Τα βαθύτερα αίτια του Τουρκικού Αναθεωρητισμού και μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο του Αχμέτ Νταβούτογλου «Στρατηγικό βάθος».

άρθρο του Παναγιώτη Ήφαιστου

.

Ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής κυριολεκτικά αγωνίστηκε για την έκδοση του βιβλίου του Αχμέτ Νταβούτογλου «Στρατηγικό βάθος η διεθνής θέση της Τουρκίας». Επιμελήθηκε την πρώτη μετάφραση σε ξένη γλώσσα που έκανε ο καταγόμενος από την Κωνσταντινούπολη και σήμερα επίκουρος καθηγητής Νικόλαος Ραπτόπουλος. Μερικοί Έλληνες πανεπιστημιακοί με την παρότρυνση μάλιστα του Νεοκλή Σαρρή εισηγήθηκαν την μετάφρασή του. Καθ’ όλη την διάρκεια της μετάφρασης είχα την ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα τον αείμνηστο Νεοκλή, ο σημαντικότερος ίσως σύγχρονος γνώστης της Τουρκίας. Επί δεκαετίες έγραψε σημαντικά κείμενα αλλά σε ένα κράτος όπου κυριαρχούσαν κατευναστικά σύνδρομα τα κείμενά του είχαν απήχηση για όσους ενδιαφέρονταν και τα διάβαζαν και δεν ήταν λίγοι.

Είναι σημαντικό να υπογραμμίσω ότι όπως σε συνομιλία μας ανέφερε «τα γράφω και τα λέω επί δεκαετίες θέλω να τα ακούσουν από τους ίδιους τους Τούρκους». Αυτή η επισήμανσή του είναι μεγάλης σημασίας. Συχνά παραπέμποντας στον Sun Tzu Εάν γνωρίζεις τον εχθρό σου και τον εαυτό σου δεν έχεις ανάγκη να φοβάσαι το αποτέλεσμα ακόμη και εκατό μαχών, Εάν γνωρίζεις τον εαυτό σου αλλά όχι τον εχθρό σου για κάθε νίκη που κερδίζεις θα έχεις και μια ήττα, Εάν δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου ούτε τον εχθρό σου θα νικηθείς σε κάθε μάχη.

Ο Τσίπρας συμφώνησε σε γκριζάρισμα του Αιγαίου και του Καστελλόριζου;

 Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Την επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών για την υφαλοκρηπίδα συμφώνησαν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά τη σημερινή τους συνάντηση, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι στο πλαίσιο της συνάντησης συμφωνήθηκε η – υπό την υψηλή εποπτεία των δύο ηγετών – επανέναρξη των συνομιλιών Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και Ασφάλειας (με ενεργή συμμετοχή της στρατιωτικής ηγεσίας και της υπηρεσιακής ηγεσίας του ΥΠΕΞ) και η επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών για την υφαλοκρηπίδα…

Έχουμε, λοιπόν, επανέναρξη συνομιλιών Ελλάδας Τουρκίας για την υφαλοκρηπίδα… δηλαδή, μέχρι να τελειώσει το θέμα αυτό το Αιγαίο είναι γκρίζα ζώνη και το Καστελλόριζο δεν έχει υφαλοκρηπίδα, άρα και ΑΟΖ;

Κάποιος από την κυβέρνηση (ας είναι και ο Καρανίκας που έχει και τον στρατηγικό σχεδιασμό) δεν πρέπει να δώσει διευκρινήσεις;

Τονίζω, όχι συνέχιση, αλλά επανέναρξη των συνομιλιών… Κι επειδή κάπου με τα ελληνικά πρέπει να δίνουμε σημασία στις λέξεις (να είστε σίγουροι πως όλοι οι άλλοι προσέχουν πολύ τις λέξεις που χρησιμοποιούν) το ξαναρχίζουν από την αρχή δεν σημαίνει επανέναρξη των συνομιλιών, δηλαδή από μηδενική βάση;

Η «συμβατική σκέψη», το Αρχιπέλαγος και η απαραίτητη γεωπολιτική μας αφύπνιση.

άρθρο του Σταύρου Βουλγαράκη

.

