Πέμπτη, 23 Ιανουαρίου 1992: «Μία μαύρη Πέμπτη βαμμένη με …κόκκινο χρώμα».

.

Αθανάσιος Μαλέτσικας
Σγος (ΤΥΜ) ε.α.

Υπάρχουν μαύρες ημέρες; Και βέβαια υπάρχουν. Ή, πιο ακριβέστερα, είθισται μεταφορικά να αποκαλούνται με αυτόν τον χαρακτηρισμό, οι ημέρες που συνέβη κάποιο δυσάρεστο γεγονός. Καθ΄ υπερβολή θα πει κάποιος. Πολλές φορές, ίσως και ναι. Όμως, από τις αποκαλούμενες μαύρες ημέρες, οι πιο θλιβερές είναι αυτές που βάφονται με …κόκκινο χρώμα. Είναι αυτές που δικαίως αποκαλούνται με αυτό τον χαρακτηρισμό, καθότι, οποιοδήποτε άλλο χρώμα, ναι μεν είναι ορατό από τα μάτια, αλλά, όχι από τον εγκέφαλο και την ψυχή.

Ελευσίνα, 112 Πτέρυγα Μάχης, Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 1992, ώρα 13:00, και στην 353 Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας (ΜΝΑΣ), είχε προγραμματιστεί η κοπή της καθιερωμένης Χριστουγεννιάτικης πίτας. Μία μικρή εκδήλωση όπως έχει καθιερωθεί να πραγματοποιείται στους εργασιακούς χώρους της Πολεμικής Αεροπορίας, οι οποίοι χώροι, αποτελούν την δεύτερη μεγάλη οικογένειά μας που συντηρεί την πρώτη, την μικρότερη.

Αλλά, πριν φτάσουμε στην ώρα αυτής της εκδήλωσης, επιτρέψτε μου δύο λόγια για αυτή την άγνωστη στην μη αεροπορική κοινότητα Μοίρα, και στον τύπο του αεροσκάφους με τα οποία αυτή επιχειρούσε. Και λέω άγνωστη στο ευρύ κοινό, διότι, το πεδίο επιχειρήσεων της Μοίρα ήταν κυρίως το Αιγαίο και η Μεσόγειος.