Οι αποικιοκράτες… επιστρέφουν γη στους νόμιμους ιδιοκτήτες της. Ούτε λέξη για τις Βρετανικές Βάσεις

άρθρο του Σάββα Ιακωβίδη*

.

Από το 1974 και εντεύθεν, οι εκάστοτε κυπριακές κυβερνήσεις επιμένουν σε μία τρεμαλέα πολιτική: «Αφού αντιμετωπίζουμε τουρκική κατοχή του 37% του ευρωπαϊκού κυπριακού εδάφους, δεν… χρειάζεται να ανοίξουμε και δεύτερο μέτωπο με την Αγγλία». Αυτή η γελοία και ψοφοδεής αντίληψη δεν σχετίζεται με τον τουρισμό, τις εμπορικές, πολιτικές και άλλες σχέσεις κ.λπ. με την Αγγλία.

Συναρτάται ευθέως προς μία πολιτική, η οποία εμπεδώθηκε, σφηνώθηκε κυριολεκτικά στα μυαλά και εκφράζεται ασύδοτα και προκλητικά από τη λεγόμενη πολιτική, κομματική, επιχειρηματική, εμπορική «ελίτ», υπό την αηδή μορφή μιας αφόρητης, πλέον, αγγλολαγνείας, μιας ανεκδιήγητης αγγλολατρείας και ενός ασυγκράτητου αγγλολιγουρισμού.

Οτιδήποτε προέρχεται, γίνεται, εξαγγέλλεται, από την Αγγλία θεωρείται περίπου θέσφατο, ευαγγέλιο και είναι η κορύφωση της επιστημονικής, ακαδημαϊκής, τεχνικής και άλλης τελειότητας. Αρκετές οικογένειες θεωρούν μεγάλη τιμή ο γιος ή η θυγατέρα τους να σπουδάσουν σε κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα της πάλαι ποτέ «Μεγάλης Βρετανίας» (δηλ. της συρρικνωθείσας Αγγλίας).

Μετά από δύο ή και τρία χρόνια σπουδών, αυτοί οι αγγλοπεφωτισμένοι, αδυνατούν, οι δυστυχείς, να εκφραστούν προφορικά ή, κυρίως, γραπτά, στα Ελληνικά! Μιλούν μεταξύ τους στα Αγγλικά ως εξαγγλισθέντες Αβορίγινες και… εκπολιτισθέντες Μάου-Μάου ιθαγενείς.

Απαξιώνουν να μιλήσουν τη μητρική γλώσσα τους, την Ελληνική, επειδή αγνοούν, οι ημιμαθείς και ανελλήνιστοι, ότι η Αγγλική έχει δανειστεί δεκάδες χιλιάδες λέξεις από την Ελληνική.

Ενδεικτική αυτής της ανίατης, δυσώδους αγγλολατρείας και αγγλοδουλείας είναι η εξαγγελθείσα στις 9/5/2022 συμφωνία μεταξύ της Αγγλίας και της Κυπριακής Δημοκρατίας για την ανάπτυξη τμήματος των κατεχόμενων, από τους Εγγλέζους, Βάσεων.

Έμπλεος χαράς και ευφροσύνης, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αναφέρθηκε σε «μια πραγματικά ιστορική Συμφωνία για την Κυπριακή Δημοκρατία και τους κατοίκους και ιδιοκτήτες γης και περιουσιών εντός των ορίων των Βάσεων», αλλά και σε «μιαν απτή απόδειξη των εξαίρετων σχέσεων Κύπρου – Ηνωμένου Βασιλείου».

«Τα Ελληνόπουλα δεν ξέρουν μόνο πώς πρέπει να ζουν. Ξέρουν και πώς να πεθαίνουν…»

άρθρο του Σάββα Ιακωβίδη*

.

Ο κυπριακός Ελληνισμός προκαλείται ξανά και εξευτελίζεται βάναυσα για πολλοστή φορά. Οι δήθεν «κυρίαρχες βρετανικές Βάσεις», στις 2 Ιουνίου 2022 διοργανώνουν στο αρχαίο θέατρο του Κουρίου «φιλανθρωπική εκδήλωση» για να «εορτάσουν τα 70χρονα της Βασίλισσας Ελισάβετ Β’ στον θρόνο, γνωστό ως Πλατινένιο Ιωβηλαίο», για την «υπηρεσία της στο έθνος μας, για πάνω από 70 χρόνια, και τη στενή στήριξή της στις Ένοπλες Δυνάμεις».

«Με τη συναυλία θα εορταστεί επίσης η φιλία και η συνεργασία μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέλους της Κοινοπολιτείας». Στη συναυλία θα συμμετέχουν η χορωδία και η χορευτική ομάδα του Πολιτιστικού Ομίλου «Διάσταση» και οι Κύπριες σοπράνο, Αλίκη Χρυσοχού και Μαρία Παπαϊωάννου, ενώ στρατιωτικό άρωμα θα δώσει η μπάντα των «Royal Signals» και η χορωδία «Military Wives».