Η εποχή στην οποία ζούμε είναι κομβικής σημασίας, η παγκόσμια ανακατάταξη δυνάμεων που λαμβάνει χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, σχηματοποιεί μια σύνθετη γεωπολιτική σκηνή. Δύο βασικές παρατηρήσεις μπορούν να γίνουν: Α) Η γεωπολιτική ισχύς των Η.Π.Α και της Ρωσίας, λιγότερο αισθητά, βρίσκεται σε συρρίκνωση ενώ της Κίνας και της Ινδίας σε άνοδο. Β) Οι Βόρειο-Ατλαντικοί δεσμοί αποσαθρώνονται. Είναι επιτακτική λοιπόν, η κατανόηση της Γεωγραφικής μας θέσης αλλά και του περιβάλλοντος χώρου και των δυνατοτήτων των οποίων μας παρέχουν, μιας και βρισκόμαστε στο χρονικό σταυροδρόμι ιστορικών αλλαγών στην ευρύτερη περιοχή.

Η Γεωγραφική θέση

Συγκεκριμένα η Ανατολική Μεσόγειος λειτουργεί ως δίαυλος επικοινωνίας, για την μεταφορά ενέργειας και άλλων φυσικών πόρων, υλικών και εφοδίων καθώς και ενισχύσεων από και προς τις πλούσιες ενεργειακές πηγές του Καυκάσου- Κασπίας, Β. Αφρικής και Μ. Ανατολής, τις χώρες της Δύσεως μέσω του Σουέζ και τις χώρες της ΝΔ Ασίας. Είναι μια περιοχή η οποία προσφέρεται για αντιμετώπιση και προβολή ισχύος προς κάθε υπαρκτή και δυνητική περιοχή κρίσεως της Μ. Ανατολής και/ ή της Β. Αφρικής. Η ζώνη της Ανατολικής Μεσογείου παραμένει ζώνη ποικιλίας αντιπαραθέσεων, κρίσεων και συγκρούσεων αφού περιβάλλεται από ασταθείς γεωπολιτικά περιοχές διεθνούς ενδιαφέροντος.

Ο Ερντογάν ζήτησε από τον Τσίπρα την αποχώρηση του Ελληνικού Στρατού από τα νησιά του Αιγαίου!

Μία αναίτια συνάντηση του Τσίπρα με τον Ερντογάν οδηγεί σε δραματικές εξελίξεις στο Αιγαίο, στα ελληνοτουρκικά και το δικαίωμα της Ελλάδας στην υπεράσπιση ελληνικού εδάφους…

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής

Μια ώρα και δέκα λεπτά «κόστισε» στον πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα, η συνάντησή του με τον τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά την οποία συζητήθηκαν σύμφωνα με τα όσα ανακοινώθηκαν, η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, το μεταναστευτικό, το θέμα της βίζας των Τούρκων πολιτών που επισκέπτονται χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, την Θράκη(;;;!!!) και το γνωστό θέμα των οκτώ τούρκων στρατιωτικών, ενώ δευτερόλεπτα μάλλον χρειάστηκαν για να ζητήσει ο Ερντογάν την «πλήρη υλοποίηση της συνθήκης της Λοζάνης»…

Από ελληνικής πλευράς στη συγκεκριμένη συνάντηση συμμετείχαν ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς, και ο γ.γ. του Υπουργείου Εξωτερικών για θέματα διεθνούς οικονομικής συνεργασίας Γιώργος Τσίπρας. Από τουρκικής πλευράς στη συνάντηση συμμετείχαν ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου και άλλοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι.

Επικίνδυνος ερασιτεχνισμός

Ο υφυπουργός Ναυτιλίας και βουλευτής Δωδεδανήσου αποκάλυψε δημόσια τον εθνικό σχεδιασμό για το ζήτημα αντί να εργαστεί με μυστικότητα, εξασφαλίζοντας πρώτα την έγκριση του project από τις αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές.

αναδημοσίευση από το e-Amyna

.

