.
του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Οι έξι Ηπειρώτες αδελφοί αποτελούν αιώνια πρότυπα προσφοράς προς την Πατρίδα της ζωής τους και της περιουσίας τους. Ήσαν έξι αδέλφια. Κατά σειρά γεννήσεως οι Ιωάννης (1752-1771), Αναστάσιος (1754-1819), Νικόλαος (1758-1842), Θεοδόσιος (1760-1793), Ζώης (1764-1828) και Μιχαήλ (1766-1809). Ικανότατοι έμποροι απέκτησαν πλούτο πολύ και όλον τον απέδωσαν για την απελευθέρωση των Ελλήνων από τον Οθωμανικό ζυγό, για την ανάπτυξή τους στα γράμματα και για αγαθοεργίες.
Οι γονείς τους, Παναγιώτης και Μαργαρίτα, τους ενέπνευσαν την αγάπη προς την Πατρίδα και την Εκκλησία, καθώς και την μεταξύ τους εμπιστοσύνη, συνεννόηση, αλληλεγγύη, και συνεργασία. Γεννήθηκαν στα Ιωάννινα, όπου έμαθαν γράμματα από σπουδαίους δασκάλους. Είχαν πρότυπο ζωής τον επίσης μεγάλο εθνικό ευεργέτη Ζώη Καπλάνη (1736-1806), ο οποίος καταγόταν από το Γραμμένο Ιωαννίνων απώτερη καταγωγή των Ζωσιμάδων.
Όπως εκείνος και οι Ζωσιμάδες έζησαν, παρά την περιουσία τους, ζωή λιτή και μετρημένη, μακριά από ματαιόδοξες επιδείξεις πλούτου και δύναμης. Είναι ενδεικτικό ότι έμεναν με ενοίκιο σε ταπεινά κελιά του μετοχίου της Μονής Ιβήρων, του ίδιου που διέμενε και ο Καπλάνης. (Στεφάνου Παπαγεωργίου «Έλληνες ευεργέτες, άξιοι της εθνικής ευγνωμοσύνης». Έκδοση Δήμου Αθηναίων και Εκδόσεων Παπαζήση, Αθήνα, 1997, σελ. 114).
Επί πλέον, μετά τον θάνατο του αδελφού τους Θεοδοσίου, το 1793, αποφάσισαν από κοινού να επιλέξουν την αγαμία και να ζήσουν ως κοσμοκαλόγεροι, αφιερώνοντας όλο τους το είναι στην Ορθοδοξία και στην Ελλάδα. Πρώτα κοίταξαν την Παιδεία. Δεκάδες βιβλίων εκδόθηκαν με την χορηγία τους. Από την αλληλογραφία των Ζωσιμάδων με τους συγγραφείς ή με δασκάλους που ήθελαν βιβλία να διδάξουν είναι σαφές το συμπέρασμα της αποφασιστικής βοήθειάς τους στην εκπαίδευση των ελληνοπαίδων.
ΑΒΕΡΩΦ 