Η ανακοίνωση των Βάσεων πέρασε σχεδόν απαρατήρητη, αφού ακόμα και τα μέλη της χορωδίας της διεθνώς αναγνωρισμένης, καταξιωμένης και τιμημένης Διάστασης ως εξέχοντος μουσικού συνόλου, το έμαθαν κατόπιν εορτής και χωρίς καν να ερωτηθούν.

Η συμμετοχή της Διάστασης και κυρίως η παμπόνηρη εγγλέζικη «φιλανθρωπική» επικάλυψη της συναυλίας προκάλεσαν την οργή των Ελλήνων της Κύπρου. Σε ποια «στενή φιλία» αναφέρεται ο ανιστόρητος και ανίδεος Εγγλέζος διοικητής των Βάσεων;

Είναι προφανές ότι η πολιτική, κρατική, κομματική, πολιτειακή και επιχειρηματική ηγεσία, όλοι σχεδόν αγγλολάγνοι, αγγλότροποι και αγγλόμυαλοι, ενδέχεται να παραστούν για να τιμήσουν μια βασίλισσα ΔΟΛΟΦΟΝΟ του Ευαγόρα Παλληκαρίδη και άλλων αγωνιστών της θρυλικής ΕΟΚΑ. Θα τολμήσουν;

Σήμερα στους ιερούς ναούς της Κύπρου, και ιδιαίτερα στο Παλαιχώρι και τον Άγιο Μάμα, θα τελεσθούν τα μνημόσυνα των πρώτων απαγχονισθέντων από τους Εγγλέζους δυνάστες, Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου (10/5/1956). Παρά τις εκκλήσεις του τότε Πρωθυπουργού της Ελλάδος, Κ. Καραμανλή, και ξένων προσωπικοτήτων, οι Εγγλέζοι απαγχόνισαν τους δύο νέους.

O πόλεμος στην Ουκρανία και η διεθνής διαχείρισή του, άνοιξαν το δρόμο για την επανατοποθέτηση και του Κυπριακού. Θα τον περπατήσουν άραγε οι ηγέτες μας;

από το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια

.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η Διεθνής διαχείριση που γίνεται του πολέμου, άνοιξαν το δρόμο και για επανατοποθέτηση του Κυπριακού στη σωστή του βάση.

Με την έναρξη και την εξέλιξη της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία η Ευρώπη, η Βρετανία, η Αμερική και οι υπόλοιπες Δυτικές χώρες αντέδρασαν συλλογικά καταγγέλλοντας την εισβολή:

•  Ως παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου
•  Ως παραβίαση των κυριαρχικών Δικαιωμάτων του Ουκρανικού Κράτους
• ·Ως παραβίαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ουκρανικού Λαού.

Καταγγέλλουν επίσης ως αποτέλεσμα της εισβολής, τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου από τον εισβολέα και καθιστούν τον εισβολέα υπόλογο στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, για τα εγκλήματα πολέμου που τον κατηγορούν. Οι καταγγελίες αυτές έγιναν άμεσα και επίσημα, στα Θεσμικά Όργανα της Ευρώπης και του Οργανισμού των ΗΕ (Συμβούλιο Ασφαλείας και Γενική Συνέλευση) στιγματίζοντας τον εισβολέα. Αυτό μάλιστα έγινε χωρίς να εξετάζεται, ούτε να συζητείται ο λόγος και η οποιαδήποτε δικαιολογία προβλήθηκε από τη Ρωσία για την εισβολή.

Η καταγγελία της εισβολής συνοδεύεται , εξαρχής από τη συλλογική απαίτηση της Δύσης, όπως η Ρωσία :

•  Τερματίσει τον πόλεμο και
•  Αποσύρει τα στρατεύματα της από το έδαφος της Ουκρανίας

Στην άρνηση της Ρωσίας να σταματήσει την εισβολή αποφάσισαν και της επέβαλαν άμεσα σαρωτικές και στραγγαλιστικές κυρώσεις, χωρίς μάλιστα να ακολουθηθούν οι νόμιμες διαδικασίες που προνοούνται ως πρακτική του Διεθνούς Δικαίου.

Gatestone institute: Η Τουρκία θέλει να κατακτήσει και την υπόλοιπη Κύπρο

.

Μια εξαιρετική ανάλυση στην έγκυρη δεξαμενή σκέψης για τις προθέσεις της Τουρκίας στην Κύπρο.

