Σμηνίας Δημακόπουλος Γεώργιος του Σωτηρίου «Πεσών υπέρ Πατρίδος 27 Ιουνίου 1943»

.

Άλλο ένα αετόπουλο σήμερα έπεσε υπέρ πατρίδος στους αφιλόξενους ουρανούς της Ροδεσίας. Άλλος ένας Ίκαρος αντάλλαξε τις επίγειες φτερούγες του με τις αιώνιες εκείνες των αγγέλων…

Σαν σήμερα, 27 Ιουνίου του 1943, ο Δημακόπουλος Γεώργιος του Σωτηρίου εκτελούσε την πτήση που έμελλε να είναι η τελευταία του σε αυτόν τον κόσμο. Δεν είχε κλείσει τα 22 έτη σε αυτή τη Γη όταν κλήθηκε από την Πατρίδα να την εγκαταλέιψει.

Σε ηλικία 20 ετών, με την κατάρρευση του μετώπου στην Ελλάδα, μπόρεσε και διέφυγε με την Αεροπορία στη Μέση Ανατολή. Τον Οκτώβριο του 1941, μετατέθηκε στο Ελληνικό Εκπαιδευτικό Τμήμα στη Ροδεσία προκειμένου να λάβει εκπαίδευση χειριστή.

Σχεδόν 1,5 χρόνο αργότερα, λίγο πριν ολοκληρωθεί το γαλβάνισμα των πτερύγων του στο 23ο Service Flying Training School, κατέπεσε κατά τη διάρκεια διατεταγμένης εκπαιδευτικής πτήσης αεροναυτιλίας.

Λόγω των κακών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν, υποχρεώθηκε να κατεβάσει το AS.10 Oxford με το οποίο πετούσε, χαμηλά. Χαμηλά, όμως οι αετοί δεν συνηθίζουν να πετάνε… Μόνο βουτάνε για να κυνηγήσουν… Χαμηλά, κυρίαρχο είναι το έδαφος…

«ημείς μεν έφασαν άλλου γεγονότες γένους και άλλον αρχιερέα έχοντες…» – Ανήκουμε σε άλλο γένος και άλλον αρχιερέα έχουμε.

αναδημοσίευση από το Βυζαντινών Ιστορικά

.

Η συνειδητοποίηση της διαφορετικότητας των Βυζαντινών σε σχέση με τους Δυτικούς θα κορυφωθεί μέσα από τα τραγικά γεγονότα της Δ΄ Σταυροφορίας. Η εδραιωμένη πια αυτή αντίληψη αλλά και η άρνησή τους να δεχτούν τον εκπρόσωπο του Πάπα φαίνεται στο παρακάτω απόσπασμα από το έργο του Γεώργιου Ακροπολίτη «Χρονική Συγγραφή 1204-1261»

Ενόσω τούτος εδώ ο Ερής ( Ερρίκος) βασίλευε στην Κωνσταντινούπολη, στάλθηκε από τον πάπα αρχιερέας για τη βασίλισσα των πόλεων-που στη γλώσσα τους τον λένε λεγάτο- ονόματι Πελάγιος, έχοντας όλα τα προνόμια του Πάπα: φορούσε δηλαδή κοκκινόχρωμα πέδιλα, τα ρούχα του επίσης είχαν το ίδιο χρώμα, ακόμα και το πανωφόρι του αλόγου του και τα χαλινάρια είχαν βαφτεί με το ίδιο χρώμα. Καθώς όμως διέθετε άγριο χαρακτήρα και συμπεριφερόταν αλαζονικά, προκάλεσε πολλές συμφορές στους κατοίκους της Πόλης. Και παρουσίαζε ως κάτι λογικό την ενοχοποίησή τους: ανάγκαζε δηλαδή όλους τους Ρωμαίους να δηλώσουν υποταγή στα κελεύσματα της παλιάς Ρώμης. Γι αυτό το λόγο μοναχοί κλείνονταν στη φυλακή, ιερείς φυλακίζονταν και κάθε ορθόδοξος ναός κλεινόταν. Και σ΄ αυτήν την περίπτωση οι βυζαντινοί ιερείς είχαν να επιλέξουν το ένα από τα δύο: ή να αναγνωρίσουν τα πρωτεία της αρχιεροσύνης του πάπα και να τον μνημονεύουν στο τελετουργικό τυπικό ή σ΄ αυτούς που δε συμμορφώνονταν να σ΄ αυτά να επιβάλλεται ως ποινή η θανάτωσή τους. Aυτή η πρακτική οδήγησε σε απόγνωση τους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης και περισσότερο από όλους τους προύχοντες. Αυτοί λοιπόν παρουσιάστηκαν στον βασιλιά Ερή και του είπαν:

