Η μεταφορά του Χρυσού της Τράπεζας της Ελλάδος- Μάρτιος 1941

1940, Α/Τ “ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ” Πίνακας Λαϊκού Ζωγράφου

.

απόσπασμα από την
αυτοβιογραφία του ναυάρχου
Γρηγορίου Μεζεβίρη

Μεταξύ των προληπτικών αυτών μέτρων ήταν και η μεταφορά στην Κρήτη του χρυσού της Τράπεζας της Ελλάδος τη νύχτα της 3ης Μαρτίου 1941, με τα αντιτορπιλικά «ΒΑΣ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ» και «ΒΑΣ. ΟΛΓΑ».

Ο Γρηγόριος Μεζεβίρης διηγείται:

“Για την εκτέλεση της αποστολής αυτής λήφθηκαν ιδιαίτερα προφυλακτικά μέτρα. Για να μην ανησυχήσει το κοινό, ήταν επιβεβλημένο να τηρηθεί απόλυτη μυστικότητα.

Το άκρως πολύτιμο φορτίο έπρεπε να εξασφαλιστεί όχι μόνο κατά πάσης εχθρικής ενέργειας αλλά και ενδεχομένων κινδύνων πτώσεως στη θάλασσα κατά τις μεταφορτώσεις, ακόμα και κατά των πειρασμών που θα μπορούσε να εμπνεύσει σε κάποιον από τους πολλούς που αναγκαστικά θα βρίσκονταν σε άμεση επαφή με αυτό. Για να τηρηθεί μυστικότητα δεν δόθηκε έγγραφη διαταγή του Αρχηγού του Στόλου αλλά δόθηκαν από εμένα προφορικές προσωπικές εντολές στους Κυβερνήτες. Τα δυο αντιτορπιλικά πλεύρισαν στην προβλήτα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, που δεν προσφέρονταν για τον σκοπό αυτόν όταν έπνεαν ΒΔ άνεμοι όπως συνέβαινε τότε, με αποτέλεσμα το «ΒΑΣ. ΟΛΓΑ» να υποστεί βλάβη που απαίτησε αρκετές ημέρες επισκευών όταν επέστρεψε.

Η Ζωή εν πλω στο Υποβρύχιο ΓΛΑΥΚΟΣ: Μια βρετανική μαρτυρία

Υποβρύχιο ΓΛΑΥΚΟΣ. Αρχείο: Δημήτρης Γκαλών

αναδημοσίευση από το Περί Αλός
Μετάφραση: Αντιπλοίαρχος Γιώργος Απιδιανάκης ΠΝ,
Διοικητής Βάσης Υποβρυχίων
Δημοσιεύεται για πρώτη φορά με την
έγκριση του Γ. Απιδιανάκη για το Περί Αλός

.

Μετά την αποδημία του Στόλου στην Αλεξάνδρεια τον Απρίλιο του 1941, τα ελληνικά υποβρύχια τέθηκαν υπό τον επιχειρησιακό έλεγχο του Διοικητή του 1ου Βρετανικού Στολίσκου Υποβρυχίων. Από τον Ιούνιο, αφού ολοκληρώθηκαν κάποιες βασικές επισκευές, τα υποβρύχια ξεκίνησαν τις πρώτες περιπολίες στην περιοχή του Καστελόριζου. Από τη θέση αυτή αναμενόταν να αναχαιτίσουν εμπορικά πλοία της Γαλλίας του Βισύ τα οποία διέφευγαν από τη Συρία μετά από την επέμβαση των βρετανικών στρατευμάτων. Το ΓΛΑΥΚΟΣ εκτέλεσε την πρώτη του περιπολία μεταξύ 12 και 27 Ιουλίου 1941 με νέο Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Βασίλειο Ασλάνογλου στην περιοχή του Καστελόριζου και στην περιοχή της Ρόδου. Στα ελληνικά υποβρύχια επέβαιναν επίσης Βρετανοί αξιωματικοί ως σύνδεσμοι με τη Βρετανική Διοίκηση. Ακολουθεί η ανεπίσημη αναφορά του Ανθυποπλοιάρχου R.G. Simmers προς τον Διοικητή του 1ου Στολίσκου Βρετανικών Υποβρυχίων που επέβη στην πρώτη περιπολία του ΓΛΑΥΚΟΣ. Συγκεκριμένα, παρουσιάζεται το τμήμα της που αφορά…Στη Ζωή στα Ελληνικά Υποβρύχια!

Πηγή: ADM 199/1150

.