Την επίσημη αντίδραση της Τουρκίας προκάλεσαν οι δημόσιες ανακοινώσεις της κυβέρνησης περί προγράμματος κατοίκησης και οικονομικής εκμετάλλευσης 28 βραχονησίδων του Αιγαίου Πελάγους με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Σε γραπτή δήλωσή του αργά χθες το βράδυ, ο εκπρόσωπος Τύπου του τουρκικού ΥΠΕΞ Hüseyin Müftüoğlu αναφέρει πως «ο υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής της Ελλάδας, απαντώντας σε ερώτηση στην ελληνική Bουλή, αναφέρθηκε σε σχέδια εποίκησης και κατασκευής έργων της ελληνικής κυβέρνησης σε 28 μικρά νησιά στο Αιγαίο. Ωστόσο, δεν διευκρινίστηκε ποια νησιά περιλαμβάνει αυτός ο σχεδιασμός. Η χώρα μας έχει προειδοποιήσει αρκετές φορές ότι δεν πρόκειται να αποδεχτεί de facto καταστάσεις από την Ελλάδα επί διαφιλονικούμενων γεωγραφικών σχηματισμών και ότι (αυτές οι καταστάσεις) δεν θα έχουν καμία νομική ισχύ. Αναμένουμε από τη γείτονά μας την Ελλάδα να συμπεριφερθεί με βάση την κοινή λογική σε ένα τέτοιο θέμα λεπτής ευαισθησίας τόσο για την κυβέρνησή μας όσο και για την κοινή μας γνώμη».

Σημειώνεται ότι η έγγραφη και πρωτοκολλημένη, κοινοβουλευτική απάντηση του υφυπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Νεκτάριου Σαντορινιού στις 3 Ιανουαρίου 2017 για την προοπτική κατοίκησης 28 μικρών νησιών του Αιγαίου «με στόχο τα νησιά αυτά να αποκτήσουν οικονομική δραστηριότητα για εθνικούς, κυρίως, λόγους» άρχισε να αναπαράγεται ευρέως όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Τουρκία, η οποία επαναφέρει στο προσκήνιο τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών».

Επί εσχάτης προδοσίας..

.

Μετά την έσχατη προδοσία της μετατροπής του Αιγαίου σε διεθνή επικράτεια,

..κάθε απόπειρα προσάρτησης, διχοτόμησης, ή μετατροπής σε »γκρίζα ζώνη» του Καστελλόριζου από την τουρκιά,

..θα σημάνει αυτόματα πτώση της κυβέρνησης, άμεση μεταφορά των υπαίτιων στο Γουδή »δια τα περαιτέρω», και βεβαίως ελληνοτουρκικό πόλεμο.

Αυτό το ξέρουν οι αμερικανόδουλοι του ΝΑΤΟ και γι αυτό έχουν μεθοδεύσει η προσάρτηση του νησιού ή  η μετατροπή του σε αμφισβητούμενο έδαφος να γίνει, αφού πρώτα ο τούρκος πατήσει το έδαφός του ως κυονόκρανος του ΝΑΤΟ,

     ..και με την βοήθεια βεβαίως των μουσουλμάνων »προσφύγων»-αποικιστών του νησιού που ήδη είναι πενταπλάσιοι των ντόπιων κατοίκων.

Το Καστελόριζο χάνεται ! Δεν ντρέπεστε;

.

Μαρία Χωριανοπούλου Δημιουργός – Διαχειριστής του iThesis

Ένα βρώμικο παιχνίδι σε βάρος της Ελλάδας παίζεται τις τελευταίες μέρες στο Καστελόριζο. Οι αυξήσεις των μεταναστών έχουν αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε οι μετανάστες είναι τριπλάσιοι, ίσως και περισσότεροι, από τους κατοίκους.

Αυτό συνέβη για πρώτη φορά καθ’ όλη τη διάρκεια των μεταναστευτικών ροών; Τι συμβαίνει λοιπόν ;

Μήπως η Τουρκία του Ερντογάν και του Νταβούτογλου, εκνευρισμένη για τις πιέσεις και τις ήττες που υφίσταται στη Συρία, πιέζει τη Δύση να αποκομίσει κέρδη από αλλού ;

Μήπως ακολουθεί την ίδια τακτική με αυτή της κατεχόμενης Κύπρου ;
Αύξηση δηλαδή των μεταναστευτικών ροών –επομένως μουσουλμανικών ροών- στο νησί ώστε να παραμείνουν εκεί -θυμηθείτε ότι η Ευρώπη μας απειλεί με κλειστά σύνορα- και πολύ σύντομα το Καστελόριζο θα κατοικείται από μουσουλμάνους.

