25 χρόνια μετά τα Ίμια: η βασική ικανότητα για έναν ελιγμό

αναδημοσίευση από τον Δούρειο Ίππο
άρθρο του Σάββα Δ. Βλάσση

.

Η 25η επέτειος εφέτος, από την μοιραία ημέρα της κρίσεως των Ιμίων.

Δεν έχει νόημα τόσο, η ανάλυση των πολιτικών διαστάσεων, που εν πολλοίς άπαντες γνωρίζουν στον έναν ή τον άλλο βαθμό. Εάν θέλουμε να τιμήσουμε την μνήμη των πεσόντων μας, των τριών ανδρών του Πολεμικού Ναυτικού, ας προβληματισθούμε για το τι “έφταιξε” και είχαμε το δεινό αποτέλεσμα σε στρατιωτικό επίπεδο. Όχι σε στρατηγικό αλλά σε επιχειρησιακό και στενά τακτικό. Ας προβληματισθούμε για το τι δεν έγινε καλά και το τι δεν μπορούσαμε να κάνουμε σε στρατιωτικό επίπεδο. Και ας προβληματισθούμε για τον βαθμό στον οποίο, 25 έτη μετά, έχουμε καλύψει εκείνες τις ελλείψεις – αδυναμίες. Διαφορετικά, δεν τιμούμε ούτε την μνήμη των νεκρών μας, ούτε τους εαυτούς μας.

Τι απαιτήθηκε εκείνο το βράδυ σε στρατιωτικό επίπεδο; Για την οικονομία του χρόνου και του χώρου, ας εστιάσουμε αυστηρώς στην πολιτική εντολή υπό τύπον ερωτήματος που τέθηκε από την πολιτική ηγεσία προς τον Α/ΓΕΕΘΑ. Κατά την σύγκλιση του ΚΥΣΕΑ το πρωί της 31ης Ιανουαρίου, περί τις 05.15 και αφού έχει γνωσθεί ότι τουρκικό απόσπασμα έχει αποβιβασθεί στην Δυτική Ίμια, ο πρωθυπουργός ρώτησε τον Ναύαρχο Λυμπέρη εάν είναι δυνατή ενέργεια Ειδικών Δυνάμεων στην βραχονησίδα εντός χρόνου 45 λεπτών, πριν τις 06.00 που έχει συμφωνήσει και δεσμευθεί η κυβέρνηση να ανακοινώσει την αποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων από την περιοχή, ταυτοχρόνως με αντίστοιχη ανακοίνωση από τουρκικής πλευράς.

Ο Α/ΓΕΕΘΑ έκρινε εντελώς ανεπαρκή τον διαθέσιμο χρόνο και εκτίμησε ότι απαιτούντο 3 ή και περισσότερες ώρες. Ο πρωθυπουργός απέρριψε την ιδέα και ακολούθησαν όσα είναι γνωστά.

Γιατί όμως ο Α/ΓΕΕΘΑ ζήτησε τόσο μεγάλο χρονικό περιθώριο;

Οι απόντες αξιωματικοί Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος και Έκτορας Γιαλοψός από το σχολικό εγχειρίδιο ιστορίας της Γ΄ Γυμνασίου

.

Θ. Μαλκίδης

Έχουμε αναφέρει πολλές φορές το ζήτημα των σχολικών εγχειριδίων που διανέμονται στα Ελληνόπουλα και των όσα καταγράφονται εκεί. Από την προσέγγιση του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, μέχρι την αντιμετώπιση των ηρώων μας και των Αγίων μας καθώς και της μεθόδου γνώσης των «γραμμάτων», που έλεγε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, που γίνονται πλέον από συνταγές μαγειρικής και οδηγίες χρήσης καφετιέρας και επιδιόρθωσης κλιματιστικού!

Θεωρούμε ότι το ζήτημα των σχολικών εγχειριδίων, τα οποία τα πληρώνουμε μεταφορικά και κυριολεκτικά με μεγάλο κόστος، για να ανταποκρίνονται στις επιταγές του Συντάγματος της Ελληνικής Δημοκρατίας (άρθρο 16), συνεχίζει να αποτελεί μείζον στην Ελλάδα.