«Eνώ εμείς ανήκουμε σε άλλο έθνος και έχουμε άλλον αρχιερέα, έχουμε υποταγεί στη δύναμή σου, ώστε να εξουσιάζεις το σώμα μας, σε καμιά όμως π ερίπτωση το πνεύμα και την ψυχή μας. Έχουμε λοιπόν την πεποίθηση ότι είναι υποχρέωσή μας να σε υπερασπιζόμαστε στον πόλεμο αλλά κι ότι μας είναι αδύνατο να αποκηρύξουμε τη λατρεία και τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις. Ή λοιπόν απάλλαξέ μας από τις συμφορές που μας βρήκαν ή άφησέ μας ως ελεύθερους πολίτες να καταφύγουμε στους ομοεθνείς μας».

Ιερουσαλήμ, Λευκωσία και πόλεμος για το φυσικό αέριο

.

του Gilad Atzmon

Ο Κυπριακός Τύπος ανέφερε την περασμένη εβδομάδα μια μεγάλη κοινή Ισραηλινο-Κυπριακή στρατιωτική άσκηση.

Το ακόλουθο Ισραηλινό βίντεο δημοσιεύει μια ελίτ Ισραηλινή ταξιαρχία κομμάντο που ασχολείται με επιθετικές στρατιωτικές ρουτίνες γύρω από την οροσειρά Τροόδους της Κύπρου.

Πώς συνέβη αυτό; Πώς οι Κύπριοι, που είναι γνωστό ότι υποστηρίζουν τον Παλαιστινιακό σκοπό, γίνονται μια επαρχία της Ισραηλινής αυτοκρατορίας;

Μια συμφωνία αγωγού φυσικού αερίου Ισραήλ-Ευρώπης είναι η απάντηση.

Στις αρχές Απριλίου μάθαμε για έναν προτεινόμενο υποθαλάσσιο αγωγό μήκους 2.000 χιλιομέτρων που συνδέει πεδία φυσικού αερίου που βρίσκονται στην ανοικτή θάλασσα στη Γάζα και την Κύπρο με την Ελλάδα και ενδεχομένως την Ιταλία.

Η συμφωνία αγωγών μεταξύ Ισραήλ, Ιταλίας, Κύπρου και Ελλάδας αφήνει έξω τους Τούρκους και τους Παλαιστίνιους. Ενώ η Γάζα αντιμετωπίζει κρίσιμη ενεργειακή κρίση με ηλεκτρισμό μειωμένο σε λιγότερο από τρεις ώρες την ημέρα, το Ισραήλ σκοπεύει να συγκεντρώσει δισεκατομμύρια δολάρια από ένα σημαντικό αποθεματικό φυσικού αερίου που βρίσκεται στην ακτή της Γάζας και καλά μέσα στα χωρικά ύδατα της Παλαιστίνης (αν υποτεθεί ότι υπάρχει τέτοιος όρος).

Οἱ Κύπριοι ἐθελοντές στήν ἐπανάσταση τοῦ 1821

.

Γιάννη Σπανοῦ ἐρευνητῆ

Στὴ νοτιοανατολικότερη ἐσχατιὰ τῆς Φυλῆς, τὴ μαρτυρικὴ σκλάβα Κύπρο, ἕνας ἀντίλαλος ἀντηχεῖ ἐπὶ τρεῖς Ἑλληνικὲς χιλιετίες: «Εἷς οἰωνὸς ἄριστος, ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης»· χρησμὸς προπατορικῆς νουθεσίας. Μεταδίδεται σὰν ἐμβατηριακὴ παρότρυνση ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιά, μὲ τοὺς ὁμηρικοὺς δακτυλικοὺς ἑξάμετρους στίχους, ποὺ μαρτυροῦν τὸ δῶρο τοῦ Κινύρα στὸν Ἀγαμέμνονα, θώρακα, σὰν ἄρρηκτο συμβολικὸ συνεκτικὸ δεσμό, τῶν ἀπὸ τῶν ἀπωτάτων αἰώνων ἀδελφικῶν αἰσθημάτων τῶν Ἑλλήνων τῆς Μεγαλονήσου μὲ τοὺς Ἕλληνες τῆς ἠπειρωτικῆς μητρὸς πατρίδος καὶ τῆς νησιωτικῆς Ἑλλάδας. Τὸ σύνολο τοῦ ἔθνους.

