Διεθνής αποτυχία! Μας σέρνουν στη Χάγη για να παραχωρήσουμε εθνική επικράτεια;

άρθρο του αντιστρατήγου ε.α. Νίκου Ταμουρίδη

.

Οι θλιβεροί πολιτικοί μας ταγοί, όπως έκαναν επί χρόνια μυστικές συνομιλίες, σύμφωνα με την κυνική ομολογία της αδερφής του Έλληνα πρωθυπουργού, και στο τέλος πρόδωσαν τη Μακεδονία, σε αντίθεση με την θέληση του Ελληνικού λαού, το ίδιο κάνουν τώρα με το Αιγαίο και την Κύπρο.

«Σώνει και καλά» να παραχωρήσουν εθνικά δίκαια στην Τουρκία, εφαρμόζοντας την ηλίθια πολιτική του κατευνασμού, για να κερδίσουν λίγο χρόνο «ησυχίας», λυμαίνοντας την εξουσία και το δημόσιο χρήμα. Και θέλουν αυτό να μας το παρουσιάσουν δήθεν ως διεθνή ετυμηγορία, δηλ. απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.

Ας δούμε με τη σειρά τα γεγονότα:

Το Καστελλόριζο, η προπαγάνδα για την ΑΟΖ του και η … Σοκότρα

Mε αφορμή τις χαριστικές παραχωρήσεις στην Αίγυπτο, η υπόθεση της ΑΟΖ του Καστελλορίζου παρουσιάζεται από την (παρα) κυβερνητική προπαγάνδα ως περίπου χαμένη υπόθεση επειδή είναι (λέει) πολύ μακρυά απ’ την ηπειρωτική Ελλάδα και πολύ κοντά στην Τουρκία. Η διεθνής πρακτική επιβάλλει (λέει) σε αυτές τις περιπτώσεις πολύ μικρή εώς ανύπαρκτη (το διαβάσαμε κι αυτό) ΑΟΖ.

Σε απάντηση παρατίθεται ο χάρτης της ΑΟΖ της Υεμένης και του νησιωτικού συμπλέγματος Σοκότρα που ανήκει στην Υεμένη. Το βασικό νησί του συμπλέγματος απέχει 240 χιλιόμετρα από τη Σομαλία στο κέρας της Αφρικής και 380 χιλιόμετρα από την Υεμένη στην Αραβική Χερσόνησο, όπου και ανήκει.

Όπως και με την «Συμφωνία των Πρεσπών», έτσι και με τις μέχρι τώρα συμφωνίες για την Ελληνική ΑΟΖ, αυτό που κυριαρχεί βασικά είναι διακομματική συνενοχή, παραπλάνηση, ωμά ψεύδη και φτηνιάρικος διαδικτυακός τραμπουκισμός (πανομοιότυπος ργμτμ, καμία φαντασία…). Στο παρασκήνιο, είναι προφανέστατη πλέον η σιωπηρή συμφωνία των ΗΠΑ και της Ε.Ε. για τον γεωπολιτικά αναλώσιμο χαρακτήρα της Ελλάδος.

Η «απέραντη απειλή» της Τουρκίας και οι πρόνοιες του διεθνούς δικαίου για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας

άρθρο του Παναγιώτη Ήφαιστου
από το Ιστολόγιό του

.

Εισαγωγή: από την ανεπίσημη ουδετεροποίηση του Αιγαίου στην ημιεπίσημη αποδοχή του Τουρκικού αναθεωρητισμού και τελικά στην αιτιολόγηση του τουρκικού αναθεωρητισμού οίκοι.