Του δημοσιογράφου Uzay Bulut και συνεργάτη του Gatestone Institute.
Μετάφραση: CosmoStatus

Η επιθετικότητα του Τουρκικού στρατού φαίνεται να αυξάνεται στην Κύπρο, στις περιοχές που δεν κατέχει, ακόμη. Σύμφωνα με τα κυπριακά ΜΜΕ, στις 8 Φεβρουαρίου, Τούρκοι στρατιώτες πλησίασαν Ελληνοκύπριους αγρότες που εργάζονταν σε χωράφια κοντά στο χωριό Δένια στη «Ουδέτερη Ζώνη» των Ηνωμένων Εθνών και απείλησαν ότι θα τους σκοτώσουν αν δεν έφευγαν.

Οι Τούρκοι στρατιώτες απείλησαν τους Ελληνοκύπριους αγρότες περίπου δέκα ημέρες αφότου η Τουρκία επιτέθηκε στον ΟΗΕ για την διατήρηση της ειρηνευτικής αποστολής στην Κύπρο.

Διαβάστε για την ενόχληση της Τουρκίας στο άρθρο του CosmoStatus ΕΔΩ.

Όταν στις 27 Ιανουαρίου 2022, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ενέκρινε την διατήρηση της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ στην Κύπρο για ακόμη 6 μήνες, η κυβέρνηση της Τουρκίας δυσαρεστήθηκε και καταδίκασε την απόφαση του ΟΗΕ με το σκεπτικό ότι ο ΟΗΕ δεν είχε λάβει «τη συγκατάθεση της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ)», της παράνομης οντότητας που αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία.

Εστίν ουν Ελλάς και η Κύπρος

.

Ευαγγελία Κ. Λάππα
26 Φεβρουαρίου 2022

Η Κύπρος από τα αρχαία χρόνια είναι Ελλάδα και στην Ελλάδα ανήκει.

Εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες έχουμε ξεχάσει την αξία αυτού του αγιασμένου νησιού για την Ελλάδα μας.

Την προδώσαμε! Την προδίδουμε μέχρι και σήμερα! Ας σταματήσουμε πιά να την προδίδουμε.

Στην Κύπρο μας, τα τελευταία χρόνια, έχουν διαπραχτεί εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε βάρος του Ελληνικού λαού και απ’ τους Αγγλοσάξονες και απ’ τους Τούρκους.

Μία είναι η λύση για αυτό το πολύπαθο Ελληνικό νησί. Ελευθερία και Ένωση με τη μητέρα Πατρίδα. Πρέπει επιτέλους να παρθούν γενναίες αποφάσεις, να χαραχθούν γενναίες στρατηγικές.

Παραθέτω ένα ποίημα μου που εξιστορεί την διαδρομή της Κύπρου μας ανά τους αιώνες:

Προεδρικές εκλογές 2023 – Ανακοίνωση 1η

από το σωματείο «Αδούλωτη Κερύνεια«

.

Η Αδούλωτη Κερύνεια πιστή στον Καταστατικό σκοπό της 48χρονης ύπαρξης της θεωρεί ότι, η δημοκρατική διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελεί πράξη, η οποία εξυπηρετεί τον αντικατοχικό μας αγώνα. Αυτό δε διότι, ο κάθε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η Κυβέρνηση του, αποτελούν το δόρυ των στρατηγικών σχεδιασμών και εκτέλεσή τους στο Εθνικό Θέμα, καθώς και στην άσκηση διακυβέρνησης του τόπου. Αυτό διαπιστώνεται καθημερινά στην πράξη.

Γιαυτούς τους λόγους η Αδούλωτη Κερύνεια δεν μπορεί και δεν δικαιούται να απουσιάζει από ένα τέτοιο προεκλογικό αγώνα για εκλογή νέου Προέδρου. Ιδιαίτερα σήμερα που το Εθνικό μας θέμα έχει καταβαραθρωθεί, η δε διακυβέρνηση του τόπου μαστίζεται από Κοινωνική ανισότητα, διαφθορά και σκανδαλώδεις διαπλοκές. Γιαυτό, η Αδούλωτη Κερύνεια, δηλώνει παρούσα στην προσπάθεια για εκλογή νέου, σωστού, Προέδρου, το 2023, ως ακολούθως:

1. Αναλύοντας και αποκρυπτογραφώντας θέσεις Κομμάτων και υποψηφίων ώστε οι ψηφοφόροι να έχουν καθαρή εικόνα ως προς τις προγραμματικές θέσεις και προτάσεις, υποψηφίων και υποστηρικτών τους.

2. Εκθέτοντας και καταγγέλλοντας τα ψέματα, τη διγλωσσία και την παραπληροφόρηση, στοιχεία που αποτελούν συνήθως προεκλογική πρακτική, ώστε ο κάθε ψηφοφόρος να γνωρίζει πραγματικά ποιόν ψηφίζει και τι αυτός πραγματικά πρεσβεύει.

