Μνήμη της Ευφροσύνης Προεστού, της Κυράς της Λαπήθου – Κύπρος 1974.

.

Ένα θαύμα έσωσε το 1974 δώδεκα εγκλωβισθέντες στρατιώτες στην καταληφθείσα από τον Αττίλα Λάπηθο της επαρχίας Κερύνειας στην Κύπρο.

Το θαύμα ονομαζόταν Ευφροσύνη Προεστού, 71 χρονών τότε, πραγματική σωτήρας των αγνοουμένων επί ένα μήνα νεαρών πολεμιστών Πανίκου Παραλιμνίτη, Κώστα Καστελλανή, Γιώργου Χριστοφή, Στέλιου Θεοδούλου, Κούλλη Κυριάκου, Νίκου Παπαναστασίου, Παύλου Νικολάου, Ανδρέα Γρηγορίου και Νίκου Νικολάου τού 286 ΜΤΠ και των Πολύκαρπου Πέτρου  και Γιώργου Παπανικολάου του 256 ΤΠ.

Στη μάχη-μακελειό που εξαπέλυσε την Τρίτη 6 Αυγούστου, για την κατάληψη Καραβά και Λαπήθου, η 28η Μεραρχία τού Αττίλα, δυνάμεως 8.000 ανδρών, έναντι δύο ισχνών λόχων του 256ΤΠ κι ενός του 286 ΜΤΠ συνολικής δύναμης 165 ανδρών, που μαζί τους βρέθηκαν την τελευταία στιγμή και 31 ναρκοθέτες του 70ΤΜΧ, οι συνολικές απώλειες τής ΕΦ ήσαν 86 ηρωικοί νεκροί και αγνοούμενοι, που κυκλώθηκαν, εγκλωβίστηκαν κι εξοντώθηκαν από τους κατακτητές.

Θεόσταλτη η Ευφροσύνη, απέκρυψε και τροφοδοτούσε επί ένα μήνα τους δώδεκα. Ως τις 4 Σεπτεμβρίου, που τους εντόπισε ο Αττίλας. Δύο κατάφεραν να διαφύγουν. Οι υπόλοιποι υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια, τούς έστησαν στο εκτελεστικό απόσπασμα, γλύτωσαν όμως την τελευταία στιγμή, όταν οι Τούρκοι βεβαιώθηκαν πως είχε ειδοποιηθεί ο Ερυθρός Σταυρός.

Φρικτά και ανήκουστα μαρτύρια υπέστη άκαμπτη μέχρι τέλους και η γριά Ευφροσύνη. Επάξια πήρε τον τίτλο ευγνωμοσύνης Κυρά τής Λαπήθου. Απεβίωσε στα 90 της το 1993. Η προτομή της στήθηκε κοντά στο κατοχικό οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας το 2002 και από εκεί ατενίζει τον σκλαβωμένο Πενταδάκτυλο.

Advertisements

Σαν ανέκδοτο : Ένας Τούρκος, ένας Ρώσος και ένας Ιρανός…

.

O αναπληρωτής πρόεδρος του HDP Σεζάι Τεμμελί, σχετικά με την τριμερή σύνοδο της Άγκυρας στην οποία μετείχαν Ο Ερντογάν, ο Πούτιν και ο Ρουχανί, δήλωσε:

¨Βλέποντας αυτά που συζητούνται σχετικά με αυτά που συμβαίνουν στην Συρία, μοιάζει με ανέκδοτο. Τούρκος, ένας Ρώσος και ένας Ιρανός έκατσαν και συζητάνε για την Συρία.

Και όμως αυτοί που θα έπρεπε να μιλάνε είναι οι Σύριοι. 200.000 άτομα τα οποία στερήθηκαν τα σπίτια που είχαν στο Άφριν, βρίσκονται αντιμέτωποι με θέματα τροφής , νερού και καταλύματος. Αυτοί οι οποίοι μετέφεραν εκεί τα απόβλητα της ISIS τα μέλη του OSO, να τους πάρουν και να φύγουν μαζί.

Σήμερα στο Άφριν συμβαίνουν αρπαγές και λεηλασίες. Οι λεηλατούντες έφτασαν στο σημείο να σκοτώνουν ο ένας τον άλλο. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον ο ΠτΔ βγαίνει και δηλώνει πως ¨Εάν δεν υπάρχει γαλήνη στην Συρία δεν υπάρχει γαλήνη και στην Τουρκία¨.

 Μα εσείς είστε που διώξατε την γαλήνη από την μοναδική περιοχή της Συρίας που είχε γαλήνη στην διάρκεια του πολέμου.¨

Σαν να σας ακούγονται γνώριμα όλα αυτά που λέει ο Τεμμελί, έτσι δεν είναι ; Και η κατάσταση στην Κύπρο αν ανέκδοτο δεν είναι; Σε αυτούς λοιπόν που λένε πως ¨Αν δεν υπάρχει γαλήνη στην Τουρκία δεν υπάρχει γαλήνη και στην Κύπρο¨, το ερώτημα είναι το εξής: ¨Ποιος είναι αυτός λοιπόν που διώχνει την γαλήνη από την Β. Κύπρο;¨.

