ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ

 ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου –Καθηγητού

Ένας από τους πλέον δημοφιλείς αγίους της Εκκλησίας μας είναι και ο άγιος Σπυρίδων ο θαυματουργός, του οποίου το τίμιο λείψανο βρίσκεται στην Κέρκυρα, άφθαρτο εδώ και χίλια επτακόσια χρόνια.

Καταγόταν από την Κύπρο. Γεννήθηκε στο χωριό Άσσια περί το 270 από αγρότες απλοϊκούς και φτωχούς, αλλά ευσεβείς γονείς. Ο ίδιος δεν είχε την ευκαιρία να λάβει σπουδαία εκπαίδευση, παρά μόνο τη στοιχειώδη. Όμως ενστάλαξαν οι γονείς του στην ψυχή του την ευσέβεια. Τα λίγα γράμματα, που έμαθε, τα χρησιμοποιούσε για τη μελέτη της Αγίας Γραφής και άλλων ψυχωφελών αναγνωσμάτων. Ακολούθησε το επάγγελμα των γονέων του, του ποιμένα προβάτων. Εκεί στα λιβάδια και στα δάση μελετούσε με πάθος το λόγο του Θεού προσευχόμενος αδιάλειπτα. Μέσα στο ποιμενικό σακίδιό του, μαζί με το λιτό φαγητό του, έφερε μαζί του την Αγία Γραφή. Όταν δεν μελετούσε, έψελνε ύμνους δοξολογίας και ευχαριστίας στο Θεό για τις άπειρες δωρεές Του, που απολάμβανε στη ζωή του. Πολύ συχνά σύναζε και άλλους ποιμένες, στους οποίους δίδασκε την πίστη στον αληθινό Θεό και την χριστιανική ζωή. Μια άσβεστη φλόγα έτρεφε στην καρδιά του, να οδηγήσει και άλλους ανθρώπους στην αληθινή εν Χριστώ ζωή και σωτηρία.

Φρόντιζε να αποκτά αρετές και να μοιάζει όλο και περισσότερο στο Χριστό. Μέρα με τη μέρα αύξανε την πνευματική του καλλιέργεια και γινόταν όλο και πιο φωτεινός και ξεχωριστός στην ευρύτερη περιοχή του τόπου του. Ζούσε όμως σε εποχή που ο Χριστιανισμός ήταν ακόμη μειοψηφία και διωκόμενος από το ρωμαϊκό κράτος. Δεν καθόλου εύκολη υπόθεση να είναι κανείς Χριστιανός, διότι, αν εκδήλωνε την πίστη του στο Χριστό και δεν πειθαρχούσε να θυσιάσει στα είδωλα, συλλαμβάνονταν, βασανίζονταν και συχνά έχανε τη ζωή του. Έτσι και ο ένθερμος Σπυρίδων έγινε στόχος των φανατικών ειδωλολατρών της περιοχής. Επί αυτοκράτορα Μαξιμίνου (308-313) συνελήφθη και βασανίστηκε άγρια για να αρνηθεί στο Χριστό. Όμως εκείνος έμεινε εδραίος στην πίστη του. Από τα σκληρά βασανιστήρια εξαρθρώθηκε το πόδι του και έπαθε ζημιά το μάτι του.

«Κάντε υπομονή, ο Άγιος Σπυρίδων θα μας φέρη ψάρια»

Από το βιβλίο του Γέροντος Παϊσίου «Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα»

Ο Άγιος Σπυρίδων φροντίζει για την Πανήγυρη

Κάποτε στο Κουτλουμουσιανό Κελλί του Αγίου Σπυρίδωνος, το Κερκυραίικο ενώ είχε πλησιάσει η εορτή του Αγίου, δεν είχαν βρει ακόμη ψάρια και οι Πατέρες ανησυχούσαν. Τα Καλογέρια έλεγαν στον Γέροντα να αγοράσουν βακαλάο, μια που δεν βρήκαν ψάρια. Ο Γέροντας τους έλεγε:

– Κάντε υπομονή, ο Άγιος Σπυρίδων θα μας φέρη ψάρια. Και συνέχεια έκανε κομποσχοίνι.