Βρισκόμαστε σε φάση κρίσης με την Τουρκία; Η απάντηση είναι θετική αλλά για λόγους στοιχειώδους ορθολογισμού απαιτείται να υπογραμμιστεί ότι αυτή η κρίση είναι μεγάλης διάρκειας, βασικά τις τελευταίες δεκαετίες πριν και μετά την Συνθήκη για το δίκαιο της θάλασσας. Η τουρκικη απειλή με όρους στρατηγικής θεωρίας θεωρείται «απέραντη» και πιο κάτω θα σκιαγραφηθεί στοιχειωδώς. Η Ελλάδα διαθέτει επί δεκαετίες σπάνιους πόρους που δημιουργούν σχετική ισορροπία δυνάμεων και λογικά ισχυρή αποτροπή. Μολαταύτα η Ελληνική στρατηγική πάσχει.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελληνικής αποτρεπτικής στρατηγικής δεν είναι τόσο οι απειλούντες αντίπαλοι όσο το εγχώριο πολιτικό σύστημα και οι ουκ ολίγοι φορείς τίτλων ή «τίτλων» παραγωγής “ιδιωτικών” και ως εκ τούτου «πονηρών-κακών προτάσεων πολιτικής». Το αποτέλεσμα είναι αφενός να μην αξιοποιούνται σωστά οι σπάνιοι πόροι που διατίθενται και αφετέρου να μην αξιοποιούνται πλήρως αποτρεπτικά οι πανάξιες Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

Για να είμαστε ακριβείς «ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΟΥΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΙΩΝ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ. Αντί εφαρμογής –κυρίως λόγω “ιδιωτικών” και ως εκ τούτου «πονηρών-κακών προτάσεων πολιτικής» που ρέουν με χειμαρρώδη ορμή μέσα στο Ελληνικό πολιτικό σύστημα– έχουμε κατευνασμό. Ακόμη και νήπια της στρατηγικής ανάλυσης, όμως, γνωρίζουν ότι κατευνασμός = πόλεμος ή απώλεια πολέμου χωρίς μάχη.

Δίνουν «εξετάσεις» σε …ξένα «ιερατεία»!

.

Γράφει ο Θανάσης Κ.

Μερικές επίκαιρες παρατηρήσεις για να μη σας μπερδεύουν διάφοροι και διάφορες με διάφορα (και… α-διάφορα).

Ξεκίνησε, εν όψει νέας σφοδρής όξυνσης των Ελληνοτουρκικών, κάποια φιλολογία με δύο αιχμές:

1. Πρώτον, την «προσφυγή στη Χάγη»

2. Δεύτερον, τη «συνεκμετάλλευση» στο Αιγαίο.

Ηττήθηκαν ως προπαγανδιστικές εκστρατείες και τα δύο.

Ηττήθηκαν κυρίως γιατί παρά το βομβαρδισμό από σχετικές ομιλίες, δημοσιεύσεις και τηλεοπτικά λογύδρια, τελικώς στην κοινή γνώμη απομονώθηκαν.

Αυτό δεν σημαίνει ότι το «ξέχασαν» και δεν θα επανέλθουν αργότερα.

Δίκαιο της Θάλασσας: τα νησιά δικαιούνται χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ.

Παρουσιάζουμε το άρθρο 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Πρόκειται για αυτούσιο το 8ο τμήμα της Σύμβασης και αναφέρεται στο καθεστώς των νησιών. Δεν έχει κανένα άλλο άρθρο ή παράγραφο το εν λόγω τμήμα. Μόνο ένα άρθρο και τρεις παραγράφους.

Λέει ρητά και κατηγορηματικά ότι όλα τα νησιά που μπορούν να φιλοξενήσουν είτε ανθρώπινη κατοικία, είτε οικονομική ζωή, δικαιούνται χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα και αποκλειστική οικονομική ζώνη. Δεν αφήνει καμία αμφιβολία.

Διαιτησία ίσον αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης

.

“διαβάστε το ώστε από θηρία ανήμερα να γίνετε θηρία ενήμερα!”

