Ολοένα περισσότεροι άνθρωποι γυρνούν την πλάτη στη θρησκεία. Ο αριθμός των άθεων πολιτών αυξάνεται. Πολλοί θεωρούν ότι είναι μια αντίδραση στη θρησκευτική πολιτική του Ερντογάν.
Στην Τουρκία υπάρχει ένας θρησκευτικός καταναγκασμός» λέει ο Αχμέτ Μπαλιαμέζ. Αυτό όμως ενοχλεί ολοένα περισσότερους Τούρκους. Διερωτώνται: «Είναι αυτό το πραγματικό Ισλάμ;» Αν κοιτάξει κανείς τους σημερινούς πολιτικούς και τις αξίες που πρεσβεύουν, αυτές παραπέμπουν στην πρώτη περίοδο της ισλαμικής πίστης. «Αυτό που ζούμε τώρα είναι το Ισλάμ στην πρωταρχική του μορφή», σημειώνει ο ίδιος.
Ο Αχμέτ Μπαλιαμέζ αυτοπροσδιορίζεται ως άθεος. «Κατάγομαι από μια αρκετά θρησκευόμενη οικογένεια. Η νηστεία και η προσευχή ήταν για μένα απολύτως φυσιολογικά» αναφέρει ο 36χρονος απόφοιτος Πληροφορικής που αποφάσισε να μην πιστεύει σε κανέναν θεό.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα το δημοσκοπικού ινστιτούτου Κοnda o αριθμός των Τούρκων που δηλώνουν άθεοι αυξάνεται. Τα τελευταία δέκα χρόνια ο αριθμός τους έχει τριπλασιαστεί. Ο αριθμός των πολιτών που προσδιορίζονται ως μουσουλμάνοι έχει μειωθεί από το 55 στο 51%. Συντηρητικοί κύκλοι ωστόσο συνεχίζουν να τονίζουν ότι η τουρκική κοινωνία αποτελείται κατά 99% από μουσουλμάνους. Το τουρκικό υπ. Θρησκευμάτων είχε αναφέρει επίσημα το 2014 ότι το 99,2% του τουρκικού πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι. Επομένως ήταν αναμενόμενο η πρόσφατη δημοσκόπηση να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις.
Η θρησκεία εξακολουθεί να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος πολλών σύγχρονων κοινωνιών, επηρεάζοντας τους νόμους και τη συμπεριφορά των ανθρώπων, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο οι πιστοί με άλλους στον κόσμο. Οι θρησκείες θα εξαφανιστούν σύντομα άραγε; Παρά τα όσα προδικάζουν, υπάρχουν λίγες ενδείξεις για κάτι τέτοιο. Αυτό που αλλάζει είναι η σύνθεση των πιστών στον κόσμο.
Ο χριστιανισμός υπήρξε η μεγαλύτερη θρησκεία του κόσμου για χιλιετίες, αλλά η πρωτοκαθεδρία του θα μπορούσε να τελειώσει κάποια στιγμή μέσα στον 21ο αιώνα καθώς ενισχύεται το Ισλάμ. Οι μουσουλμάνοι είναι η μεγαλύτερη αναπτυσσόμενη θρησκευτική ομάδα στον κόσμο, σύμφωνα με έρευνα του Ερευνητικού Κέντρου Πιου(Pew Research Center), αυξάνοντας στο διπλάσιο του παγκόσμιου πληθυσμού.
Ενώ ο παγκόσμιος πληθυσμός πιθανότατα θα αυξηθεί κατά 32% στις επόμενες δεκαετίες, ο αριθμός των Μουσουλμάνων θα αυξηθεί πιθανώς κατά 70%, από 1,8 δισ. που ήταν το 2015 θα φτάσει τα 3 δισ. το 2060. Μια τέτοια εξέλιξη θα καθιστούσε αυτή τη θρησκευτική ομάδα το 31,1% του παγκόσμιου πληθυσμού ενώ σήμερα οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 24,1%.
σ.σ. Πλήρως εναρμονιζόμενο με την νεοταξική ορολογία, το Π.Σ.Ε. σε ρόλο παγκόσμιου χωροφύλακα.