Η μαρτυρία του αμερικανού πρέσβη Ουίλιαμ Κρόφορντ για το τελευταίο Πάσχα στο Μπέλαπαϊς

.

Μακάριος Δρουσιώτης

Μετά τον τερματισμό των στρατιωτικών επιχειρήσεων, τον Αύγουστο του 1974, ένας σημαντικός αριθμός Ελληνοκυπρίων παρέμεινε στην κατεχόμενη περιοχή. Συνηθίσαμε να τους λέμε εγκλωβισμένους, όμως στην πραγματικότητα ήταν σκλαβωμένοι. Εγκλωβισμένος είναι αυτός που θέλει να φύγει και δεν μπορεί, ενώ σκλαβωμένος είναι αυτός που έχει την ευχέρεια να φύγει, αλλά προτιμά να ζήσει στη γη του, υπό συνθήκες σκλαβιάς.

Οι σκλαβωμένοι Ελληνοκύπριοι ήταν περίπου 20.000, οι πλείστοι στη χερσόνησο της Καρπασίας και οι υπόλοιποι διασκορπισμένοι σε όλο το εύρος της κατεχόμενης περιοχής. Στις ελεγχόμενες από την κυπριακή κυβέρνηση περιοχές ζούσαν γύρω στις 6.000 Τουρκοκύπριοι, οι περισσότεροι στην Πάφο, ενώ γύρω στις 9.000 βρήκαν καταφύγιο στις Βρετανικές Βάσεις, στην Επισκοπή.

Η Τουρκία είχε ένα έτοιμο σχέδιο εθνικού ξεκαθαρίσματος και τη δημιουργία στην Κύπρο δύο αμιγώς εθνικών περιοχών, μιας ελληνικής στο νότο και μια τουρκικής στο βορρά. Η προτεραιότητά της ήταν η μετακίνηση όλων των Τουρκοκυπρίων στον ελεγχόμενο από τον τουρκικό στρατό βορρά και η σταδιακή εκδίωξη όλου του ελληνικού πληθυσμού.

Ύστερα από πολλές πιέσεις η Τουρκία εξασφάλισε, τον Ιανουάριο του 1975, τη μετακίνηση των Τουρκοκυπρίων που διέφυγαν στις βάσεις στον κατεχόμενο βορρά, ενώ συνέχιζε να πιέζει για να τους ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι.

«I surrender» Η ιστορία μιας φωτογραφίας

Ο γάιδαρος που παραδόθηκε στον Άγγλο κυβερνήτη της Κύπρου, όταν αυτός κάλεσε τους μαχητές της ΕΟΚΑ να παραδοθούν με τα χέρια ψηλά και τη φράση: «I surrender»

.

Στις 16 Αυγούστου 1956, η Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών, με προκήρυξη της, ανακοίνωσε την προσωρινή παύση των επιχειρήσεών της εναντίον των Βρετανών, προκειμένου να διευκολύνει την προσπάθεια εξεύρεσης λύσης μέσω της διπλωματικής οδού.

Ο Βρετανός κυβερνήτης της Κύπρου, Χάρντιγκ, θεώρησε την προκήρυξη ως δείγμα αδυναμίας της ΕΟΚΑ και απαίτησε τη διάλυση της οργάνωσης εντός 20 ημερών και την παράδοση των Κυπρίων μαχητών. Στις 22 Αυγούστου ανακοινώθηκαν από το ραδιόφωνο οι λεπτομέρειες των βρετανικών προτάσεων, στις οποίες δίνονταν και οδηγίες για τον τρόπο με τον οποίο έπρεπε να παραδοθούν οι «τρομοκράτες».

Οι οδηγίες είχαν ως εξής: «Θα δύνασθε να εκλέξετε: Να αναχωρήσετε διά την Ελλάδαν ή να μείνετε στην Κύπρο και να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες των πράξεών σας, ως μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης. Εάν αναχωρήσετε διά Ελλάδαν, θα κυρηχθείτε απαγορευμένος μετανάστης και δεν θα σας επιτραπεί να επανέλθετε εις Κύπρον…

Παρουσιασθείτε εις τον πλησιέστερον αστυνομικόν σταθμόν ή την πλησιέστερη στρατιωτική μονάδα. Εάν έχετε όπλο, μεταφέρετέ το κατά τρόπο που δεν δύναται να χρησιμοποιηθεί. Όταν ο φρουρός σάς καλέσει, σταματήστε, υψώστε τα χέρια υπεράνω της κεφαλής σας και φωνάξτε: I surrender (= παραδίδομαι)».

Στην πρόκληση του Χάρντιγκ απάντησε ο αρχηγός Γεώργιος Γρίβας, εκδίδοντας μια από τις πιο εμπνευσμένες προκηρύξεις της ΕΟΚΑ με τίτλο: «Οι νικηταί δεν παραδίδονται». «Εις δύο ιστορικάς καμπάς διά το Ελληνικόν Εθνος, όταν ο ιταμός εισβολεύς εζήτησε την παράδοσιν των όπλων, έλαβεν απάντησιν: εις μεν τας Θερμοπύλας «Μολών Λαβέ», εις δε την Πίνδον «ΟΧΙ». Ως στρατιωτικός αρχηγός του μαχομένου κυπριακού λαού, απαντώ: Μολών Λαβέ! Παύσις του αγώνος δεν είναι δυνατή πριν επέλθη οριστική συμφωνία».