Γράφει ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος
Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών
Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης

Δημοσιεύθηκε στα Νέα, 31.12.2019

Ο υπουργός των Εξωτερικών κ.Δένδιας φέρεται να δήλωσε ότι: «εάν εξασφαλίσουμε ένα πλαίσιο που θα διασφαλίζει την επίλυση διαφορών μέσω διαιτησίας ή δικαστηρίων, τότε να το συζητήσουμε.» Η προσθήκη της διαιτησίας στον δημόσιο λόγο της κυβέρνησης οφείλεται ασφαλώς στα ανυπέρβλητα εγγενή νομικά εμπόδια που παρουσιάζει η Χάγη, όπως η άρνηση της Τουρκίας να δεχθεί εκ των προτέρων την ισχύ του διεθνούς δικαίου κλπ. Η Χάγη εξ άλλου δεν μπορεί να εξευμενίσει την αναθεωρητική Τουρκία, που επιδιώκει πολύ περισσότερα από όσα και η ευμενέστερη για αυτήν απόφαση της Χάγης μπορεί να προσφέρει.

Οπότε η κυβέρνηση εισάγει τώρα την έννοια της διαιτησίας. Ιδού όμως τι σημαίνει πρακτικά η διαιτησία:

1. Οι ελληνοτουρκικές «διαφορές» τίθενται επί τάπητος, χωρίς εκ των προτέρων προσδιορισμό του αντικειμένου αντιδικίας. Δηλαδή η συζήτηση δεν περιορίζεται πλέον στην υφαλοκρηπίδα, αλλά μπορεί να επεκταθεί και σε άλλες μονομερείς αξιώσεις της Τουρκίας, όπως κυριαρχία νήσων και νησίδων, μειονοτικά θέματα κλπ.

ΗΧΗΤΙΚΟ – Ι. Μάζης: Το κρίσιμο σημείο στο σύμπλεγμα Καστελόριζου

Ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο ΕΚΠΑ Ιωάννης Μάζης μιλώντας στον 98.4 , ανέλυσε γιατί η κρίση του πετρελαίου με το χτύπημα στην Σαουδική Αραβία, πέραν από το οικονομικό παιχνίδι, μπορεί να αναδιατάσσει το περιβάλλον ακόμη και στην υπόθεση της εμπλοκής της Τουρκίας στα ενεργειακά και τις ΑΟΖ στη Μεσόγειο, με τις συμμαχίες με Ρωσία και Ιράν αλλά και την ρευστότητα στην πολιτική σκηνή του Ισραήλ.

Ο ίδιος εξήγησε ποιο και γιατί είναι το κρίσιμο σημείο στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου , σημειώνοντας ότι είναι λάθος ολκής να εκτιμούν κάποιοι και στην Ελλάδα ότι το Καστελόριζο δεν είναι ενταγμένο στο Αρχιπέλαγος του Αιγαίου.

Πανηγυρίζει η Τουρκία με την ομολογία Κοτζιά! Ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται για συνδιαχείριση του Αιγαίου

.

Στους Δελφούς αποκάλυψε ο πρώην ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς τις προθέσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για το σχέδιο που έχει για το Αιγαίο. Θα είναι α λα Πρέσπες όπου στη «διαπραγμάτευση» η ελληνική πλευρά θα αποδέχεται όλες τις τουρκικές αξιώσεις. Όπως συνέβη με τους Σκοπιανούς…

Χωρίς αιδώ ο Κοτζιάς είπε ότι και η Τουρκία έχει ΑΟΖ!

Μεταξύ άλλων ο ίδιος ανέφερε πως: «Είναι γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι η Τουρκία δεν έχει ΑΟΖ», ενώ ο ίδιος δήλωσε οπαδός μιας ευρωπαΐκής Τουρκίας.

«Είμαι οπαδός μιας ευρωπαΐκής Τουρκίας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Κοτζιάς, ενώ σχετικά με τον Τούρκο Πρόεδρο υποστήριξε «Ο Ερντογάν ταλαντεύεται μεταξύ των δύο δρόμων… της ευρωπαϊκής Τουρκίας και της μοναρχίας».

Σχετικά με το μείζον θέμα της ενέργειας και των αποθεμάτων φυσικού αερίου ο κ. Κοτζιάς παραδέχτηκε πως «βρίσκουμε ενέργεια», ενώ έκανε λόγο περί μεταφοράς των πόρων υπογραμμίζοντας ότι:

Οριζόντια κλιμάκωση με τετελεσμένο στο Καστελόριζο

.

Σταύρος Λυγερός

Η αδυναμία των Τούρκων να εμποδίσουν την επικείμενη γεώτρηση της ExxonMobil στο οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ, τους ωθεί στην καλλιέργεια έντασης σ’ όλο το τόξο Αιγαίο-Καστελόριζο-Κύπρος. Οι πολεμικές ιαχές που ακούσαμε τις προηγούμενες ημέρες και από τον ίδιο τον Ερντογάν με αφορμή υποτιθέμενη παρενόχληση του ερευνητικού σκάφους «Μπαρμπαρός» από ελληνική φρεγάτα εντάσσονται σ’ αυτό το πλαίσιο. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και οι έντονες αντιδράσεις της Άγκυρας με αφορμή την εξαγγελία για επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια στην περιοχή του Ιονίου.

Η Τουρκία έχει δεσμεύσει για σεισμικές έρευνες περιοχές, οι οποίες εισέρχονται και στην ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ και στην κυπριακή ΑΟΖ. Αυτός είναι και ο λόγος που ελληνική φρεγάτα παρακολουθεί τη δραστηριότητα του «Μπαρμπαρός». Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι μέχρι που μπορεί να φθάσει ο Ερντογάν. Το ζήτημα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο δεν προσφέρεται, δεδομένου ότι η Άγκυρα επιδιώκει να εμποδίσει την επέκταση στο Αιγαίο. Και προς το παρόν, τέτοιου είδους επέκταση δεν είναι στο πρόγραμμα.

Το μέγιστο θέμα της Μεγίστης – Η θεωρία της «μειωμένης επήρειας» που επικαλούνται οι Τούρκοι

αναδημοσίευση από την Τράπεζα Ιδεών
άρθρο του Νικόλαου Παπανικολόπουλου
υποναυάρχου Λ.Σ (ε.α)

.

Την Τετάρτη 11 Μαΐου 2016, κυκλοφόρησε ως επίσημο έγγραφο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, η επιστολή που απεύθυνε η Τουρκία προς αυτόν, την 28 Απριλίου 2016, δια του μονίμου αντιπροσώπου της στον ΟΗΕ. Από την επιστολή προκύπτει ότι η Τουρκία συνεχίζει να προκαλεί και να διεκδικεί την ΑΟΖ μεγάλου μέρους της Ανατολικής Μεσογείου, που ανήκει στην Ελλάδα και την Κύπρο με το αιτιολογικό ότι είναι το κράτος «με τη μεγαλύτερη ηπειρωτική ακτογραμμή» στην Ανατολική Μεσόγειο , τονίζοντας μάλιστα ότι η τουρκική υφαλοκρηπίδα, σε αυτές τις περιοχές, ακολουθεί τη μέση γραμμή Τουρκίας – Αιγύπτου.

Στο παρελθόν, ο Αχμέτ Νταβούτογλου, ως Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, είχε πει χαρακτηριστικά: «Κάνουμε διερευνητικές επαφές που έχουν ρητό στόχο να εξετάσουν όλα τα θέματα που αφορούν τις διαφωνίες μας στο Αιγαίο. Επομένως, είμαστε επικεντρωμένοι κατά προτεραιότητα στο θέμα του Αιγαίου. Ωστόσο, το Καστελόριζο βρίσκεται στη Μεσόγειο. Σε ότι αφορά το νησί του Καστελόριζου, η Τουρκία έχει βάσιμες νομικές και πολιτικές θέσεις, σε συμφωνία με το διεθνές δίκαιο και τη νομολογία των διεθνών δικαστηρίων, συμπεριλαμβανομένης και της Χάγης. Και γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία διαφωνούν σχετικά με τις θαλάσσιες ζώνες στην Ανατολική Μεσόγειο. Άσχετα, όμως, με τη γεωγραφική συνάφεια ή άλλα θέματα, εμείς θέλουμε να λύσουμε όλες τις διαφορές μας με την Ελλάδα το συντομότερο δυνατό» (Συνέντευξη στον Αλέξη Παπαχελά, Εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 6 Μαρτίου 2011).