***
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ: Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών σε ανακοίνωσή του παροτρύνει τις Εκκλησίες ανά τον κόσμο να καλωσορίζουν και να υποστηρίζουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες και προειδοποιεί τη διεθνή κοινότητα για θέματα ρατσισμού και ξενοφοβίας.
Η αίρεση και γενικά η κακοδοξία είναι η πιο φοβερή αρρώστια, το πιο ολέθριο κακό μέσα στο σώμα της Εκκλησίας. Και τούτο διότι δεν προσβάλλει μόνο το δόγμα, αλλά και το ήθος και την όλη ζωή της Εκκλησίας. Οι εκπεσόντες συνήθως αδυνατούν, εξ’ αιτίας της αλαζονείας των, να αντιληφθούν ότι βρίσκονται σε πλάνη, γι’ αυτό και είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να μετανοήσουν και να επιστρέψουν στην Εκκλησία. Στερημένοι της Θείας Χάριτος, όχι μόνο δεν συναισθάνονται την τραγική τους κατάσταση, αλλά στρέφουν τα βέλη τους προς τα υγιή μέλη της Εκκλησίας, καταλογίζοντάς τους δήθεν «αιρετικές» απόψεις. Κλασικό παράδειγμα οι κατηγορίες των αιρετικών παπικών, οι οποίοι επί χίλια χρόνια κατηγορούν την Ορθοδοξία ως «αίρεση», επειδή αυτή έχει απορρίψει τις πάμπολλες αιρετικές δοξασίες των, που έχουν συσσωρεύσει μετά το σχίσμα του 1054.
Το πρώτο και κρισιμότερο βήμα για μια νέα εποχή στις Μουφτείες της Θράκης έγινε με την καθιέρωση της προαιρετικότητας των δικαιοδοτικών αρμοδιοτήτων του Μουφτή με το νόμο 4511/2018 ο οποίος ψηφίστηκε από όλες τις πολιτικές δυνάμεις -πλην της Χρυσής Αυγής- και αποτέλεσε ένα ισχυρό μήνυμα εντός και εκτός χώρας που ενδυνάμωσε αποφασιστικά την πάγια θέση της Ελλάδας για τον θεσμό, τις αρμοδιότητες, την αποστολή και την διαδικασία επιλογής του Μουφτή.
Προς την ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν και οι προβλέψεις του άρθρου 48 του ν.4459/2018 για την καθιέρωση ορίου ηλικίας των Μουφτήδων εμπεδώνοντας έτσι την θέση ότι τα ζητήματα αυτά αποτελούν εσωτερικά θέματα της Ελλάδας. Οι καθοριστικές αυτές αλλαγές αποτελούν απτές και αναμφισβήτητες αποδείξεις ότι γίνονται τα αναγκαία βήματα που ταιριάζουν σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.
Το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, με απόλυτο σεβασμό στο Σύνταγμα και στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, συνεχίζει σταθερά την εφαρμογή μιας πολιτικής που θέτει στο επίκεντρό της την θρησκευτική ειρήνη, τον αλληλοσεβασμό μεταξύ διαφορετικών θρησκευτικών κοινοτήτων, την προστασία και ανάδειξη της θρησκευτικής ταυτότητας της μουσουλμανικής μειονότητας και τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό των Μουφτειών και της λειτουργίας τους με έμφαση στις αρχές της διαφάνειας και της κοινωνικής λογοδοσίας.