Τά παιδιά τῆς ΕΟΚΑ…παιδιά τῆς Ἀνάστασης

 Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος-Κιλκίς

Για να μην ξεχνάμε, σήμερα είναι η έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ. Θυμίζω ένα παλιό μου άρθρο. Χρόνια Πολλά. Καλή Ανάσταση αδελφοί!!

Ἡ Ρωµιοσύνη ἐν’ φυλή συνότζιαιρη τοῦ κόσµου
Κανένας δέν εὑρέθηκεν γιά νά τήν ἠξηλείψει,
κανένας, γιατί σσέπει την πού τά ’ψη ὁ Θεός µου.
Ἡ Ρωµιοσύνη ἐν’ νά χαθεῖ, ὄντας ὁ κόσµος λείψει!
[Βασίλης Μιχαηλίδης]

Τούτοι οἱ στίχοι πού θά τούς ζήλευε- ἄς µοῦ συγχωρεθεῖ ἡ ὑπερβολή – κι ὁ Σολωµός, εἶναι ἀπό τό ἀριστούργηµα τοῦ ἐθνικοῦ ποιητῆ τῆς Κύπρου (καί τῆς Ἑλλάδας ὅλης), Βασίλη Μηχαηλίδη (1849-1917), πού ἔχει τίτλο «Ἡ 9η Ἰουλίου 1821 ἐν Λευκωσίᾳ ἤ τό τραούδιν τοῦ Κυπριανοῦ». Αὐτά τά ἀθάνατα καί ἀνδρεῖα λόγια βάζει ὁ ποιητής στό στόµα τοῦ ἐθνοµάρτυρος ἀρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανοῦ, νά λέει στούς Τούρκους, λίγο πρίν τόν ἀπαγχονίσουν στήν Λευκωσία. Μαζί του ἀποκεφαλίζονται τρεῖς µητροπολίτες, ὁ Πάφου Χρύσανθος, ὁ Κιτίου Μελέτιος, ὁ Κυρηνείας Λαυρέντιος καί ἑκατοντάδες ἄλλοι κληρικοί, ἡγούµενοι µονῶν, προύχοντες τῆς νήσου, ὡς ἀντίποινα γιά τήν Ἐθνική Ἐπανάσταση τοῦ ’21. (Κατά τά ἄλλα – σύµφωνα µέ τούς γνωστούς διανοούµενους τοῦ συρµοῦ, ἐκκλησιοµάχους- ἡ Ἐκκλησία στάθηκε ἀρνητική στόν Ἀγώνα. Ὅσοι ἀσχολοῦνται µέ τήν ἱστορία µας, γνωρίζουν ὅτι ὅλοι οἱ κατακτητές, τούς πρώτους πού κρεµοῦσαν ἦταν οἱ παπάδες. Ἐκεῖνοι γνώριζαν καί γνωρίζουν ὅτι τά λάβαρα τῆς ἀντίστασης καί τῆς ἐπανάστασης τά κρατάει, σέ τούτη τήν πατρίδα, τό τιµηµένο ράσο).

Πρίν ἀπό 20 περίπου χρόνια, στήν Κύπρο, σέ κάποιο σηµεῖο τῆς «νεκρῆς ζώνης» (ἐκεῖ ὅπου διχοτοµεῖται τό νησί στά δύο ἐδῶ καί σαράντα χρόνια), πέφτει νεκρός ἀπό σφαῖρες ἄνανδρων Τούρκων ἕνα 26χρονο παλληκάρι, ὁ Σολωµός Σπύρου Σολωµός. Σκαρφάλωνε ἄοπλος στόν ἱστό, γιά νά κατεβάσει τό κατοχικό σύµβολο τοῦ ψεύδους καί τοῦ αἵµατος: τήν «τουρκοκυπριακή σηµαία». Ἐκεῖ τόν βρῆκε τό βόλι… Καί τό ἡρωικό Ἑλληνόπουλο – πού εἶχε ἴδιο καί τό ὄνοµα καί τό ἐπίθετο µέ τόν ποιητή πού ἔγραψε τόν «Ὕµνο στήν Ἐλευθερία»! – πέρασε ἐλεύθερα στήν ἀθανασία!

1η Απριλίου 1955

.

Αδελφοί Κύπριοι,

Με την βοήθειαν του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου του Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα δια την αποτίναξιν του Αγγλικού Ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίο μας κατέλειπαν οι πρόγονοί μας: «Ή ταν ή επί τας».

