Πώς η Ελλάδα κυνηγούσε τον Καζαντζάκη για να μην πάρει το βραβείο Νόμπελ!

.

άρθρο που αλίευσε ο Γιώργος από το Ηράκλειο

Η ιστορία της διεκδίκησης, της αναμενόμενης οριστικής θετικής απόφασης και τελικά της ματαίωσης της απονομής του Βραβείου Νομπέλ στον Νίκο Καζαντζάκη κράτησε 11 ολόκληρα χρόνια. Θεωρώ ότι το είχαμε μέσα στα χέρια μας. Και το σκοτώσαμε. Ολα αυτά τα χρόνια, 1946-1957, η Ελλάς όχι μόνο κυνηγούσε τον Καζαντζάκη να μην πάρει το Νομπέλ, αλλά σε αντιπερισπασμό προέβαλλε άλλο συγγραφέα… αξιότερό του. Και απαξίωνε τον άξιο. Ουσιαστικά τον εξέβαλε από τον προθάλαμο της βράβευσης.

Χαρακτηριστική είναι η φράση του Αλμπέρ Καμύ, ο οποίος πήρε το Νομπέλ το 1957, σε γράμμα του προς την Ελένη Ν. Καζαντζάκη: «…Και ακόμα δεν ξεχνώ πως τη μέρα που λυπόμουν να δεχθώ μια διάκριση, που ο Καζαντζάκης άξιζε εκατό φορές περισσότερο, επήρα από εκείνον το πιο γενναιόδωρο από όλα τηλεγράφημα…».

Για πρώτη φορά η υποψηφιότητα του Νίκου Καζαντζάκη για το Νομπέλ προτείνεται στη Σουηδική Ακαδημία από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και τον Σύνδεσμο Ελλήνων Λογοτεχνών τον Μάιο του 1946. Ηταν κοινή υποψηφιότητα για τον Καζαντζάκη και τον Αγγελο Σικελιανό. Νωρίτερα ο Καζαντζάκης, ως πρόεδρος της Εταιρείας και διά της Εταιρείας, είχε προτείνει για το Νομπέλ τον Σικελιανό. Οταν ύστερα πληροφορήθηκε από έρευνα στη Στοκχόλμη ότι η πρόταση μπορούσε να περιλαμβάνει πέραν του ενός πρόσωπα, ακόμη και τρία τέσσερα, επανήλθε. Και έγινε έτσι νέα πρόταση για τους δύο μαζί.

Για την δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου

αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του Σπύρου Κουτρούλη
(σ.Π/Β: το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε το 2010)

.

Κύλισε ήδη ένα πρώτο σύντομο διάστημα μετά την δολοφονία του 15χρόνου Αλέξη Γρηγορόπουλου, ώστε να μπορούμε με ψυχραιμία να βγάλουμε κάποια πρώτα συμπεράσματα.: Η δολοφονία ήταν η θρυαλλίδα που άναψε την φωτιά, η αφορμή για να έρθει στην επιφάνεια η συσσωρευμένη οργή της ελληνικής κοινωνίας. Η « ανταρσία» δεν περιορίστηκε στα λαικότερα στρώματα αλλά επεκτάθηκε σε τμήματα της μεσαίας τάξης. Οι κουκουλοφόροι και οι πλιατσικολόγοι μπορεί να συγκεντρώσαν την δημοσιότητα, αλλά σημασία έχει το γεγονός ότι στις εκδηλώσεις συμμετείχαν χιλιάδες μαθητές και φοιτητές. Δεν θυμάμαι στην μεταπολιτευτική ιστορία, πάλι μαθητές να στρέφονται κατά αστυνομικών τμημάτων με αυγά, γιαούρτια και πέτρες.

Κάποιοι μιλούν για «πορτοκαλί επανάσταση».Σίγουρα η κυβέρνηση Καραμανλή έχει αρκετούς λόγους για να μην είναι ιδιαίτερα αρεστή στις ΗΠΑ. Επίσης δεν είναι σπάνιο στην ιστορία οι μάζες να χρησιμοποιούνται έντεχνα για σκοπούς τελείως διαφορετικούς από αυτούς που διακηρύσσονται και από αυτούς που οι ίδιες πιστεύουν. Όμως θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, ότι στην ελληνική κοινωνία υπήρχε μια φωτιά που σιγόκαιε : Το έντονο κενό ιδεολογιών και αξιών.

Το ψεύδος (ψέμα)

Του Κων/νου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου -συγγραφέα

.

ΤΟ ΨΕΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΑ: Στην καθημερινή ζωή η έννοια του ψέματος συνδέεται με την πρόθεση εξαπάτησης. Ωστόσο αυτή είναι μόνο μια γενικότερη κατηγορία ψεμάτων. Ένας άνθρωπος λέει ένα ψέμα όταν προσπαθεί να πείσει κάποιον ότι αυτό που λέει είναι αλήθεια, ενώ ακόμη κι ο ίδιος έχει αμφιβολίες προς την αλήθεια της πρότασης ή γνωρίζει όντως ότι είναι αναληθής. Μια πρόταση μπορεί να εξεταστεί ως προς την αλήθεια της και να αποδειχτεί ψευδής ή αληθής.