Καθοριστικό ρόλο για την οικονομική διαφάνεια έχει η υπερψήφιση, με διακομματική συναίνεση, και η ταχύτερη δυνατή εφαρμογή της παραγράφου 1 του άρθρου 48 του ν.4459/2018 με την οποία τα λειτουργικά έξοδα των Μουφτειών θα βαρύνουν, πλέον, τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
ΠΕΜΠΤΗ 26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018
ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Σεραφείμ, σε συνεργασία με το Γραφείο επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών, διοργάνωσε και πραγματοποίησε την Πέμπτη 26 Απριλίου 2018 και ώρα 4 μ.μ. στην αίθουσα του «Πειραϊκού Συνδέσμου» Πειραιώς, Αντιαιρετική Ημερίδα με θέμα: «Πτυχές του Αποκρυφισμού της Νέας Εποχής», στην οποία μετείχαν κληρικοί και ο πιστός λαός της Πειραϊκής Εκκλησίας. Την έναρξη των εργασιών της Ημερίδος εκήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. κ. Σεραφείμ. Στη συνέχεια το θέμα αναπτύχθηκε διεξοδικά από τέσσερις ομιλητές: α) Τον πρωτ. π. Κυριακό Τσουρό, Δρ. της Θεολογίας και Γραμματέα της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος με θέμα: «Νέα Εποχή – Αποκρυφισμός». β) Τον Αρχ. π. Σαράντη Σαράντο, Δρ. Θεολογίας- συγγραφέα, εφημέριο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Αμαρουσίου με θέμα: «Έχει η Εκκλησία την αποκλειστικότητα της σωτηρίας;». γ) Τον Αρχ. π. Παύλο Δημητρακόπουλο Θεολόγο – Συγγραφέα, Δ/ντή του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς με θέμα: «Νέα Εποχή και Οικουμενισμός». Και δ) τον κ. Λάμπρο Σκόντζο Θεολόγο – Συγγραφέα, Μέλος της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, με θέμα: «Νεοπαγανισμός – Νεοσατανισμός».
Η Ημερίδα, μετά το πέρας των εισηγήσεων και μετά από εκτενή συζήτηση επ’ αυτών, κατέληξε στα ακόλουθα πορίσματα:
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
Ο Αποκρυφισμός, ή Αποκρυφολογία, είναι η μελέτη του «κεκρυμμένου», του απόκρυφου και συγκεκριμένα των απόκρυφων δυνάμεων της φύσεως και της απόκρυφης γνώσης. Από Ορθοδόξου απόψεως ο Αποκρυφισμός όσο και ο Εσωτερισμός αποτελούν αντιχριστιανικές θεωρίες με κοινά χαρακτηριστικά, με εκείνα της «Νέας Εποχής». Στον Αποκρυφισμό και στην κύρια έκφρασή του, που είναι η «Νέα Εποχή», εντάσσονται πλήθος ομάδων, τάσεων και κινημάτων, όπως: Αστρολογία, Ανθρωποσοφία, Θεοσοφία, Αλχημεία, Αριθμολογία, Σαμανισμός, Πνευματισμός, Παραψυχολογία, Channelling, Μαγεία, Καμπαλλά, Υπνωτισμός, Ιλλουμινάτοι, Ροδόσταυροι, Τεκτονισμός κ.α.
Πριν από την ομιλία του προέδρου της Δημοκρατίας στην Yeditep Bienali, αναγνώσθηκε κοράνι.
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετείχε σα εγκαίνια της έκθεσης τέχνης Yeditep Bienali, που οργανώθηκε στο τζαμί Αγίας Σοφίας και έβγαλε λόγο\
Πριν από την ομιλία του Ερντογάν αναγνώσθηκε κοράνιο. Την ώρα που οι στίχοι του κορανίου αντηχούσαν στους τοίχους της Αγίας Σοφίας, οι ευρισκόμενοι εκεί άκουγαν με μεγάλο δέος.
Τις εικόνες κοινοποίησε στον λογαριασμό του ο δημοσιογράφος Βενιαμίν Γιλμάζ.
Έπεσε στα χέρια μου ο «φάκελος μαθήματος» των νέων, μεταλλαγμένων, εκτρωματικών και αγνώριστων Θρησκευτικών που προορίζεται για τους δυστυχείς και τραγικά ανυποψίαστους (στη συντριπτική τους πλειοψηφία) μαθητές και μαθήτριες της Γ΄ τάξεως του Γυμνασίου και που φέρει τον τίτλο «Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ, ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ«.
Θα ήθελα να καταθέσω κάποιες πρώτες σκέψεις στις οποίες οδηγείται κανείς από την επαφή με το εν λόγω συγγραφικό πόνημα και μερικές εντυπώσεις που μου δημιουργήθηκαν τόσο με αφορμή το γενικό τίτλο όσο και τις επι μέρους ενότητες του «φακέλου».