Καὶ ὁ ἐπικὸς στίχος, μὲ τὸν ἐλεγειακὸ τοῦ Τυρταίου: «τεθνάμεναι γὰρ καλόν, ἑνὶ προμάχοισι πεσόντι», τὸν δραματικό τοῦ Εὐριπίδη: «τί γὰρ πατρώας ἀνδρὶ φίλτερον χθόνος», τὸν λυρικό τοῦ Καλλίνου: «Τιμὴ ἔν τε γὰρ καὶ ἀγλαὸν ἀνδρὶ μάχεσθαι γῆς πέρι», συνθέτουν τὴ συγκλονιστικὴ μελωδία τῆς ἑλληνικῆς ζωῆς τῆς Κύπρου, ποὺ δόνησε τὰ στήθη τοῦ Ὀνήσιλου, μαγνήτισε τὸν Κίμωνα καὶ τὸν Παυσανία, προσέλκυσε τοὺς Ἴωνες, στὶς θρυλικὲς ναυμαχίες ἐναντίον τῶν Περσῶν, τὸν ναύαρχο τοῦ μεγάλου Ἀλεξάνδρου, τὸν Νέαρχο, νὰ θαυμάσει τοὺς συμπλέοντες ναυμάχους τοῦ Νησιοῦ, καὶ τὸν Ἰσοκράτη νὰ ἐπιδιώκει ἀνάθεση τῆς ἡγεσίας τῶν Ἑλλήνων στὸν Εὐαγόρα τῆς Σαλαμίνας καὶ τὸν Νικοκλέα.

Τέτοιο τὸ τραγούδι ποὺ φλόγισε τὸν Διγενὴ Ἀκρίτα τῆς Κύπρου γιὰ νὰ νικήσει τὸν Χάρο, σὲ μία μοναδικὴ πάλη στὸν Ἑλληνισμό, ποὺ μελώδισε τὸν ὕμνο τῶν καιομένων 13 μοναχῶν τῆς Καντάρας τὸ 1231,τὴν Ἑλένη Παλαιολογίνα, κόρη τοῦ δεσπότη τοῦ Μωρέως, νὰ ἐπιβάλει τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα στὴ φραγκοκρατούμενη Κύπρο, νὰ προβάλει τὴν ἐθνικὴ συνείδηση στὰ μέσα του 15ου αἰώνα καὶ νὰ συναρπάσει τοὺς ἐπαναστάτες, τὸν Ρὲ Ἀλέξη τὸ 1427 καὶ τὸν Ἰάκωβο Διασσωρρινὸ τὸ 1563, μὲ προεξάρχον τὸ ἐθνικὸ στοιχεῖο, σὰν δύναμη τῶν ἀντιστάσεων, ὅταν, κατὰ Γεώργιο Ζώρα, ἡ Κύπρος ἦταν «ἡ πρωτοποριακὴ σκοπιὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ» ποὺ ἐνίκησε τὸν φραγκισμὸ μὲ τὸ ἐθνικό της φρόνημα, ἀργότερα δὲ νὰ ἐμπνεύσει ἀντιστάσεις τῶν ἐτῶν 1571, 1578, 1600, 1606, 1608, 1764, 1798, 1821.

Γιατί λύσσαξαν να πάρουν την Κύπρο!

Ο Kαυγάς των Νταβατζήδων στον προθάλαμο της Οδαλίσκης – Γιατί λύσσαξαν να πάρουν την Κύπρο!