3. Αποκαλύπτοντας και καταγγέλλοντας τους ξένους τοποτηρητές οι οποίοι αναμιγνύονται απροκάλυπτα και αντιδημοκρατικά, καθώς και τις μεθόδους χειραγώγησης των ψηφοφόρων που χρησιμοποιούν και,

4. Αναδεικνύοντας, κατά την άποψή της Αδούλωτης Κερύνειας , τον καθαρό και ανεξάρτητο από Κομματικά δεκανίκια και απαλλαγμένο από ξένους νονούς, υποψήφιο του Λαού, ο οποίος ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με Κυβέρνηση που θα προέρχεται μέσα από το Λαό, θα είναι σε θέση να υπηρετήσει ως Πρόεδρος ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ, για:

Μηνύματα αδιαλλαξίας από τις «εκλογές» στα Κατεχόμενα

.

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Την Κυριακή 23 Ιανουαρίου διεξήχθησαν στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου παράνομες εκλογές για την ανάδειξη των μελών της ψευδοβουλής. Αν και ουδεμία χώρα του κόσμου- πλην Τουρκίας – δεν αναγνωρίζει το ψευδοκράτος και τους θεσμούς του, τα μηνύματα της κάλπης αξίζει να μελετηθούν ως μία ένδειξη του κλίματος που επικρατεί στα Κατεχόμενα. Για να ξέρουμε πλέον ξεκάθαρα ότι ο Νίκος Αναστασιάδης δεν έχει απέναντί του εκπροσώπους των Τουρκοκυπρίων, αλλά εκπροσώπους της Άγκυρας και των εποίκων που η Τουρκία μετέφερε στο νησί.

Στις «εκλογές» αναδείχθηκε πρώτο κόμμα το εθνικιστικό Κόμμα Εθνικής Ενότητας του υπηρεσιακού Πρωθυπουργού Σουτσούογλου. Θα συγκυβερνήσει μαζί με άλλο ένα δεξιό κόμμα. Τα κόμματα που ευνοούν τη λύση των δύο κρατών αύξησαν τις ψήφους τους. Αντιθέτως τα κόμματα που ευνοούν μία ομοσπονδιακή λύση είδαν μείωση των ποσοστών τους και το ένα από τα δύο έμεινε εκτός της ψευδοβουλής.

Το ότι ο Ερντογάν ελέγχει την πολιτική ζωή στα Κατεχόμενα έγινε εμφανές προ δύο ετών, όταν εξελέγη ψευδοπρόεδρος ο Ερσίν Τατάρ. Καλώς ή κακώς θεωρείται ως ο εκπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων στους διαλόγους που διεξάγονται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Όμως είναι καιρός να αναρωτηθούμε: Εκπροσωπεί πράγματι τους Τουρκοκυπρίους που ξέραμε μέχρι την εισβολή του Αττίλα ή εκπροσωπεί κάποια νέα τεχνητή σύνθεση του πληθυσμού των κατεχομένων;

Τούρκοι-Γκουτιέρες δείχνουν άλλη λύση αλλά οι ανόητοι επιμένουν να κοιτάζουν το δάκτυλο

άρθρο του Σάββα Ιακωβίδη*

.

Πρόκειται, πλέον, για παρανοϊκό και καταστροφικό κόλλημα! Δεν υπάρχει άλλη λογική εξήγηση. Ο ΓΓ του ΟΗΕ, Γκουτιέρες, κυκλοφόρησε δύο εκθέσεις προς το Συμβούλιο Ασφαλείας.

Αυτές αφορούν στις καλές υπηρεσίες του στο Κυπριακό και στην ειρηνευτική δύναμη. Μόλις έγινε γνωστό το προσχέδιο των δύο εκθέσεων, στο προεδρικό και στο Υπουργείο Εξωτερικών άρχισαν οι ολοφυρμοί. Τα σαΐνια της κυπριακής Κυβέρνησης επισήμαναν τρεις παραλείψεις του ΓΓ του ΟΗΕ.

Αυτές αφορούν στη μορφή λύσης του Κυπριακού, στο μέγα θέμα των Βαρωσίων και στην επανέναρξη των συνομιλιών.

• · Ποιο είναι το έγκλημα του Γκουτιέρες; Δεν αναφέρεται, ο αθεόφοβος, στην αγγλοτουρκοδιζωνική τερατουργία! Σύμφωνα με πληροφορίες στον κυπριακό Τύπο, η Λευκωσία κινητοποιήθηκε διπλωματικά ώστε να συμπληρωθούν τα τρία κενά.

Ας τα αναλύσουμε.

>Η μορφή λύσης του Κυπριακού: Στα κοινά ανακοινωθέντα Μακαρίου-Ντενκτάς (12/2/1977) και Κυπριανού-Ντενκτάς (19/5/1979), γίνεται αναφορά σε λύση «δικοινοτικής ομοσπονδίας».

Όμως, επί προεδρίας Γ. Βασιλείου και στο ψήφισμα 649 (12/3/1990) του Συμβουλίου Ασφαλείας, για πρώτη φορά γίνεται ξεκάθαρη αναφορά στην «εγκαθίδρυση ομοσπονδίας, η οποία θα είναι δικοινοτική όσον αφορά στις συνταγματικές πτυχές και διζωνική όσον αφορά στις εδαφικές πτυχές».