Ειδικότερα, είναι μείζον ζήτημα σε ό،τι έχει σχέση με την λεγόμενη και κυοφορούμενη διαπραγμάτευση με τους εισβολείς και τους κατακτητές για τις θάλασσές μας, από το Καστελόριζο μέχρι τη Ζουράφα και τις Διαπόντιες Νήσους και το πως αποδίδεται στους νέους ανθρώπους, η υπεράσπιση και εν τέλει η θυσία για τη ΓΗ και το ΥΔΩΡ.

Τα Ίμια και η πραγματικότητα τους

.

Του Στέλιου Κοντέα*

Τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής δεν θα έπρεπε να είναι αντικείμενο ευτέλειας και δημοκοπίας.

Έχει χυθεί πολύ μελάνι για την κρίση των Ιμίων. Για το τι έγινε τα μοιραία εικοσιτετράωρα και για το τι έπρεπε να γίνει. Χωρίς αμφιβολία, υπήρξαν λάθη. Αλλά –όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις– οι ευθύνες μπαίνουν στον ανεμιστήρα…

– Η ανάρτηση της ελληνικής σημαίας στη βραχονησίδα.

Πραγματοποιήθηκε από τον δήμαρχο Καλύμνου. «Μη αρμόδια πρόσωπα μπορούν εύκολα, ασκώντας ιδιωτική διπλωματία, να σύρουν μια χώρα σχεδόν στα πρόθυρα του πολέμου. Κάτι που θα πρέπει αυστηρά να αποφεύγεται στο μέλλον» (βλέπε υποσημείωση 1).

– Η μη φύλαξη της δυτικής Ίμιας από τον ελληνικό στρατό.

Δεν πραγματοποιήθηκε από τη στρατιωτική ηγεσία, παρά τη σαφή εντολή που είχε λάβει από την πολιτική.

30/31 Ιανουαρίου 1996-2019 «23 χρόνια από τα γεγονότα στα Ίμια»

.

Άντγος ε.α. Νικόλαος Φωτιάδης Επίτιμος Υδκτής Δ΄Σ.Σ.

Η βραχονησίδα Ίμια (Καρντάκ τη λένε οι Τούρκοι) βρίσκεται κοντά στην Κάλυμνο και τον Ιανουάριο του 1996, δυστυχώς για μας, εξελίχθηκαν γεγονότα που λίγο έλλειψε να μας οδηγήσουν σε πόλεμο με την Τουρκία.

Συνοπτικά αναφέρω τα παρακάτω γι’ αυτούς που ίσως δεν γνωρίζουν τα διαδραματισθέντα:

α. Στις 26 Δεκεμβρίου 1995 το τουρκικό φορτηγό πλοίο ¨Φίτεν Ακάτ¨ προσάραξε στις βραχονησίδες στα Ίμια και ο πλοίαρχος αρνήθηκε Ελληνική βοήθεια, ισχυριζόμενος ότι οι βραχονησίδες ανήκουν στην Τουρκία.

β. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας δέχθηκε να τον ρυμουλκήσει Ελληνικό ρυμουλκό, γεγονός που δείχνει έμπρακτα ότι η Τουρκική πλοιοκτήτρια εταιρεία αναγνώριζε τα Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο σύμπλεγμα βραχονησίδων Ίμια.

γ. Στις 25 Ιανουαρίου 1996, ο Δήμαρχος Καλύμνου και άλλοι δύο Καλύμνιοι ύψωσαν την Ελληνική σημαία στη βραχονησίδα Ίμια.

δ. Στις 27 Ιανουαρίου 1996, Τούρκοι ¨δημοσιογράφοι¨ της «Χουριέτ» αποβιβάστηκαν στη βραχονησίδα με πολιτικό ελικόπτερο και αφού υπέστειλαν την σημαία μας, τοποθέτησαν στο ίδιο σημείο την Τούρκικη.