Και όμως, παρέδωσαν «γη και ύδωρ»…

.

Η πρόσφατη έκκληση (γερμανοτουρκική) και τελική συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης στην έλευση του ΝΑΤΟ για την φύλαξη της συνοριογραμμής του Αιγαίου, αποτελεί ένα ακόμη τραγικό, πλην όμως όχι τελευταίο, ολίσθημα της συγκυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, η οποία «άνοιξε τον φάκελο» των εθνικών θεμάτων με τον πλέον απαράδεκτο και επιζήμιο τρόπο.

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ 

Κατ’ αρχήν θα πρέπει να τονιστεί πως με την συγκεκριμένη έκκληση από την ελληνική πλευρά (ο κ. Τσίπρας δεν συμμετείχε στη συνάντηση μεταξύ Μέρκελ και Νταβούτογλου, όπου ελήφθη η σχετική απόφαση), αποτελεί μία πρωτοφανή έμμεση, αλλά σαφέστατη, παραδοχή της ελληνικής κυβέρνησης, πως η Ελλάδα δεν μπορεί να διαφυλάξει τα σύνορά της. Μία «παραδοχή» η οποία κινείται μεταξύ επικινδυνότητας και ηλιθιότητας, αφού είναι τοις πάσι γνωστό πως όταν δημιουργούνται κενά, αυτά συμπληρώνονται από παράπλευρες δυνάμεις… Και αυτό στην περίπτωση γεωγραφικών συνόρων, έχει ένα μόνο αποτέλεσμα: την απώλεια κυριαρχίας γεωγραφικού χώρου…

Κι ενώ τα ΝΑΤΟϊκά πλοία (μεταξύ των οποίων και ένα τουρκικό, το Barbaros) δεν έχουν αναλάβει ακόμη το «έργο» που τους ανετέθη, οι δηλώσεις του γ.γ. του ΝΑΤΟ έρχονται σε πλήρη αντιδιαστολή με τις δηλώσεις του υπουργού Άμυνας της Ελλάδας, Π. Καμμένου, δημιουργώντας σύγχυση για το ακριβές της τριμερούς συμφωνίας.

Θα έχουν πολύ κακό τέλος…

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής

Τα μιλήσανε, τα συμφωνήσανε. Κάπως έτσι συμφωνήθηκε η (με τη βιτρίνα του ΝΑΤΟ) επίσημη επικυρίαρχη είσοδος της Τουρκίας στο Αιγαίο. Και πως θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά, όταν στην κρίσιμη τριμερή συνάντηση ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προτίμησε να απουσιάσει (και να παραδώσει την ευθύνη της διαπραγμάτευσης του Αιγαίου στην γερμανίδα Καγκελάριο).
Βέβαια, για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορούσε να συμμετάσχει στην συγκεκριμένη συνάντηση, είτε επειδή δεν πιστεύει πως τα σύνορα πρέπει να προστατεύονται, είτε επειδή δεν πιστεύει ότι υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα, είτε επειδή –δυστυχώς- δεν είχε να προτείνει από την δική του πλευρά κάτι ουσιαστικό (αν και υπάρχει ένα πλήθος απαντήσεων στο προσφυγικό, που δεν εμπλέκουν την Ελλάδα και η αποτελεσματικότητά τους είναι γενικά αποδεκτή) λόγω ανυπαρξίας εθνικής πολιτικής…

Δεν πρέπει, εξάλλου, να ξεχνάμε πως στην προεκλογική περίοδο τον Σεπτέμβριο του 2015, είχε στείλει ένα σαφές μήνυμα σε πολλούς αποδέκτες, όταν περιχαρής είχε δηλώσει πως «δεν υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα»… Και δεν χρειάστηκε να περάσουν πολλοί μήνες έως ότου μετά την πρώτη γερμανική κρούση περί τουρκικής συγκυριαρχίας στο Αιγαίο, ήρθε τώρα η ανακοίνωση (de facto απόφαση) Γερμανίας – Τουρκίας για να ρίξει τις μάσκες της συγκυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου… Και αυτά συνέβησαν χωρίς να υπάρξει παραίτηση έστω και ενός κλητήρα της θλιβερής αυτής κυβέρνησης!!!