31η Ιουλίου 1941
Κύριε,

Έχω την τιμή να υποβάλω τις ακόλουθες παρατηρήσεις επί της περιπολίας του ελληνικού υποβρυχίου ‘’ΓΛΑΥΚΟΣ’’, από 12 έως 27 Ιουλίου 1941. Το παρόν σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί επίσημη αναφορά αλλά ανήκει στη φύση των δικών μου προσωπικών παρατηρήσεων

ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΑ

Επειδή δεν εφαρμοζόταν το σύστημα «Νύχτα για Μέρα» για τη ρύθμιση της εσωτερικής υπηρεσίας, είχα άστατη παρουσία στα γεύματα αλλά, όταν ένιωθα πεινασμένος, δεν υπήρχε δυσκολία στην εξεύρεση φαγητού εκτός του ωραρίου των γευμάτων. Μακαρόνια, ρύζι και κομπόστα βερίκοκο φαινόταν να είναι τα βασικά είδη διατροφής αλλά συμπληρώνονταν από μια ποικιλία από σούπες και κονσέρβες με κρέας ή ψάρι. Το ψωμί διαρκούσε για τις τρεις πρώτες μέρες. Στις επόμενες τέσσερεις με πέντε μέρες διατίθετο ένα είδος παξιμαδιού, ενώ για το υπόλοιπο του ταξιδιού οι γαλέτες. Αμφότερα τα δύο τελευταία ήταν ιδιαίτερα εύγεστα συνοδευόμενα από ένα είδος βουτύρου που υπήρχε σε αφθονία. Το πόσιμο νερό ήταν μεν αποχρωματισμένο, σαν από σκουριά, αλλά ήταν καλό και αρκετά δροσερό. Δεν τέθηκε περιορισμός στη χρήση του νερού από την αρχή του ταξιδιού οπότε σημειώθηκε μια μικρή έλλειψη προς το τέλος της περιπολίας με αποτέλεσμα να απαγορευτεί η χρήση του για προσωπικό πλύσιμο κατά τις τελευταίες μέρες.

Όσο για το αλκοόλ, δεν επιτρεπόταν η κατανάλωσή του μέχρι την έξοδο από τον τομέα περιπολίας. Κατόπιν επιτρεπόταν ένα μπουκάλι μπύρας το βράδυ. Μετά χαράς αναφέρω ότι αυτό δεν αποτέλεσε κακή επιρροή για εμένα!

Τρείς ήρωες που μας στοιχειώνουν…

.

Του Θανάση Κ.

Πριν 27 ακριβώς χρόνια σαν και σήμερα κορυφωνόταν η κρίση των Ιμίων.
Τρείς Έλληνες αξιωματικοί, έβρισκαν το θάνατο, σε συνθήκες που παραμένουν ακόμα όχι πλήρως διευκρινισμένες:

Ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος  Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός.

Η κρίση εκτονώθηκε τότε με την αποχώρηση των Τούρκων καταδρομέων από τη νησίδα και με τη συμφωνία και των δύο χωρών να μην αποστέλλουν πλοία, ούτε στρατό, ούτε σημαίες. Και με τη δέσμευση και των δύο χωρών να μην επιστρέψουν εκεί σημαίες.
Η Ελλάδα ως τότε είχε κυριαρχία στο νησί!
Το καταδεικνύουν και οι επίσημοι ΝΑΤΟϊκοί χάρτες της εποχής.
Η Τουρκία δεν είχε κυριαρχία, ούτε είχε διανοηθεί να ζητήσει ως τότε…
Η Ελλάδα και η Τουρκία δεσμεύτηκαν πριν 27 χρόνια, να μην βάλουν στρατό ή σημαίες σε ένα νησάκι που ως τότε ήταν μέρος της ελληνικής κυριαρχίας…
Προφανώς δεν επρόκειτο για έντιμο “συμβιβασμό”!
Επρόκειτο για μονομερή ελληνική υποχώρηση.

Από την εκκένωση του Δεδέαγατς έως την υπογραφή της Ελληνοτουρκικής Συνθήκης το Νοέμβριο του 1913

.

Σύμφωνα με βουλγαρικές πηγές οι Έλληνες εγκατέλειψαν το Δεδέαγατς την 19 Σεπτεμβρίου 1913. Η πόλη το επόμενο διάστημα περιήλθε στα χέρια των Βουλγάρων

της Ουρανίας Πανταζίδου
Υποπλοίαρχος Π.Ν. (ε.α)

Ήταν 26 Ιουλίου 1913 όταν το Θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ από το Δεδέαγατς (μετέπειτα Αλεξανδρούπολη) όπου βρισκόταν, εξέπεμπε το ακόλουθο σήμα:

260945 Ανακοινούται το πέρας του πολέμου μετά της Βουλγαρίας. Ξάνθη και ακταί ανατολικώς Νέστου παραχωρούνται εις Βουλγαρίαν. Αναγκαζόμεθα να παραδώσωμεν εις τους εχθρούς μας άπασαν την καταληφθείσαν και απελευθερωθείσαν έκτασιν από Έβρου μέχρις Νέστου και ενδοχώρας. Οι κάτοικοι όλων των παραλιακών Θρακικών πόλεων διαμαρτύρονται.

Μόλις λίγες μέρες πριν από ένα άλλο σήμα του ΑΒΕΡΩΦ πληροφορούμαστε ότι το πλοίο συμμετείχε στις πανηγυρικές εκδηλώσεις, με αφορμή την απελευθέρωση της πόλης (12 Ιουλίου 1913):

211530 Στέλλομεν εις την ξηράν την μουσικήν μας δια να παιανίσει χάριν των κατοίκων.

