Άμα ξύσεις τον Μαρξιστή θα βγει ο Φαρισαίος.

 π. Διονύσιος Ταμπάκης

ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟΣ, εκ της ανάγκης, αριστερός μας είχε αναφέρει κάποτε μεταξύ καφέ και κουλουρακίου, ένα σοφό γνωμικό: «Άμα ξύσεις τον Μαρξιστή θα βγεί ο Φαρισαίος»

Πράγματι στην ουσία της η μαρξιστική και η αριστερή γενικότερα κουλτούρα θέλει τον εαυτό της ανώτερο και ξεχωριστό από τους άλλους τους αναξίους και αντιφρονούντες «τελώνες» και με κάθε τρόπο, ακόμη και απολυταρχικό, προσπαθεί να διορθώσει την κακή κοινωνία. Θέλει να φτιάξει ένα Θεϊκό Παράδεισο δίχως Τον Θεό. Σαν τα λόγια τότε του Όφι στους πρωτοπλάστους.

Ενδεικτικό δείγμα είναι οι νεώτεροι Μαρξιστές της Καμπότζης, οι Ερυθροί Χμέρ που «ανδραγάθησαν» έως το 1980 περίπου με πλήθος ανατριχιαστικών και απάνθρωπων μεθόδων.

Πίστευαν πως για να επιτευχθεί πραγματική κοινωνική επανάσταση στην Καμπότζη, ήταν απαραίτητο ολόκληρη η χώρα να επιστρέψει σε μια αγροτική οικονομία, στην οποία δεν θα είχαν θέση η βιομηχανία, οι χρηματικές συναλλαγές, οι πόλεις και η μόρφωση. Αρχικά, μετέφεραν ολόκληρο τον πληθυσμό στην ύπαιθρο, με τη δικαιολογία πως στις πόλεις δεν υπήρχε αρκετή τροφή για να συντηρηθούν όλοι. Θα λέγαμε, με την Χριστιανική ορολογία, πως προσπάθησαν να φτιάξουν ένα μεγάλο Μοναστηριακό Κοινόβιο με το ζόρι και χωρίς Χριστό.

Όταν το σχολείο αποβάλλει τον Θεό και αμφισβητεί τις παραδοσιακές αξίες.

 Το σχολείο που οραματιζόταν ο πατροΚοσμάς

Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια για το ρόλο που καλείται να παίξει το σχολείο στη σημερινή κοινωνία. Είναι αλήθεια ότι το σχολείο έχει αλλάξει κατά πολύ και δεν είναι αυτό το οποίο έχουν ακόμη στο μυαλό τους οι περισσότεροι άνθρωποι μιας κάποιας ηλικίας. Όσοι έχουν παιδιά που πηγαίνουν σχολείο σίγουρα θα έχουν αντιληφθεί αυτή την αλήθεια, και ακόμη περισσότερο βέβαια οι εκπαιδευτικοί.

Να το πούμε ευθύς εξαρχής: ολοένα και περισσότερο το σχολείο ορίζεται από τους κανόνες της αγοράς και της νεοφιλεύθερης οικονομίας, καθώς και της ακραία φιλελεύθερης νοοτροπίας γενικότερα. Πολλοί θα ήθελαν το σχολείο να διδάσκει στους μαθητές μόνο τα αναγκαία για το επάγγελμά τους μαθήματα, αυτά που τους είναι τάχα χρήσιμα και χρηστικά. Μαθηματικά, πληροφορική, ξένες γλώσσες, φυσική. Σχεδόν όλα τα υπόλοιπα περιττεύουν σύμφωνα με αυτή την κυρίαρχη νοοτροπία, η οποία ασφαλώς έχει περάσει και σε μαθητές και γονείς. Αυτά τα υπόλοιπα μαθήματα δεν είναι απαραίτητα, αποτελούν ένα επιπλέον βάρος στους μαθητές. Γι’ αυτό άλλωστε και το υπουργείο Παιδείας φροντίζει να κάνει ολοένα και πιο εύκολη τη ζωή των μαθητών. Στο Γυμνάσιο αυτά τα μαθήματα δεν εξετάζονται πλέον στο τέλος της χρονιάς. Το ίδιο προφανώς θα συμβεί και στο Λύκειο λίαν συντόμως. Στο Λύκειο μάλιστα είναι αδύνατον να μείνει κάποιος μετεξεταστέος. Προάγεται έτσι κι αλλιώς με μέσο όρο 9,5! Εννοείται ότι και η δυνατότητα απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών εντάσσεται στο ίδιο πλαίσιο. Οι μαθητές και οι γονείς τους χωρίς να εναντιώνονται στον Θεό, απλά διευκολύνονται με την απαλλαγή από ένα ακόμα μάθημα, που, κατά την άποψή τους, μόνο κούραση μπορεί να επιφέρει στον μαθητή.