Υπνχος Νικόλαος Παπανικολόπουλος: ΙΜΙΑ 1996 – Ποιοί παραποιούν την αλήθεια;

 Το 2007, έγινε η πρώτη έκδοση του βιβλίου «Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία» της Γ´ Γυμνασίου (ISBN 978-960-06-2774-9). Το βιβλίο, στην ΕΝΟΤΗΤΑ 58, σελ. 163, έγραφε επί λέξει : «Την ίδια εποχή, με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Iμια, στα Δωδεκάνησα, ξέσπασε κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που αποκλιμακώθηκε με αμοιβαίες υποχωρήσεις (1996)».

Το κείμενο αυτό, ακριβώς τρεις σειρές, αλλά με τρία τεράστια λάθη, απέκρυπτε την αλήθεια των γεγονότων και εύλογα προκάλεσε πολλές διαμαρτυρίες και δημοσιεύματα. (ΙΜΙΑ: 3 λάθη σε τρεις γραμμές στο σχολικό βιβλίο Γ΄ Γυμνασίου)

Μετά από όλα αυτά, στις 25 Ιουλίου 2010, το «Υπουργείο Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης», εξέδωσε το παρακάτω Δελτίο Τύπου:

ΑΡΧΙΖΕΙ /// Σχετικά με δημοσιεύματα στον τύπο για το βιβλίο της Γ´ Γυμνασίου «Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία», διευκρινίζουμε:

Η Υπουργός Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Άννα Διαμαντοπούλου, με υπουργική απόφαση που υπέγραψε στις 19-10-2009, κατόπιν εισήγησης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ενέκρινε την ανατύπωση με βελτιώσεις από τον ΟΕΔΒ για την κάλυψη των διδακτικών αναγκών – μεταξύ άλλων – και του βιβλίου της Ιστορίας της Γ’ Γυμνασίου, «Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία»,του οποίου η πρώτη έκδοση έγινε το 2007.Οι διορθώσεις αυτές περιλαμβάνουν και το επίμαχο σημείο. Συγκεκριμένα, στη σελ. 163 στιχ. 19-20: “με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ίμια” αλλάζει στο ορθό “ με αφορμή τη διεκδίκηση από την Τουρκία της βραχονησίδας Ίμια”. Οι διορθώσεις αυτές θα συμπεριληφθούν, σε κάθε περίπτωση, στην επανέκδοση του βιβλίου τον Ιανουάριο του 2011, ενώ το Υπουργείο Παιδείας, θα αποστείλει συμπληρωματική εγκύκλιο για την ενημέρωση των καθηγητών, ώστε αυτές να περιλαμβάνονται στην προφορική διδασκαλία των μαθητών. Γραφείο τύπου ///ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ.

Οι στρατιωτικές επιλογές μετά την κατάληψη της Δ. Ίμιας

Η πρώτη στρατιωτική επιλογή που εισηγήθηκε ο Ναύαρχος Χρ. Λυμπέρης ήταν ο άμεσος ναυτικός βομβαρδισμός της Δ. Ίμια

Το απόσπασμα της συνέντευξης του Επιτίμου Α/ΓΕΣ Στρατηγού ε.α. Φ. Φράγκου στην εφημερίδα Real News σχετικά με την κρίση των Ιμίων προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις, επαναφέροντας τη συζήτηση για το κατά πόσο ήταν ορθή η απόφαση για αποφυγή μιας ένοπλης αντιπαράθεσης με την Τουρκία.

Για τη νύχτα των Ιμίων έχουν λεχθεί πολλά και έχουν γραφτεί ακόμα περισσότερα, κρίνοντας όμως εκ του αποτελέσματος, η διαχείριση της κρίσης από ελληνικής πλευράς υπήρξε καταστροφική αφού οδήγησε στην υπογραφή της Συμφωνίας της Μαδρίτης με την οποία αναγνωρίστηκαν ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο[1].

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 31ης Ιανουαρίου 1996, η ελληνική πλευρά ενημερώθηκε για την αποβίβαση Τούρκων βατραχανθρώπων στη Δ. Ίμια, η οποία οδήγησε στην απονήωση του μοιραίου ελικοπτέρου ΑΒ-212 της φρεγάτας ΝΑΥΑΡΙΝΟ για την εξακρίβωση της πληροφορίας.