H Μεγάλη Ληστεία της Ελλάδας

.

Από τον Αθανάσιο Χ. Παπανδρόπουλο

Eίναι μία βροχερή Τετάρτη του Φεβρουαρίου 1981. Το βράδυ, σε μια ψαροταβέρνα του Χαλανδρίου, στον δρόμο προς Χολαργό, κοντά στο σπίτι του Χαρίλαου Φλωράκη, Γενικού Γραμματέα τότε του ΚΚΕ, συνευρίσκονται οι Ανδρέας Παπανδρέου, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Άκης Τσοχατζόπουλος, Γεράσιμος Αρσένης, Κωστής Βαΐτσος, Βάσω Παπανδρέου, Μένιος Κουτσόγιωργας και ο μετέπειτα δήμαρχος Χαλανδρίου Νίκος Πέρκιζας.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι σίγουρος για την εκλογική νίκη του «Κινήματος» στις εκλογές του Οκτωβρίου και η συζήτηση είναι πού θα βρεθούν τα απαραίτητα κεφάλαια για να μοιραστούν στις ορδές των «μη προνομιούχων» που ανυπόμονοι περιμένουν την ώρα της μεγάλης εισβολής. (Διαβάστε το όλο. Θα αυξηθεί κατακόρυφα η οργή σας και δεν θα πιστεύετε τις αποκαλύψεις οι οποίες λόγω του έγκριτου δημοσιογράφου είναι όλες τεκμηριωμένες).

«Πρόεδρε, δεν υπάρχει πρόβλημα», λέει ο Γεράσιμος Αρσένης, μετέπειτα «τσάρος της οικονομίας», στον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. «Το διεθνές σύστημα», επιμένει, «έχει μεγάλη ρευστότητα και θα βρούμε αρκετό χρήμα να φέρουμε στην Ελλάδα. Εξάλλου, τα επιτόκια είναι χαμηλά, όπως και το ελληνικό δημόσιο χρέος. Υπάρχουν έτσι περιθώρια να αντιμετωπίσουμε και αιτήματα για παροχές, αλλά και μία πιθανή φυγή κεφαλαίων στις ξένες τράπεζες από βιομηχάνους και μεγαλοεισαγωγείς…».

«Δηλαδή λεφτά υπάρχουν, Μάκη», τονίζει ευχαριστημένος ο Ανδρέας Παπανδρέου. «Θα μπορέσουμε έτσι να δείξουμε στον λαό ότι μοιράζουμε χρήμα. Ποιος ποτέ θα μάθει ότι αυτό είναι δανεικό… Θα λέμε σε όλους τους τόνους ότι είναι το χρήμα του κατεστημένου, που τώρα ανήκει στους Έλληνες…», προσθέτει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και δείχνει να απολαμβάνει το ουίσκι που πίνει.

«Η Εθνοσωτήριος» της 21ης Απριλίου 1967!…

.

Τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967, δυο συνταγματάρχες και ένας ταξίαρχος έκαναν πραξικόπημα και ανέτρεψαν την υπηρεσιακή κυβέρνηση του Π. Κανελλόπουλου που οδηγούσε την χώρα προς εκλογές που ήταν σίγουρο ότι θα κέρδιζε η Ένωση Κέντρου υπό τον Γ. Παπανδρέου.

Γράφει ο Φάνης Ζουρόπουλος

Ήσαν οι συνταγματάρχες Γεώργιος Παπαδόπουλος και Νικόλαος Μακαρέζος επιτελικοί αξιωματικοί στο ΓΕΣ, στα χέρια των οποίων βρισκόταν τα σχεδία πολιτικής εκτροπής, με την ονομασία σχέδιο «Περικλής» που είχε εκπονήσει το »βαθύ κράτος» της δεξιάς για παν ενδεχόμενο και ο ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός εκτελεστικός βραχίονας μιας και έλεγχε τα τανκς στο Γουδή.

