Μέχρι πότε δεν θα χορηγείται εκ μέρους της Διαρκούς Συνόδου απολυτήριο σε αθωωθέντα από το πρωτοβάθμιο Συνοδικό δικαστήριο ιεροδιάκονο, ενώ τούτο χορηγείται ευκόλως σε άλλους κληρικούς;

άρθρο του Κυριάκου Κυριαζόπουλου
Καθηγητή (επ.) του Εκκλησιαστικού
Δικαίου στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ.
Δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω
Θεολόγου

.

Ι. – ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ

Ο Προφήτης Ησαϊας, στο 1ο κεφάλαιο του ομώνυμου βιβλίου (στίχοι 11 – 20), απευθύνει το Λόγο του Θεού στους πιστούς, εφόσον πράγματι πιστεύουν, και της τότε Εκκλησίας της Παλαιάς Διαθήκης και της σημερινής Εκκλησίας της Καινής Διαθήκης ως εξής:

«(…) Τί μοι πλήθος των θυσιών υμών; Λέγει Κύριος. Πλήρης ειμί ολοκαυτωμάτων κριών, και στέαρ αρνών και αίμα ταύρων και τράγων ου βούλομαι, ουδέ αν έρχησθε οφθήναι μοι. Τις γαρ εξεζήτησε ταύτα εκ των χειρών υμών; Πατείν την αυλήν μου ου προσθήσεσθαι. Εάν φέρητε σεμίδαλιν, μάταιον. Θυμίαμα, βδέλυγμά μοι εστι. Τας νουμηνίας υμών και τα σάββατα και ημέραν μεγάλην ουκ ανέχομαι. Νηστείαν και αργίαν και τας νουμηνίας υμών και τας εορτάς υμών μισεί η ψυχή μου. Εγενήθητέ μοι εις πλησμονήν (= σας μπούχτησα), ουκέτι ανήσω τας αμαρτίας υμών. Όταν εκτείνητε τας χείρας υμών προς με, αποστρέψω τους οφθαλμούς μου αφ’ υμών, και εάν πληθύνητε την δέησιν, ουκ εισακούσομαι υμών. Αι γαρ χείρες υμών αίματος πλήρεις. Λούσασθε και καθαροί γίνεσθε, αφέλετε τας πονηρίας από των ψυχών υμών απέναντι των οφθαλμών μου, παύσασθε από των πονηριών υμών. Μάθετε καλόν ποιείν, εκζητήσατε κρίσιν (= να επιδιώκετε τη δικαιοσύνη), ρύσασθε αδικούμενον (γλιτώστε τον αδικημένο), κρίνατε ορφανώ και δικαιώσατε χήραν. Και δεύτε διαλεχθώμεν, λέγει Κύριος. Και εάν ώσιν αι αμαρτίαι υμών ως φοινικούν, ως χιόνα λευκανώ, εάν δε ώσιν ως κόκκινον, ως έριον λευκανώ. Και εάν θέλητε και εισακούσητέ μου, τα αγαθά της γης φάγεσθε. Εάν δε μη θέλητε, μηδέ εισακούσητέ μου, μάχαιρα υμάς κατέδεται. Το γαρ στόμα Κυρίου ελάλησε ταύτα. (…)».

ΙΙ. – ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Ένας άγαμος θεολόγος από τη Βόρεια Ελλάδα χειροτονήθηκε Ιεροδιάκονος από Μητροπολίτη Μητρόπολης της Νότιας Ελλάδας στις αρχές του 2020.

Στη συνέχεια ο Μητροπολίτης τούτος υπέγραψε πράξη διορισμού του Ιεροδιακόνου σε οργανική θέση Ναού της Μητρόπολής του και γενικά ακολούθησε τη διαδικασία που απαιτείται για τη μισθοδοσία του Ιεροδιακόνου αυτού, πλην της προωθήσεως της πράξης διορισμού του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Μετά το θέρος του 2020 ο Ιεροδιάκονος παραπέμφθηκε από το Επισκοπικό Δικαστήριο της Μητρόπολης αυτής στο Πρωτοβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Το κατηγορητήριο του Μητροπολίτη τούτου ανέφερε, ως κατηγορίες, ότι ο Ιεροδιάκονος αυτός υπέβαλε παραίτηση από τη Μητρόπολη, την ιεροσύνη και το μοναχικό σχήμα, έχοντας στη δικογραφία της Μητρόπολής του μια απλή φωτοτυπία της φερόμενης παραιτήσεώς του, ενώ το πρωτότυπο της φερόμενης παραιτήσεώς του, χωρίς αριθμό πρωτοκόλλου, βρίσκεται στα χέρια του συγκεκριμένου Ιεροδιακόνου, ο οποίος υποστηρίζει εξ αρχής και αδιάκοπα ότι ο ίδιος Μητροπολίτης τον εξανάγκασε σε φερόμενη παραίτηση για να τον καθαιρέσει αδίκως στη συνέχεια.