Δυστυχώς εκείνη η χαρά θα κρατήσει για λίγο, όπως βλέπουμε στην επόμενη καταγραφή από το ημερολόγιο του ΑΒΕΡΩΦ:

“Το Ναυτικό στην περίοδο 1967-74”. Ιστορικό ντοκιμαντέρ – παραγωγή ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ.

Δελτίο Τύπου του «Ελληνικού Ινστιτούτου Ναυτικής Ιστορίας»

.

Το «Ελληνικό Ινστιτούτο Ναυτικής Ιστορίας», στοχεύει στην ενθάρρυνση και προαγωγή της έρευνας και μελέτης της Ναυτικής Ιστορίας και Παράδοσης, καθώς και στην προβολή και διάδοση της ιστορικής γνώσης. Στο πλαίσιο αυτό, στο τέλος του 2019, το ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ. παρουσίασε το πρώτο του ντοκιμαντέρ με τίτλο “Η γέννηση του Κυπριακού Ναυτικού, 1964-66”. Το ντοκιμαντέρ αυτό προβλήθηκε για πρώτη φορά σε επίσημες τελετές σε Αθήνα και Κύπρο και είναι πλέον διαθέσιμο ελεύθερα στο κανάλι του ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ. στο YouTube.

Tο δεύτερο ιστορικό ντοκιμαντέρ παραγωγής ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ. είναι πλέον έτοιμο και έχει τίτλο “Το Πολεμικό Ναυτικό στην περίοδο 1967-74”. Στα 90 λεπτά που διαρκεί, ρίχνει άπλετο φως στην περίοδο της επτάχρονης δικτατορίας, σε μια ευαίσθητη περίοδο της ιστορίας του Πολεμικού Ναυτικού. Αξιωματικοί που έζησαν από κοντά την ταραχώδη εκείνη περίοδο, καταθέτουν την προσωπική τους μαρτυρία για το πώς αντέδρασε η πλειοψηφία των στελεχών του Ναυτικού στη Δικτατορία, ποια ήταν η αντιμετώπιση του Ναυτικού από την Χούντα, ποια ήταν τα σχέδια του Ναυτικού για την ανατροπή του στρατιωτικού καθεστώτος και γιατί δεν πέτυχαν, ποιος ήταν ο ρόλος της ανταρσίας του Αντιτορπιλικού Βέλος στην αποδυνάμωση της Χούντας και τέλος τι συνέβη τις πρώτες ώρες της Τουρκικής εισβολής τον Ιούλιο του 1974. Όλα αυτά, πλαισιωμένα από σπάνιο κινηματογραφικό και φωτογραφικό υλικό.

Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί για πρώτη φορά τη Δευτέρα 30/5/2022 και ώρα 19:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ιστορικής Βιβλιοθήκης του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, 2ας Μεραρχίας 36 και Ακτής Μουτσοπούλου, Πειραιάς. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη (με χρήση μάσκας στους εσωτερικούς χώρους).

Μπορείτε να δείτε το trailer του ντοκιμαντέρ ΕΔΩ:

Το ναυτικό μας στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο

.

Όπου αγαπάς, μη πολυπάς. Και αν πολυπάς, μη πολυκάτσεις.. και άν πολυκάτσεις να μη πολυμιλείς.. Και ανε πολυμιλείς…να κατέχεις ήντα λές..(Κρητική μαντινάδα)

Αντί άλλων για εκείνους στους οποίους οφείλομε τιμή και όχι «σχολικά πανηγυράκια» με ηλεκτρικές κιθάρες, σας αντιγράφω την ομιλία  του Καθηγητή και Ιστορικού κ. Σαράντου Καργάκου, που εκφωνήθηκε στην εκδήλωση για τα 60 χρόνια από τη λήξη του Β’ Π.Π. και προς τιμήν των Βετεράνων του Π.Ν., στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, στις 7 Δεκ.2005.

«Επειδή ζούμε σε μια φάση έντονων διαστρεβλωτικών τάσεων, όπου την ιστορία υποκαθιστά η παραϊστορία, είμαστε υποχρεωμένοι δυστυχώς, ανά πάσα στιγμή, αν θέλουμε να είμαστε ευλαβείς έναντι αυτών που μας έφεραν στη ζωή και μας παρέδωσαν αλώβητο το χώρο, όπου κατοικούμε -προς το παρόν τουλάχιστον, να εξηγούμε τα αυτονόητα. Και τα αυτονόητα είναι πως κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου εμείς πολεμήσαμε απ’ αρχής μέχρι τέλους, ενώ άλλοι που σήμερα παριστάνουν συχνά τους κριτές μας, όχι μόνο δεν πολέμησαν ή ψευτοπολέμησαν, απεναντίας συνεργάστηκαν με τον Άξονα και στράφηκαν εναντίον μας.

Δεν θέλω να κάνω συγκρίσεις. Αλλ’ όπως έχω τονίσει στο δίτομο έργο μου «Ιστορία του Ελληνικού Κόσμου» (τομ. Β΄, σ. 490) «το ηθικό μέγεθος ενός λαού μετριέται από τη διάθεσή του να αντισταθεί στον κατακτητή. Χωρίς πρόθεση να μειώσουμε την αξία ουδενός, παραθέτουμε απλώς τις ημέρες αντιστάσεως των ευρωπαϊκών κρατών έναντι των Γερμανών. Αυστρία 0 (απεναντίας θερμή υποδοχή), Τσεχοσλοβακία 0, Δανία 0, Λουξεμβούργο 0, Πολωνία 30, Νορβηγία 61 (πρόκειται κυρίως για αντίσταση Βρετανών στο Νάρβικ). Ολλανδία 4, Βέλγιο 18, Γιουγκοσλαβία 3, Ελλάς 55»!

Rafale, F-35 και φρεγάτες ενισχύουν την Αποτροπή αλλά μετά;

αναδημοσίευση από τον Δούρειο Ίππο
άρθρο του Σάββα Δ. Βλάσση

.

Η δρομολόγηση εξοπλιστικών προγραμμάτων από την κυβέρνηση, έχει δημιουργήσει μια θετική ατμόσφαιρα και αισιοδοξία για σταδιακή υπέρβαση των προβλημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων σε ετοιμότητα, που συσσώρευσε η μακρά υποχρηματοδότησή τους τα προηγούμενα έτη. Οι αποφάσεις ταχείας προμήθειας μίας Μοίρας μαχητικών αεροσκαφών Rafale, η εξέλιξη του προγράμματος αναβαθμίσεως μαχητικών F-16V, η απόφαση προμήθειας νέων φρεγατών και σε εύλογο χρόνο κορβετών, υπογραμμίζουν ότι σε βραχυμεσοπρόθεσμο πλαίσιο, οι δύο Κλάδοι θα εκσυγχρονισθούν και ταυτοχρόνως θα ενισχυθούν σοβαρά.

Σε μερικές ημέρες, τα πρώτα 6 Rafale F3R θα βρίσκονται ετοιμοπόλεμα στην 114 Πτέρυγα Μάχης και μέχρι το τέλος του 2022 θα καταφθάσουν 6 ακόμη. Επίσης, μέχρι την εκπνοή του έτους και εφόσον συνεχίσει ομαλά όπως σήμερα το πρόγραμμα με την ΕΑΒ, θα έχουν αποδοθεί σε υπηρεσία 8 αναβαθμισμένα F-16V.

Το Πολεμικό Ναυτικό, το 2022 θα παραλάβει την 7η ΤΠΚ και τα πρώτα 2 ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα MH-60R. Από το 2025, θα αρχίσει να εντάσσει σε υπηρεσία τις υπερσύγχρονες φρεγάτες FDI HN και αναλόγως αποφάσεων, ίσως την πρώτη νέα κορβέτα του. Στο μεταξύ, πιθανώς να έχουν υπάρξει εξελίξεις με ταχεία ένταξη άλλων μονάδων επιφανείας που θα παραχωρηθούν μεταχειρισμένες.

Είναι σαφές δηλαδή ότι οι δύο Κλάδοι με την μεγαλύτερη δυναμική ταχείας αναπτύξεως και ελέγχου εναερίου και θαλασσίου χώρου και πέραν του Αιγαίου, θα έχουν νέα μέσα που θα εξασφαλίζουν ένα ποιοτικό πλεονέκτημα, σε επίπεδο καθαρά αντιπαραθέσεως με τα αντίστοιχα πολεμικά μέσα του εχθρού. Εξ αυτού του στοιχείου, είναι δεδομένο ότι θα ενισχυθεί σε έναν βαθμό η προβολή Αποτροπής που εκπέμπουν οι Ένοπλες Δυνάμεις.

Μεταχειρισμένα υποβρύχια Type 212 έχει “βάλει στο μάτι” το Πολεμικό Ναυτικό

αναδημοσίευση από τον Δούρειο Ίππο
άρθρο του Σάββα Δ. Βλάσση

.

Έβγαλε είδηση η ομιλία στις 6 Δεκεμβρίου του Α/ΓΕΝ Αντιναυάρχου Στυλιανού Πετράκη ΠΝ, κατά την τελετή εορτασμού του προστάτη του Πολεμικού Ναυτικού, Αγίου Νικολάου και της επετείου των νικηφόρων Ναυμαχιών των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913. Η ομιλία του, απολύτως δικαιολογημένα περιέγραψε, μεταξύ άλλων, επιγραμματικώς την πολυσχιδή προσπάθεια εκσυγχρονισμού και ανανεώσεως του Στόλου.

Σημειολογικώς, μια πρώτη παρατήρηση που μπορεί να γίνει είναι ότι στην ομιλία δεν υπήρξε ευθεία μνεία ούτε σε πρόγραμμα κορβετών, ούτε σε πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των 4 φρεγατών ΜΕΚΟ 200ΗΝ του Στόλου. Από εκεί και πέρα όμως, στο τέλος της παραθέσεως των διαφόρων προγραμμάτων και πρωτοβουλιών που βρίσκονται σε εξέλιξη, ο Α/ΓΕΝ επέλεξε να αναφέρει ότι το Πολεμικό Ναυτικό προχωρά “ήδη στην διερεύνηση νέων δυνατοτήτων για το Στόλο, με την διερεύνηση πρόσκτησης δοκιμασμένων και αξιόπιστων λύσεων σε Φρεγάτες, Υποβρύχια και Ναρκοθηρευτικά“.

Η αναφορά σε “δοκιμασμένες και αξιόπιστες λύσεις“, σχετιζόταν με το από καιρό υφιστάμενο ενδιαφέρον για μεταχειρισμένες πολεμικές μονάδες, οι οποίες όμως είναι γνωστές για την αξία τους και, κατά περίπτωση, σε μεγάλο βαθμό οικείες στο Πολεμικό Ναυτικό επειδή, μεταξύ άλλων, παρόμοιες μονάδες διαθέτει αυτό ήδη σε υπηρεσία. Οι φρεγάτες αφορούν τις τύπου Μ και τα ναρκοθηρικά κλάσεως ALKMAAR του Ολλανδικού Βασιλικού Ναυτικού, για τα οποία στις 27 Οκτωβρίου υπεγράφη σχετική Επιστολή Προθέσεως (Letter of Intent).

Η “είδηση”, αφορούσε φυσικά την εμφάνιση για πρώτη φορά στο προσκήνιο από επίσημα χείλη, της πιθανότητος προσκτήσεως μεταχειρισμένων υποβρυχίων. Στην πραγματικότητα, η περίπτωση εξετάζεται αρκετό καιρό και όπως είναι αναμενόμενο, το ενδιαφέρον εστιάζεται στα υποβρύχια Type 212 του Γερμανικού Ναυτικού.

Viper, Rafale, Belharra, Φρεγάτες M, Κορβέτες ΚΑΙ APACHE

.

Μετά την έναρξη του εκσυγχρονισμού των F-16, τα νέα 18+6 Rafale, τις νέες 3+1 Belharra, το ενδιαφέρον για τις Ολλανδικές Φρεγάτες Μ, την διαπραγμάτευση για Κορβέτες, έρχεται ΚΑΙ αναβάθμιση των APACHE και αγορά νέων!

Δεν είναι λίγα τα άρθρα του CosmoStatus που από το 2014 μιλούσαν για την ανάγκη προμήθειας νέων αεροσκαφών, την αναβάθμιση των παλαιών, την αγορά νέων πλοίων, αλλά και τον εκσυγχρονισμό και την αγορά νέων ελικοπτέρων APACHE.

Δεν γνωρίζουμε εάν η κυβέρνηση διάβαζε τα άρθρα του CosmoStatus, φαίνεται όμως να κάνει ακριβώς αυτό που ζητούσαμε, που θεωρούμε πως ήταν η κοινή λογική, σε συνεργασία με τους στρατιωτικούς που γνωρίζουν τις ακριβείς ανάγκες και τα δημοσιονομικά που επιβάλλουν τους αριθμούς.

Έτσι λοιπόν, με χαρά διαβάσαμε σήμερα στην έγκυρη ΠΤΗΣΗ ότι επίκειται άμεση αναβάθμιση των ελικοπτέρων ΑΗ-64Α με ηλεκτρονικά και ηλεκτροοπτικό σύστημα της ισραηλινής Elbit, ενώ έχουν ξεκινήσει συνομιλίες με την κατασκευάστρια εταιρεία Boeing, για τον εκσυγχρονισμό των 9 ελληνικών AH-64D σε AH-64E, δηλαδή τον τελευταίο τύπο και πιο προηγμένο. Επίσης, θα αγοραστούν και ακόμη 9 καινούρια AH-64E, ώστε να δημιουργηθεί μια μοίρα 18 πλήρως επιχειρησιακών και προηγμένων Apache. Ταυτόχρονα, τα 19 εκσυγχρονισμένα AH-64A θα συνεχίζουν να αποτελούν σημαντικότατο όπλο στα χέρια των έμπειρων Ελλήνων χειριστών.

Το Ελληνικό πολεμικό Ναυτικό στο Έπος του 1940 μέσα από τα απομνημονεύματα του Α/ΓΕΝ Αλεξάνδρου Σακελλαρίου

αναδημοσίευση από τα Θέματα Ελληνικής Ιστορίας
άρθρο του Φιλίστωρος

.