Αδελφοί Κύπριοι,

Από τα βάθη των αιώνων μας ατενίζουν όλοι εκείνοι, οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν Ιστορίαν δια να διατηρήσουν την ελευθερίαν των: Οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Τριακόσιοι του Λεωνίδα και οι νεώτεροι του Αλβανικού Έπους. Μας ατενίζουν οι Αγωνισταί του 21, οι οποίοι μας εδίδαξαν ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν του δυνάστου αποκτάται πάντοτε με το αίμα. Μας ατενίζει ακόμη σύμπας ο Ελληνισμός, ο οποίος και μας παρακολουθεί με αγωνίαν, αλλά και με εθνικήν υπερηφάνειαν.

Ταξίαρχος Κολοβός Ιωάννης: Τα «Φάντομ» θα προκαλούσαν πανωλεθρία στους Τούρκους το 1974!..

Τα Φάντομ F-4E που δεν έφθασαν στην Κύπρο

.

Τι είπε στο Νίκο Παπαναστασίου, ένας από τους ηρωικούς πιλότους

ΤΟ 1990 είχα πάρει συνέντευξη από έναν από τους ηρωικούς πιλότους των ελληνικών πολεμικών αεροπλάνων «Φάντομς», τα οποία ήσαν έτοιμα να πετάξουν από την Ελλάδα και να διαλύσουν το μικρό προγεφύρωμα που είχαν δημιουργήσει με την εισβολή τους οι Τούρκοι κοντά στην Κερύνεια, αλλά και να βυθίσουν τα πλοία τα οποία προσέγγιζαν την ακτή μεταφέροντας στρατό και άρματα μάχης. Ήταν Δευτέρα 22 Ιουλίου 1974, τα «Φάντομς» βρίσκονταν πανέτοιμα στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου στην Κρήτη και περίμεναν τη διαταγή απογείωσης, η οποία, όμως, δεν ήρθε ποτέ!

ΓΙΑ την αποστολή αυτή, μου είχε μιλήσει ο τότε ταξίαρχος ιπτάμενος σε αποστρατεία Ιωάννης Κολοβός, ο οποίος, με πόνο ψυχής παρέθεσε όλες τις λεπτομέρειες, τονίζοντας εμφαντικά ότι: Οι Τούρκοι θα πάθαιναν πανωλεθρία αν τους κτυπούσαμε τα «Φάντομς».

«΄Οσοι», τόνισε, « καταπιάστηκαν με τα γεγονότα και τις λεπτομέρειες τις εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο το 1974, ξέρουν ότι οι Αττίλες, παρά τις λυσσώδεις προσπάθειές τους από ξηρά, θάλασσα και αέρα, τίποτα το ουσιαστικό δεν κατόρθωσαν τις πρώτες μέρες. Πέτυχαν μόνο ν’ αποβιβάσουν μια μικρή δύναμη ανδρών στην ακτή «Πέντε Μίλι» η οποία τηρούσε σε απόγνωση μέχρι τη Δευτέρα 22 Ιουλίου, οπότε αποβιβάστηκαν πολλαπλάσιες δυνάμεις, άρματα και άλλο υλικό, για να αρχίσουν το απόγευμα της ίδιας μέρας την επίθεση και να καταλάβουν την Κερύνεια. Τι θα γινόταν όμως αν το σημείο απόβασης και τα τουρκικά πλοία βομβαρδίζονταν από ελληνικά αεροπλάνα και δέχονταν τις τορπίλες των ελληνικών υποβρυχίων;  Οι Τούρκοι θα πάθαιναν πανωλεθρία…»

Η μάχη της 33ης Μοίρας Καταδρομών στον Άγιο Ιλαρίωνα

.

Μιλά ο πατήρ Θεωνάς, λοχίας τότε στην 33η Μοίρα Καταδρομών 20 Ιουλίου 1974

Ένας άλλος συνάδελφος του οποίου το όνομα δεν θυμάμαι παρά μόνο με το παρατσούκλι “Μαυρής”, ενώ τραυματίστηκε πολύ σοβαρά και δεν μπορούσε να περπατήσει, κρατούσε το όπλο ρίχνοντας εναντίον των Τούρκων. Στην προσπάθειά τους να τον πιάσουν, σκότωσε 3-4, ενώ οι υπόλοιποι ταμπουρώθηκαν πίσω από βράχους. Του πέταξαν μια χειροβομβίδα την οποία άρπαξε πριν εκραγεί, την έριξε πίσω κραυγάζοντας “Ζήτω η Ένωσις” και ξεψύχησε.

Μιλά ο πατήρ Θεωνάς, λοχίας τότε στην 33η Μοίρα Καταδρομών 20 Ιουλίου 1974
Περιγραφή της επίθεσης των λοκατζήδων της 33ης Μοίρας Καταδρομών στον Αγιο Ιλαρίωνα, την 20η Ιουλίου 1974, από τον πατέρα Θεονά, πατέρα σήμερα τριών ανήλικων κοριτσιών από το Κάρμι της Κερύνειας, τότε λοχία της 33ης Μ.Κ. που έδρα της είχε το χωριό Μπέλλαπάις υπό τη διοίκηση του ήρωα Γεωργίου Κατσάνη, που άφησε την τελευταία του πνοή στην περιοχή του Αγίου Ιλαρίωνα.