• · Οι Τούρκοι και διαδοχικές κυπριακές κυβερνήσεις έκαναν την τουρκικής έμπνευσης, αγγλικής επίνευσης και ελληνικής κατάποσης, διζωνική, παντιέρα της πολιτικής τους αλλά για διαφορετικούς λόγους.

Οι μεν Τούρκοι, επειδή δι’ αυτής διευκολυνόταν η στοχοθεσία τους για έλεγχο όλης της Κύπρου. Η δε ελληνική πλευρά επειδή δεν τόλμησε να αλλάξει πολιτική και στρατηγική και να εστιάσει τον αγώνα της, πρώτον, με επιμονή στην αναζήτηση λύσης ευρωπαϊκών προδιαγραφών.

Δεύτερον, στην απελευθέρωση της Κύπρου με ανένδοτη απόρριψη κάθε αντιδημοκρατικής, αντιευρωπαϊκής λύσης που θα οδηγούσε στην τουρκοποίηση της νήσου.

Γιατί χάθηκαν ευκαιρίες για αναστροφή της πορείας ολέθρου της Κυπρ. Δημοκρατίας;

άρθρο του Σάββα Ιακωβίδη*

.

Ο Ατλάι Στίβενσον, πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, είπε κάποτε μια πικρότατη αλήθεια: «Στα πεδία των δισταγμών ασπρίζουν τα κόκκαλα εκατομμυρίων ανθρώπων, οι οποίοι, στη χαραυγή της νίκης, σταμάτησαν να προχωρούν και κάθισαν να περιμένουν… Και, περιμένοντας, πέθαναν»!

Αυτή η τραγική εικόνα διαζωγραφίζει Κύπριους πολιτικούς. Είχαν ή η κατοχική Τουρκία τούς πρόσφερε μοναδικές ευκαιρίες για αναστροφή και αλλαγή της ακολουθούμενης καταστροφικής πολιτικής στο Κυπριακό, αλλά… Επέμεναν σε μιαν αδιέξοδη, ολέθρια πορεία, η οποία οδήγησε τον κυπριακό Ελληνισμό στα πρόθυρα της τουρκοποίησης.

Η σωτηρία της Κύπρου από τον τουρκικό συσφιγκτήρα βόα είναι ο υπέρτατος νόμος και το μοναδικό καθήκον της πολιτικής ηγεσίας. Απέτυχε! Και όχι μόνο απέτυχε, αλλά και εμμένει πεισματικά σε συνομιλίες, οι οποίες θα καταλήξουν ξανά σε χειρότερο αδιέξοδο και σε νέες υποχωρήσεις προς το τουρκικό θηρίο.

Τρία κλασικά παραδείγματα, αποδεικτικά της ανεπάρκειας ηγετών της Κύπρου -συναινούσης και της Αθήνας- που χάθηκαν ανεκμετάλλευτα:

Πρώτον, η ανακήρυξη του κατοχικού ψευδοκράτους τον Νοέμβριο 1983: Η παράνομη ενέργεια του Ντενκτάς, κατ’ εντολήν της Τουρκίας, ακύρωσε και εξουδετέρωσε όλα όσα είχαν συμφωνηθεί από την επομένη της τουρκικής εισβολής.

Η Κύπρος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης – Δραματικές διαστάσεις στο μεταναστευτικό

άρθρο του Σάββα Ιακωβίδη*

.

Μετά την τουρκική εισβολή και τον εποικισμό των κατεχομένων, η Κυπριακή Δημοκρατία αντιμετωπίζει έναν τρίτο, ασύγκριτα χειρότερο και πιο επικίνδυνο Αττίλα: Την κατευθυνόμενη και οργανωμένη από την Τουρκία εισβολή ξένων, παράνομων μεταναστών στις ελεύθερες περιοχές. Η κατοχική χώρα επιχειρεί να δημιουργήσει μία νέα, κυπριακή αυτήν τη φορά, Αλεξανδρέττα:

Διά της εισβολής αυτών των μεταναστών, που κουβαλά από αφρικανικές χώρες, κυρίως, στοχεύει ξεκάθαρα στην αλλοίωση της δημογραφικής σύνθεσης της νήσου, ώστε η ελληνική πλειοψηφία να καταστεί πολύ προσεχώς μία θλιβερή μειοψηφία εις αναζήτηση νέας εστίας.

Όσα πρόσφατα (11/12/2021) δήλωσε ο Κύπριος Υπουργός Εσωτερικών, Νίκος Νουρής, σε συνέδριο της συντεχνίας ΣΕΚ, είναι άκρως ανησυχητικά και ενδεικτικά της κατάστασης έκτακτης, πλέον, ανάγκης, στην οποία βρίσκεται σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία.