Το Καστελλόριζο και τα μάτια μας

.

Η ΑΟΖ, το ΝΑΤΟ και το Αιγαίο Αρχιπέλαγος

Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης

Ακόμα θυμάμαι την μοναδική αλλά σημαντική ήττα μας στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (1973-1982). Σε μια συνεδρίαση της 2ης Επιτροπής που η συζήτηση αφορούσε στην έννοια του «Αρχιπελαγικού Κράτους», ο αρχηγός της Ελληνικής αντιπροσωπείας, ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος έλαβε το λόγο για να εξηγήσει την ελληνική λέξη Αρχιπέλαγος.

Μέσα σε απόλυτη σιγή, ο Σταυρόπουλος εξήγησε εκείνη την ημέρα ότι η λέξη «αρχιπέλαγος» είναι ελληνική λέξη και για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε στην ιστορία για να περιγράψει το Αιγαίο! Μετά, συνέχισε λέγοντας ότι η Ελλάδα, με βάση αυτό το ιστορικό γεγονός, δικαιούται να χαρακτηριστεί, στη νέα Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας, σαν Αρχιπελαγικό Κράτος.

Δυστυχώς, η συζήτηση που ακολούθησε για αρκετές ημέρες δεν έφερε αποτέλεσμα για την ελληνική πρόταση και έτσι η νέα Σύμβαση (UNCLOS) αναγνωρίζει ως αρχιπελαγικά κράτη μόνο τα κράτη που αποτελούνται αποκλειστικά από νησιά.

Και όμως, παρέδωσαν «γη και ύδωρ»…

.

Η πρόσφατη έκκληση (γερμανοτουρκική) και τελική συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης στην έλευση του ΝΑΤΟ για την φύλαξη της συνοριογραμμής του Αιγαίου, αποτελεί ένα ακόμη τραγικό, πλην όμως όχι τελευταίο, ολίσθημα της συγκυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, η οποία «άνοιξε τον φάκελο» των εθνικών θεμάτων με τον πλέον απαράδεκτο και επιζήμιο τρόπο.

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ 

Κατ’ αρχήν θα πρέπει να τονιστεί πως με την συγκεκριμένη έκκληση από την ελληνική πλευρά (ο κ. Τσίπρας δεν συμμετείχε στη συνάντηση μεταξύ Μέρκελ και Νταβούτογλου, όπου ελήφθη η σχετική απόφαση), αποτελεί μία πρωτοφανή έμμεση, αλλά σαφέστατη, παραδοχή της ελληνικής κυβέρνησης, πως η Ελλάδα δεν μπορεί να διαφυλάξει τα σύνορά της. Μία «παραδοχή» η οποία κινείται μεταξύ επικινδυνότητας και ηλιθιότητας, αφού είναι τοις πάσι γνωστό πως όταν δημιουργούνται κενά, αυτά συμπληρώνονται από παράπλευρες δυνάμεις… Και αυτό στην περίπτωση γεωγραφικών συνόρων, έχει ένα μόνο αποτέλεσμα: την απώλεια κυριαρχίας γεωγραφικού χώρου…

Κι ενώ τα ΝΑΤΟϊκά πλοία (μεταξύ των οποίων και ένα τουρκικό, το Barbaros) δεν έχουν αναλάβει ακόμη το «έργο» που τους ανετέθη, οι δηλώσεις του γ.γ. του ΝΑΤΟ έρχονται σε πλήρη αντιδιαστολή με τις δηλώσεις του υπουργού Άμυνας της Ελλάδας, Π. Καμμένου, δημιουργώντας σύγχυση για το ακριβές της τριμερούς συμφωνίας.

Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η πρώτη μουσουλμανική κυβέρνηση της Ευρώπης!

.

Ο σουλτάνος Ερντογάν αποφασίζει για το μέλλον της κυβέρνησης Τσίπρα και Καμμένου 3+1 μουσουλμάνοι βουλευτές κρατάνε την κυβέρνηση ζωντανή!

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Απίστευτο και όμως αληθινό. Το καταγράφαμε στην προεκλογική περίοδο ως πιθανό σενάριο, και απευχόμασταν την υλοποίησή του.

Όμως, επειδή με «πρώτη φορά αριστερά» και την κατάντια μίας κυβέρνησης που λειτουργεί με τα χαρακτηριστικά του “serial killer” και που αφού «έκλεισε τις εκκρεμότητες» των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, και που μόλις πριν λίγες ημέρες υπέγραψε έως και τις κατασχέσεις και πλειστηριασμούς σπιτιών των Ελλήνων, φτάσαμε και στο τραγικό σημείο να εξαρτάται όχι μόνο από την βούληση των Βρυξελλών, αλλά και από την «συνεργασία» των μειονοτικών βουλευτών (γνωστών επισκεπτών του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και με καταγεγραμμένη τουρκοφροσύνη) που κατά τα φαινόμενα ορίζουν πλέον την τύχη του Αλέξη, του Πάνου και της παρεούλας του Μαξίμου…

Με απλά λόγια, ο βίος της συγκυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, εξαρτάται από τις διαθέσεις του «σουλτάνου» Ερντογάν, από τις απαιτήσεις της Άγκυρας και από τα «παζάρια» που θα γίνουν με την κυβέρνηση των θλιβερών πολιτικών μαριονετών της Μέρκελ.

Tίνος συμφέροντα εξυπηρετεί ο Ν. Λυγερός για την ΑΟΖ;

Σε αυτή τη συγκυρία, που η Ελλάδα είναι ακόμα υποθηκευμένη έναντι του δημόσιου χρέους με τις δανειακές συμβάσεις, και αδυνατεί να εξυπηρετήσει την πληρωμή των δόσεων, και που ήδη έχει αρχίσει το ξεπούλημα κι η εκχώρηση των πάντων, και φυσικά πρωτίστως των φυσικών πόρων έναντι του χρέους, είναι μεγίστη κοροϊδία να κόπτονται όλοι  -από πολιτικούς έως «ειδικούς συμβούλους με υψηλότατα ΙQ» όπως ο Ν. Λυγερός- για να χαραχθεί ΑΟΖ και ΕΟΖ.  

Σε απλά ελληνικά, το χάραγμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών ΤΩΡΑ, δεν προσφέρει τίποτα στον Ελληνικό λαό. Αντίθετα, είναι μοίρασμα των κοιτασματοφόρων θαλασσο-οικοπέδων μεταξύ των πολυεθνικών. Γιατί οι πολυεθνικές και οι τράπεζες-μέτοχοι δανειστές μας θα παίρνουν ΔΩΡΕΑΝ ό,τι πετρέλαια ή άλλα ορυκτά προκύψουν, βάσει της  υποθήκευσης της χώρας που έγινε με την υπογραφή των Δανειακών Συμβάσεων για την αποπληρωμή του ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.

Eπιπλέον, η οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) της Ελλάδας, ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί ως casus belli από την Τουρκία, επειδή η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη Διεθνή Σύμβαση για το θαλάσσιο νομικό καθεστώς το οποίο καθορίζει τόσο τις ΑΟΖ όσο και τα χωρικά ύδατα, κι επομένως δεν δεσμεύεται για την τήρησή της.