Η Σαουδική Αραβία απελαύνει εκατοντάδες Rohingya (μουσουλμάνοι πρόσφυγες) στο Μπαγκλαντές

.

Βίντεο δείχνει άνδρες με χειροπέδες να ετοιμάζονται για απέλαση στο Μπαγκλαντές, όπου θα είναι πρόσφυγες, καθώς προέρχονται από τη Μιανμάρ!

Εκατοντάδες μουσουλμάνοι πρόσφυγες Rohingya απελαύνονται από τη Σαουδική Αραβία στο Μπαγκλαντές, παρά το γεγονός ότι προέρχονται από τη γειτονική Μιανμάρ.

Στα βίντεο φαίνονται παρατεταγμένοι άντρες έτοιμοι για απέλαση από το κέντρο κράτησης Shumaisi της Τζέντα. Μάλιστα, σε ορισμένους περάστηκαν χειροπέδες επειδή προσπάθησαν να αντισταθούν στην απέλασή τους.

Όπως μεταδίδει το Al Jazeera, κάποιοι άνδρες που θα απελαθούν βρίσκονται στο κέντρο κράτησης της Σαουδικής Αραβίας εδώ και 6 χρόνια!

Οι μαρτυρίες των Rohingya αναφέρουν ότι οι Σαουδάραβες εισέβαλαν στον καταυλισμό τα μεσάνυχτα και είπαν στους Rohingya να ετοιμάσουν τα πράγματά τους για άμεση απέλαση στο Μπαγκλαντές.

Η Ρωσία χτυπά “ασύμμετρα” και πάντα δύο φορές: Βαθιά τραύματα και εκατέρωθεν καχυποψία

Russia’s President Vladimir Putin lights a candle as he visits St. Vladimir Cathedral at the Tauric Chersonesus Museum Reserve in Sevastopol, Crimea, late 04 August 2018 (issued 05 August 2018). EPA, MIKHAEL KLIMENTYEV, SPUTNIK, KREMLIN POOL

.

Του Νίκου Μελέτη

Η «Ρωσική Αρκούδα» αργεί αλλά δεν ξεχνά. Η Μόσχα με καθυστέρηση μερικών εβδομάδων αντέδρασε με τρόπο αναμενόμενο, παρά το γεγονός ότι το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών τον χαρακτήρισε «ασύμμετρο», στέλνοντας συγχρόνως συμβολικά «προσωπικό μήνυμα” στον Νίκο Κοτζιά, απαγορεύοντας την είσοδο στην Ρωσία σε στενό συνεργάτη του.

Η απέλαση από την Ρωσία δυο μελών της ελληνικής διπλωματικής Αρχής στην χώρα, του εμπορικού ακολούθου και του υπευθύνου επικοινωνιών και η απαγόρευση εισόδου στην χώρα του Γιώργου Σακελαρίου, διευθυντή του πολιτικου Γραφείου του Νίκου Κοτζιά, ήταν η απάντηση στην απέλαση δυο Ρώσων διπλωμάτων και απαγόρευση εισόδου σε δυο ακόμη στην Ελλάδα. Μια υπόθεση η οποία οδήγησε σε βαθιά κρίση τις ελληνορωσικές σχέσεις.

Κι όμως η Μόσχα αν και είχε αναγγείλει από τα μέσα Ιουλίου όταν έγινε γνωστή η υπόθεση, ότι θα απαντήσει με τον ίδιο τρόπο, φαίνεται ότι έδινε την ευκαιρία μέσα στο διάστημα που μεσολάβησε να υπάρξουν κινήσεις αποκατάστασης διαύλων επικοινωνίας και αντιμετώπισης των παρεξηγήσεων. Κάτι τέτοιο τελικά δεν συνέβη ούτε επιδιώχθηκε από τις δυο πλευρές, ενώ αντιθέτως συνεχίσθηκαν οξύτατες δηλώσεις και από ελληνικής πλευράς και από ρωσικής, με αποτέλεσμα το χάσμα να βαθαίνει.

Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε

.

Θεόδωρος Ράκκας

Η πρόσφατη απέλαση των Ρώσων διπλωμάτων μόνο σαν κεραυνός εν αιθρία δεν έπεσε. Συνδυαστικά με τη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά και τις συνομιλίες με την Αλβανία, εντάσσεται σε μια νέα πραγματικότητα. Στην πλήρη ευθυγράμμιση της Ελλάδος με τη δυτική πολιτική στα Βαλκάνια. Τούτο έγινε εμφανές στην πρόσκληση της χώρας μας, για πρώτη φορά, στη σύνοδο ΕΕ-Δυτικών Βαλκανίων.