Το πρωινό της 20ης Ιουλίου 1974, αφηγείται ο πατήρ-Θεονάς, λοχίας τότε Παναγιώτου Θέον, ή ακόμη πιο γνωστός με το επίθετο “Παπανικολάου”, μας βρίσκει στο κτίριο του ΡΙΚ στη Λευκωσία, όπου δεχόμασταν καταιγιστικά πυρά από τα μαχητικά τουρκικά αεροπλάνα, χωρίς ευτυχώς καμιά επιτυχία. Πριν συνεχίσω, λέει, αναφέρω ότι από την ημέρα που εκδηλώθηκε το πραξικόπημα είχαμε πληροφορηθεί ανεπίσημα, ότι αναμενόταν τουρκική εισβολή από τη θαλάσσια περιοχή Αμμοχώστου.

Εν πάση περιπτώσει, βρισκόμασταν στο ΡΙΚ μέχρι τις 8 η ώρα το πρωί του Σαββάτου, οπότε κατέφθασαν στρατιωτικά φορτηγά τα οποία σύμφωνα με τις διαταγές θα μας μετέφεραν στη βάση μας στο Μπέλλαπάις. Κατευθυνόμενοι προς την 33η Μ.Κ. και αφού περάσαμε τα υψώματα της περιοχής Κυθρέας και λίγο μετά το χωριό Κλεπίνη, δεχθήκαμε αεροπορική επίθεση, από την οποίαν καταστράφηκαν ολοσχερώς τα οχήματα, από τα οποία είχαμε προλάβει να αποβιβαστούμε και να καλυφθούμε πίσω από δέντρα. Είχαμε 6-8 τραυματίες. Μετά απ’ αυτό, ήμασταν υποχρεωμένοι να διανύσουμε την απόσταση μέχρι τη Μοίρα με τα πόδια, πράγμα που έγινε.

ΣΧΟΛΙΟ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΕΥΑΓΟΡΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ ΣΤΟ ΕΠΟΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ

«Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης στις τελευταίες του στιγμές…»

 Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Η θυσία του μακαριστού Ευαγόρα (13 προς 14/3/1957) μας υπενθυμίζει το έπος της ΕΟΚΑ που άρχισε τη θρυλική ημερομηνία της 1/4/1955. Παραθέτω σχετικό σχόλιό μου, προ ετών δημοσιευθέντος, σχετικά με την επέτειο που δεν τιμάται πρεποντως από την ελληνική πολιτεία και πολλούς «λωτοφάγους» Έλληνες.

Η πλειοψηφία των εθνομαρτύρων του Κυπριακού έπους 1955-59 είχε φοιτήσει στα τόσο μα τόσο διαβληθέντα κατηχητικά σχολεία που καλλιεργούσαν και καλλιεργούν τα θρησκευτικά και εθνικά ιδεώδη κι όχι στα μαρξιστικά-εθνομηδενιστικά «φροντιστήρια» που εκκολάπτουν αποδομητές των εθνικοθρησκευτικών αξιών ποτισμένους με το διεθνιστικό δηλητήριο.

Στις ημέρες μας σύσσωμος ο ελληνικός λαός θα έπρεπε να τιμά τη μνήμη των ηρώων της ΕΟΚΑ που ταπείνωσαν μία κραταιή αυτοκρατορία κατάγοντας καίριο πλήγμα στην απαίσια και αποκρουστική αποικιοκρατία.

Παλληκάρια στο άνθος της ηλικίας τους υπό την εμπνευσμένη ηγεσία του επίσης διαβληθέντος απ τον εσμό των ψευτοπροοδευτικών και θολοκουλτουριαρέων στρατηγού Γεωργίου Γρίβα-Διγενή, του πανάξιου αυτού εθνικού μας ήρωα, με παράτολμο θάρρος και στέρεη αποφασιστικότητα και πυρπολούμενα από τα ιδανικά της εθνικής ελευθερίας και αυτοδιάθεσης έγραψαν σελίδες δόξας στη μαρτυρική νήσο του αποστόλου Βαρνάβα που κατέπληξαν τη διεθνή κοινή γνώμη, αναπτέρωσαν το ηθικό του λαού και συνέσφιξαν ακόμη περισσότερο τους δεσμούς μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου.

Ποιος από αυτούς είχε διάθεση ή είχε την διανοητική ικανότητα να ακούσει την φωνή της λογικής;

άρθρο του Ανδρέα Τ. Λουκά

.

Αχμέτ Νταβούτογλου. Τον θυμάται κανένας; Ήταν (δεν γνωρίζω αν και τώρα είναι…) ακαδημαϊκός, «μέντορας»/σύμβουλος του Ερτογάν, συγγραφέας, Υπουργός Εξωτερικών και πρωθυπουργός της Τουρκίας, μέχρι το «πραξικόπημα»/οπερέτα της 15ης του Ιούλη του 2016.