Έχουν περάσει 53 χρόνια από τότε και τα περισσότερα ιστορικά ερωτήματα έχουν βρει τις απαντήσεις τους. Απομένουν μερικές μικρές ιστορίες και λεπτομέρειες που όμως ίσως άλλαζαν την ιστορία:

Ο Γ. Παπαδόπουλος από το Ελαιοχώριο Αχαΐας γιος δασκάλου [φανατικού οπαδού της Ε.Κ…] και σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες βαφτιστήρι του Γ. Παπανδρέου, πράκτορας της Ιντελιντζες Σέρβις στην κατοχή στην Πάτρα, μέλος των Ταγμάτων Ασφαλείας, γνωστός συνωμότης του Β’ Γραφείου αντικατασκοπίας, της ΚΥΠ και του Πενταγώνου είχε στα χέρια του το απόρρητο σχέδιο «ΠΕΡΙΚΛΗΣ» μαζί με τον Μακαρέζο που ήταν επικεφαλής του »ψυχολογικού πολέμου» και ετοίμαζε την κοινή γνώμη για την προοπτική πραξικοπήματος. Δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να εφαρμόσουν τον «ΠΕΡΙΚΛΗ», με την πολύτιμη βοήθεια του Παττακού που κινητοποίησε τα τεθωρακισμένα…

Αμαρτίαι ηγετών παιδεύουσι λαούς

.

Από τα βάθη των αιώνων η συμπεριφορά των ηγεμόνων επηρέαζε καθοριστικά – συνήθως, επί τα χείρω – τις τύχες των υπηκόων τους.

Είναι ασύλληπτος ο αριθμός των θανάτων και η έκταση των καταστροφών που προκάλεσαν οι φιλοδοξίες και οι κατακτητικές διαθέσεις των μεγάλων ‘’στρατηλατών’’ της ιστορίας.

Του  Κώστα Χριστίδη*

Η εξέλιξη των δημοκρατικών θεσμών αλλά και η σταθερή διεύρυνση των εκούσιων οικονομικών συναλλαγών, δηλ. του παγκόσμιου εμπορίου, είχαν θετική επίδραση στην μείωση των πολεμικών συγκρούσεων και μετέτρεψαν σταδιακά τους ηγεμόνες σε ‘’ηγέτες’’.

Σημαντικός αριθμός πολιτικών ηγετών, πάντως, ακόμη και στις ημέρες μας, ακόμη και στις πιο προηγμένες χώρες, εξακολουθούν να μας εκπλήσσουν δυσάρεστα και να γίνονται πρόξενοι πολλών δεινών.

Ο Πούτιν και ο Ερντογάν, μετά από κάποιες αρχικές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες, χάρη στις οποίες απέκτησαν σημαντική δημοτικότητα, έγιναν ολοένα πιο αυταρχικοί, περιορίζοντας τις πολιτικές ελευθερίες και τιμωρώντας σκληρά τους αντιφρονούντες ενώ, ταυτόχρονα, αποτέλεσαν και αποτελούν πηγή κινδύνων για την διεθνή ειρήνη.

Ανδρέας Παπανδρέου – ΠΑΣΟΚ – 3 Σεπτέμβρη 1974: Το αλφαβητάρι μιας μέρας που άλλαξε την ιστορία…

.

Του Γ. Λακόπουλου

Αν μια συνέντευξη  Τύπου μπορεί να αλλάξει τον πολιτικό χάρτη μιας χώρας, αυτό ακριβώς συνέβη στην  Ελλάδα το μεσημέρι της Τρίτης 3 Σεπτεμβρίου  1974. Τις προηγούμενες ημέρες το ερώτημα στους πολιτικούς κύκλους της  Αθήνας ήταν τι προτίθεται να κάνει ο Ανδρέας Παπανδρέου. Υπήρχε μόνο η πληροφορία ότι θα αναγγείλει τη δημιουργία νέας πολιτικής κίνησης- από εκεί και πέρα μόνο φήμες και εικασίες. Και αυτό που ενδιέφερε κυρίως τις εφημερίδες της εποχής ήταν ποιοι θα τον ακολουθήσουν.

Βρισκόταν στην Αθήνα μόλις 18 ημέρες καθώς  επέστρεψε στην Ελλάδα, πολύ μετά τη Μεταπολίτευση- στις 16 Αυγούστου 1974. Το αεροπλάνο που τον έφερε από το Λονδίνο μέσω Θεσσαλονίκης προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του  Ελληνικού ακριβώς στις  21.05. Φορούσε μαύρο δερμάτινο σακάκι, είχε φαβορίτες και ήταν πιο αδύνατος από όσο τον θυμόνταν προδικτατορικά οι οπαδοί του.  Και στις πρώτες δηλώσεις του δεν άνοιξε τα χαρτιά του.

Για πολλούς από τους παλαιούς βουλευτές και πολιτευτές της Ένωσης Κέντρου η συνέντευξη Τύπου της 3^ης Σεπτεμβρίου  θα ήταν η πολιτική αυτοχειρία του Ανδρέα Παπανδρέου. Τις προηγούμενες ημέρες τον πίεσαν να εγκαταλείψει τα «πειράματα» και να ανασυστήσει την Ένωση Κέντρου της οποίας ήταν ο φυσικός κληρονόμος.