Σημειωτέον ότι η φερόμενη παραίτηση είναι ψευδο-παραίτηση, διότι είναι ανίσχυρη οποιαδήποτε παραίτηση κληρικού πριν τη συμπλήρωση της ηλικίας των 70 ετών.

Ο σχετικός 15ος Αποστολικός Κανόνας ορίζει ότι, σε περίπτωση που ένας κληρικός εγκαταλείψει αυτογνωμόνως την Μητρόπολη στην οποία υπάγεται, τότε ο οικείος Μητροπολίτης οφείλει να καλέσει τον ίδιο κληρικό να επιστρέψει στη Μητρόπολή του. Στον φάκελο της δικογραφίας δεν υπάρχει κανένα έγγραφο του Μητροπολίτη της Μητρόπολης της Νότιας Ελλάδας, με το οποίο να καλεί τον Ιεροδιάκονο να επιστρέψει στη Μητρόπολη της χειροτονίας του (εάν υποθετικά, όπως τον κατηγόρησε ο Μητροπολίτης αυτός, ο Ιεροδιάκονος έχει εγκαταλείψει αυτογνωμόνως τη συγκεκριμένη Μητρόπολη). Αντιθέτως, στο φάκελο της δικογραφίας υπάρχουν έγγραφα του Μητροπολίτη τα οποία απαγορεύουν στον Ιεροδιάκονο να επιστρέψει στη Μητρόπολή του, καθώς και έγγραφα του Διακόνου προς τον Μητροπολίτη, με τα οποία ζητά να επιστρέψει πίσω στη Μητρόπολή του, χωρίς θετική ανταπόκριση από τον ίδιο Μητροπολίτη.

Το Πρωτοβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο, με απόφασή του που δημοσιεύθηκε στα μέσα του 2022, αθώωσε τον Ιεροδιάκονο από τις κατηγορίες της εγκατάλειψης της Μητρόπολης, της ιεροσύνης και του μοναχικού σχήματος.

Ύστερα από την αθώωση του Ιεροδιακόνου από το Πρωτοβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο, ένας Μητροπολίτης Μητρόπολης της Βόρειας Ελλάδας, επίσης στα μέσα του 2022, υπέβαλε αίτηση στη Διαρκή Σύνοδο για μετάθεση του Ιεροδιακόνου από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδος στη δική του Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδος.

Ο Μητροπολίτης της Μητρόπολης της Νότιας Ελλάδας διαρκώς αρνείται επίμονα τη χορήγηση απολυτηρίου με απόφασή του από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας στη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας, επειδή εκκρεμεί, στο αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο, αίτηση ακυρώσεως του Ιεροδιακόνου κατά της παράλειψης του Μητροπολίτη της Μητρόπολης της Νότιας Ελλάδας να προωθήσει, για δημοσίευση, την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως την ήδη υφιστάμενη πράξη διορισμού του, προκειμένου να εισπράξει τους καθυστερούμενους μισθούς του και να αρχίσει επιτέλους η μισθοδοσία του, για να αρχίσει να έχει επιτέλους τα προς το ζην αναγκαία.

Η θητεία της σύνθεσης της Διαρκούς Συνόδου της παρελθούσας Συνοδικής Περιόδου έληξε στα τέλη Αυγούστου 2022, χωρίς να έχει χορηγηθεί από τη Διαρκή Σύνοδο απολυτήριο στον Ιεροδιάκονο.

Η θητεία της σύνθεσης της Διαρκούς Συνόδου της τρέχουσας Συνοδικής Περιόδου άρχισε την 1η Σεπτεμβρίου 2022 και τελειώνει στις 31 Αυγούστου 2023, ενώ μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2023 δεν έχει χορηγηθεί από τη Διαρκή Σύνοδο απολυτήριο στον Ιεροδιάκονο.

Το θέμα του απολυτηρίου του Ιεροδιακόνου, όπως πληροφορήθηκα, συζητήθηκε στις συνεδριάσεις της Διαρκούς Συνόδου της παρελθούσας συνοδικής περιόδου των μηνών Ιουνίου και Αυγούστου 2022, και στις συνεδριάσεις αυτής της τρέχουσας συνοδικής περιόδου των μηνών Σεπτεμβρίου, Οκτωβρίου, Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2022 και Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2023, χωρίς όμως να χορηγηθεί από τη Διαρκή Σύνοδο απολυτήριο στον Ιεροδιάκονο μέχρι σήμερα.

Σε σχεδόν όλες τις ανωτέρω συνεδριάσεις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, ο υπογράφων το παρόν άρθρο, με τις ιδιότητες του Καθηγητή (επ.) του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ. και του Πληρεξούσιου Δικηγόρου του Ιεροδιακόνου, απέστειλα ισάριθμα νομικά έγγραφά μου για την ορθή νομική αντιμετώπιση των ζητημάτων τα οποία εκάστοτε προέκυπταν στις συζητήσεις της Διαρκούς Συνόδου, σύμφωνα με τις σχετικές ενημερώσεις τις οποίες λάμβανα, αναφορικά με το ζήτημα της χορηγήσεως, με απόφαση της Διαρκούς Συνόδου, του απολυτηρίου προς τον Ιεροδιάκονο, επειδή η Διαρκής Σύνοδος είχε εσφαλμένη εσωτερική νομική ενημέρωση που εξυπηρετούσε τον σκοπό τη μη χορήγησης απολυτηρίου προς τον Ιεροδιάκονο με απόφαση της ίδιας Διαρκούς Συνόδου.

Πληροφορήθηκα ότι υπήρχε, μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου 2022 (τελευταία ημέρα συνεδριάσεων της του Φεβρουαρίου 2023), μια κυμαινόμενη πλειοψηφία στη Διαρκή Σύνοδο οκτώ έως δέκα Συνοδικών Μητροπολιτών υπέρ της χορηγήσεως, με απόφαση της ίδιας Διαρκούς Συνόδου, του απολυτηρίου προς τον Ιεροδιάκονο – η οποία όμως κυμαινόμενη πλειοψηφία μπορεί να επηρεάζεται από εσφαλμένη εσωτερική νομική ενημέρωση που εξυπηρετεί τον σκοπό της μη χορήγησης του απολυτηρίου με απόφαση της Διαρκούς Συνόδου – αλλά όλοι οι Συνοδικοί ανέμεναν την τοποθέτηση του Προέδρου της Συνόδου.

Πάντως, όπως πληροφορήθηκα, στις ανωτέρω συνεδριάσεις της Διαρκούς Συνόδου, δεν έλαβε χώρα καμία ψηφοφορία (και μάλιστα απαλλαγμένη από οποιαδήποτε εσφαλμένη εσωτερική νομική ενημέρωση που εξυπηρετεί τον σκοπό της μη χορήγησης απολυτηρίου προς τον Ιεροδιάκονο με απόφαση της ίδιας Διαρκούς Συνόδου), όπως απαιτεί ο 34ος Αποστολικός Κανόνας, ο οποίος ορίζει ότι σε περίπτωση διαφορετικών γνωμών στη Σύνοδο Αυτοκέφαλης Εκκλησίας, πρέπει να διεξάγεται ψηφοφορία και να επικρατεί η γνώμη της πλειοψηφίας. Όπως η θεμελιώδης νομική και κανονική αρχή, σε θέματα λειτουργίας των Συνόδων εν γένει, ορίζει, «η των πλειόνων ψήφος κρατείτω», δηλαδή όχι μόνη η ψήφος του Προέδρου της Συνόδου.

Πληροφορήθηκα επίσης ότι ο Πρόεδρος της Συνόδου, στις 14-02-2023, τάχθηκε υπέρ της μη χορηγήσεως του απολυτηρίου προς τον Ιεροδιάκονο με απόφαση της Διαρκούς Συνόδου, παρά τις αντιδράσεις Συνοδικών. Αν τούτο αληθεύει, τότε οφείλεται πιθανώς σε λόγους εσωτερικών ισορροπιών στην Ιεραρχία. Αλλά η ενδεχόμενη τήρηση εσωτερικών ισορροπιών στην Ιεραρχία συνεπάγεται το εμφανέστατο αποτέλεσμα της αδικίας και των διακρίσεων σε βάρος του αθωωθέντος, με απόφαση του Πρωτοβάθμιου Συνοδικού Δικαστηρίου, Ιεροδιακόνου.

Διότι:

1ον – Η Διαρκής Σύνοδος χορηγεί απολυτήρια σε άλλους κληρικούς, και σε περίπτωση αθωώσεως από το Πρωτοβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο και σε περιπτώσεις μεταθέσεων από Μητρόπολη σε Μητρόπολη, αν ο οικείος Μητροπολίτης αρνείται τη χορήγηση απολυτηρίου προς άλλη Μητρόπολη.

2ον – Αν ο Ιεροδιάκονος υποχρεωθεί από τη Διαρκή Σύνοδο να παραμείνει στη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας, όπως φαίνεται να επιθυμεί διακαώς ο Μητροπολίτης αυτής, τότε ο ίδιος Ιεροδιάκονος ευλόγως διατρέχει πιθανότατα τον κίνδυνο κακομεταχείρισης ή και εκ νέου παραπομπής του στα Συνοδικά Δικαστήρια με ενδεχόμενο νέο ψευδές κατηγορητήριο από την ίδια Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας.

