του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας
Βρεθήκαμε πρόσφατα για λίγες μέρες στην Πράγα. Και εκεί, πέραν όσων άλλων είδαμε (και απολαύσαμε) σε μία από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου, υπήρξε και μία άκρως συγκινητική στιγμή, που δεν ήταν άλλη από το προσκύνημα στον Ορθόδοξο Καθεδρικό Ναό των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Να θυμίσουμε ότι σε αυτή την περιοχή της Τσεχίας (που περίπου ταυτίζεται με το μεσαιωνικό σλαβικό κράτος της Μεγάλης Μοραβίας) έλαβε χώρα από το 864 και εξής το ιεραποστολικό έργο των δύο σπουδαίων Θεσσαλονικέων αδελφών, για να διαδοθεί στη συνέχεια (μετά την κοίμηση του Μεθοδίου, πρώτου αρχιεπισκόπου της περιοχής, κατά το έτος 889) από τους μαθητές τους σε όλο τον υπόλοιπο σλαβικό κόσμο. Ένα έργο κοσμοϊστορικής σημασίας, ένα «δώρημα τέλειον» από τους δύο μεγάλους μας αγίους, τον πατριάρχη Φώτιο και γενικότερα τη βυζαντινή Εκκλησία προς τους σλαβικούς λαούς, που έτσι κατόρθωσαν και το φως του Χριστού να δεχθούν διδασκόμενοι τα ιερά κείμενα στις επιμέρους εθνικές τους γλώσσες, αλλά και να εισέλθουν σε νέα φάση ιστορικής εξέλιξης λόγω της γραφής που αποτέλεσε τη βάση του ευρύτερου πνευματικού τους πολιτισμού.