Ο Υπουργός επισήμανε ξανά πως γενεσιουργός αιτία των αυξημένων και συνεχώς διογκούμενων μεταναστευτικών ροών είναι η Τουρκία, η οποία επιμένει να εργαλειοποιεί τον ανθρώπινο πόνο για αποκόμιση πολιτικών κερδών.

Απαντώντας σε επικρίσεις του κομμουνιστικού ΑΚΕΛ, ο Ν. Νουρής υπογράμμισε, αφήνοντας ευθείες αιχμές κατά των Τουρκοκυπρίων: «Είναι ξεκάθαρα η Τουρκία (που ευθύνεται και), που συνεπικουρείται από την αδιαφορία των συμπατριωτών μας στα κατεχόμενα».

Και πρόσθεσε: «Άλλωστε είναι, αν μη τι άλλο, τραγελαφικό να παραδίδει το ΑΚΕΛ μαθήματα διαχείρισης του μεταναστευτικού στην Κυβέρνηση, όταν επί των ημερών τους φρόντισαν να καταστήσουν την Κύπρο μεταναστευτικό παράδεισο».

Σοβαρή καταγγελία του σωματείου ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑ: Να σταματήσουν οι αποιοκρατικού τύπου εκβιασμοί του κυπριακού λαού

Με αφορμή την κλιμακούμενη διπλωματική δράση «εναντίον» τάχα των δύο κυριάρχων ξεχωριστών Κρατών που ζητά η Τουρκία και υπέρ της λύσης ΔΔΟ που απαράδεκτα και καταστροφικά συζητείται τα τελευταία 47 χρόνια, καταγγέλλουμε και προειδοποιούμε τον Κυπριακό Λαό ότι έχει στοχοποιηθεί, ώστε, παραπληροφορημένος και συγχυσμένος να του επιβληθεί ένα νέο, χειρότερο από το ΑΝΝΑΝ, σχέδιο Γκουτέρες. Θυμίζουμε ότι το 1959-1960 ζήσαμε παρόμοιες δόλιες συνθήκες. Ζήσαμε τον απαράδεκτο εκβιασμό της αποικιοκρατικής Μεγάλης Βρετανίας: «Ανεξαρτησία αντί αναγνώριση του Δικαιώματος της Αυτοδιάθεσης, ή ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ». Σήμερα, ο εκβιασμός και πάλι Βρετανικής έμπνευσης, είναι: «ΔΔΟ ή δύο ξεχωριστά Κράτη».

Επαναλαμβάνεται σήμερα η εκβιαστική, αποικιοκρατική μεθοδολογία του 1959-1960 με την οποία ουσιαστικά μας ζητείται:

• · Να πούμε και «ευχαριστώ» για την κατάλυση της Ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
• · Να επιβραβεύσουμε, εμείς τα θύματα της Τουρκικής θηριωδίας, πρόσφυγες και εκτοπισμένοι, ολόκληρος ο Λαός μας, την Τουρκία για τα κατά συρροή εγκλήματα πολέμου που διέπραξε σε βάρος μας.
• · Να δεχθούμε την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας , Διεθνώς αναγνωρισμένης, ασπίδα της ύπαρξης μας σε αυτόν τον τόπο. Να μην ξεχνούμε ότι το κακό που πάθαμε, το πάθαμε με την κατάλυση του Κράτους μας, έστω και για μια εβδομάδα, τον Ιούλιο του 1974, με το προδοτικό πραξικόπημα.
• · Να υποθηκεύσουμε, το μέλλον των παιδιών και εγγονιών μας, του Κυπριακού Ελληνισμού και της μακραίωνης ιστορίας του σε αυτόν τον τόπο, στον Τουρκικό επεκτατισμό και ισλαμικό φανατισμό

Αυτό ακριβώς το σενάριο, εξυπηρετείται από:

• · Τη διγλωσσία στον πολιτικό λόγο με την οποία «ρυπαίνεται» ο Κυπριακός Λαός. Από τη μια στηρίζεται η λύση ΔΔΟ της οποίας η βάση είναι:
• · η γεωγραφική διχοτόμηση της Κύπρου, προϊόν εξωτερικής στρατιωτικής επέμβασης και κατοχής εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας,
• · ο γεωγραφικός διαχωρισμός του πληθυσμού της Κύπρου στη ρατσιστική βάση φυλής και θρησκείας, ο οποίος επετεύχθη χρησιμοποιώντας μεθόδους που συνιστούν έγκλημα γενοκτονίας και βάναυσης παραβίασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και,
• · ο εποικισμός.

Η Οκτωβριανή εξέγερση του 1931

αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού
άρθρο του κ. Πέτρου Παπαπολυβίου
καθηγητού του τμήματος Ιστορίας
και Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Κύπρου

.

