Κωνσταντίνου Καβάφη: Ας φρόντιζαν

Κατήντησα σχεδόν ανέστιος και πένης.
Aυτή η μοιραία πόλις, η Aντιόχεια
όλα τα χρήματά μου τάφαγε:
αυτή η μοιραία με τον δαπανηρό της βίο.

Aλλά είμαι νέος και με υγείαν αρίστην.
Κάτοχος της ελληνικής θαυμάσιος
(ξέρω και παραξέρω Aριστοτέλη, Πλάτωνα·
τι ρήτορας, τι ποιητάς, τι ό,τι κι αν πεις).
Aπό στρατιωτικά έχω μιαν ιδέα,
κ’ έχω φιλίες με αρχηγούς των μισθοφόρων.
Είμαι μπασμένος κάμποσο και στα διοικητικά.
Στην Aλεξάνδρεια έμεινα έξι μήνες, πέρσι·
κάπως γνωρίζω (κ’ είναι τούτο χρήσιμον) τα εκεί:
του Κακεργέτη βλέψεις, και παληανθρωπιές, και τα λοιπά.

Ἕνα ποίημα γιὰ τὸν «αἰώνιο» βασιλέα τῶν Ἑλλήνων, Μέγα Ἀλέξανδρο

Ψηφιδωτὸ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου ἀπὸ τὴν Πομπηία, 1ος αἰώνας π.Χ.

Εὐαγγελία Κ. Λάππα.
1 Φεβρουαρίου 2023.

Τὸ παρακάτω ποίημα ἀφιερώνεται στὸν βασιλέα τῶν βασιλέων, στὸν αὐτοκράτορα τῶν αὐτοκρατόρων, στὸν μέγιστο τῶν Ἐθναρχῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, στὸν Ἕλληνα βασιλέα Στρατηλάτη:

Μέγα Ἀλέξανδρο τὸν Γ΄ τὸν Μακεδόνα!

Ὅσο ἐλάχιστοι κι ἂν εἴμαστε ἐνώπιον τῆς γιγαντιαίας μορφῆς του.

Ὅσο ἀναξιότατοι κι ἂν εἴμαστε ἐνώπιον τοῦ βάρους τῆς δόξας καὶ ὅλων ὅσων μᾶς κληροδότησε.

Ὅσο στεῖρα κι ἂν εἶναι τὰ ὑμνολόγιά μας πρὸς αὐτόν.

Ὁ Ἀλέξανδρος ἱππεύει τὸν Βουκεφάλα, στὴ Πέλλα τῆς Μακεδονίας, κρατώντας τὴ Νίκη.

Ο «άρχων» της Νέας Τάξης

Ευαγγελία Κ. Λάππα
17 ετών
7 Αυγούστου 2022

Το παρακάτω ποίημα αποτελεί μια (ελεύθερη) ποιητική προσέγγιση των πεπραγμένων της ελίτ που νομίζουν ότι κυβερνούν τον κόσμο. Λέω νομίζουν, γιατί στην πραγματικότητα, ο Θεός είναι αυτός που ελέγχει τα πάντα και όποιος προσπαθεί να Τον πολεμήσει, συντρίβεται. Αναφέρεται δε, σε κάθε «άρχοντα» με πολιτική, ιατρική, κοινωνική ή άλλη θέση που καταχράζεται την εμπιστοσύνη του απλού λαού διατελώντας ξένα, για την Ορθοδοξία και το Έθνος μας, συμφέροντα.

Ο Σαλπιγκτής.

Γεώργιος Αθάνας

Ο Σαλπιγκτής.

«Στερνός απ” όλους δούπησε κι ο σαλπιγκτής στο χώμα.
Της σάλπιγγάς του ο αντίλαλος δεν είχε σβήσει ακόμα.

Της Μικρασίας ξετρέχοντας τα πλάτη πέρα ως πέρα
πότε αντηχούσε σαν λυγμός και πότε σαν φοβέρα.