“Όταν ένα έθνος εκτιμάει κάτι περισσότερο από την ελευθερία, θα χάσει την ελευθερία του. Και η ειρωνεία: αν αυτό το κάτι είναι οι ανέσεις ή το χρήμα, θα τα χάσει κι αυτά”
Ουίλιαμ Σόμερσετ Μομ

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Ο ΓΓ του ΟΗΕ κ. Γκουτιέρες φαίνεται ότι δεν βλέπει ειδήσεις.

Δεν πρόσεξε ότι οι δυνάμεις πίσω από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, έξοχο σύμβολο ενός βαριά άρρωστου κόσμου και συστήματος, αγωνίζονται για την καταστροφή της ζωής στον πλανήτη εντός μερικών δεκαετιών. Δεν πρόσεξε ότι τον περασμένο Απρίλιο, σε διάστημα δέκα μόλις ημερών, οι ΗΠΑ παρολίγον να προκαλέσουν δύο πυρηνικούς πολέμους στη Συρία και την Κορέα. Δεν έχει πληροφορηθεί τίποτα για τους πολέμους στη Μέση Ανατολή ή για την κατάσταση μιας ανθρωπότητας που, συνολικά κρινόμενη, βρίσκεται σήμερα στο πιθανώς χειρότερο και σίγουρα πιο επικίνδυνο σημείο της ιστορίας της.

Τον κ. Γκουτιέρες, βετεράνο του απίθανου θιάσου των Ευρωπαίων “Σοσιαλιστών”, ένα πράγμα τον απασχολεί κυρίως και δεν τον αφήνει να κοιμηθεί ήσυχος τη νύχτα. Όχι. Δεν είναι οι βόμβες στο Αφγανιστάν, η χολέρα στην Υεμένη, η κατάσταση στην Παλαιστίνη, η πείνα στην Αφρική. Τον κ. Γκουτιέρες τον απασχολεί πως θα φέρει την ειρήνη στην Κύπρο, όπου οι εχθροπραξίες τελείωσαν το… 1974!

Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα: Όταν οι Γερμανοί συνάντησαν τη Νέμεση τους (22 Ιουνίου 1941)

.

του Βενιζέλος Λεβεντογιάννης

Μέχρι τον Ιούνιο του 1941, η Γερμανική πολεμική μηχανή, έδειχνε αήττητη. Καμία χώρα στην Ευρώπη και ενδεχομένως ούτε οι ΗΠΑ, έμοιαζε ικανή να αντιμετωπίσει τα Γερμανικά τεθωρακισμένα και αεροπλάνα. Οι καινοτομίες στη στρατηγική του πολέμου που εφάρμοζε η Γερμανία του Χίτλερ, ήταν πρωτοφανείς και αιφνιδίαζαν ακόμη και χώρες που παραδοσιακά διέθεταν ισχυρό στρατό (Γαλλία, Αγγλία, Ολλανδία).

Σαν σήμερα όμως το 1941 άρχιζε η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα.

Ο “αστραπιαίος πόλεμος” (Blitzkrieg) ήταν το δόγμα που ακολουθούσαν πιστά οι επιτελείς του Χίτλερ. Ευέλικτες μονάδες στρατού αποτελούμενες από άριστα εκπαιδευμένο πεζικό μαζί με άρματα μάχης τελευταίας για την εποχή, τεχνολογίας, χτυπούσαν ταχύτατα. Αιφνιδίαζαν τις γραμμές άμυνας του εχθρού τις τσάκιζαν και εισχωρούσαν αστραπιαία στο έδαφος του. Στη συνέχεια ακολουθούσαν οι υπόλοιπες μονάδες που ισοπέδωναν ότι είχε απομείνει από το αντίπαλο στράτευμα. Στον αστραπιαίο πόλεμο σημαντικό μερίδιο για την επιτυχή έκβαση του, είχε και η αεροπορία (Luftwaffe).

Παρασκευή 21 Ιουνίου 1913 «η Επική Μάχη του Κιλκίς»

   Γράφει ο Ευάγγελος Μαυρογόνατος

«Η Νίκη της Λόγχης επί των Πυρών»

Ένας φωτεινός φάρος μια ακένωτη πηγή άντλησης θάρρους, υπερηφάνειας, ψυχικής και σωματικής δυνάμεως.

