.
του Αλέξη Καζαντζίδη
Όλα μοιάζουν ιδωμένα πριν την Ειδομένη. Kαι αν βαρεθήκαμε να ακούμε για τζιχάντ, ακόμα ίσως μπερδευόμαστε για το συριακό δράμα.
Πώς θα σας φαινόταν, όμως, αν διαβάζατε ένα κομμάτι με θέμα: «Τζιχάντ-Oil ‒ Οι σκοταδιστικές οργανώσεις από τη Δύση ως το Λεβάντε»; Υπέρ ποιας πίστεως, πατρίδας τάχα μου δήθεν κόπτονται κάποιοι για τα γυναικόπαιδα που ξεποδαριάζονται για μία καλύτερη ζωή;
Όπως γράφει η Δέσποινα Ορφανουδάκη στην ανάλυσή της, οι Γ. Κιουρκτσόγλου και Α. Κουτρουμπής, από το πανεπιστήμιο Γκρίνουϊτς του Λονδίνου, έκαναν αίσθηση την περασμένη άνοιξη, με τα στοιχεία τους για τις λαθραίες εξαγωγές πετρελαίου των τζιχαντιστών. Γνώση άντλησαν από τις κινήσεις τάνκερ – τσάρτερ και την ανάλυση δεδομένων στο χάρτη τερματικών σταθμών πετρελαίου που βρίσκονται στη σφαίρα επιρροής ή κοντά στα όρια του Ισλαμικού Κράτους, από τον Ιούλη του 2014 έως τα μέσα Φλεβάρη του 2015.
Σύμφωνα με τη μελέτη, στο επίκεντρο των οικονομικών πόρων του ΙSIS βρίσκεται ένα σκιώδες δίκτυο λαθρεμπόρων αργού πετρελαίου που είχε αρχικά συσταθεί πριν 30 χρόνια επί Σ. Χουσεΐν στο Ιράκ, εξαιτίας των αμερικανικών εμπορικών κυρώσεων στη χώρα.