Τα «Οκτωβριανά» του 1931 υπήρξαν αναμφίβολα η σημαντικότερη τομή στην ιστορία της αγγλοκρατούμενης από το 1878 Κύπρου, μέχρι την έκρηξη του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, το 1955, καθώς οι συνέπειές τους άλλαξαν άρδην τον πολιτικό, εκκλησιαστικό, εκπαιδευτικό και κοινωνικό χάρτη του νησιού.

Στις 17 Οκτωβρίου 1931, ενώ οι Έλληνες βουλευτές και πολιτευτές συζητούσαν τους τρόπους αντίδρασής τους απέναντι σε μία νέα επίδειξη αυταρχισμού του κυβερνήτη Ρόναλτ Στόρρς (Ronald Storrs), ο Μητροπολίτης Κιτίου Νικόδημος Μυλωνάς, ανήγγειλε αιφνιδιαστικά την παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα (ήταν από το 1925 βουλευτής Λευκάρων), κηρύσσοντας ανένδοτο πολιτικό αγώνα υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα. Στην επιστολή παραίτησης του Νικοδήμου προς τον Στόρρς, ο επίσκοπος προειδοποιούσε ότι όπως απατήθηκαν οι Κύπριοι για τα «φιλελεύθερα αισθήματα της Μεγάλης Βρετανίας», απατούνταν και οι Βρετανοί εάν θεωρούσαν τους Κύπριους τόσο φαύλους, ώστε να τους πτοούσε η βία και η αυθαιρεσία.

Σε μία άλλη εξέλιξη, την ίδια μέρα (18 Οκτωβρίου) γνωστοποιήθηκε η ίδρυση της «Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενώσεως Κύπρου» (Ε.Ρ.Ε.Κ.), που δρούσε ως κλειστή συνωμοτική οργάνωση από το 1930, με πρόγραμμα την αποχώρηση από τη Βουλή και τη δημιουργία σε όλη την Κύπρο «χάους και αδιεξόδου με κωλυσιεργίες και δολιοφθορές». Τα αδιάλλακτα κηρύγματα της ΕΡΕΚ, που ο ιδρυτικός πυρήνας της ταυτιζόταν με τον «κύκλο της Κερύνειας», γύρω από τον Μητροπολίτη Μακάριο Μυριανθέα, συναγωνιζόταν ο Μητροπολίτης Κιτίου.

Ύστερα από έναν πύρινο λόγο υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα, που εκφώνησε στις 18 Οκτωβρίου στη μητροπολιτική του έδρα, τη Λάρνακα, το αποκορύφωμα αποτέλεσε ο λόγος του στη Λεμεσό, στις 20 Οκτωβρίου. Η ομιλία αυτή χαρακτηρίζει και την πολιτική φυσιογνωμία του Νικοδήμου και ήταν η τελευταία του δημόσια πράξη πριν από την απροσδόκητη κορύφωση του δράματος. Ο λόγος του επισκόπου ήταν συναρπαστικός και εξεγερτικός, μπροστά από ένα πλήθος που τον αποθέωνε: «Εν ονόματι του Θεού και του λαού κηρύττω την ένωσιν μετά της μητρός Ελλάδος και την ανυπακοήν και την ανυποταξίαν εις τους ανόμους νόμους του ανηθίκου, φαύλου, και επονειδίστου καθεστώτος, όπερ καλείται ‘’Αγγλικόν καθεστώς’’.»

Σωματείο «Αδούλωτη Κερύνεια»: Κλείνετε τα αυτιά σας στις ηττοπαθείς προτροπές των «γνωστικών» υπηρετών της κατοχής και των ξένων συμφερόντων

Η ακολουθούμενη διαχείριση του Κυπριακού και η διαχρονική επιτυχία της Βρετανικής Διπλωματίας να κρατά Ηγέτες μας, πειθαρχημένους εκτελεστές των παράνομων και άνομων ΒρετανοΤουρκικών σχεδιασμών για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας , έχει απαλλάξει την Τουρκία από τις ενοχές και τις ευθύνες που τη βαρύνουν ως εισβολέα, κατακτητή, βιαστή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μας, και εγκληματία πολέμου σε βάρος της Κύπρου και του Λαού μας.

Έχει μετατραπεί η Τουρκία, σε ενδιαφερόμενο μέρος το οποίο καλείται να “συμβάλει” στη λύση δικοινοτικών διαφορών μεταξύ των μουσουλμάνων και των Χριστιανών στην Κύπρο και μάλιστα πάντοτε υπό όρους συνθηκολόγησης μας, τους οποίους θέτει ως κατακτητής. Αυτό γίνεται και επιτυγχάνεται με τις ακολουθούμενες Δικοινοτικές συνομιλίες, με στόχο τη λύση ΔΔΟ.