Αυτά χρειάζεται να γνωρίζουμε γι’ αυτόν όσον αφορά το βιογραφικό του. Αλλά το 2010 όταν μεταφράστηκε και εκδόθηκε στα Ελληνικά, το περισσοτέρων από οχτακόσες σελίδες πόνημα του «Το Στρατηγικό Βάθος – Η Διεθνής Θέση της Τουρκίας», απόκτησε ή όφειλε να αποκτήσει για τον Ελληνισμό, ειδικά το εν λόγω βιβλίο, πρωταρχική σημασία. Επειδή εκεί μέσα ο Νταβούτογλου, περιέγραψε όχι μόνο πως υπέβαλε να σκέφτεται, σαν «καλός» Τούρκος, στον από δεκαεφταετίας πρωθυπουργός και πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερτογάν, αλλά μας εξηγούνται και λεπτομερώς τα σχέδια τους, για τον κόσμο, την περιοχή μας και εμάς τους Έλληνες. Ειδικά για εμάς τους Έλληνες.

Και επειδή αποδείχτηκε ήδη πως ο Ερτογάν ακολουθεί κατά γράμμα τα γραφόμενα του Νταβούτογλου, οι ασχολούμενοι με την Πολιτική σε Ελλάδα και Κύπρο, θα έπρεπε, έστω και καθυστερημένα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να είχαν καθίσει κάτω και να είχαν μελετήσει το εν λόγω πόνημα από εξώφυλλο σε εξώφυλλο! Και αντί «να βάζουν την άμαξα πριν από το άλογο», όπως πράττουν, άγνωστο για ποιόν λόγο, οι φωστήρες της Κυπριακής πολιτικής, ειδικά οι δύο τελευταίοι Πρόεδροι, Χριστόφιας και Αναστασιάδης, θα έπρεπε να προσπαθήσουν να κατανοήσουν, αν τους το επιτρέπει βεβαίως η νοημοσύνη τους, τι εστί «Στρατηγικός Σχεδιασμός»!

Αλλά αποδεδειγμένα ήδη, ΔΕΝ τους το επιτρέπει η νοημοσύνη τους. Επειδή η ιστορίες που ξεκίνησε ο ένας και συνέχισε ακάθεκτος και πασίχαρος ο άλλος με το φυσικό αέριο, αποτελούν τρανταχτό παράδειγμα. Και αν ακόμα το βιβλίο του Νταβούτογλου να μην υπήρχε, και αν ακόμα εισβολή από την Τουρκία στην Κύπρο να μην είχε γίνει το 1974, οι χαζοχαρούμενοι ή εξαγορασμένοι από ξένα συμφέρονται «ηγέτες» της Κύπρου, θα έπρεπε τα γέρημα, να είχαν ακούσει για τα απανωτά αιματοκυλίσματα της Μέσης Ανατολής ακριβώς για το ποιος θα περάσει στο χέρι τις πηγές της ενέργειας.

Ο αγώνας για την διάσωση του Κυπριακού Ελληνισμού συνεχίζεται

άρθρο του Πανίκου Ελευθερίου

,

Η απογοήτευση για την επανεκλογή του Νίκου Αναστασιάδη είναι μεγάλη. Όμως θα πρέπει να συνεχίσουμε την προσπάθεια για ενημέρωση του απανταχού Ελληνισμού για το Κυπριακό. Δεν απαιτείται να είναι κανείς ειδήμονας στα Εθνικά θέματα για να το κάνει αυτό. Αρκεί να αγαπά την πατρίδα και το Έθνος του και να αντιλαμβάνεται τον θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχει η Κύπρος και ο Ελληνισμός, τόσο από τον προαιώνιο εχθρό (και άλλους γείτονες, όπως π.χ. οι βδελυροί Σκοπιανοί), αλλά και από τους ανεπαρκείς ηγέτες που οδηγούν το Έθνος τις τελευταίες δεκαετίες. Οι συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ. και στο Αιγαίο, είναι αρκετές για να πείσουν και τον πιο δύσπιστο για την κρισιμότητα των στιγμών. Οι μόνοι που φαίνεται ότι συνεχίζουν να πιστεύουν στην ‟Ελληνο-τουρκική φιλία” είναι δυστυχώς οι ηγέτες μας, που επιμένουν να προωθούν την ‟λύση” συνεταιρικού ‟κράτους” Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας για την Κύπρο και ‟προσέγγιση φιλίας” στα Ελληνο-τουρκικά, έχοντας ως συνομιλητή τον Σουλτάνο της Τουρκίας. Δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι ο Τούρκος μόνο μια γλώσσα καταλαβαίνει, αυτή της αποτρεπτικής ισχύος.

Για το Κυπριακό ειδικότερα, ας αναλογιστούν κάποιοι ποια τύχη θα έχει ο Κυπριακός Ελληνισμός, αν αυτοκτονήσει (χωρίς ίχνος υπερβολής) αποδεχόμενος την προαναφερόμενη ‟λύση”. Ο κάθε πολίτης-ψηφοφόρος θα πρέπει να αναλογιστεί και τις δικές του ευθύνες. Το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα και η εκ νέου ανάδειξη του Νίκου Αναστασιάδη στην προεδρία, είναι κατά την άποψη μας, ενδείξεις μιας αυτοκτονικής τάσης που δείχνουν οι Έλληνες της Κύπρου. Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών, όπου οι θιασώτες της ‟λύσης” Δ.Δ.Ο. κατάφεραν να περάσουν στον δεύτερο γύρο των εκλογών, εκτοπίζοντας τους εκπροσώπους της απορριπτικής σχολής σκέψης (της σχολής σκέψης της απόρριψης της συγκεκριμένης απαράδεκτης Τουρκικών προδιαγραφών ‟λύσης”), μόνο κατάθλιψη προκαλούν.