Ο σκεπτικισμός δεν αφορά την, καθ’ όλα ορθολογική, επιλογή σύγκλησης με τον ατλαντικό παράγοντα. Το πρόβλημα έγκειται επί της ίδιας της στρατηγικής για τα Δυτικά Βαλκάνια. Σε γενικές γραμμές αυτή η στρατηγική συνίσταται στη βεβιασμένη ένταξη σειράς κρατών στους δυτικούς θεσμούς, κατά βάση στο ΝΑΤΟ και ακολούθως στην ΕΕ. Θεωρητικά, η θεσμική ομπρέλα και η εισροή κεφαλαίου θα διασφαλίσουν τα υπάρχοντα σύνορα, εξοβελίζοντας την ρωσική και τουρκική επιρροή. Όμως, αυτή η στρατηγική είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ημιτελής.

Εδώ είναι Βαλκάνια, η ανοχή και οι παραχωρήσεις συνήθως εκλαμβάνονται ως ενδείξεις αδυναμίας-απροθυμίας. Επίσης, υφίστανται μια σειρά από ζητήματα, τα οποία δεν θα αυτορυθμιστούν από κανένα φιλελεύθερο «αόρατο χέρι». Ενδεικτικά, ο αλβανικός εθνικισμός, ο μακεδονισμός των Σκοπίων, και το βοσνιακό υβρίδιο.

Ο μεν πρώτος, από τη μία διαθέτει υπαρξιακή βάση, ελέω της υφιστάμενης γλωσσικής διαφοροποίησης. Από την άλλη εδράζεται σε ένα εθνικό αφήγημα, το οποίο κινείται στα όρια του ψευδεπίγραφου με έντονα στοιχεία ιστορικής διαστρέβλωσης και αντιφάσεων. Ακόμη το αλβανικό κράτος συνορεύει, στα βόρεια (Κόσοβο) και στα ανατολικά (ΠΓΔΜ) με περιοχές όπου επικρατεί δημογραφικά το αλβανικό στοιχείο.

To αθέατο παίγνιο πίσω από την απέλαση των δύο Ρώσων

.

Σταύρος Λυγερός

Η απέλαση δύο στελεχών των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, που βρίσκονται στην Ελλάδα με διπλωματική ιδιότητα, και η απαγόρευση εισόδου στη χώρα δύο άλλων, είναι η κορυφή του παγόβουνου. Όπως είναι γνωστό, η κίνηση της Αθήνας έγινε στις 6 Ιουλίου και καθόλου τυχαία δημοσιοποιήθηκε –μέσω της Καθημερινής– την ημέρα έναρξης της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ.

Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι εδώ και χρόνια η Μόσχα επιχειρεί να αποκτήσει ερείσματα και επιρροή στην Ελλάδα. Για τον σκοπό αυτό, μάλιστα, χρησιμοποιεί σαν όχημα την Ορθοδοξία. Η Ορθοδοξία, άλλωστε, είναι κεντρική συνιστώσα της ρωσικής εθνικής ιδεολογίας και ως εκ τούτου οι Ρώσοι παραδοσιακά βλέπουν με ξεχωριστό ενδιαφέρον την Ελλάδα. Το ίδιο και την Κύπρο, στην οποία, λόγω και της παραδοσιακής στάσης τους στο Κυπριακό, έχουν αποκτήσει και επιρροή και ισχυρά ερείσματα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, με τη συνεχή παρότρυνση-πίεση της αμερικανικής πρεσβείας οι ελληνικές υπηρεσίες, ειδικά τα τελευταία χρόνια παρακολουθούν συστηματικά τις άμεσες και έμμεσες ρωσικές δραστηριότητες. Οι Αμερικανοί, μάλιστα, φροντίζουν να παραδίδουν κάθε τόσο φακέλους με υλικό, προσπαθώντας να καλλιεργήσουν κλίμα επικίνδυνης ρωσικής διείσδυσης και κατ’ επέκτασιν να εξωθήσουν την Αθήνα στη λήψη μέτρων.

Οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, ωστόσο, απέφευγαν σπασμωδικές αντιδράσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να θέσουν σε δοκιμασία τις διμερείς σχέσεις. Ακόμα κι όταν Ρώσοι “διπλωμάτες” υπερέβαιναν τα όρια, γίνονταν κάποιες διακριτικές συστάσεις, οι οποίες κατά κανόνα έφερναν αποτέλεσμα.