28 Μαΐου 1979: Από τον εθνολαϊκισμό στον διεθνολαϊκισμό – Θεμελίωση της τρίτης άλωσης των Ορθόδοξων Ελλήνων

Άρθρο του Στέργιου Ζυγούρα

από το Το καραβάκι της ιστορίας.

28 Μαΐου 1979: Η νέα Κερκόπορτα ανοίγει προς τα έξω. Το χερούλι της κρατάει ο κάθε Έλληνας, ύστερα από την καθοδήγηση της πολιτικής του ηγεσίας. Το τοπίο πέρα απ’ την Κερκόπορτα διαγράφεται πολύ ελκυστικό, ενώ λέγεται πως εσωτερικά της Κερκόπορτας επικρατεί μιζέρια, υπανάπτυξη και έλλειψη προοπτικής. Από το 1974 ένα έθνος γεννιέται και ο εθνάρχης του λέγεται Κωνσταντίνος Καραμανλής. Όσο για τον αντίπαλό του -όπως προβλέπεται στην δημοκρατία- αυτός λέγεται Ανδρέας Παπανδρέου και αποδεικνύεται όχι απλώς σύμμαχος, αλλά και δημοκρατικότερος του δημοκράτη.

Το …απαραίτητο χρέος της Ελλάδος

.

Γιώργος Ρωμανός /Περίληψη: Από το 1974 μέχρι σήμερα όλες οι κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης, χωρίς καμία εξαίρεση, δημιούργησαν το καταστροφικό χρέος της Ελλάδος.

Παρουσιάζονται τα αδιάψευστα στοιχεία από τις επίσημες Εισηγητικές Εκθέσεις των Προϋπολογισμών που υπάρχουν στα αρχεία της ελληνικής Βουλής.

Στη νέα «συμφωνία» της 24-25/5/2016, Ελλάδος και Ευρωπαϊκής «Ένωσης», αναγράφεται ρητά στο αγγλικό κείμενο, ότι «ρύθμιση του χρέους της Ελλάδος θα γίνει ΜΟΝΟ αν είναι απαραίτητο (if is it necessary…)». Κι αυτό θα συμβεί ΜΕΤΑ το 2018, οπότε και θα αντιμετωπιστεί ο μακροπρόθεσμος χαρακτήρας του –33 έως 50 χρόνια. Έτσι προκύπτουν κάποια συμπεράσματα:

α: η κυβέρνηση ΔΕΝ πέτυχε τη ρύθμιση του χρέους που υποσχόταν μετά βεβαιότητας και άρα ή έλεγε ενσυνείδητα ψέματα ή είχε (και πάλι) αυταπάτες.

Θα τελειώσουν τα ασημικά!

.

Γράφει ο Τηλέμαχος Μαράτος Πλοίαρχος Ε.Ν., συγγραφέας

(Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 6 Φεβρουαρίου 2016)

Όπως θυμάστε η πρώτη (δική μας) εκτίμησις της πωλήσεως των περιουσιακών στοιχείων του κράτους τα υπελόγιζε στα 50 δις. Σήμερα είναι ζήτημα αν θα πιάσουμε πέντε. Το μελαγχολικό αυτό σενάριο είναι πολύ γνωστό σε όσους αναγκάζονται να εκποιήσουν κειμήλια. Αλλά γιατί αναγκάζεται κανείς να πουλήσει τα παροιμιώδη «ασημικά»; Ουδείς το κάνει ευχαρίστως. Αλλά πρέπει να ζήσει.

Είναι πραγματικά λυπηρό, αλλά όσο αυξάνεται η ανάγκη κάποιου να πουλήσει τόσο πέφτει η αξία. Η πτώσις των τιμών των ακινήτων τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα αντανακλά σαφέστατα την πτώχευση της χώρας και την απροθυμία επενδύσεων. Επειδή το κείμενο αρχίζει να θυμίζει ανιαρό εγχειρίδιο, θα προσπαθήσω να έλθω στο θέμα: Το θέμα είναι ότι εάν υποθέσουμε ότι στην κατηφορική πορεία της χώρας, όλες οι αξίες πέφτουν –ακόμη και τα δάνεια προς πώλησιν! – υπάρχει μία αξία η οποία αντιστέκεται. Είναι οι συντάξεις του δημοσίου και ΔΕΚΟ τις οποίες το κράτος- δηλαδή οι πολιτικοί- θα στηρίξουν, με κάθε τρόπο, εις βάρος του υπολοίπου πληθυσμού.