Δυστυχώς, δεν κατέστη δυνατόν να απαλλαγούμε από αμετανόητους θιασώτες ‟λύσεων” τύπου σχεδίου Ανάν. Βρισκόμαστε τώρα σε μια τρομερά δυσμενή θέση, όπου… παρά την εκτράχυνση των Τουρκικών προκλήσεων και το ξεκαθάρισμα των προθέσεων (μόνο οι ηγέτες δεν τα βλέπουν;) κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση (Α.Κ.Ε.Λ.) εκλιπαρούν να επαναρχίσουν οι συνομιλίες από το σημείο που σταμάτησαν στο Κρανς Μοντανά, έχοντας ως βάση το πλαίσιο Γκουτέρες, μετά από ‟κεφαλαιοποίηση” πλέον από τους Τούρκους ΟΛΩΝ των υποχωρήσεων του Αναστασιάδη. Με το Α.Κ.Ε.Λ. να δηλώνει στεντόρεια ότι ο μόνος τρόπος να σταματήσουν οι Τουρκικές προκλήσεις είναι η λύση του Κυπριακού. Να βάλουμε δηλαδή τον λύκο στο σπίτι μας, για να σταματήσει να μας ‟παρενοχλεί”. Αυτή κι αν είναι προσέγγιση… ‟επιπέδου Νηπιαγωγείου” από μια ‟αξιωματική αντιπολίτευση” που φαίνεται ότι αρέσκεται στο να παραδίδει μαθήματα Εθνικής αυτοχειρίας.

Κίνδυνοι από την Συνεχιζόμενη Αποδυνάμωση της Εθνικής Φρουράς

άρθρο του αντιστρατήγου ε.α. Φοίβου Κλόκκαρη

.

Η εθνική φρουρά (ΕΦ), λόγω της παρατεταμένης συμπίεσης των προϋπολογισμών της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) για την άμυνα, που συνεχίζεται από εμφανίσεως του σχεδίου Ανάν, δεν βρίσκεται στο απαιτούμενο επίπεδο μαχητικής ισχύος στη ξηρά, την θάλασσα και τον αέρα. Ο νέος προϋπολογισμός που εγκρίθηκε πρόσφατα από τη βουλή για το έτος 2018 συνεχίζει να είναι ανεπαρκής παρά το γεγονός ότι:

•  Η Τουρκική απειλή όχι μόνο δεν μειώθηκε, αλλά επεκτάθηκε και στη θαλάσσια ΑΟΖ της ΚΔ, η οποία δεν διαθέτει τα αναγκαία μέσα αποτροπής και προστασίας. Η Τουρκία επιδιώκει να σφετερισθεί το φυσικό αέριο της ΚΔ και να ανατρέψει τους ενεργειακούς σχεδιασμούς της, με παράνομες διεκδικήσεις, απειλές και δυναμικές ενέργειες (ερευνητικές δραστηριότητες, αγορά εξέδρας εξόρυξης, προβολή αεροναυτικής ισχύος, ασκήσεις χωρίς να τηρούνται οι προβλεπόμενες διαδικασίες έκδοσης NAVTEX και ΝΟΤΑΜ κ.α.). Εξαιρετικά ανησυχητικό είναι και το γεγονός ότι εντός του 2017 οι Τουρκικές Δυνάμεις Κατοχής (ΤΔΚ) σύμφωνα με πληροφορίες από τον ημερήσιο τύπο της 3 Ιουνίου 2017, που δεν έχουν διαψευσθεί από την κυβέρνηση, είχαν σημαντική υλική ενίσχυση. Το γεγονός πρέπει να αξιολογηθεί υπό το πρίσμα των σχεδιασμών και δραστηριοτήτων της Άγκυρας την περίοδο αυτή και δεν πρέπει να παραγνωρίζεται το τεράστιο στρατιωτικό προγεφύρωμα, που έχει εγκαταστήσει στο έδαφος της ΚΔ, με τις ΤΔΚ να έχουν επιθετικό προσανατολισμό. Να αξιολογηθεί, ποιό σκοπό εξυπηρετεί η σημαντική ενίσχυση των ισχυρών ΤΔΚ.
•  Η Τουρκία εκδηλώνει την επιθετικότητα της κατά του Ελληνισμού με αυξανόμενη ένταση στον πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό τομέα. Επιδιώκει να συρρικνώσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο, με την ανατροπή του status quo και να επιβάλει και προβάλει την κυριαρχία της στην ΑΟΖ της Κύπρου, την οποία ελέγχει στρατιωτικά. Αμφισβητεί ευθέως τις διατάξεις της συνθήκης της Λωζάνης, δεν συμμορφώνεται προς τις διατάξεις της σύμβασης για το δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS) και δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη του κράτους της ΚΔ. Κατά τα άλλα εμμένει να έχει εγγυητικά δικαιώματα σε ένα κράτος, την ύπαρξη του οποίου δεν αναγνωρίζει. Είναι η αλαζονεία του ηγεμόνα. Κατά τον Θουκυδίδη, για μια πολιτεία που ασκεί ηγεμονία, τίποτα δεν είναι παράλογο αν είναι συμφέρον (ΣΤ85).
• Η ΕΦ αντιμετωπίζει προβλήματα παλαιότητας, ελλείψεων και αναγκών εκσυγχρονισμού των μέσων και οπλικών συστημάτων της, που οξύνονται συνεχώς με δυσμενείς επιπτώσεις στις επιχειρησιακές δυνατότητες της στη ξηρά (έγκαιρη προειδοποίηση, προωθημένη γραμμή άμυνας, ταχεία αντίδραση) και στη θάλασσα και τον αέρα (αποτρεπτική και αμυντική ικανότητα). Παράλληλα η απότομη μείωση της στρατιωτικής θητείας, χωρίς να έχει μειωθεί η απειλή και η βεβιασμένη αναδιοργάνωση, χωρίς να έχουν υλοποιηθεί εξοπλιστικά προγράμματα, προκάλεσαν αποσυντονισμό της δύναμης.
• Το Κυπριακό βρίσκεται σε στασιμότητα, λόγω των απαιτήσεων της Τουρκίας για λύση Τουρκικών όρων, με παράλληλη δράση πλήρους εξάρτησης και ισλαμοποίησης των κατεχομένων, τα οποία έχουν μετατραπεί σε οιονεί επαρχία της Τουρκίας (ΤΔΚ, εποικισμός, διμερείς συμφωνίες εξάρτησης σε όλους τους τομείς, εποικιστικές δραστηριότητες, περιλαμβανομένης και της μεταφοράς νερού με αγωγό από την Τουρκία, επίκειται και ηλεκτρικού ρεύματος κ.ά.).