Εν όψει της Πανηγύρεως του Ι.Ν. Αγίου Σπυρίδωνος Τριανδρίας

 Του π. Νικολάου Μανώλη

Τη Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017, εκδιώχτηκα από τους μητροπολιτικούς της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης, παρουσία αστυνομικών, με μια κλούβα της αστυνομίας πίσω από το Ναό και καμιά δεκαριά μηχανές της ομάδας “Ζ” ή κάποιας άλλης αστυνομικής μονάδος. Σκοπός τους να μην αναλάβω εφημερία και λειτουργήσω στον Ναό που ήμουν και είμαι νόμιμος και μόνιμος εφημέριος! Διεκπεραιωτής της μητροπολιτικής μήνιος εναντίον μου, ο μέχρι πρότινος αρχιερατικός επίτροπος της μητρόπολης και προϊστάμενος των Ι.Ν. Αγ. Κυρίλλου και Μεθοδίου και του πολιούχου αγίου Δημητρίου, αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Αθανασίου. Ψευδόμενος μάλιστα ανακοίνωσε μέσα στο Ναό εκείνη την ημέρα, πως είμαι αποσυνάγωγος και πως όσοι πιστοί με ακολουθούν αποτελούν παρασυναγωγή!

Μια εβδομάδα πριν, την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου, κατά τη θεία Λειτουργία της Κυριακής της Απόκρεω, ανακοίνωσα στο εκκλησίασμα του Ι.Ν. Αγίου Σπυρίδωνος Τριανδρίας, την απόφασή μου να διακόψω το μνημόσυνο του μητροπολίτου μου από τις ιερές ακολουθίες. Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, αποδεχόμενος τις αποφάσεις της Ψευδοσυνόδου της Κρήτης, προμοτάροντάς τες με αναίδεια, ως εν δυνάμει αιρετικός, κήρυττε “γυμνή τη κεφαλή” την παναίρεση του Οικουμενισμού. Σε αυτήν την αντορθόδοξη ενέργεια, ύψωσα τείχος, αντιστάθηκα στην προπαγάνδα του, διαχωρίζοντας τη θέση μου από τις κακοδοξίες του, σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες. Η διακοπή μνημοσύνου ή αλλιώς αποτείχισή μου από την αιρετίζοντα επίσκοπο, έφερε μεγάλη αναστάτωση στην μητρόπολη. Βόμβα νετρονίου να έπεφτε, λιγότερο πανικό θα προξενούσε… Η δήλωσή μου πως κόβω την πνευματική κοινωνία με τον κ. Άνθιμο, αιφνιδίασε το μητροπολιτικό περιβάλλον. Οι μητροπολιτικοί, στην πορεία, μεταχειρίστηκαν όλα τα μέσα ώστε να προβούν στην αντιπατερική και παράνομη δικαστική δίωξή μου.

Την ερχόμενη Τρίτη, 12 Δεκεμβρίου 2017, που πανηγυρίζει ο Ναός μου, δε θα λάβει μέρος στις ακολουθίες ο νόμιμος ιερέας του ναού (που κατά την μητρόπολη βρίσκεται σε ακοινωνησία) αλλά θα παραστούν οι διώκτες του μετά πλειάδας κληρικών της μητρόπολης. Φαίνεται πως θα παραστούν, όσοι, για την δίωξή μου, τιμήθηκαν από την μητρόπολη και τη διοικούσα Εκκλησία. Ο μεν πρωτοσύγγελος π. Στέφανος Τόλιος, στεφανωμένος από της Εκκλησία για το τελευταίο έργο του στη Θεσσαλονίκη (προήδρευσε στο επισκοπικό δικαστήριο εναντίον μου), έγινε μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου· ο δε αρχιερατικός επίτροπος αρχιμ. Ιάκωβος, προήχθη σε πρωτοσύγκελο της μητρόπολης. Οι διώκτες προάγονται και οι παραδοσιακοί αγωνιστές υπέρ της Ορθοδοξίας, τιμωρούνται και διώκονται…

Συγκλονιστικὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος κατὰ τῶν Παπικῶν

12 Νοεμβρίου 1716 –
Ὁ Ἅγ. Σπυρίδων ἀποτρέπει τοὺς Παπικοὺς (Ρωμαιοκαθολικοὺς)
ἀπ’ τὸ νὰ χτίσουν ἀλτάριο στὸν ναό του!

Τὸ 1716 οἱ Τοῦρκοι πολιόρκησαν στενὰ τὴν Κέρκυρα. Πενήντα χιλ. στρατὸς καὶ ἀρκετὰ καράβια κύκλωσανε τὸ νησὶ καὶ τὸ ἀπειλοῦσαν ἀπὸ στεριὰ καὶ θάλασσα. Τὰ βαρβαρικά στρατεύματα εἶχαν συγκεντρωθεῖ στὸ ἀκρότειχος τῆς πόλεως. Ὁ Πιζιάνης, ποὺ ἦταν ἀρχηγὸς κατὰ τὴν πολιορκία ἐκείνη τῶν δυνάμεων τῆς Ἑνετικῆς Δημοκρατίας, περίμενε τὴν μεγάλη ἐπίθεση τῶν ἔχθρων.

Τὰ ξημερώματα ὅμως τῆς ἡμέρας ἐκείνης, ἦταν 11 Αὐγούστου τοῦ 1976, παρουσιάζεται στὰ βαρβαρικὰ στίφη ὁ Ἅγιος Σπυρίδων. Στὸ δεξὶ χέρι κρατοῦσε ἀστραφτερὸ ξίφος. Μὲ θυμὸ τοὺς ἔδιωξε καὶ τοὺς τρομοκράτησε. Τὰ ἔχασαν οἱ Ἀγαρηνοὶ ἀπὸ τὴν ἐπιβλητικὴ ἐκείνη παρουσία καὶ ὁρμὴ τοῦ Ἁγίου. Ἄφησαν ὅπλα καὶ ζῶα καὶ ἔφυγαν πανικόβλητοι. Σε λίγο ἔμαθαν ὅλοι ὅτι εἶχε συμβεῖ τὸ μεγάλο θαῦμα.

Πῆγαν ἀκολούθως στὸ στρατόπεδο τῶν Ἀγαρηνῶν καὶ εἶδαν, ὅτι ἐκεῖνοι ἀπὸ βιασύνη τῆς φυγῆς τῶν, τὰ εἴχανε ἐγκαταλείψει ὅλα. Βρῆκαν 120 κανόνια, ἄφθονα ζῶα, ἀρκετὸ ὁπλισμὸ καὶ πολλὰ πυρομαχικὰ καὶ τρόφιμα.

Μετὰ τὸ ζωντανό, ἐκπληκτικὸ καὶ ὁλοφάνερο αὐτὸ θαῦμα τῆς νήσου ἀπὸ τοὺς βαρβάρους, ὁ Ἀνδρέας Πιζάνης, ποὺ ἦταν Ἐνετός, καὶ ἐξουσίαζε τὴν Κέρκυρα, θέλησε, σὰν παπικὸς που ἦταν, νὰ κτίση μέσα στὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος στὴν Κέρκυρα καὶ παπικὸ «ἀλτάριον», δηλ. Ἁγίαν Τράπεζαν. Σ’ αὐτὸ τὸν παρακινοῦσε συνεχῶς καὶ ὁ παπικὸς Ἐπίσκοπος τῆς νήσου..

Φανερώθηκε ὅμως στὸν Πιζάνη καθ’ ὕπνον ὁ Ἅγιος Σπυρίδων καὶ τοῦ εἶπε:
– Γιατί μὲ ἐνοχλεῖς; Εἶναι ἀπαράδεκτον τὸ «ἀλτάριον» τῆς ἰδικῆς σου πίστεως εἰς τὸν Ναόν μου.