Πρόλογος – Η προετοιμασία του Ελληνικού ναυτικού (1922-1940)

Μετά την εκστρατεία στην Μ. Ασία (1922), καταβλήθηκε προσπάθεια ανακαίνισης των περισσότερων πολεμικών μονάδων, τα «Αβέρωφ» και «Έλλη» επισκευάστηκαν στη Γαλλία, τα τέσσερα αντιτορπιλικά στην Αγγλία, ενώ όλα τα υπόλοιπα στην Ελλάδα. Επίσης παραγγέλθηκαν και έξι υποβρύχια στη Γαλλία, από τα οποία αξίζει να σημειωθούν τα «Παπανικολής» και «Κάτσωνης». Τα υπόλοιπα τέσσερα όμοιου τύπου υποβρύχια ήταν τα «Νηρεύς», «Πρωτεύς», «Γλαύκος» και «Τρίτων», τα οποία ναυπηγήθηκαν στην Ναντ, ενώ στις 17 Νοεμβρίου 1930 πραγματοποιήθηκε η ύψωση της ελληνικής σημαίας στη Βρέστη της Γαλλίας. Η εκπαίδευση των αξιωματικών ενισχυόταν περιοδικά με αγγλικές αποστολές, ενώ η θητεία των κληρωτών ναυτών ορίστηκε σε 18μήνη. Από το 1928, με την πρωθυπουργία του Ε. Βενιζέλου, εμπεδώνεται ο γενικότερος φιλειρηνικός προσανατολισμός της περιόδου, με την οριστική εγκατάλειψη της Μεγάλης Ιδέας και την αισθητή μείωση των δαπανών για την άμυνα.

Μετά την πτώση του Βενιζέλου το 1932, το αποτυχημένο Βενιζελικό κίνημα του 1935 που απέδειξε τη γύμνια των ενόπλων δυνάμεων αλλά και τις διεθνείς εξελίξεις με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, η κυβέρνηση Τσαλδάρη αποφάσισε να διαθέσει μεγάλα κονδύλια για την άμυνα. Τον Ιούλιο του 1935 η κυβέρνηση Τσαλδάρη έλαβε την ιστορική απόφαση να διαθέσει συνολικά 5 δις δρχ σε βάθος 5ετίας για τον επανεξοπλισμό του στρατού. Αλλά η αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων προωθήθηκε ριζικά από την κυβέρνηση Μεταξά την περίοδο 1936-1940. Μετά από συντονισμένη εργασία του νέου Α/ΓΕΣ Αλέξανδρου Παπάγου και του επιτελείου, υποβλήθηκε νέο σχέδιο επανεξοπλισμού των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων αξίας 11 δις δρχ. Στο πλαίσιο αυτό υλοποιήθηκε σχέδιο επανεξοπλισμού του Ελληνικού Ναυτικού καθώς παραγγέλθηκαν στην Αγγλία δύο αντιτορπιλικά, τα «Β. Γεώργιος» και «Β. Όλγα», αγοράστηκαν τέσσερα ναρκαλιευτικά, δώδεκα υδροπλάνα και ένα πετρελαιοφόρο και άρχισε η εκπόνηση επιτελικών σχεδίων και προγραμμάτων για την ενίσχυση του Πολεμικού Ναυτικού και την προετοιμασία του για τον επερχόμενο πόλεμο. Οργανώθηκε η παράκτια άμυνα σύμφωνα με την κατανομή των ακτών της χώρας σε έξι Ναυτικές Αμυντικές Περιοχές, οι οποίες με πενιχρά οικονομικά μέσα, επάνδρωσαν οχυρωματικά και έργα αντιαεροπορικής άμυνας στην ξηρά και οργάνωσαν πεδία ναρκών και ανθυποβρυχιακά φράγματα για προστασία ζωτικών λιμένων και βάσεων σε όλη την επικράτεια, με αποτέλεσμα την ικανοποιητική τους χρησιμοποίηση με την έναρξη του πολέμου.

Η σύνθεση του Ελληνικού Στόλου στις 28 Οκτωβρίου 1940

Το μικρό Ελληνικό Στόλο, που κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον πανίσχυρο και σύγχρονο Ιταλικό, αποτελούσαν κυρίως τα ακόλουθα μάχιμα Πολεμικά Πλοία:

Μετά τις Belharra Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας τώρα!

.

Γιώργος Ρωμανός
Συγγραφέας – Αναλυτής, Ιστορικός ερευνητής

.

H δικαίωση του καθηγητού Ι. Θ. Μάζη

Οι υπογραφείσες στο Παρίσι ελληνογαλλικές Συμφωνίες, 28/9/2021, είναι μόνο η αρχή, καθώς ΟΛΑ τώρα ξεκινούν! Οι Συμφωνίες έχουν βεβαρημένο παρελθόν, λόγω έξωθεν παρεμβάσεων-ακυρώσεων και μέλλον που επιδέχεται «ανατροπές». Οι προμήθειες όπλων αυτομάτως ξεκινούν έναν εξαιρετικά βρώμικο πόλεμο σε πεδίο διεθνώς σεσημασμένων συμφερόντων.