«Η θρησκεία», η πρώτη λέξη του γενικού τίτλου, εκλαμβάνεται, προφανώς, γενικά και αόριστα…Όχι η Ορθοδοξία, η γνήσια και ανόθευτη έκφραση του χριστιανισμού, αλλά η θρησκεία νοούμενη, προφανώς, με τη γενική έννοια του όρου ως έκφραση και έκφανση του θρησκευτικού φαινομένου. Άλλωστε, πώς ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθεί ο όρος Ορθοδοξία αντί του γενικού όρου «θρησκεία» εφόσον κάτι τέτοιο κάθε άλλο παρά επρόκειτο να εξυπηρετήσει τη στοχοθεσία των «ΚΑΙΡΙΤΩΝ» συντακτών του καθώς και των όπισθεν αυτών κρυπτομένων «προοδευτικών» κύκλων (εκκλησιαστικών, θεολογικών, πολιτικών, δημοσιογραφικών κ.ο.κ.) και θα οδηγείτο, αναποδράστως, σε καταφανή αντίθεση προς αυτή ακυρώνοντάς την;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΝΔΙΑΝΟΥ ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ
Δασκάλου στην Καβάλα και πολιτικού επιστήμονα
Δοκίμιο εκκλησιαστικού ενδιαφέροντος
Επιστημονική κατηγορία: Πολιτική Φιλοσοφία
Καβάλα, Οκτώβριος 2016
ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ, ΑΣΥΝΑΡΤΗΤΑ
1. Εισαγωγή
Αν κάποιος εξωτερικός παρατηρητής μετά από πολλά χρόνια, όταν καταλαγιάσουν ενδεχόμενα πάθη και κατακαθίσει ο ιστορικός κουρνιαχτός, μελετούσε τη σημερινή πολιτικοκοινωνική κατάσταση στον ελλαδικό χώρο εξαιρώντας επιλεκτικά και σκόπιμα το κομμάτι της οικονομίας, η πιθανότερη διαπίστωση που θα έκανε θα ήταν, η σύγχυση. Μία κοινωνία αποπροσανατολισμένη από ένα πρόσφατο ιστορικό παρελθόν όχι όμως εντελώς αποκομμένη από το ανάλογο εκκλησιαστικό, μιας και μια σημαντική μερίδα της, δείχνει να αντιστέκεται σθεναρά σε κάθε απόπειρα ανατροπής καί των δύο, από ομάδες εξουσίας είτε σε κυβερνητικό, θρησκευτικό είτε σε ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο. Η μόνη ασφαλής προσέγγιση μιας τέτοιας μελέτης σε ιστορικό παρόντα χρόνο σε σχέση με εκκλησιαστικά γεγονότα τα οποία συγχέονται με θρησκευτικά και με τα Θρησκευτικά, δεν θα ήταν άλλη από την αυστηρά επιστημονική, η οποία και θα αποδυνάμωνε το υποκειμενικό στοιχείο που ούτως ή άλλως ενυπάρχει σύμφωνα με τα προσωπικά βιώματα και προσλαμβάνουσες παραστάσεις του καθενός.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 20η Μαρτίου 2017.
