.
΄Αρθρο από Γεώργιο Βλάχο (ερευνητής)
Η ελευθερία λόγου (έκφρασης και τύπου) είναι κατοχυρωμένη στο άρθρο 14 του Συντάγματός μας. Περιέχεται επίσης στην Οικουμενική Διακήρυξη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου η οποία υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, στις 10 Δεκεμβρίου 1948. Τα άρθρα 18 και 19 αναφέρουν.
΄Αρθρο 18 : Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας…. ΄Αρθρο 19 : Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης, και από όλο τον κόσμο.
Δεν θα κρίνω την κατάσταση της ελευθερίας λόγου στα αυταρχικά ή δικτατορικά καθεστώτα που υπάρχουν σήμερα. Δεν θα χρειαστεί, διότι τα καθεστώτα αυτά λόγω του αυταρχισμού που τα διέπει, δεν επιτρέπουν πραγματική ελευθερία λόγου και την περιορίζουν. Θα θίξω όμως την κατάσταση ελευθερίας λόγου στις ‘’Δημοκρατικές χώρες’’ της Δύσης, οι οποίες καυχιούνται ότι τη σέβονται. Ισχύει όμως αυτό ; Δυστυχώς όχι, διότι ήδη έχουν προωθηθεί νομοσχέδια και έχουν δοθεί οδηγίες σε αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, τα οποία πράγματι την περιορίζουν.
Τα παρακάτω γεγονότα, δίνουν μία εικόνα παραβίασης ή περιορισμού της ελευθερίας λόγου :