«Πνοές κι αν πλανάσθε σ’ άλλη ζωή,
λείψανα κι αν κοιμάσθε,
σας λειτουργώ στη δόξα μου,
μακαρισμένοι νά ’στε»

(Κωστής Παλαμάς. Κιλκίς 1928)

Αφγανιστάν – η θανατηφόρα κληρονομιά του Μπρζεζίνσκι

αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του Σωτήρη Δημόπουλου
άρθρο του Neil Clark
(σ.Π/Β: το άρθρο είναι μονόπλευρο, αλλά
παραθέτει σημαντικές ιστορικές πληροφορίες)

.

(το κείμενο δημοσιεύτηκε στις 29.5, πριν την μεγάλη έκρηξη στο κέντρο της Καμπούλ που στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους και τραυμάτισε εκατοντάδες άλλους)

Συνιστά ειρωνεία που μια νέα μεγάλη έξαρση της βίας στο Αφγανιστάν συνέπεσε με τον θάνατο του Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι, του παθιασμένου μαχητή του αντιρωσικού Ψυχρού Πολέμου και αρχιτέκτονα της αμερικανικής πολιτικής που στήριξε τους τζιχαντιστές στη χώρα αυτή για να «ματώσει» τη Σοβιετική Ένωση.

Το Σάββατο, την πρώτη ημέρα του Ραμαζανιού, 18 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε μια έκρηξη αυτοκτονίας πλησίον μιας στρατιωτικής βάσης στην επαρχία Khost. Εν τω μεταξύ, οι επιθέσεις από μαχητές εναντίον των δυνάμεων ασφαλείας στην επαρχία Badgis, σύμφωνα με πληροφορίες, άφησαν πίσω τους 36 νεκρούς και πολύ περισσότερους τραυματίες. Την Παρασκευή, μια άλλη έκρηξη σκότωσε 10 πολίτες στην επαρχία Herat.

Το 2017 είναι πολύ αιματηρό έτος για το Αφγανιστάν, με την Αποστολή Βοηθείας του ΟΗΕ να κάνει λόγο για περισσότερους από 2.100 αμάχους που σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν στο διάστημα μεταξύ του Ιανουαρίου και του Μαρτίου.

Εὐγένιος Βούλγαρις ὁ πρίγκηπας τοῦ πνεύματος (1716 – 19 Ἰουνίου 1806)

.

Εὐδοξία Αὐγουστίνου,  Φιλόλογος – Θεολόγος

Ὑπῆρξε πνεῦμα φωτισμένο, μέ ὀρθόδοξη αὐτοσυν­ειδησία, πρότυπο ἤθους, κανόνας ἀρετῆς• ἔχοντας τή σφραγίδα τῆς δωρεᾶς ὁ Εὐγένιος Βούλγαρις συνέβαλε τά μέγιστα μέ τό πολυποίκιλο ἔργο του στήν ἀφύπνιση τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί στήν τόνω­ση τῆς ψυχικῆς ἄμυνας τῶν ἐλεύθερων πολιορκημένων ραγιάδων.

Ὁ Ἐλευθέριος -ἦταν τό κατά κόσμον ὄνομά του- γεννήθηκε στίς 11 Αὐγούστου τοῦ 1716 στήν Κέρκυρα ἀπό Ζακυνθινούς γονεῖς. Μαθήτευσε κοντά στούς πιό γνωστούς δασκάλους τῆς ἐποχῆς του, τόν Ἀν­τώνιο Κατήφορο, Βικέντιο Δαμοδό, Ἰε­ρεμία Καββαδία, Μεθόδιο Ἀν­θρακίτη ἀρ­χικά στήν Κέρκυρα, στήν Ἄρτα, στά Ἰωάννινα καί στήν Πάδοβα (Ἰταλία). Σπού­δασε ἀρχαία ἑλληνική, λατινική καί ἑβραϊκή φιλολογία, θεολογία, θετικές ἐπιστῆμες, ξένες γλῶσσες καί προ­πάντων νεότερη φιλοσοφία• ὑπῆρξε πράγματι πανεπιστήμων.