Τι συνέβη στο ελικόπτερο που κατέπεσε στο Αιγαίο;

Τουρκικό «χέρι» ή έλλειψη ανταλλακτικών ο λόγος της πτώσης;

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Αν και είναι πάρα πολύ νωρίς για να εξάγουμε συμπεράσματα για τις συνθήκες πτήσης και τους λόγους που οδήγησαν στην πτώση του Agusta Bell του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, κατά τη διάρκεια άσκησης, θα αποπειραθούμε αρχικά να σκιαγραφήσουμε την περιοχή της πτώσης, αλλά και τις πιθανές συνθήκες πτήσης που είχε τραγική κατάληξη.

Σαν πρώτιστο αξιοσημείωτο του όλου συμβάντος πρέπει να τονίσουμε την μη δυνατότητα του άριστα εκπαιδευμένου και έμπειρου πληρώματος (Κυβερνήτης: Αναστάσιος Τουλίτσης.. Συγκυβερνήτης: Κων/νος Πανανάς.. Ναυτίλος: Ελευθέριος Ευαγγέλου) να εκπέμψει σήμα βοήθειας λόγω διακοπής των επικοινωνιών, ενώ η ταχύτητα απώλειας του στίγματος από τα ραντάρ δημιουργεί σοβαρές απορίες σχετικά με τους λόγους της πτώσης του Ελληνικού Augusta Bell.

Το «Συμφωνητικό της Βέρνης»

άρθρο του Χρίστου Κ. Σενέκη
αναδημοσιευμένο από την Ιστοσελίδα του

.

Στο παρά πέντε της έναρξης μιας νέας διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε την αναγκαιότητα της προσεκτικής προετοιμασίας, ούτως ώστε να αποφύγουμε λάθη που θα παγιδεύσουν μελλοντικά την ελληνοκυπριακή πλευρά. Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα προς αποφυγή αποτελεί το «Συμφωνητικό της Βέρνης», το οποίο είναι ίσως το σημαντικότερο βαρίδιο της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης στην προσπάθεια οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και τη μετέπειτα αξιοποίηση του πιθανού ενεργειακού πλούτου της.

Ως γνωστόν, το αντικείμενο της διαφοράς στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο έγκειται στο γεγονός ότι η ελληνική πλευρά θεωρεί πως, σύμφωνα με το άρθρο 1(β) της τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης του 1958 για την Υφαλοκρηπίδα και το άρθρο 121(2) της Σύμβασης του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας, τα νησιά του Αιγαίου έχουν υφαλοκρηπίδα και συνεπώς η οριοθέτηση πρέπει να γίνει στο μέσο της απόστασης από τις ανατολικές ακτές των ανατολικότερων νησιών του Αιγαίου και τις ακτές της Μικράς Ασίας, ενώ η Τουρκία υποστηρίζει ότι τα νησιά του Αιγαίου αποτελούν «ειδική περίπτωση» (αποσπασματική ερμηνεία της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την οριοθέτηση της Βόρειας Θάλασσας, του 1969) και συνεπώς δεν πρέπει να εφαρμοστούν οι γενικοί κανόνες αλλά «ειδικοί κανόνες», σύμφωνα με τους οποίους η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου πρέπει να γίνει στο μέσο της απόστασης από τις ανατολικές ακτές της ηπειρωτικής Ελλάδας και τις ακτές της Μικράς Ασίας. Γίνεται, λοιπόν, προφανές πως η αποδοχή της τουρκικής προσέγγισης, για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, «μοιράζει» το Αιγαίο στη μέση, με αποτέλεσμα τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου να εγκλωβιστούν εντός τουρκικής ζώνης δικαιοδοσίας.