Τα γραπτά (και οι απομαγνητοφωνήσεις) μένουν – Που υπηρέτησαν την στρατιωτική τους θητεία κάποιοι «ακρίτες» της Βουλής

Εικόνα από:www.inewsgr.com

Απόψε σας αποκαλύπτουμε μερικούς από τους έλληνες πολιτικούς οι οποίοι με διάφορους τρόπους ο καθένας έχουν απαλλαγεί από την στρατιωτική τους θητεία.

Ο (σημ. Μέλιας: φτου στα όρη στα άγρια βουνά) σημερινός Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου παρουσιάστηκε το 1978 στη Καλαμάτα ως γραφέας αρμάτων. Εξαγόρασε σε 16 μήνες τη θητεία του προς 19.000 δραχμές και απολύθηκε τον Αύγουστο του 1979.

Ο Αντώνης Σαμαράς τον Ιούλιο του 1976 παρουσιάστηκε στο Πολεμικό Ναυτικό, τον Οκτώβριο απολύθηκε, πληρώνοντας 21.000 δραχμές με τις οποίες εξαγόρασε τους 21 μήνες. Το υπόλοιπο τρίμηνο της θητείας του το έκανε το 1977.

Ο Κώστας Καραμανλής το 1977 παρουσιάστηκε στο Πολεμικό Ναυτικό, με ειδικότητα διαχειριστή και πήρε απολυτήριο το 1979. Στο Πολεμικό Ναυτικό έμαθε ότι είχε πλατυποδία.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος παρουσιάστηκε στην Κόρινθο και οι γιατροί τον έβγαλαν Ι3 λόγω παχυσαρκίας. Εξαγόρασε 9 μήνες θητείας προς 27.000 δραχμές.

Ο Άκης Τσοχατζόπουλος ,το 1968 κηρύχτηκε ανυπότακτος, το 1972 έχασε την ελληνική ιθαγένεια. Το 1975 με 29.000 δραχμές εξαγόρασε 29 μήνες θητείας.

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, το 1959 παρουσιάστηκε στο Πολεμικό Ναυτικό και απολύθηκε το 1961. Σ’ αυτό το διάστημα με την ειδικότητα του διαχειριστή, φύλαγε ένα φάρο στον ακριτικό Πειραιά.

Περί Ελληνικής γλώσσας.

Ίσως το ανώτερο, το πιο καταπληκτικό ιστορικό δημιούργημα του ανθρώπου είναι η Ελληνική γλώσσα. Όποιοι, με οποιαδήποτε δικαιολογία, την αγγίζουν για να την συλητεύσουν είναι εγκληματίες έναντι όλης της ανθρωπότητας. Και όποιοι δεν τους εμποδίζουν δεν είναι άξιοι φύλακές της.

Ποιος θα άφηνε κάποιον ιερόσυλο να μεταβάλει τις στήλες του Παρθενώνα ή να τροποποιήσει “σε μοντέρνα κόμμωση” τα μαλλιά των Καρυάτιδων; Μήπως ο Παρθενώνας έχει όση αξία έχει η Ελληνική Γλώσσα; Ούτε κατά διάνοιαν. Η Γλώσσα μας είναι ό,τι ουσιαστικά ΕΙΜΑΣΤΕ.

Το Ελληνικό Πνεύμα εχει υφανθεί, διατηρείται και εκφράζεται με την Ελληνική Γλώσσα. Η Ελληνική Γλώσσα, κατά τους αιώνες, διατηρεί τη συνοχή της σαν ένα ζωντανό πλεκτό που οι κλωστές του είναι τόσο συνυφασμένες ώστε η αφαίρεση μιας κλωστής θα διαλύσει την συνοχή και την Αξία του όλου πλεκτού.

Η κατάργηση των Αρχαίων Ελληνικών ισοδυναμεί με την σταδιακή κατάργηση του Ελληνικού Πνεύματος. Δηλαδή σε 50 -75 χρόνια το Ελληνικό στοιχείο, με όλη την αξία του, θα καταντήσει ένα νεκρό απομεινάρι που συνέχεια θα απολιθώνεται.

Δείτε παρακάτω τι κάνουν άλλα κράτη για την προστασία της γλώσσας τους και τι η Ελλάδα.