Ἐπιστρέφοντας στά Ἰωάννινα ἀναλαμβάνει τή διεύθυνση τῆς Μαρουτσαίας Σχολῆς. Στή συνέχεια ἐγκαθίσταται στήν Κοζάνη, ὅπου διευθύνει τήν ἐκεῖ Σχολή. Ἀπό ἐκεῖ τόν καλεῖ ὁ πατριάρχης Κύριλλος, γιά νά τοῦ ἀναθέσει τή διεύθυνση τῆς Ἀθωνιάδας τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Στό σιγίλιο μάλιστα τοῦ διορισμοῦ, ὁ Πατριάρχης τόν χαρακτηρίζει «ἄνδρα πεπαιδευμένον, λόγιον καὶ παντοδαπαῖς ἐπιστήμαις κεκοσμημένον καὶ γεγυμνασμένον καὶ δυνάμενον παιδεῦσαι τοὺς μαθητάς…». Μέ τή δι­δα­σκαλία του στήν Ἀθωνιάδα ἀνέδειξε κι ἄλλους μεγάλους δασκάλους τοῦ Γένους καί ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ Ἀθανάσιος Πάριος, ὁ Κοσμᾶς Αἰτωλός, ὁ νεο­μάρτυρας Ἀθανάσιος Κουλακιώτης, ὁ Ρή­γας Βελεστινλῆς.

Οι αραβικές κατακτήσεις μέχρι τον 8ο αιώνα

αναδημοσίευση από τη Βυζαντινή Ιστορία

.

Μετά το θάνατο του Μωάμεθ (632), ο συγγενής του Abu-Bakr εξελέγη αρχηγός των Μουσουλμάνων με τον τίτλο του χαλίφη (Khalifa). Οι τρεις μεταγενέστεροι χαλίφες, ο Ομάρ, ο Οτμάν και ο Αλή, εξελέγησαν επίσης αρχηγοί, αλλά δεν δημιούργησαν δυναστεία. Οι τέσσερις αυτοί άμεσοι διάδοχοι του Μωάμεθ είναι γνωστοί ως οι «ορθόδοξοι χαλίφες». Οι πιο σπουδαίες κατακτήσεις, τις οποίες έκαναν οι Άραβες στην περιοχή του Βυζαντίου, συμπίπτουν με την εποχή του χαλίφη Ομάρ.

Το ότι ο Μωάμεθ έγραψε στους αρχηγούς των άλλων κρατών, και στον Ηράκλειο, να δεχθούν τον Ισλαμισμό, και ότι ο Ηράκλειος απάντησε ευνοϊκά, θεωρείται τώρα ως μεταγενέστερο δημιούργημα το οποίο στερείται ιστορικής βάσης. Παρόλα αυτά όμως ακόμα και σήμερα υπάρχουν επιστήμονες που δέχονται την αλληλογραφία αυτή ως ιστορικό γεγονός.
Όσο ζούσε ο Μωάμεθ μόνο μεμονωμένες ομάδες των Βεδουίνων διέσχισαν τα βυζαντινά σύνορα. Την εποχή όμως του δεύτερου χαλίφη, Ομάρ, τα γεγονότα διεξήχθηκαν με μεγάλη ταχύτητα.

Καταγγέλλουμε ως ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ τη σύγκληση της 2ης Γενεύης…

Κίνηση για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο

Η σύγκληση της “Διεθνούς Διάσκεψης Γενεύη 2”, στις 28 Ιουνίου 2017, ΕΙΝΑΙ παράνομη, τελειωτικά καταστροφική και ΠΡΕΠΕΙ να αποτραπεί:

· Διότι, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ουδεμία εξουσιοδότηση είχε για τέτοια εξέλιξη.

· Διότι, ενώ σε Διεθνείς Διασκέψεις συμμετέχουν ΜΟΝΟ Κράτη, στη Γενεύη θα συμμετέχουν και θα αποφασίζουν 3 ΚΡΑΤΗ (Βρετανία, Τουρκία και Ελλάδα) και 2 ΠΡΟΣΩΠΑ (ο Έλληνας Κύπριος Νίκος Αναστασιάδης και ο Τούρκος Κύπριος Μουσταφά Ακιντζί).

· Διότι, το κυρίαρχο, ευρωπαϊκό κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, της οποίας η τύχη θα κριθεί, ΔΕΝ θα συμμετέχει και θα θεωρείται (πλέον) ως τελειωτικά ΕΚΛΙΠΟΥΣΑ.