Οι 878 της Κύπρου του 1974 που παραμένουν αγνοούμενοι …..

.

Από το 2006, οπότε και ξεκίνησε ουσιαστικά τη λειτουργία της η Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους (ΔΕΑ), από τους 1.510 συνολικά αγνοούμενους, ταυτοποιήθηκαν έως σήμερα οι 632. Συνολικά 878 Ελληνοκύπριοι και Ελλαδίτες εξακολουθούν να βρίσκονται στη μακροσκελή λίστα των αγνοουμένων της του 1974.

Υπό διαδικασία ανθρωπολογικής και γενετικής εξέτασης, βρίσκονται αυτό το διάστημα συνολικά οστά 170 αγνοουμένων, από τους έχουν ολοκληρωθεί οι εργαστηριακές αναλύσεις και οι επιστήμονες βρίσκονται στην φάση ταυτοποίησης μονάχα για τους 40. Έως σήμερα έχουν γίνει εκατοντάδες ταυτοποιήσεις Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων αλλά και πεσόντων που είχαν ταφεί ως «Αγνώστων Στοιχείων».

Συνολικά το ανθρωπολογικό εργαστήρι της ΔΕΑ που λειτουργεί στη Νεκρή Ζώνη, έχει ταυτοποιήσει τα οστά 635 Ε/Κ αγνοουμένων και 123 Ε/Κ πεσόντων. Επίσης τα οστά 196 Τ/Κ αγνοουμένων και 5 Τ/Κ πεσόντων.

Ωστόσο, δεκάδες χρόνια μετά τα γεγονότα του 1963-64 και από την εισβολή της Τουρκίας το 1974, ο χρόνος τελειώνει για τον εντοπισμό των υπολοίπων, καθώς οι μάρτυρες γερνούν και πεθαίνουν, παίρνουν σημαντικές πληροφορίες στον τάφο τους, και η γενιά των γονιών χάνεται χωρίς να γνωρίζουν την τύχη των αγνοούμενων παιδιών τους……

ΚΥΠΡΟΣ, πρόσκληση σε εκδήλωση – διάλεξη

Η ‘’Ομάδα Διαφύλαξης της Κυπριακής Δημοκρατίας’’ και ο ‘’Σύνδεσμος Εθνοφυλάκων Ακρίτες’’ σας προσκαλούν στην εκδήλωση / διάλεξη που διοργανώνουν την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου και ώρα 7μμ στην αίθουσα εκδηλώσεων ‘’Yellow Pride’’ πίσω από την Υδατοπρομήθεια Λεμεσού με θέμα:

KYΠPOΣ KAI NEA ΣTPATHΓIKH –
EΠOIKIΣMOΣ, OIKONOMIA KAΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΕΕ.

Ομιλητές:

• Δρ Γιάννος Χαραλαμπίδης, Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκών Σπουδών.
• Γιαννάκης Μάτσης, πρώην Ευρωβουλευτής
• Όμηρος Αλεξάνδρου, Εγκεκριμένος Λογιστής – Ελεγκτής

Θα ακολουθήσει συζήτηση και διάλογος με τους παρευρισκομένους.

Πληροφορίες 99 462269