.
της Αντωνίας Σκόκου – Ανθρωπολόγος
Ένα θέμα τόσο δεδομένο, που δεν το γνωρίζουμε σχεδόν καθόλου.
Ποιος προστατεύει τα παιδιά;
Υπάρχουν οργανώσεις… κι έπειτα έχουν τους γονείς τους και τους συγγενείς τους… Αυτό ακούγεται συχνά ως απάντηση. Γρήγορα κι αγόγγυστα.
Και ο καιρός περνά και όλοι απαιτούν ή διεκδικούν δικαιώματά, πλην των παιδιών. Ποιός θα βρεθεί, και που; Και πότε θα μιλήσουν… Τραγικές οι συνέπειες.
Διαβάζω ιστορίες ανθρώπων στον Ελληνικό και Διεθνή τύπο:
Ο 27 χρονος Ράφαελ Σάμιουελ από τη Βομβάη της Ινδίας, μηνύει τους γονείς του γιατί, όπως υποστηρίζει, τον δημιούργησαν χωρίς να τον ρωτήσουν ή να πάρουν τη συγκατάθεση του. Προσθέτει δε, πως τους αγαπάει πολύ και έχει άψογη σχέση μαζί τους, δεν παύει όμως ο σκοπός της δημιουργίας να ήταν η προσωπική τους ευχαρίστηση και αυτό δε μπορεί να το δεχτεί.
Εξτρεμιστικό σκέφτομαι, όμως πιθανότατα πολλοί να έχουν σκεφτεί το γεγονός ότι δεν επιλέξαμε να έρθουμε στη ζωή …από την άλλη θα μπορούσε κανείς να πει ότι ούτε οι γονείς μας, μας επέλεξαν ακριβώς… έτσι όπως είμαστε!