Εθνομάρτυρες

Ευαγγελία Κ. Λάππα
17 ετών
16 Ιουνίου 2022

Υπήρξαν στιγμές, που η Ελλάδα μας, βρέθηκε σε κίνδυνο και όλα φάνταζαν δυσοίωνα. Σε αυτές τις στιγμές, πάντα εμφανίζονταν γενναίοι και αγνοί Έλληνες, που φλογιζόταν η ψυχή τους από τις αιώνιες αξίες του Ελληνισμού: το Χριστό1 και την Ελλάδα. Υπερασπίστηκαν ανιδιοτελώς την Πατρίδα2 και αντιστάθηκαν δίχως φόβο στους εχθρούς της. Δεν υπολόγισαν τίποτε. Ούτε τα εγκόσμια, ούτε καν τον εαυτό τους.

«Αγέννητοι Εθνάρχες»

24 Απριλίου 2022
Ευαγγελία Κ. Λάππα Μαθήτρια Γ’ Λυκείου

Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, ουκ ολίγες φορές, μας γεννάται το ερώτημα: «γιατί δεν υπάρχει ένας άξιος ηγέτης, ένας εθνάρχης, με όλα τα ανάλογα προσόντα, να αναδείξει, να αναστήσει και πάλι την Ελλάδα μας;»

Ταυτόχρονα, ένα φοβερό- οικτρό φαινόμενο, λαμβάνει χώρα στην Πατρίδα μας. Δεν είναι άλλο από το φαινόμενο των εκτρώσεων. Σύμφωνα με τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης πραγματοποιούνται 300.000 αμβλώσεις στην Ελλάδα κάθε χρόνο, κατά τη διάρκεια των οποίων δολοφονούνται, ως ανεπιθύμητα, βρέφη- άνθρωποι χωρίς να έχουν προλάβει να δουν το φως του ήλιου.

Εστίν ουν Ελλάς και η Κύπρος

.

Ευαγγελία Κ. Λάππα
26 Φεβρουαρίου 2022

Η Κύπρος από τα αρχαία χρόνια είναι Ελλάδα και στην Ελλάδα ανήκει.

Εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες έχουμε ξεχάσει την αξία αυτού του αγιασμένου νησιού για την Ελλάδα μας.

Την προδώσαμε! Την προδίδουμε μέχρι και σήμερα! Ας σταματήσουμε πιά να την προδίδουμε.

Στην Κύπρο μας, τα τελευταία χρόνια, έχουν διαπραχτεί εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε βάρος του Ελληνικού λαού και απ’ τους Αγγλοσάξονες και απ’ τους Τούρκους.

Μία είναι η λύση για αυτό το πολύπαθο Ελληνικό νησί. Ελευθερία και Ένωση με τη μητέρα Πατρίδα. Πρέπει επιτέλους να παρθούν γενναίες αποφάσεις, να χαραχθούν γενναίες στρατηγικές.

Παραθέτω ένα ποίημα μου που εξιστορεί την διαδρομή της Κύπρου μας ανά τους αιώνες:

Λέων ή χαμαιλέων;

.

ποίημα του αρχιμανρδίτη Μάξιμου Καραβᾶ

.

Κάποτε ἀπεφάσισα, δεσπότη νὰ ὑμνήσω (σ.1),
ξεχνώντας τὰ τοῦ Σόλωνος λεχθέντα εἰς τὸν Κροῖσο. (σ.2)

Γιατί ἐπίστευα, ἀφελῶς: δεσπότης ἴσον λέων,
μὰ τοῦτος ἀποδείχθηκε μεγάλος χαμαιλέων!

Οι Σέρβοι καταλαμβάνουν το Μοναστήρι (6η Νοεμβρίου 1912)

6 Νοεμβρίου 1912: Η είσοδος του σερβικού στρατού στο Μοναστήρι (πηγή: Cognosco Team).

ποίημα της Ευαγγελίας Κ. Λάππα

Το 1912, κατά τους Βαλκανικούς πολέμους, το Μοναστήρι, το Κρούσοβο, το Μεγάροβο κι όλα τα αστικά κέντρα της βόρειας μακεδονικής γης, δεν ευτύχησαν να ενσωματωθούν στην πολυπόθητη ελλαδική επικράτεια.

Ήδη από τον Οκτώβριο του 1912, οι Τούρκοι προύχοντες του Μοναστηρίου, αποφάσισαν να έρθουν σε συνεννόηση με τον Μητροπολίτη Πελαγονίας, προκειμένου να παραδώσουν την πόλη στις ελληνικές αρχές, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος της σερβικής κατοχής. Στο σημείο αυτό, σημαντικό ρόλο προς την αντίθετη κατεύθυνση, έπαιξε ο πρόξενος της Ρωσίας στην πόλη.

