Ο Ελληνικός λαός έχει και αυτός GEORGE FLOYD

.

Θ. Μαλκίδης

Η γενιά μου στον Έβρο, στη Θράκη, στον Ελληνισμό, μεγάλωσε με τη γνώση της καταπίεσης των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, με το τραύμα της εισβολής των Τούρκων ρατσιστών στην Κύπρο το 1974. Ήταν η πρώτη μας εμπειρία από τη ζωή, στην οποία μας έφεραν άνθρωποι τραυματισμένοι από την προσφυγιά του 1922, από τον ίδιο θύτη, τον ίδιο ρατσισμό. Λίγο αργότερα ο μαθητής Χίτλερ επανέλαβε τα εγκλήματα του δασκάλου Κεμάλ…..

Οι μνήμες παρόμοιες και αληθινές, στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στη Διασπορά. Στην Ελλάδα, στον Έβρο την ιδιαίτερη μου πατρίδα την Αλεξανδρούπολη προσφιλή μας πρόσωπα να δείχνουν την έμπρακτη αλληλεγγύη τους πολεμώντας, στην πρώην Σοβιετική Ένωση οι Πόντιοι να εγγράφονται εθελοντές, στον Καναδά και στις Η.Π.Α άνθρωποι να καταθέτουν τον οβολό τους αλλά και τον εαυτό τους στην υπηρεσία αντίστασης στον κατακτητή.

Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ- γνωστά. Οι παλιοί πρόσφυγες από την Καππαδοκία, τη Θράκη, τον Πόντο, την Ιωνία βρίσκονται τώρα αλλού, οι αναζητήσεις του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού πλέον δεν υπάρχουν, η προσφυγική περιουσία κατασπαταλήθηκε, τα ατιμώρητα εγκλήματα επαναλήφθηκαν από τους Ναζί στο Δίστομο και τα Καλάβρυτα και από την άλλη οι πρόσφυγες της Κύπρου εγκαταλείφθηκαν στις μνήμες τους, οι συγγενείς των αγνοουμένων έγιναν γραφικοί, και το ζήτημα της Κύπρου έγινε συνομιλίες με τον φασίστα και ρατσιστή κατακτητή.

«Αριστοτέλης Γκούμας», 12 Αυγούστου 2010 – ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Μαύρη επέτειος για την Χιμάρα, καθώς σαν σήμερα το 2010 ο Αριστοτέλης Γκούμας άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι του στην Χιμάρα. 

Δολοφονήθηκε από αλβανούς εξτρεμιστές επειδή μιλούσε την μητρική του γλώσσα, τα ελληνικά.

Ο Αριστοτέλης έφυγε βίαια και νωρίς από κοντά μας, όμως έγινε μια ιδέα, ένα σύμβολο που δεν θα ξεθωριάσει ποτέ.