Το Ισλάμ καλπάζει κατακτώντας τον δυτικό κόσμο! Ο ισλαμικός επεκτατισμός και η ολοένα και μεγαλύτερη διείσδυσή του στις δυτικές κοινωνίες, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, είναι πλέον μια αναντίρρητη πραγματικότητα, ορατή και διά γυμνού οφθαλμού. Ο δυτικός άνθρωπος, απόλυτα απογοητευμένος από τον αλλοτριωμένο Χριστιανισμό του Παπισμού και του Προτεσταντισμού και θέλοντας να πληρώσει το υπαρξιακό κενό, που δημιούργησε στην ψυχή του η αυξανόμενη εκκοσμίκευση και ο άθεος «Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός», στρέφεται με κλειστά μάτια προς το Ισλάμ, αναζητώντας λύτρωση και σωτηρία σ’ αυτό. Στην κατάλληλη αυτή χρονική συγκυρία, πλήθος μουσουλμανικών οργανώσεων, όπως η «Παγκόσμια Οργάνωση Ευρωπαίων Μωαμεθανών», η «Μουσουλμανική Αδελφότητα», το «Συμβούλιο Ισλαμικού Προσανατολισμού» κ.α. φιλοδοξούν να κυριαρχήσουν στον ευρωπαϊκό χώρο και να εγκαθιδρύσουν το θεοκρατικό, φασιστικό και ιμπεριαλιστικό αυτό κατασκεύασμα του «προφήτου» Μωάμεθ. Εργάζονται εντατικά και συστηματικά προς την κατεύθυνση αυτή με στόχο να αντικαταστήσουν τις αξίες του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, ενός Πολιτισμού ο οποίος έχει τις ρίζες του στη χριστιανική πίστη, με ισλαμικές ιδέες, αντιλήψεις και πρακτικές, που πηγάζουν από την διδασκαλία του Κορανίου, της ισλαμικής παραδόσεως και της «Σαρία».
Ο άλλοτε άγριος πόλεμος και η προσπάθεια δια ειρήνευσιν
Ένας Μασόνος επαναλαµβάνει: «Ω Pape Satan, Pape Satan Aleppe (∆άντης)»
Τροµάζουν οι εκ των ορθοδόξων χριστιανών ερευνητές για την σκληρότητα των µέσων και των εκφράσεων που χρησιµοποίησαν αµφότεροι οι αντιµαχόµενοι, στην «δαιµονιώδη Ευρώπη» κατά τους τελευταίους αιώνες, ιδιαίτερα η µία πλευρά. Ποιοί οι αντιµαχόµενοι; Μα ο Παπισµός και η Μασονία! Αιώνες ολόκληρους (1738-1983) εµάχοντο σκληρά και σκαιώς υβρίζοντο µεταξύ τους µασόνοι και παπικοί.
Γιατί όµως η µία πλευρά πολεµούσε την άλλη; ∆ιότι ο µέν Παπισµός θέλησε ν’ αντιδράσει στις βαθύτερες αντιχριστια- νικές – και ανατρεπτικές – διδασκαλίες της Μασονίας1 , ο δε Τεκτονισµός δε δεχόταν την ηγεµονία και τις αυθαιρεσίες, θα λέγαµε, του Παπισµού στην Ευρώπη και τον κόσµον ολόκληρο2 . «Ύστερα, πως να το κάνουµε, ο Πάπας «αντιπροσώπευε» τον επικρατήσαντα χριστιανισµό στην Ευρώπη, πράγµα που καθόλου δεν άρεσε – και γενικότερα δεν αρέσει – στον καµπαλιστικά, εωσφορικά διαβρωµένο Τεκτονισµό, την εποχή εκείνη. Είδαν έτσι το φως της δηµοσιότητος (στα µασονικά έντυπα) φοβερά κείµενα, θίγοντα πλέον ολόκληρη την Εκκλησία του Χριστού, δοξολογώντας εν πολλοίς και τον «όφιν» της πτώσεως, όπως δείξαµε άλλοτε3 .
… και η Ορθόδοξη Εκκλησία που ήταν;
-Ήταν «µακριά», τόσο από τον νεοφανή Τεκτονισµό όσο και από τον «σχισµατικό» Παπισµό. Ο δε Προτεσταντισµός έκανε «τα γλυκά µάτια» στη Μασονία. Η εµπλοκή ορθοδόξων χριστιανών µέ τον τεκτονισµό άρχισε από το τέλος του ΙΘ΄ αιώνα, µέ τη µύηση ανώτατων ιεραρχών µας εις αυτόν, ως και λαϊκών κύρους. Παλαιότερα και κάποτε-κάποτε «εδελεάζοντο» ηµέτεροι ορθόδοξοι κληρικοί να προσχωρήσουν στον Τεκτονισµό, «συµµαχούντες» – δήθεν – εναντίον «κοινού εχθρού», του «δόλιου» Παπισµού4 !
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΒΕΡΩΦ 