Τὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ ἡ Παναγία

.

Μοναχὸς Θεολόγος Ἰβηρίτης

Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος εἶναι τὸ παρθενικὸ καὶ “ἀλατόμητον ὄρος”, ἀπὸ τὸ ὁποῖο “ἀρρήτως ἐτμήθη λίθος”, ὁ Χριστός. Καὶ ὁ Ἄθως, ὅρος ἀλατόμητο ἀπὸ ἀνθρώπους, ἀποτελεῖ τὸ προσφιλέστερο ἐνδιαίτημα τῆς Παναγίας καὶ μετέχει στὴ χάρη τῆς γόνιμης παρθενίας της.

Ἡ Παναγία ἐκδηλώνει ἐναργέστερα τὴ μέριμνα καὶ τὴν ἀγάπη της γιὰ τὸν Ἄθωνα τὸν 9ο αἰώνα. Ἔχει ἐμφανιστεῖ καὶ προηγουμένως σὲ ἀσκητὲς καὶ μονύδρια ποὺ ὑπῆρξαν σ’ αὐτὸν τὸν τόπο. Ἔχουν διαλάμψει κι ἄλλα μοναστικὰ κέντρα στὸ παρελθόν. Ὅταν ὅμως καὶ τὸ τελευταῖο πάει νὰ σβήσει, ἡ Παναγία παρουσιάζεται στὸν ἅγιο Πέτρο τὸν Ἀθωνίτη καὶ τοῦ ὑπόσχεται: “Τοῦτο [τὸ ὅρος] τῆς γῆς ἁπάσης ἀπολεξαμένη, τῷ μοναχικῷ πρέπον καταγώγιον προσκληρῶσαι διέγνων ἔγωγε· ταύτ’ ἄρα, καὶ ἰδιαίτατον ἐνδιαίτημα τοῦτ’ ἀφιέρωσα ἐμαυτή· καὶ ἅγιον τουντεῦθεν κεκλήσεται· καὶ τῶν ἐπ’ αὐτοῦ δὲ πρὸς τὸν κοινὸν ἀνθρώποις πολέμιον ἐπαναιρομένων ἀγώνα, προπολεμήσω διὰ βίου παντός· καὶ πάντως ἔσομαι τούτοις ἄμαχος σύμμαχος, τῶν πρακτέων ὑφηγητής, τῶν μὴ πρακτέων ἑρμηνευτής, κηδεμών, ἰατρός, τροφεύς…” (1). Ἔτσι, ὁ χῶρος ἀφιερώνεται ἀποκλειστικὰ στὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν τιμή της. Εἶναι τὸ “Περιβόλι τῆς Παναγίας”.

Στοὺς αἰῶνες ποὺ περνοῦν, ἡ Παναγία τὸ φυλάγει ἀπὸ κάθε λογῆς καταιγίδες ποὺ χειμάζουν τὴ γύρω περιοχή. Ἡ σκέπη της περιβάλλει τὸν χῶρο, ὅπου καλλιεργεῖται ὁ ἁγιασμὸς καὶ διατηρεῖ πάντα τὶς συνθῆκες κατάλληλες γιὰ νὰ εὐωδιάσουν τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου καὶ νὰ ὡριμάσουν οἱ καρποὶ τῶν ἀρετῶν.

Ἡ Παναγία ἐμφανίζεται σὲ πολλοὺς καὶ ἁγιάζει τὸν τόπο μὲ τὴν παρουσία της. Φανερώνει ἄριστους ποιμένες καὶ φωτισμένους θεολόγους (ἅγιοι Ἀθανάσιος ὁ Ἀθωνίτης, Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς…). Γεμίζει τὴ ζωὴ τῶν Ἁγίων, καὶ ξεπηδοῦν ἀπὸ μέσα τους ὕμνοι δοξολογίας, ὕδωρ κατανύξεως, φῶς ἱλαρὸν (ἅγιοι Ἰωάννης Κουκουζέλης, Μάξιμος Καυσοκαλύβης, Σάββας Βατοπεδινός…). Ἀρχάγγελος διδάσκει σὲ ἀνώνυμο ὑποτακτικὸ τὸ “Ἄξιον ἐστιν” καὶ τὸ Ὄρος γεμίζει ἀπὸ τὴ χάρη τοῦ θεομητορικοῦ ὕμνου. Ὁ Χριστός, ποὺ ἔγινε ἄνθρωπος παίρνοντας σάρκα ἀπὸ αὐτήν, καθιστά τοὺς ἀφανεῖς μοναχοὺς θεοὺς κατὰ χάριν καὶ ἀνεξάντλητες πηγὲς ἁγιασμοῦ γιὰ τὴν κτίση, τὸν συνάνθρωπο καὶ τὰ ἔργα του. Ἔτσι, ὅποιος μπαίνει στὸ Ὅρος, νιώθει ὅτι περιβάλλεται ἀπὸ ἀτμόσφαιρα ἁγιασμένη.