· Διότι, όλες οι αποφάσεις που θα ληφθούν, τόσο για τα ζητήματα Ασφάλειας και Εγγυήσεων, όσο και για τα υπόλοιπα Κεφάλαια, θα είναι παράνομες, τελειωτικές και θα γεννήσουν την καταστροφική “Λύση Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας”.

· Διότι, ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΙ ΣΥΝΩΜΟΤΕΣ ότι σε ένα ενδεχόμενο Δημοψήφισμα, το βροντερό ΟΧΙ είναι δεδομένο, θα παρακάμψουν το Δημοψήφισμα και θα παρουσιάσουν τα συμφωνηθέντα ΜΕ ΤΡΟΠΟ που να έχουν άμεση εφαρμογή, όπως λ.χ. “Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ)” που ΔΕΝ χρειάζονται Δημοψήφισμα.

Συμβουλὲς τοῦ Κυβερνήτη Καποδίστρια πρὸς τὸν νεαρό Γεώργιο Μαυρομιχάλη

.

Ἀπὸ τὰ Ἀπομνημονεύματα τοῦ Θεόδωρου Κολολοτρώνη

Εἰς τὰ 1828 εἰς τὴν Αἴγινα ἐπῆγεν ὁ Γεώργιος Μαυρομιχάλης νὰ ἐπισκεφθῆ τὸν Κυβερνήτη. Ἐφόρεσε τὴν λαμπρότερη ἐνδυμασία του, βουτημένη εἰς τὸ μάλαμα· ἐγελοῦσαν τὰ φορέματά του, ἐγελοῦσε ἡ καρδιά του, διατὶ ὁ νέος εἶχε κλίσιν πρὸς τὸν Κυβερνήτην· τὸν ἔδεχθη αὐτὸς ἀλλὰ τοῦ εἶπε:

Δὲν σ’ ἐπαινῶ διὰ τὰ φορέματά σου· καὶ πρὶν πατήσω τὰ χώματα τὰ Ἑλληνικά,καὶ ἀφοῦ ἦλθα καὶ εἶδα τὸ ἐβεβαιώθηκα, εἶναι καιροὶ ποὺ πρέπει νὰ φοροῦμε ὃλοι ζώνη δερματένια, καὶ νὰ τρῶμεν ἀκρίδαις μὲ ἂγριο μέλι·

Εἶδα πολλὰ εἰς τὴν ζωήν μου, ἀλλά σὰν τὸ θέαμα ὅταν ἔφθασα ἐδῶ εἰς τὴν Αἴγινα, δὲν εἶδα τί παρόμοιο ποτέ, καὶ ἄλλος νὰ μὴν τὸ ἰδῆ· προεῖδα μεγάλα δυστυχήματα διὰ τὴν πατρίδα, ἂν ἐσεῖς δὲν θὰ εἶσθε σύμφωνοι μαζί μου καὶ ἐγὼ μὲ ἐσᾶς.

Ζήτω ὁ Κυβερνήτης ὁ σωτήρας μας, ὁ ἐλευθερωτής μας, ἐφώναζαν γυναῖκες ἀναμαλιάραις, ἄνδρες μὲ λαβωματιαῖς πολέμου, ὀρφανὰ γδυτά, κατεβασμένα ἀπὸ ταῖς σπηλιαῖς· δὲν ἦτον τὸ συναπάντημά μου φωνὴ χαρᾶς, ἀλλὰ θρῆνος· ἡ γῆ ἐβρέχετο ἀπὸ δάκρυα, ἐβρέχετο ἡ μερτιὰ καὶ ἡ δάφνη τοῦ στολισμένου δρόμου ἀπὸ τὸν γιαλὸν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν· ἀνατρίχιαζα, μοῦ ἔτρεμαν τὰ γόνατα, ἡ φωνὴ τοῦ λαοῦ ἔσχιζε τὴν καρδίαν μου· μαυροφορεμέναις, γέροντες μοῦ ἐζητοῦσαν νὰ ἀναστήσω τοὺς ἀποθαμένους τους, μανάδες μοῦ ἔδειχναν εἰς τὸ βυζὶ τὰ παιδιά τους, καὶ μοῦ ἔλεγαν νὰ τὰ ζήσω, καὶ ὅτι δὲν τοὺς ἀπέμειναν παρὰ ἐκεῖνα καὶ ἐγώ…

Υἱὲ τοῦ Μαυρομιχάλη, διὰ νὰ μὲ τιμήσης ἦλθες εὐμορφοστολισμένος· τὸ ἐννοῶ καὶ σὲ ἀγαπῶ, ὅθεν καὶ σοῦ ἀνοίγω τὴν καρδίαν μου.