Ο Ανδρεοπαπανδρεϊσμός θριαμβεύει!!

άρθρο του Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

,

Από τα όσα γίνονται και τα όσα τέρατα και σημεία είδαμε και θα δούμε στους κυβερνητικούς χειρισμούς, γύρω από την «κατάργηση των μνημονίων με ένα άρθρο» αποδεικνύουν αδιάσειστα ότι βρισκόμαστε, ως Ελλάς, και ως «Κυρίαρχος» λαός ενώπιον μιας θριαμβευτικής επιστροφής του Ανδρεοπαπανδρεϊσμού στον κύβο.

Ιδού γιατί: Όταν ο «χαρισματικός» πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ βρισκόταν στην αντιπολίτευση και βιαζόταν να κυβερνήσει, ανάμεσα στις άπειρες πολιτικές και εθνικές απάτες ήταν και τούτη, η οποία αναφερόταν στην κατάργηση των Αμερικανικών Βάσεων. Το γεγονός το καταγράφει ο μακαρίτης Γ. Ράλλης, που ως πρωθυπουργός είχε χειριστεί το εθνικό αυτό θέμα. Να λοιπόν τι καταθέτει ο αποβιώσας πρωθυπουργός στον πρόλογο του έργου μου «Λαϊκισμός στην Ελλάδα» (εκδ. «Ergo», Αθήνα 2002). «Μια από τις πιο χαρακτηριστικές αθετήσεις προεκλογικών υποσχέσεων του ΠΑΣΟΚ αφορούσε τις Αμερικάνικες βάσεις στην Ελλάδα.

Επί 15 μήνες πριν από τις εκλογές, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ζητούσε να μην υπογράψει η κυβέρνησή μου νέα συμφωνία για τις βάσεις και υποσχόταν ότι αυτός, αν κέρδιζε τις εκλογές θα τις απομάκρυνε την επόμενη από το ελληνικό έδαφος».

ΟΙ ΑΔΙΕΞΟΔΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ Ε.Ε ΘΑ ΤΗΝ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

άρθρο του Ομηρου Αλεξάνδρου

.

Ούτε και στο χθεσινό Γιουρογρούπ βρέθηκε κάποια αξιόπιστη και βιώσιμη λύση στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας και στο δίκαιο αίτημα που η νέα κυβέρνηση υπό τον Αλέξη Τσίπρα έθεσε για να μπορέσει ο ελληνικός λαός να ανασάνει και να μπει σε τροχιά ανάπτυξης. Δυστυχώς η Ελλάδα έμεινε εντελώς μόνη στο έλεος της Μερκελικής Γερμανίας η οποία κατάφερε με εκβιαστικό τρόπο να στρέψει εναντίον της ακόμα και χώρες του Νότου όπως Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία οι οποίες αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα με αυτά που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες αδελφοί μας.

Δυστυχώς η Γερμανία υπό την Μέρκελ και οι βόρειοι σύμμαχοι της αδυνατούν να αντιληφθούν για δικούς τους πολιτικούς, οικονομικούς, αλλά δυστυχώς όσο και αν ακούγεται χαζό και για προσωπικούς λόγους, ότι οι πολιτικές που ακολουθούν δεν είναι προς την σωστή κατεύθυνση και οδηγούν τους λαούς ιδιαίτερα του Νότου στην μιζέρια και την Ε.Ε στην κατάρρευση.

Υπό την ιδιότητα μου ως οικονομολόγου Λογιστή – Ελεγκτή θα μπορούσα να αποδεχθώ την άποψη των ηγετών της Ευρώπης που συμφωνούν και εφαρμόζουν την σκληρή γραμμή λιτότητας που επιβάλλει η Γερμανία δεδομένου ότι μετά από 6 χρόνια μια τέτοια πολιτική έφερνε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Δυστυχώς όχι. Για 6 χρόνια τώρα οι πολίτες, κυρίως του νότου, βιώνουν μια άνευ προηγουμένου οικονομική δυσπραγία και γενικά τις συνέπειες αυτής της αδιέξοδης πολιτικής. Δεν χρειάζεται κάποιος ιδιαίτερη γνώση σε οικονομικά θέματα για να αντιληφθεί ότι οι πολιτικές της αυστηρής λιτότητας και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών αποδείχθηκαν καταστροφικές. Για να γίνω πιο κατανοητός παραθέτω πιο κάτω κάποιες απόψεις και συγκρίσεις και καλώ όσους έχουν γνώσεις περί οικονομικών να μου πουν που διαφωνούν: