Τα τρία κύρια διδάγματα για την Αεροπορική Ισχύ από την Ουκρανία

αναδημοσίευση από τον Δούρειο Ίππο
άρθρο του Σάββα Δ. Βλάσση

.

Μιλώντας στην Κάτω Βουλή με σκοπό να εξηγήσει τις κατευθύνσεις που σκοπεύει να ακολουθήσει για την διατήρηση και ενίσχυση της Ιταλικής Αεροπορίας ο Αρχηγός της Αντιπτέραρχος Λούκα Γκορέτι αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στα διδάγματα που απορρέουν ήδη από τον πόλεμο στην Ουκρανία, ως προς την αεροπορική ισχύ εν γένει.

Τα τρία κύρια διδάγματα αφορούν αναμέτρηση με ισότιμο αντίπαλο από πλευράς τεχνολογίας μέσων και δυνατοτήτων και επειδή έχουν προφανή αξία και στην περίπτωση της Ελλάδας που απειλείται μονίμως από την Τουρκία, παρουσιάζονται παρακάτω:

1. Η ανάγκη για οριζόντια διασπορά: χρησιμοποιώντας όλο και πιο προηγμένης τεχνολογίας οπλικά συστήματα, ο εχθρός μπορεί να χτυπήσει σε όλο το βάθος της επιχειρησιακής περιοχής, ξεπερνώντας γεωγραφικά σύνορα και ορογραφικά εμπόδια. Με αυτή τη συνείδηση, η επιβίωση των νευρικών κέντρων των στρατιωτικών και κρίσιμων υποδομών πρέπει να επιτευχθεί με μια ικανότητα αντιπυραυλικής άμυνας και μια σύγχρονη επανεξέταση της έννοιας της διασποράς στην επικράτεια. «Σε ό,τι αφορά την Ένοπλη Δύναμή μου, εκτός από μια αξιοσημείωτη επιτάχυνση στην ανάκτηση της ικανότητας πυραύλων που χάθηκε στο παρελθόν, σκοπεύω να σκεφτώ την κατανομή των αποθηκών υλικού και καυσίμων, τους κόμβους Διοίκησης και Ελέγχου και φυσικά την θέση των αεροπορικών βάσεων».
2. Δυνατότητα μεταφορών: η σύρραξη στην Ουκρανία επιβεβαίωσε την ανάγκη να είναι δυνατή η ταχεία και με ελάχιστη προειδοποίηση αναδιάταξη των χερσαίων δυνάμεων προς οποιαδήποτε περιοχή επέμβασης. «Είναι απαραίτητος πλέον ο εξοπλισμός του εθνικού στρατεύματος με ένα αποτελεσματικό αεροσκάφος μεταφορών, για την προσέγγιση των πιθανών περιοχών επιχειρήσεων, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι η αφρικανική ήπειρος και η περιοχή Ινδικού-Ειρηνικού θα μπορούσαν να καταστούν περιοχές επέμβασης τα επόμενα 20-30 χρόνια. Επιπλέον, ακολουθώντας αυτή την γραμμή σκέψης, πιστεύω ότι η ικανότητα χρήσης της Αεροδιαστημικής Ισχύος με εύκαμπτο και ευέλικτο τρόπο είναι το κλειδί της νίκης ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις αυριανές προκλήσεις με την απαραίτητη αποτελεσματικότητα».
3. Η “διαφάνεια του πεδίου μάχης”: Σχεδόν τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί από τα αεροσκάφη αναγνωρίσεως και τα δορυφορικά συστήματα που είναι σήμερα σε θέση να αποκτήσουν, στο οπτικό, υπέρυθρο και ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, τεράστιο όγκο δεδομένων και πληροφοριών, που μόνο εάν συλλεχθούν και αναλυθούν σωστά, εγγυώνται ένα πραγματικό στρατηγικό όφελος ως προς την σαφή κατανόηση της προόδου της σύγκρουσης και επιτρέπουν τις σωστές επιχειρησιακές επιλογές. «Αυτό το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, στο οποίο η Ιταλία πίστευε διορατικά ήδη πριν από 20 χρόνια, εξοπλίζοντας την Πολεμική Αεροπορία με το πρώτο τηλεχειριζόμενο αεροσκάφος, πρέπει να διαφυλαχθεί με την ταχεία αποκατάσταση και σταδιακή ενίσχυση του εξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, σε όλα τα πεδία εφαρμογής, στρατηγικό όσο και τακτικό. Τα συστήματα αυτά θα πρέπει να υποστηρίζονται από τα πιο σύγχρονα και εύκαμπτα τηλεχειριζόμενα αεροσκάφη αναγνώρισης και επιτήρησης, καθώς και από μια ικανότητα συγκέντρωσης δεδομένων που ευνοεί την ταχεία ανάλυση και την έγκαιρη και ευρεία διάδοση τόσο προς τα άλλα στοιχεία του στρατιωτικού οικοδομήματος όσο και προς τους λήπτες αποφάσεων».

Ο Ιταλός αρχηγός μίλησε ειδικώς για τα κύρια εξοπλιστικά και αναπτυξιακά προγράμματα που ενδιαφέρουν την Ιταλική Αεροπορία και είναι στενά συνδεδεμένα με την αμυντική βιομηχανία της χώρας, με την οποία έχει αναπτυχθεί στρατηγική συνεργασία σε πεδία όπως η ίδρυση της Διεθνούς Εκπαιδευτικής Σχολής Πτήσεων με το αεροσκάφος εγχώριας αναπτύξεως Τ-346. Στον τομέα αυτόν δεν υπάρχει καμμία σύγκριση ή έστω σχέση από πλευράς Ελλάδας, δεδομένης και της ελλείψεως συνολικής κρατικής πολιτικής για την εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία, με αποτέλεσμα στρατηγικές συνεργασίες να αναπτύσσονται με ξένες εταιρείες, όπως εν προκειμένω η ανάθεση στην ισραηλινή Elbit της υποστηρίξεως του Διεθνούς Εκπαιδευτικού Κέντρου Πτήσεων στην Καλαμάτα, που θα λειτουργεί η Πολεμική Αεροπορία.

Ως προς τα διδάγματα όμως από τον πόλεμο στην Ουκρανία, είναι σαφές ότι οι προκλήσεις απαιτούν σοβαρές επενδύσεις στην αντιπυραυλική άμυνα και αποφάσεις διασποράς υποδομών όπως οι αποθήκες υλικού και καυσίμων, έμφαση στην ταχεία ανάπτυξη δυνάμεων αλλά και ανώτερη εκμετάλλευση των μέσων επιτηρήσεως και εγκαίρου προειδοποιήσεως, είτε αυτά αφορούν διαστημική τεχνολογία (δορυφόροι) είτε Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη.

.

Σελίδα Πηγής