Η ναυτική εκπαίδευση των πληρωμάτων στις τριήρεις

Τριήρης «Ολυμπιάς» εν πλω. Φώτο: Κρίστυ Ε. Ιωαννίδου

αναδημοσίευση από το Περί Αλός
απόσπασμα από το βιβλίο της συγγραφέως Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου
«ΤΡΙΗΡΗΣ Τακτική και Επιχειρησιακό Περιβάλλον στην Αρχαία Ελλάδα»,
Αθήνα, Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού, 2016, σσ. 59-63.

.

Οι εκπαιδεύσεις δεν περιορίζονταν στις ακριβείς αρμοδιότητες και καθήκοντα του κάθε μέλους του πληρώματος, αλλά υπήρχε μία ευρύτερη γνώση. Έτσι πολλές φορές συναντούμε σε κείμενα ερέτες, οι οποίοι είχαν την ικανότητα επίσης να γνωρίζουν χειρισμό και να μάχονται με όπλα.

«ἐρέται δ’ ἐν ἑκάστῃ (νηός) πεντήκοντα ἐμβέβασαν, τόξων εὖ εἰδότες ἶφι μάχεσθαι» [1].
[Το καθένα (πλοίο) με πενήντα κωπηλάτες εκπαιδευμένους να πολεμούν με τόξα].

Σε γενικές γραμμές οι εκπαιδευτές ήταν συνήθως ανώτεροι Αξιωματικοί, ιδιαίτερα ευφυείς με επιχειρησιακή εμπειρία, δοκιμασμένοι σε δύσκολες καταστάσεις. Είχαν την ικανότητα πάνω από όλα να διαθέτουν:

«πρὸς μὲν τοὺς πολεμίους τόλμαν, πρὸς δὲ τοὺς ὑποτεταγμένους εὔνοιαν, πρὸς δὲ τοὺς καιροὺς λογισμόν» [2].
[τόλμη απέναντι στους εχθρούς, καλή διάθεση απέναντι σε όλους όσους είναι κάτω από τις διαταγές του και σωστή σκέψη ανάλογα με τις περιστάσεις].

Ακούω Ελλάδα αλλά δεν βλέπω Ελλάδα.

«ΜΝΗΜΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ & ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ» (βίντεο)

Του Γιώργου Νικολαΐδη

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο «ΚΑΠΠΑ 2000» του Δ. Θερμαϊκού χθες 3.6.17.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο γνωστός ανά την Ελλάδα από ομιλίες και θέσεις του, διδάκτωρ ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΜΑΛΚΙΔΗΣ, σχετικές με τις γενοκτονίες, πρόσφυγες και συνέπειες πολέμων των Ελλήνων και όχι μόνον, σε διάφορες ιστορικές περιόδους.

Μαχητικός και ασυμβίβαστος, ξεφεύγοντας από τα δεσμά των κλασσικών ομιλιών με στατιστικές, αριθμούς ή στείρες αναφορές διαφόρων ιστορικών συγγραμμάτων, με καταγγελτική δυναμική λόγου, δηκτικότατος έως ενίοτε (και δικαίως !) ειρωνικός για θέσεις πολιτικών και άλλων «ιθυνόντων». Πολιτικών ημιμαθών έως ανιστόρητων, κάποιοι εκ των οποίων σαφώς μη αντιλαμβανόμενοι το ιστορικό εύρος και σοβαρότητα μιας διεθνώς αναμφισβήτητης γενοκτονίας, συνεχίζουν να θέτουν σε λανθασμένες βάσεις το όποιο « πνεύμα συμφιλίωσης» που θέλουν να καλλιεργήσουν κατά καιρούς με τους γείτονες, και που τόσα δεινά (επ)έφεραν αυτοί στο Έθνος μας με την αγριότητα και την πολιτική τους.