Αὐτὸ τὸ εἶπε ὁ διοικητὴς στὸν παπικὸ Ἐπίσκοπο. Ἐκεῖνος ὅμως τοῦ ἀπάντησε ὅτι ἦταν φαντασία τοῦ διαβόλου, γιὰ νὰ τὸν ἐμποδιση ἀπὸ τὸ καλὸν ἔργον… Ὁ Πιζάνης πῆρε ἀπὸ αὐτὸ θάρρος. Διέταξε ἀμέσως νὰ ἑτοιμάσουν τὰ ὑλικά, τὰ μάρμαρα, τὸν ἀσβέστη κ.λ.π. γιὰ νὰ κτίσουν τὸ «ἀλτάρι». Τὰ σώριασαν ἔξω ἀπὸ τὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος.

Ο ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΗΡ ΗΜΩΝ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ (12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ)

παπα Γιώργης Δορμπαράκης

«Ο άγιος Σπυρίδων άκμασε επί της βασιλείας Κωνσταντίνου του μεγάλου και Κωνσταντίου του υιού του. Ήταν στον τρόπο απλός και στην καρδιά ταπεινός. Απαρχής ήταν ποιμένας προβάτων, έπειτα παντρεύτηκε και μετά τον θάνατο της γυναίκας του καταστάθηκε επίσκοπος. Τόσο πολύ του δόθηκε από τον Θεό η χάρη των ιαμάτων, ώστε τα θαύματα έγιναν γι’ αυτόν η επωνυμία του. Πράγματι: σε εποχή ξηρασίας έφερε βροχή, και πάλι εμπόδισε τη μεγάλη βροχή με την προσευχή του. Άλλη φορά, διέλυσε σχέδιο σιτοκαπήλων, που μελέτησαν να φέρουν πείνα, με το να πέσουν οι αποθήκες τους που είχαν το σιτάρι. Ένα φίδι το μετέβαλε σε χρυσάφι, που το έδωσε σε πτωχό. Μετά το ξεπέρασμα της συμφοράς από τον πτωχό, πάλι το χρυσάφι το αποκατέστησε σε φίδι. Κράτησε επίσης ρεύματα ποταμών, ενώ μία πόρνη που τόλμησε να τον αγγίξει, αφού είπε τα σχετικά με τη ζωή της, την έπεισε να εξομολογηθεί. Αυτούς που μεγαλοφρονούσαν για τη συλλογιστική τους δεινότητα τους έκλεισε το στόμα στη Σύνοδο της Νικαίας με τη δύναμη του αγίου Πνεύματος. Και σε μια γυναίκα που ζητούσε θησαυρό που είχε δώσει προς φύλαξη στην κόρη του αγίου, η οποία όμως είχε πεθάνει, πήγε στον τάφο της και την ρώτησε πού είχε κρύψει τα χρήματα, κι αφού το έμαθε, τα έδωσε στην κάτοχο αυτών. Απάλλαξε επίσης και τον βασιλιά Κωνστάντιο από μία ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε, ενώ ανάστησε και το παιδί μιας γυναίκας. Επιπλέον, έλεγξε και εκείνον που ήθελε από πλεονεξία να πάρει μία αίγα του, ενώ η αίγα πήγαινε πίσω προς τη μάνδρα της, θέλοντας να φύγει από εκείνον που την τραβούσε με τη βία. Όταν όμως πλήρωσε την τιμή της, έμεινε μαζί με τις άλλες που είχε αγοράσει ο άνθρωπος. Θεράπευσε μάλιστα και την αφωνία του Διακόνου, ο οποίος ενώ ήταν να πει μία μικρή ευχή, αυτός λόγω κενοδοξίας την έκανε μεγάλη, και αμέσως έχασε τη φωνή του.