Μάτι: Παραιτήσεις και η πρώτη αντικατάσταση…

.

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η πολυάνθρωπη τραγωδία στο Μάτι οδηγεί την κυβέρνηση στην κατάρρευση.
Μια πυρκαϊά άρκεσε για να αποκαλύψει την γυμνότητα του κρατικού μηχανισμού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Ο κ. Τσίπρας και η συντροφιά του ήταν και είναι αδύνατο να διαχειριστούν την κρίση. Η προσπάθειά τους να την ελέγξουν επικοινωνιακά απέτυχε πλήρως. Το οικοδόμημα που πήγε να στηθεί παρασύρθηκε από την πυρκαγιά και τα θύματά της, έγινε αποκαΐδια.

Μέσα στην καταστροφή δύο ήσαν οι πρώτες κινήσεις της Κυβέρνησης και του 44ετούς κ. Αλ. Τσίπρα. Η μία ήταν η αποδοχή της παραίτησης του κ. Νίκου Τόσκα. Ο τέως υπουργός είπε, τελικά το αυτονόητο, ότι δεν άντεχε να παραμένει στη θέση του μετά τις, σε κατάσταση ειρήνης, τραγικές απώλειες δεκάδων ανθρώπων, κάθε ηλικίας.

Η άλλη ήταν, όταν ακόμα η φωτιά δεν είχε σβήσει, η απομάκρυνση του, πετυχημένου κατά γενική ομολογία, Διοικητού του Αγίου Όρους κ. Αρίστου Κασμίρογλου!… Τρελό; Παράλογο; Και όμως αληθινό! Οι Αρχηγοί της Αστυνομίας και του Πυροσβεστικού Σώματος απομακρύνθηκαν πολύ αργότερα, μόλις χθες ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας και ακόμη είναι στη θέση του ο Υπουργός των Εσωτερικών!… Μα τι σχέση έχει, θα πει κανείς, ο Διοικητής του Αγίου Όρους με την φωτιά στο Μάτι; Εδώ είναι το παράλογο, το τρελό. Μπορεί ο πρωθυπουργός να υποχρεωθεί σε ανασχηματισμό και σε άλλες καρατομήσεις ανωτάτων κρατικών στελεχών, όμως το στίγμα μένει, πως η πρώτη αντικατάσταση μετά την πυρκαγιά ήταν αυτή του Διοικητού του Αγίου Όρους!…

Ἐκπροσώπηση τοῦ Ἁγίου Ὄρους στό συλλαλητήριο τῶν Ἀθηνῶν

Στήριξη στήν εὐόδωση τῶν προσπαθειῶν ἀποφάσισε ἡ Ἱερά Κοινότης.

Θύμησες από την «έρημο» του Αγίου Όρους..

Με αφορμή την αγιοκατάταξη του Γέροντα Παϊσίου-που δυστυχώς ενώ άκουγα συνέχεια για την οσιότητά του ποτέ δεν αξιώθηκα να περάσω από την «Παναγούδα»,τότε που ζούσε, όταν διψασμένος στα ανήσυχα χρόνια της εφηβείας μου έψαχνα μορφές και κραυγές πραγματικών ασκητών στο τότε Άγιο Όρος για να ξεδιψάσω-σας αφιερώνω αυτό το σπάνιο κείμενο του Νίκου Καζαντζάκη που και αυτός όπως όλοι μας οι εκάστοτε εκεί προσκυνητές έψαχνε την λύτρωση με την εναγώνια εσωτερική κραυγή της ψυχής του αποτυπωμένη στο υπέροχο κείμενό του…
Θύμησες από την «έρημο» του Αγίου Όρους..

Ο ίδιος σε νεαρή ηλικία είχε επισκεφθεί τα ερημητήρια τους. Η περιγραφή στο σύγγραμμα του »Αναφορά στον Γκρέκο», είναι πλήρως κατατοπιστική.

Πόσο ειλικρινά επιθυμώ και πάλι να βρεθώ σύντομα εκεί..Θύμησες στο νου και στην καρδιά μου από ένα Άγιο Όρος που σε τίποτα πια δεν μοιάζει στην τότε μαγεία των πρό της «ανάπτυξής» του χρόνων (τέλη δεκαετίας 1980, αρχές δεκαετίας 1990)…

###

«Τελείωνε πια το προσκύνημά μας. Τις παραμονές του μισεμού πήρα τον ανήφορο μοναχός, ν’ ανέβω στ’ άγρια ησυχαστήρια, ανάμεσα στους βράχους αψηλά απάνω από τη θάλασσα, στα Καρούλια.
Τρυπωμένοι μέσα σε σπηλιές, ζουν εκεί και προσεύχουνται για τις αμαρτίες του κόσμου, καθένας μακριά από τον άλλο, για να μην έχουν και την παρηγοριά να βλέπουν ανθρώπους, οι πιο άγριοι, οι πιο άγιοι ασκητές του Αγίου Όρους.