Δεν είναι όμως απαραίτητο να αποδειχτεί κάτι ψευδές ώστε να χαρακτηριστεί ως ψέμα. Μια αληθινή πρόταση μπορεί τελικά να χαρακτηριστεί ψέμα όταν αυτός που την λέει έχει αμφιβολίες. Ακόμα και αν δεν έχει καμία αμφιβολία για κάποια πρόταση, η εξέταση της πρότασης και η αδυναμία να αποδειχτεί αληθής τότε καθιστούν την πρόταση ψέμα.

Παράδειγμα: Όταν κάποιος λέει ότι έχει μέσα στο δωμάτιο του έναν αόρατο άνθρωπο που κανείς δεν μπορεί να νιώσει ή να αντιληφθεί και είναι απολύτως σίγουρος ότι υπάρχει, επειδή αδυνατούμε με τα μέσα που διαθέτουμε να επαληθεύσουμε, αυτή τη πρόταση τότε χαρακτηρίζεται ως ψέμα. Μια ακόμα υποκατηγορία ψέματος εμφανίζεται όταν κάποιος εσκεμμένα δεν δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα με σκοπό ή την ελπίδα το κοινό του να πιστέψει αυτό που ο ίδιος θέλει. Όταν, για παράδειγμα, ένας δημοσιογράφος ρωτάει έναν πολιτικό να διευκρινήσει κάποιες πτυχές σε ένα θέμα και ο πολιτικός εσκεμμένα αποφεύγει την απάντηση με σκοπό ο δημοσιογράφος να νομίζει ό,τι θέλει τότε η αρχική θέση του πολιτικού στο θέμα μπορεί να χαρακτηριστεί ψέμα. Τα ‘λευκά’ ψέματα είναι μια υποκατηγορία που φαινομενικά δεν έχουν κανέναν αρνητικό αντίκτυπο.

Ο ΑΗΤΤΗΤΟΣ

desert dream art – listofimages.com

Μέσα στο μίσος, ανακάλυψα ότι μέσα μου φύλαγα μία αήττητη αγάπη.
Μέσα στα δάκρυα, ανακάλυψα ότι μέσα μου φύλαγα ένα αήττητο χαμόγελο.
Μέσα στο χάος, ανακάλυψα ότι μέσα μου φύλαγα μία αήττητη γαλήνη.
Εν τέλει κατάλαβα ότι..
Μέσα στην καρδιά του χειμώνα, υπήρχε μέσα μου ένα αήττητο καλοκαίρι.
Και αυτό με κάνει ευτυχισμένο. Γιατί μου λέει ότι όσο σκληρά και αν με σπρώχνει η ζωή, μέσα μου υπάρχει κάτι πιο δυνατό, κάτι καλλίτερο, που σπρώχνει κατ’ ευθείαν πίσω..

Αλμπέρ Καμύ – «Ο Ξένος»

Ο επαναστατημένος άνθρωπος

αναδημοσίευση από τον Γελωτοποιό

.

«…να αξιωθούμε μια μέρα να ζήσουμε σαν ελεύθεροι άνθρωποι, δηλαδή σαν άνθρωποι που αρνιούνται να ασκήσουν καθώς και να υποστούν τη φρίκη.»
Αλμπέρ Καμύ

.

Φανταστείτε τρεις ανθρώπους μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Ο πρώτος είναι ένας ξερακιανός γέρος που κοιτάει κατάματα τις προτεταμένες κάνες και φωνάζει: «Δεν σας φοβάμαι!»

Ο δεύτερος μοιάζει με λεμούριο. Με τα γουρλωμένα του μάτια αντικρίζει τα όπλα με τρόμο και προσμονή.

Ο τρίτος θα μπορούσε να είναι ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Γνωρίζει ότι τον σημαδεύουν και ότι από στιγμή σε στιγμή θα ακουστεί το πρόσταγμα. Αλλά έχει γυρισμένο το κεφάλι από την άλλη, καπνίζει και παρατηρεί τις τολύπες του καπνού, πως στροβιλίζονται χαοτικά πριν εκμηδενιστούν.

Αυτοί ήταν οι τρεις λογοτέχνες της πρώτης μου νεότητας.

Πρώτος ο Καζαντζάκης, που στοίχειωσε το νου πολλών εφήβων με εκείνα τα «φτάσε όπου δεν μπορείς» και «παρατέντωσε με, κι ας σπάσω». Τα βιβλία του λιονταρίσια τροφή, όπως του Νίτσε. Ο άνθρωπος που κοιτούσε το κενό κατάματα χωρίς να φοβάται και χωρίς να ελπίζει.

Τον δεύτερο μου τον σύστησε μια καθηγήτρια. «Έχεις διαβάσει Κάφκα;» με ρώτησε. Όταν της είπα ότι