«Ό χριστιανός είναι ευγενής»

Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

«Ό χριστιανός είναι ευγενής. Να προτιμάμε ν’ αδικούμαστε. Άμα έλθει μέσα μας το καλό, ή αγάπη, ξεχνάμε το κακό που μάς κάνανε. Έδώ κρύβεται το μυστικό. Όταν το κακό έρχεται από μακριά, δεν μπορείτε να το αποφύγετε. Ή μεγάλη τέχνη είναι, όμως να το περιφρονήσετε. Με την χάρι του Θεού ενώ θα το βλέπετε, δεν θα σάς επηρεάζει, διότι θα είστε πλήρεις χάριτος.

Στο Πνεύμα του Θεού όλα είναι αλλιώτικο. Εκεί κανείς τα δικαιολογεί στους άλλους όλα. Όλα! Τί είπαμε; «Ό Χριστός βρέχει επί δικαίους και άδικους». Εγώ εσένα βγάζω φταίχτη, έστω κι αν μου λέεις ότι φταίει ό τάδε ή ή τάδε. Τελικά σε κάτι φταίεις και το βρίσκεις, όταν σου το πω.

Ευχές του Γέροντα Γαβριήλ για το νέο έτος

Γαβριήλ μοναχός.

Εὔχομαι προσέτι νά χαρίσει ὁ Θεός σέ ὅλους μας μετάνοια.

Νά ἀναστήσει τήν Ἑλλαδίτσα μας καί νά τήν βγάλει ἀπό αὐτά τά ἀδιέξοδα τά πνευματικά καί τά οἰκονομικά.

Νά ἔχουν ὅλοι οἱ Ἕλληνες δουλειά καί νά ζοῦν μέ ἀξιοπρέπεια.

Εὔχομαι ἀκόμη ὁ Κύριός μας πού εἶναι ὁ Ἕνας καί Μόνος, ὁ μοναδικός καί ἀναντικατάστατος Μέγας Εἰρηνάρχης καί Εἰρηνόδωρος νά χαρίσει εἰρήνη καί ὁμόνοια σέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα.

Παραμονή Χριστουγέννων.

.

Τό χωριό εὐωδιάζει ἀπό τούς φούρνους στίς αὐλές τῶν σπιτιῶν.Μόλις βγάλουν τά χριστόψωμα καί τά ἂλλα ψωμιά, τά ἀλείφουν μέ ζαχαρόνερο ἢ μέλι γιά νά γλυκάνουν.

Φτιάχνουν καί μικρά κουλούρια, τίς γκουγκοῦσες γιά τά μικρά, τά βαφτιστήρια, τά ἐγγόνια καί ἂλλους. Αὐτά τά κουλούρια εἶναι πανέμορφα, εἶναι σέ σχῆμα μικροῦ φασκιωμένου Χριστοῦ. Παλιά τά ἒφτιαχναν ἑφταζυμίτικα. Φτιάχνουν, ἐπίσης, τά παραδοσιακά γλυκίσματα, σαραγλί μέ καρύδια,σουσαμόπιτα, κουλούρια καί δίπλες.

Οἰ τυρόπιτες καί τραχανόπιτες, οἱ κολοκυθόπιτες καί αὐγόπιτες ἦταν καί εἶναι γιά τούς περισσότερους ἀπαραίτητες γιά τό ἑορταστικό τραπέζι. Σήμερα σφάζουν τήν ὂρνιθα ἢ τόν πετεινό γιά τό τραπέζι τῶν Χριστουγέννων.

Τήν παραμονή τό βράδυ, πρίν τό φαγητό, κόβουν τό πλουμισμένο μέ σταυρούς καί καρύδια καί διάφορους ἂλλους καρπούς χριστόψωμο. Πάνω στό τραπέζι εἶναι στρωμένη ἡ καλύτερη τάβλα καί ἐπάνω της τό χριστόψωμο.

Ὁ νοικοκύρης τοῦ σπιτιοῦ βάζει στό θυμιατήρι κάρβουνα ἀπό τό τζάκι καί θυμίαμα, λιβανίζει ὃλο τό σπίτι, τά εἰκονίσματα καί τό χριστόψωμο. Παίρνει μέλι καί μελώνει σταυροειδῶς τρεῖς φορές τό χριστόψωμο. Λέει τό Τρισάγιο, τό «Παναγία Τριάς», τό Πάτερ ἡμῶν» καί κόβει σέ μικρά κομμάτια, τά φελιά, ἱεραρχικά, πρῶτα γιά τό Χριστό κι ὓστερα γιά κάθε μέλος τῆς οἰκογένειας.

«Με το φως του Χριστού, μόνον με το φως του Χριστού θα σωθεί ο κόσμος» (Άγιος Νεκτάριος)

ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΓΕΡΩΝ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ.

ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Π. Διονύσιος Ταμπάκης, Κανέναν δεν απέρριψες.

 ΖΟΥΣΕ πριν πολλά χρόνια ένας περιβόητος κακούργος και ληστής που φοβόντουσαν οι άνθρωποι ακόμη και να τον αντικρίσουν.

Κάποτε πήρε το θάρρος ένας ρακένδυτος Καλόγηρος να φθάσει εις την έπαυλή του και να του ζητήσει να κοιμηθεί εκεί.

-Μα τι λες καλόγερε; Ξέρεις ποιος είμαι εγώ και θέλεις να μπεις και στο σπιτικό μου κιόλας; Θα σε σφάξω το δίχως άλλο!

-Όχι,δεν με χαλάς. Είσαι κατά βάθος πολύ καλός άνθρωπος. Πιστεύω στην καλή ψυχή που κρύβεις μέσα σου. Δεν θα μου κάμεις κακό!

Με το πες και πες, τελικά κατάφερε εκείνη την νυχτιά να κοιμηθεί ο Μοναχός εις το αρχοντικό του.

Την άλλη ημέρα όμως αποξυπνώντας δεν μπόρεσε να συναντήσει τον κακούργο. Του είπανε πως στα αφέγγαρα μεσάνυχτα πήρε ένα δισάκι και αποχαιρετώντας τους υπηρέτες, τους μήνυσε πως πάει ασκητής ψηλά στα βουνά να κλάψει τις αρίφνητες αμαρτίες του μπας και τον λυπηθεί ο Θεός.

Ναι ! η αποδοχή, η εμπιστοσύνη και ότι βρέθηκε επιτέλους κάποιος στην ζωή του να του αποδείξει πως τον εμπιστεύεται για αυτό που είναι και για αυτό που μπορεί να καταφέρει έκαμαν τον χθεσινό ληστή μεγάλο άγιο και ασκητή της αγάπης. Διότι δεν δύνασαι να χαρίσεις αγάπη αν πρώτα δεν μεταλάβεις αγάπη.

Πέρασαν μόνο 100 χρόνια!

 π. Διονύσιος Ταμπάκης

ΕΧΘΕΣ το βράδυ λίγο πριν κλείσουμε την Εκκλησούλα μας διάβηκε απ’ τ’ Ανάπλι μία νέα Ελληνοαμερικάνα, η Ζωή, από το μακρινό Σαν Φρανσίσκο.

Ψηλή, ευγενής και με αριστοκρατική και λεπτεπίλεπτη θωριά σαν τις παλιές Μικρασιάτες Ελληνοπούλες.

Η Βάπτιση.

Ο πατέρας βαφτίζει ένα παιδί πέντε ετών, ενώ αυτό φώναζε ασυνείδητα και αντιστάθηκε στο Μυστήριο όσο καλύτερα μπορούσε. Έσπρωξε τον ιερέα και φώναζε. Όταν το παιδί βυθίστηκε τρεις φορές στη κολυμπήθρα φώναζε σαν να είχε βυθιστεί σε ένα καζάνι με βραστό νερό. Οι ενήλικες που ήταν μαζί του ξύπνησαν βλέποντας όλα αυτά. Τέλος, η μητέρα του παιδιού δεν μπορούσε να αντέξει, πήγε στον ιερέα που εκτελούσε το Μυστήριο του βαπτίσματος και είπε:

– Λοιπόν, πόση ώρα θα συνεχιστεί αυτό;

π. Διονύσιος Ταμπάκης – Πειρατές και ματατζήδες.

Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ύβρη και επίθεση στο Πάναγνο πρόσωπο Της Μητέρας Του Θεού, της Κυρίας Πορταϊτισσας,που έλαβε χώρα στο εθνικό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης δεν αποτελεί την πρώτη φορά.

Ετούτο όμως που μας λυπεί κατάφορα είναι πως αυτή η ασέβεια πραγματοποιήθηκε όχι από αθέους αγαρηνούς και κουρσάρους μας παλαιάς εποχής, αλλά ενσυνείδητα, με γνώση της πράξεώς τους και με δόλιο σκοπό από κάποιους «Έλληνες» και απόγονους των ηρώων του Ελληνορθοδόξου γένους μας.

Ευχόμαστε ο Θεός να τους χαρίσει ταχεία και βαθιά μετάνοια για αυτό το ανοσιοούργημά τους, διότι στην αντίθετη περίπτωση λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι που βρίσκονται πάνω από τον άνθρωπο και οι οποίοι είναι απόλυτα σκληροί, αδυσώπητοι και αμείλικτοι.

ΘΕΟ-ΦΟΡΟΙ ή ΒΑΘΜΟ-ΦΟΡΟΙ. π. Διονύσιος Ταμπάκης.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΜΕ πρίν καιρό και ἀπροσδόκητα ἕναν μεσόκοπο Αγιονορείτη Μοναχό νά καθαρίζει τίς καβαλίνες ἀπό τόν σταῦλο ἑνός Κελλιοῦ που’χᾶν γιά νά σταλιάζουν τά μουλάρια.

Μάθαμε ὅτι ὡς λαϊκός εἶχε ἀξιοζήλευτη θέση στά Πανεπιστήμια ,μέ μεταπτυχιακά καί περγαμηνές, τά ὁποία παράτησε γιά τό οὐράνιο Πανεπιστήμιο τῆς καλογερικῆς καί τῆς ἀφάνειας.

-Γέροντα εὐλογεῖτε. Δῶστε μου τήν εὐχή σας, πάω καί ἐγώ γιά Ἱερομόναχος ἴσως καί γιά Μητροπολίτης ἄν μπορέσω.

Σπάνια φωτογραφία μέ τόν Ἅγιο Παϊσιο μέ παιδιά. Μέ τίς καραμέλες στό χέρι.

σ.σ. Ο γλυκός μας Άγιος Παΐσιος κρατάει καραμελίτσες για τα παιδιά. Κοιτώ την φωτογραφία και αναρωτιέμαι, τι να σκεφτόταν εκείνη την στιγμή που τα παρατηρούσε; Ο Θεός έστειλε τον Άγιο Παΐσιο να στερεώσει όλους εμάς τους αδύναμους τούτην την δύσκολη εποχή, και να είναι η καραμέλα της δικής μας της ψυχής.

ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Κύριος Ιησούς Χριστός

Παναγιά μου βόηθα την Πατρίδα μας…

…και αν είναι να μας δώσουνε την Πόλη για να την πάρουνε οι οικουμενιστές, τότε να μην μας δώσουνε την Πόλη Παναγιά μου.

Πρωτάτο Άγιον Όρος Παναγία Άξιον Εστί…

ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