Ένα καλαθάκι έχουν κρεμασμένο στη θάλασσα, κι οι βάρκες που τυχαίνει κάποτε να περνούν ζυγώνουν και ρίχνουν μέσα λίγο ψωμί, ελιές, ότι έχουν, για να μην αφήσουν τους ασκητές να πεθάνουν της πείνας.
Πολλοί από τους άγριους αυτούς ασκητές τρελαίνουνται. Θαρρούν πώς έκαμαν φτερά, πετούν απάνω από τον γκρεμό και γκρεμίζουνται…. Κάτω ο γιαλός είναι γεμάτος κόκκαλα.Ανάμεσα στους ερημίτες τούτους ζούσε τα χρόνια εκείνα, ξακουστός για την αγιοσύνη του, ο Μακάριος ο Σπηλαιώτης.

Ολέθριες φιλίες και ξενίες

Εικόνα από:apologitikaa.blogspot.

Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος

.

Απρίλιος του 1993, στον «Αστέρα» Βουλιαγμένης, συνεδριάζει η γνωστή «Λέσχη Μπίλντεμπεργκ», μασωνικό παρακλάδι, εκκολαπτήριο πρωθυπουργών και αρχηγών κρατών. Μεταξύ άλλων συμμετέχουν και οι ανατέλλοντες τότε αστέρες της πολιτικής μας ζωής, Θεόδωρος Πάγκαλος και Αντώνης Σαμαράς.

Τις ΗΠΑ εκπροσωπεί ο υπουργός εξωτερικών Κρίστοφερ, ο οποίος ανήγγειλε στους εμβρόντητους Έλληνες δημοσιογράφους ότι εντός των προσεχών έξι μηνών θα διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Κατόπιν, λόγω του σάλου που προκλήθηκε, προσπάθησε να τα συμμαζέψει, αναμασώντας κάτι σαλιαρίσματα περί λάθους, παρανόησης των δηλώσεών του και λοιπές χαυνολογίες.

Τον Ιούνιο του 1993 ο κ. Σαμαράς ανακοίνωσε την ίδρυση νέου κόμματος, της Πολιτικής Άνοιξης (ΠΟΛΑΝ). Το νέο κόμμα παρουσιάστηκε ως ανανεωτική και εκσυγχρονιστική δύναμη στο χώρο της κεντροδεξιάς και έθεσε στόχο την «υπέρβαση» της κατεστημένης πολιτικής.

Τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους ορισμένοι βουλευτές της ΝΔ, προσχώρησαν στην ΠΟΛΑΝ, είτε παραιτούμενοι της βουλευτικής τους ιδιότητας είτε αποσύροντας την εμπιστοσύνη τους από την κυβέρνηση, η οποία έτσι απώλεσε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Ο Αγιορείτης Προστάτης της Πολεμικής Αεροπορίας μας..

Ο ερημίτης μοναχός Ιωσήφ (κατά κόσμον Χρήστος Μπαίρακτάρης είναι μόλις 48 ετών. Κατάγεται απο το χωριό Άγιος Βασίλειος της Κορινθίας και θεωρείται απο την οικογένεια της Πολεμικής μας Αεροπορίας ο δικός της άνθρωπος.

Τον γνωρίζουν όλοι οι πιλότοι των αεροπλάνων Phantom, Corsair και F-16, οι χειριστές δηλαδή που κάθε μέρα δίνουν τον δικό τους επικίνδυνο αγώνα για την αξιοπρέπεια της Ελλάδας και την ελληνικότητα του Αιγαίου.

Ο πατέρας Ιωσήφ μονάζει απο την αρχή της δεκαετίας 1980 στο Άγιον Όρος. Από το 1989 έχει αποσυρθεί στο ησυχαστήριό του, στην άκρη… του πουθενά, πάνω στα βράχια του Ακρωτηρίου Άκραθως, πάνω απο ένα γκρεμό βάθους 300 μέτρων. Μόνος με το Θεό… Διαβάζει, κάνει χειρωνακτικές εργασίες και σώζει την ψυχή του.

 «Είναι ένας Άγιος άνθρωπος, μια βιβλική μορφή, που όποιος τον γνωρίσει έχει ανοίξει ένα παράθυρο στον κόσμο της καλοσύνης και της αγάπης» όπως είπε ο πιλότος Γιώργος Βαζούρας που τον επισκέπτεται συχνά.