Ο βράχος του Ελληνισμού, Ιωάννης Μεταξάς

Ευαγγελία Κ. Λάππα, μαθήτρια Γ’ Λυκείου

Βράχε συ του Ελληνισμού που εδόξασες
ω! Μεταξά, των Ελλήνων το θάρρος επρόταξες
Εις το καθήκον το ύψιστο όλους τους ένωσες
και την Πατρίδα από τους ανθέλληνες έσωσες.

****

Το στρατό μας και πάλι συγκρότησες
τον λαό μ’ εθνική συνείδηση όπλισες
στη νεολαία αιώνιες αξίες συ έδωσες
και τους προδότες απάτριδες έδιωξες.

Τί να σου πω, φθινόπωρο…

Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)

Τί να σου πω, φθινόπωρο…

Τί να σου πω, φθινόπωρο, που πνέεις από τα φώτα
της πολιτείας και φτάνεις ώς τα νέφη τ’ ουρανού;
Ύμνοι, σύμβολα, ποιητικές, όλα γνωστά από πρώτα,
φυλλορροούν στην κόμη σου τα ψυχρά άνθη του νου.

Ένα ποίημα για τον Ιωάννη Καποδίστρια

Ευαγγελία Κ. Λάππα Μαθήτρια Β’ Λυκείου

Στον «άγιο» της πολιτικής Ιωάννη Καποδίστρια. Στον αγαπημένο κυβερνήτη όλων των Ελλήνων. Στο πρότυπο ηγέτη. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για ότι έκανε για την Πατρίδα μας.

Χαίρε του γένους υψιπέτη
της Ελλάδας γνήσιε ηγέτη
μάχησες με θάρρος την Φραγκιά1
που ‘θέλε της μάνας2 τη σκλαβιά.

***

«Εστίν ουν Ελλάς» και ο Αυλών

Ευαγγελία Κ. Λάππα 16 ετών 

«Η περιοχὴ τοῦ Αὐλῶνος χαρακτηρίζεται ὡς ἑλληνικὴ περιοχὴ τῆς Ἠπειρωτικῆς φυλῆς τῶν Χαόνων, τόσο ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ τοπωνύμια: Ὡρικόν, Κεραύνεια, Ἀκροκεραύνεια ὄρη, Ἐριχό, Πάνορμος, ὅσο καὶ τὰ ἀρχαιολογικὰ μνημεῖα καὶ εὑρήματα.

Κατὰ τοὺς βυζαντινοὺς καὶ μεταβυζαντινοὺς χρόνους λειτουργοῦσε ἡ Ἐπισκοπὴ Αὐλῶνος.

Ἀρκετοὶ ὀρθόδοξοι ναοὶ στηρίζονται σὲ μάρμαρα καὶ κιονόκρανα ἀρχαιοελληνικά. Βέβαια, μὲ τὸν ἐξισλαμισμό τῆς περιοχῆς πολλὲς ἐκκλησίες ἔγιναν τζαμιά, ἀλλὰ ἀρκετοὶ πλέον Μωαμεθανοὶ δὲν ξέχασαν ταὶς παλιές τους συνήθειες ν’ ἀνάβουν κεριὰ σὲ εἰκονίσματα Ἁγίων Ὀρθόδοξων Χριστιανῶν» (Β. ΗΠΕΙΡΟΣ – Ἀρχαιολογικὰ μνημεῖα & Εὑρήματα, Ἀθαν. Π. Λέκκας, ἔκδ. Πανελληνίου Συνδέσμου Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνος (ΠΑΣΥΒΑ), Ἀθήνα, 1993)

Κωνσταντίνου Καβάφη: Μανουήλ Κομνηνός

Ο βασιλεύς κυρ Μανουήλ ο Κομνηνός
μια μέρα μελαγχολική του Σεπτεμβρίου
αισθάνθηκε τον θάνατο κοντά. Οι αστρολόγοι
(οι πληρωμένοι) της αυλής εφλυαρούσαν
που άλλα πολλά χρόνια θα ζήσει ακόμη.