώργιος, οι Επίσκοποι Αμορίου κ. Νικηφόρος, ηγούμενος της ιεράς μονής Βλατάδων, Θεουπόλεως κ. Παντελεήμων, Θερμών κ. Δημήτριος, Αββύδου κ. Κύριλλος, ακαδημαϊκοί, φοιτητές θεολογικών και εκκλησιαστικών σχολών, κληρικοί και λαϊκοί.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ – ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΞΕΤΕΛΕΣΘΗ

σ.σ. Το άρθρο που ακολουθεί γράφτηκε το Μάιο του 2014. Η ανάλυση -για όσους έχουν ασχοληθεί τον τελευταίο καιρό με πρόσωπα και πράγματα γύρω από το θέμα του μαθήματος των θρησκευτικών καi την ψευδοσύνοδο της Κρήτης- είναι ανατριχιαστική διότι σου δίνει την εντύπωση πως γράφτηκε μόλις σήμερα.

Ο Γιώργος Καλαντζής είναι ο άνθρωπος του ‘εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ’ που έχει ριζώσει στη θέση του Γενικού Γραμματέως Θρησκευμάτων από το 2011. Μπορεί οι κυβερνήσεις να αλλάζουν, μπορεί οι καρικατούρες Υπουργοί και οι Υφυπουργοί στο ‘Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων’ να διαδέχονται η μία την άλλη, ο Γιώργος Καλαντζής όμως παραμένει πάντα ακλόνητος στη θέση του, διότι για έναν περίεργο λόγο όλοι είναι ευχαριστημένοι μαζί του.

Συνεννόηση Πατριάρχη – Πάπα για κοινό εορτασμό του Πάσχα;

Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος

Η πρόταση του Πάπα για κοινό εορτασμό του Πάσχα Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών εντυπωσίασε την διεθνή γνώμη και έγινε πρωτοσέλιδη είδηση σε μεγάλες εφημερίδες του εξωτερικού, αλλά οι Ορθόδοξοι την βλέπουν με πολλές επιφυλάξεις, όπως και κάθε ενέργεια του Βατικανού.

Η έγκυρη ιταλική εφημερίδα «Corriere della Sera» το Σάββατο, 13 Ιουνίου, υπενθύμισε ότι ο Πάπας κατά την επιστροφή του στη Ρώμη από τους Αγίους Τόπους, την 26η Μαΐου 2014, συζητώντας κατά την πτήση με τους δημοσιογράφους τους ενημέρωσε ότι το θέμα του κοινού εορτασμού του Πάσχα το συζήτησε με τον κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος του είπε ότι «ίσως στην Πανορθόδοξη Σύνοδο να γίνει κάτι». Φυσικά αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, γιατί ναι μεν το θέμα είναι στην ημερησία διάταξη της Πανορθοδόξου, αλλά η εισήγηση για αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της ημερομηνίας του Πάσχα από τους Ορθοδόξους είναι αρνητική και προσκρούει στην ισχυρή αντίδραση των σλαβικών Εκκλησιών, για τις οποίες το ξεχωριστό Πάσχα είναι καθοριστικό για τη διάκρισή τους από τους ουνίτες και γενικότερα τους λατίνους. Υπενθυμίζεται ότι η Β΄ Προσυνοδική Πανορθόδοξος Διάσκεψη τονίζει, μεταξύ των άλλων, για το θέμα:

«Το όλον θέμα, πολύ πέραν της επιστημονικής ακριβείας, είναι θέμα εκκλησιαστικής αυτοσυνειδησίας της μιας και αδιαιρέτου Ορθοδοξίας, της οποίας η ενότης κατ’ ουδένα τρόπο πρέπει να διασαλευθή». Και σημειώνεται επίσης: