ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΜΕ ΘΕΜΑΤΙΚΗ: «ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ»

Το διεπιστημονικό επετειακό συνέδριο με θεματική «Ιωάννης Καποδίστριας και Νεοελληνικό Κράτος – Ελληνική και Ευρωπαϊκή Διάσταση» θα πραγματοποιηθεί, τις παραμονές της Επετείου της Εθνικής Παλιγγενεσίας (1821 – 2021), δηλαδή τη Δευτέρα 22-3-2021 και την Τρίτη 23-3-2021, από τις 17.00΄ – 22.30 μ.μ. καθεμία από αυτές τις δύο ημέρες, μέσω zoom webinar και live streaming (από το site του Α.Π.Θ.), σύμφωνα με το πρόγραμμα του συνεδρίου.  

Ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, ως γνωστόν, είναι ο θεμελιωτής της ανεξαρτησίας της Ελλάδος.  

Οι διοργανωτές του συγκεκριμένου συνεδρίου είναι ο Υποτομέας του Εκκλησιαστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. και το επιστημονικό ηλεκτρονικό περιοδικό του Α.Π.Θ. «International Journal of Law and Religion» (Διεθνές Περιοδικό του Δικαίου της Θρησκείας).  

Επισυνάπτεται το πρόγραμμα και η αφίσα του συνεδρίου. 

 

ZOOM WEBINAR LINK
https://authgr.zoom.us/j/92496930369?pwd=bzZZVGJMTG9LM21rNkFjRVRWTmxydz09

LIVE STREAMING LINK
https://www.auth.gr/video/28984

EMAIL ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
Kapodistrias2021@gmail.com

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΥ ΣΕ ΕΠΙΤΙΜΟ ΔΙΔΑΚΤΟΡΑ

  Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε στη “Ρομφαία”:

«Τη συνεισφορά του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου στην ακαδημαϊκή θεολογική κοινότητα αναγνωρίζει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), αναγορεύοντάς τον σε επίτιμο διδάκτορα του τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της ομόφωνης απόφασης του τμήματος ο τιμώμενος «ανήκει στους κορυφαίους Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος του κλίματος των Νέων Χωρών.

Πρόκειται για έναν Ιεράρχη με υψηλό αίσθημα ποιμαντικής ευθύνης, ρέκτη του βιβλίου και της πολιτιστικής δημιουργίας, βοηθό και συμπαραστάτη στις προσπάθειες της ακαδημαϊκής θεολογικής κοινότητας».

Η τελετή αναγόρευσης θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα, 27 Νοεμβρίου, στις 19:30, στην Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ.»

Θερμά συγχαίρουμε τη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης για την απόφασή της να αναγορεύσει Επίτιμο Διδάκτορα τον Σεβ. Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο.

Όντως! Ο εντός των ορίων της Μητροπόλεως του προσαγορευόμενος Παναγιώτατος είναι κορυφαία θεολογική μορφή των ημερών μας.

Πολυτέλεια και ολιγάρκεια κατά τον Ιωάννη Χρυσόστομο

αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

άρθρο του Αργύρη Κωνσταντίνου Μπούκα

.

1. Η πολυτέλεια και η ολιγάρκεια, ως δυο κατά βάση αντίθετες έννοιες σύμφωνα με τη διδασκαλία του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου κατοχυρώνονται, θα λέγαμε, αρχικά στην Π. Δ. και περισσότερο στην εν Χριστώ Αποκάλυψη, στην Κ. Δ. Στην Π. Δ. αποδοκιμάζεται η πολυτέλεια και η τρυφή καθώς αποτελεί αιτία απομάκρυνσης από τον Θεό και πνευματικής τύφλωσης. Προβάλλονται παρόλαυτά πρότυπα πλουσίων, όπως ο Αβραάμ και ο Ιώβ, που διαχειρίστηκαν σωστά τον πλούτο ζώντας λιτά και βοηθώντας τους φτωχούς. Στην καινοδιαθηκική διδασκαλία ο πλούτος αποτελεί σαφώς εμπόδιο για την είσοδο του ανθρώπου στην βασιλεία των ουρανών. Προϋπόθεση για να είναι κανείς άξιος μαθητής του Χριστού είναι η απάρνηση των υπαρχόντων και η υπέρβαση των υλικών και φθαρτών πραγμάτων. Η προσκόλληση σε αυτά ισοδυναμεί με ειδωλολατρεία.

2. Κορυφαίο παράδειγμα λιτότητας και ολιγάρκειας απετέλεσε η κοινοκτημοσύνη των πρώτων Χριστιανών. Στην κοινότητα τους έλειπε τελείως η έννοια της ιδιοκτησίας. Δεν υπήρχαν πλούσιοι ή φτωχοί, διότι ζούσαν όλοι μαζί και είχαν τα πάντα κοινά. Άλλωστε η φτώχεια και οι οικονομικές ανισότητες δημιουργούνται από τον κατακερματισμό των ανθρώπων. Είναι σημαντικό να τονίσουμε, ότι την ακτημοσύνη της πρώτης εκκλησίας την γέννησε η αγάπη, η πίστη στην ανάσταση του Χριστού και η εσχατολογική προοπτική της ζωής τους.

3. Το πολιτικοκοινωνικό περιβάλλον της εποχής του ι. Χρυσοστόμου υπέθαλπε την αδικία και την κοινωνική ανισότητα. Υπέρογκοι φόροι, τοκογλυφία, επίδειξη δύναμης και πολυτέλειας από την πλευρά των οικονομικά ισχυρών δημιουργούσαν ένα κλίμα, που οδηγούσε στο άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Είναι χαρακτηριστικό, ότι αυτά γίνονταν με επίσημες διατάξεις των αρχόντων κάτι, που προκαλούσε