Μέχρι να τεθούν οι υπογραφές μεσολάβησε βασανιστικό διάστημα τουλάχιστον τριών ετών κατά το οποίο η Ελλάς ακύρωσε επισήμως… δύο φορές τις Συμφωνίες, λόγω ασυγκράτητου μισελληνισμού κάποιων εκτός και εντός Ελλάδος. Η πρώτη, το 2018, όταν η Γερμανία άσκησε βέτο, ώστε η Ελλάς να μη δώσει στη Γαλλία τα 2 από τα 6 δις επιστροφών που ελάμβανε από την ΕΕ. Και η δεύτερη, Ιούνιος 2020, (με πολλά… επεισόδια), όταν έτεροι «Σύμμαχοι» υπαγόρευσαν στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ένα προσβλητικό βέτο προς τους Γάλλους, από «φιλανθρωπία» προς τους Έλληνες Συνταξιούχους που έπρεπε να λάβουν 1,2 δις παρακρατημένων χρημάτων τους. Έτσι επεβλήθη η λογική: «να έχετε λάβει τις συντάξεις σας όταν θα σας σφάζει ο Τούρκος!»

Όπως αναφέρει η γαλλική La Tribune[1], 2/10/21, οι ΗΠΑ –Ιούλιος 2020–, απαγόρευσαν στην Ελλάδα να αγοράσει και εξοπλίσει τις φρεγάτες Belharra με βλήματα μακρού βεληνεκούς, 1.000 χιλιομέτρων, Scalp Naval MdCN. Συγκεκριμένα αναφέρεται η αμερικανική εταιρεία Lockheed Martin η οποία ενεργούσε ώστε να μη δοθούν στις φρεγάτες μας όπλα που θα μπορούσαν να απειλήσουν τους Τούρκους.

Μια πρόβλεψη για το Πολεμικό Ναυτικό

.

Από το 2014 που υπάρχει το CosmoStatus προσπαθεί να μεταφέρει μόνο επιβεβαιωμένες ειδήσεις, γεγονότα και αναλύσεις. Πιστεύουμε πως σε ένα ποσοστό της τάξης του 99% έχουμε καταφέρει να είμαστε έγκυροι και όταν κάναμε κάποιο λάθος, το διορθώσαμε άμεσα.

Επαληθευθήκαμε για την πρόβλεψη που κάναμε τον Νοέμβριο του 2016, πως «ο Θείος Σαμ θα σώσει την Ελλάδα» μη δίνοντας τα F-35  στην Τουρκία.

Από την ημέρα που ανακοινώθηκε η συμφωνία AUKUS και η Γαλλία βρέθηκε «στα κάγκελα», μία σκέψη τριγυρνά συνεχώς στο μυαλό μας. Τη σκέψη αυτή αποφασίσαμε να την δημοσιοποιήσουμε μετά την είδηση που κυκλοφορεί από εχθές στον ηλεκτρονικό τύπο για τις φρεγάτες, αλλά και τις κορβέτες που ίσως αποκτήσει το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διακινούνται από εχθές, το Πολεμικό Ναυτικό φαίνεται να καταλήγει στην αγορά από τη Γαλλία 3 φρεγατών τύπου Belharra και 3 κορβετών τύπου Gowind.

Οι πληροφορίες αυτές δεν είναι καινούριες. Η πρόταση αυτή υπάρχει εδώ και καιρό. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι το εάν η λύση αυτή είχε διατυπωθεί από τους Γάλλους, ή τους Έλληνες διαπραγματευτές. Η σκέψη όμως υπήρχε.

Οι οικονομικές πληροφορίες που υπάρχουν σχετικά με την εξέλιξη της ακύρωσης της παραγγελίας της Αυστραλίας για τα Γαλλικά υποβρύχια (αποζημιώσεις εκατομμυρίων) ενισχύει ακόμη περισσότερο την δική μας σκέψη.

Νομοσχέδιο Μενέντεζ – Ρούμπιο: Πιο κοντά με φρεγάτες, F-35, μεταχειρισμένα

αναδημοσίευση από τον Δούρειο Ίππο
άρθρο του Σάββα Δ. Βλάσση

.

Στις 9 Ιουνίου οι γερουσιαστές Ρόμπερτ Μενέντεζ και Μάρκο Ρούμπιο κατέθεσαν σχέδιο νόμου με τίτλο «Νόμος Αμύνης και Διακοινοβουλευτικής Εταιρικής Σχέσεως ΗΠΑ – Ελλάδος 2021» που σκιαγραφεί το επόμενο βήμα κυρίως στην εμβάθυνση της αμυντικής διμερούς σχέσεως, παρά τις αναφορές στο γενικότερο πλαίσιο συνεργασίας που έχουν ξεδιπλωθεί τα τελευταία έτη. Το ότι η αμυντική συνεργασία βρίσκεται στο επίκεντρο, φαίνεται από τον εισαγωγικό προσδιορισμό ότι ο νόμος αποβλέπει στην “προώθηση της αμυντικής συνεργασίας ΗΠΑ – Ελλάδος και για άλλους σκοπούς“.

Στο σχέδιο νόμου αναφέρονται τα παρακάτω ενδεικτικά αλλά ουσιώδη, ως προς τις αντιλήψεις των οφειλομένων ενεργειών από πλευράς Κονγκρέσου:

• οι ΗΠΑ πρέπει να εμβαθύνουν τις προσπάθειες συνεργασίας και υποστηρίξεως του εκσυγχρονισμού του Ελληνικού στρατεύματος.
• είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ να συνεχίσει η μετάβαση του στρατιωτικού εξοπλισμού της Ελλάδος μακριά από ρωσικής παραγωγής πλατφόρμες και οπλικά συστήματα μέσω του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Κινήτρων Ανακεφαλαιοποιήσεως (European Recapitalization Incentive Program).
• η αμερικανική κυβέρνηση πρέπει να συνεχίσει να εμβαθύνει ισχυρές συνεργασίες με το Ελληνικό στράτευμα, ειδικώς στις ευκαιρίες συναναπτύξεως και συμπαραγωγής για το Ελληνικό Ναυτικό.
• οι ΗΠΑ πρέπει να υποστηρίξουν την πώληση στην Ελλάδα μαχητικών F-35 που παρήχθησαν αλλά δεν παραδόθηκαν ποτέ στην Τουρκία ως αποτέλεσμα της αποβολής της Τουρκίας από το πρόγραμμα λόγω της προμήθειας του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400.
• σύμφωνα με τις νομικές αρχές και τα κριτήρια επιλογής προγράμματος, το DFC των ΗΠΑ πρέπει να υποστηρίξει ιδιωτικές επενδύσεις σε σχέδια στρατηγικών υποδομών στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων ναυπηγείων και λιμένων που συνεισφέρουν στην περιφερειακή ασφάλεια και την ευμάρεια της Ελλάδος.
• η MDCA με την Ελλάδα πρέπει να επεκταθεί και να περιλάβει βαθύτερες συνεργασίες σε εγκαταστάσεις του Ελληνικού στρατεύματος ανά την χώρα και κατά περίπτωση και απαίτηση, οι ΗΠΑ πρέπει να συνεργαστούν με την Ελλάδα προκειμένου να αυξήσουν τις εκ περιτροπής αναπτύξεις και προκεχωρημένες παρουσίες στρατευμάτων σε Ελληνικές βάσεις.
• η αμερικανική κυβέρνηση πρέπει να επαναφέρει στρατιωτικές πιστώσεις κατασκευών έργων που έχουν κατατεθεί στο Κονγκρέσο στην Ναυτική Δραστηριότητα Υποστηρίξεως Σούδας, εστιασμένων σε εγκατάσταση αποθηκευτικών χώρων και έναν τερματικό σταθμό επιβατών αεροδρομίου.

Τα ανωτέρω “ερμηνεύονται” αντιστοίχως ως εξής:

Νέα φρεγάτα: “Τί θα εισηγηθεί το Πολεμικό Ναυτικό”;

αναδημοσίευση από τον Δούρειο Ίππο
άρθρο του Σάββα Δ. Βλάσση

.

Είναι αυτονόητο αλλά σε ευρεία μερίδα της κοινής γνώμης δεν έχει εμπεδωθεί ότι η εισήγηση του Πολεμικού Ναυτικού επί του προγράμματος νέας φρεγάτας, δεν σημαίνει αυτομάτως την ανάδειξη του αναδόχου. Η τελική απόφαση θα ληφθεί από την κυβέρνηση όπως γινόταν ανέκαθεν. Και καθώς η κυβέρνηση με τους χειρισμούς της έχει δείξει σαφώς ότι αντιμετωπίζει ευμενώς συγκεκριμένη υποψηφιότητα, το ερώτημα που προκύπτει ευλόγως, είναι “τι μορφή θα έχει η εισήγηση του Πολεμικού Ναυτικού“;

Το φυσιολογικό σε ανάλογες περιπτώσεις, είναι ο επιχειρησιακός φορέας να προβαίνει σε συγκριτική αξιολόγηση των υποψηφίων σχεδίων φρεγάτας και να τα κατατάσσει με βαθμολογία ώστε η κυβέρνηση να έχει σαφή αντίληψη της επιχειρησιακώς βέλτιστης προτάσεως. Όπως έχουμε επισημάνει όμως από καιρό, διαρροές προς τα μέσα επί του συγκεκριμένου, οδηγούν μάλλον στην υπόθεση ότι δεν θα γίνει “παραδοσιακή” κατάταξη των προτάσεων με βαθμολογία. Αυτό είναι μάλλον κάτι αναμενόμενο, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι οι κυβερνητικές επιθυμίες είναι καλώς “επικοινωνημένες” στην στρατιωτική ηγεσία.

Ως εκ τούτου, η “τακτική” που όπως φαίνεται θα εφαρμοσθεί, είναι ότι το Πολεμικό Ναυτικό θα χαρακτηρίσει στην εισήγησή του όλες τις προτεινόμενες σχεδιάσεις ως “επιχειρησιακώς επαρκείς” για τις ανάγκες του. Αυτή η γενική θέση δικαιολογείται υπό την αντίληψη ότι όλες οι προτάσεις αφορούν τεχνολογικώς πολύ ανώτερες φρεγάτες εν σχέσει με αυτές που πρόκειται να αντικατασταθούν. Μάλλον υπεραπλουστευτική αντίληψη αλλά υπαγορευομένη και προσαρμοσμένη από τις συνθήκες που περιγράψαμε ανωτέρω.