Με αυτό το ρόλο που οι “Ηγέτες μας” έχουν αναγνωρίσει στην Τουρκία, αυτή κλιμακώνει την επιθετική Διπλωματική και στρατιωτική της επίθεση εναντίον μας, υλοποιώντας σταδιακά αλλά σταθερά, την επιβολή των επεκτατικών στρατηγικών σχεδιασμών της σε βάρος μας, ανενόχλητη. Παράλληλα με την κλιμακούμενη Τουρκική επιθετικότητα τόσο στο Διπλωματικό όσο και το στρατιωτικό τομέα, κλιμακώνεται από τα ξένα συμφέροντα που συνεργάζονται μαζί της και η εκστρατεία αποπροσανατολισμού και παραπληροφόρησης του Λαού μας, με ανάπτυξη του ηττοπαθούς διαλόγου περί εφικτού, περί περιορισμένων δυνατοτήτων μας , με προβολή του ανισοζυγίου δυνάμεων με τον κατακτητή, περί πραγματικοτήτων που βοούν και είναι, τάχα, μη αναστρέψιμες και της λογικής να μην διεκδικούμε διότι αυτό αποτελεί εθνικιστική έξαρση που δεν αρέσει στους ξένους, κ.λ.π. κ.λ.π.

Συνεργοί και σε αυτή την προσπάθεια είναι και δικοί μας Ηγέτες και Παράγοντες οι οποίοι συνεπικουρούμενοι και από ξένης προέλευσης μέτρα χειραγώγησης του Λαού μας, νέμονται την εξουσία του τόπου, σε διάφορα επίπεδα, με αποστολή τους, την εξυπηρέτηση της Τουρκικής κατοχής και των ξένων συμφερόντων. Όλη αυτή η φιλοτουρκική εκστρατεία συνθηκολόγησης και νομιμοποίησης των κατοχικών δεδομένων, καμουφλάρεται και με τον καπνό της παραπλάνησης, ότι πρόκειται για πολιτική ασκούμενη στη βάση αρχών, πολιτική που διεκδικεί λύση στη βάση του Διεθνούς Δικαίου, του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, λύση για μια Ευρωπαϊκή Κύπρο και ένα “κανονικό” Κράτος. Τίποτε από αυτά δεν ισχύουν.

Μπορεί το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο να αποδώσει Δικαιοσύνη στην Κύπρο;

άρθρο της Τασούλας Χατζητοφή*

.

Όπως έχω εξηγήσει σε προηγούμενο άρθρο, η Τουρκία προσπαθεί να παρεμβάλει προσκόμματα σε μια πιθανή οδό για απόδοση δικαιοσύνης στην Κύπρο, η οποία θα περνά μέσα από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ), στην Ολλανδία. Η Ολλανδία είναι η δεύτερη πατρίδα μου, η χώρα όπου ζω εδώ και πολλά χρόνια μετά τον βίαιο εκτοπισμό μου από τη γενέτειρά μου, την Αμμόχωστο, μετά την τουρκική εισβολή στην πατρίδα μου, την Κυπριακή Δημοκρατία, το 1974. Παρόλ’ αυτά, υπάρχουν και άλλες οδοί προς τη δικαιοσύνη, όπως για παράδειγμα μέσα από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ), το οποίο επίσης εδρεύει στη Χάγη, την πόλη όπου ζω μαζί με την οικογένειά μου.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα που, ταξιδεύοντας από τη Λάρνακα προς την ολλανδική πρωτεύουσα, το Άμστερνταμ, μετά την εγκαθίδρυση του ΔΠΔ το 2002, διάβασα ότι ένας από τους πρώτους δικαστές-ιδρυτές του ΔΠΔ ήταν ο Γεώργιος Μ. Πικής, πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου από το 1995 ως το 2004, δικαστής του ΔΠΔ από το 2003 ως το 2009και ο πρώτος Πρόεδρος του Εφετείου του ΔΠΔ.www.icc-cpi.int/CourtStructure/Pages/judge.aspx?name=Judge%20Georghios%20M.%20Pikis

Ήξερα ότι ήταν μεγάλη η τιμή για τη σχετικά μικρή μου χώρα, την Κύπρο, και ήμουν σίγουρη ότι ο Πικής θα ήταν σπουδαίος δικαστικός για να αναλάβει ένα τόσο επιφανές αξίωμα στη Χάγη. Ως Κύπρια, αισθάνθηκα την ανάγκη να πω στον δικαστή πόσο περήφανη ήμουν που θα υπηρετούσε στο ΔΠΔ, αλλά και ότι θα ήθελα πολύ να τον συναντήσω στην Ολλανδία. Η συνάντησή μας πραγματοποιήθηκε τελικά τον Φεβρουάριο του 2004, στο Ξενοδοχείο Kurhuis, στην παρουσία της φιλοσοφημένης, σοφής γυναίκας του, Μαίρης. Εκεί, αγναντεύοντας τα κύματα της Βόρειας Θάλασσας, ο δικαστής μού εξήγησε την αποστολή του ΔΠΔ.