3ον – Αν η Διαρκής Ιερά Σύνοδος δεν χορηγήσει απολυτήριο στον Ιεροδιάκονο από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας στη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας και μάλιστα με τη ρητή αναφορά ότι η οργανική θέση του Ιεροδιακόνου μεταφέρεται από την πρώτη Μητρόπολη στη δεύτερη Μητρόπολη, τότε ο Διάκονος θα εξακολουθεί να στερείται των προς το ζην αναγκαίων, όπως πράγματι αφιλάνθρωπα (και μάλιστα στον εκκλησιαστικό χώρο) στερείται αυτών επί τρία (3) πλήρη έτη.

Αν αληθεύει ότι ο Πρόεδρος της Συνόδου τάχθηκε υπέρ της μη χορηγήσεως του απολυτηρίου προς τον Ιεροδιάκονο με απόφαση της Διαρκούς Συνόδου, θα πρέπει να μεταβάλει την τοποθέτησή του υπέρ της χορηγήσεως, με απόφαση της Διαρκούς Συνόδου, του απολυτηρίου προς τον αθωωθέντα, από το Πρωτοβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο, Ιεροδιάκονο από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας στη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας (δεδομένου ότι ο Μητροπολίτης της Νότιας Ελλάδας αρνείται επίμονα τη χορήγηση του απολυτηρίου αυτού), προκειμένου να μην αδικηθεί ο αθωωθείς Διάκονος και να μη προκληθούν διακρίσεις σε βάρος του.

ΙΙΙ. – ΝΟΜΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ, ΟΠΩΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΑ, ΤΕΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΙΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΣΥΝΟΔΟΥ, ΕΙΤΕ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ, ΕΙΤΕ ΜΕΣΩ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕ ΤΟΥΤΟΝ

ΙΙΙ.Α. – ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΚΑΖΟΜΕΝΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΝΑ ΑΣΚΗΣΕΙ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ο Μητροπολίτης της Νότιας Ελλάδας ΔΕΝ έχει έννομο συμφέρον να ασκήσει αίτηση ακυρώσεως κατά της αποφάσεως της Προϊσταμένης του Αρχής, ήτοι της Διαρκούς Συνόδου, για τη χορήγηση του απολυτηρίου προς τον Ιεροδιάκονο από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας προς τη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας, επειδή ο ίδιος Μητροπολίτης της Νότιας Ελλάδας αρνείται σταθερά να χορηγήσει το εν λόγω απολυτήριο, παρά το γεγονός ότι εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 30/2022 ΑΘΩΩΤΙΚΗ απόφαση του Πρωτοβάθμιου Συνοδικού Δικαστηρίου, η οποία απέρριψε ως ψευδείς τις κατηγορίες του σχετικού κατηγορητηρίου του Μητροπολίτη της Νότιας Ελλάδας και του Επισκοπικού Δικαστηρίου της Μητρόπολης της Νότιας Ελλάδας, στο οποίο – κατά τις σχετικές διατάξεις του Νόμου 5383/1932 για τα Εκκλησιαστικά Δικαστήρια – μόνον ο Μητροπολίτης της Νότιας Ελλάδας, ο οποίος προήδρευσε σε τούτο, διαθέτει αποφασιστική ψήφο, ενώ οι δύο συμπάρεδροι Ιερείς έχουν μόνον συμβουλευτική ψήφο.

Διότι οποιοσδήποτε Μητροπολίτης έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει με αίτηση ακυρώσεως μια απόφαση συλλογικού διοικητικού οργάνου της Εκκλησίας της Ελλάδος (π.χ. Συνόδου Ιεραρχίας), μόνον εφόσον αποτελεί μέλος του συλλογικού διοικητικού οργάνου, το οποίο έλαβε την σχετική απόφαση (επί παραδείγματι, σε περίπτωση εκλογής Μητροπολίτη από τη Σύνοδο της Ιεραρχίας), και ΟΧΙ στην περίπτωση κατά την οποία ο εν λόγω Μητροπολίτης είναι υφιστάμενος του συλλογικού οργάνου (π.χ. της Διαρκούς Συνόδου), το οποίο ενεργεί με την ιδιότητα της Προϊσταμένης Αρχής του, στου οποίου τη σύνθεση δεν συμμετέχει στη συγκεκριμένη συνοδική περίοδο, και το οποίο έλαβε τη σχετική απόφαση (ΟλομΣτΕ 410/2008, ΟλομΣτΕ 1028/1993).

Επειδή ο Μητροπολίτης της Νότιας Ελλάδας αρνείται σταθερά να χορηγήσει το απολυτήριο προς τον Ιεροδιάκονο από τη Μητρόπολή του της Νότιας Ελλάδας προς τη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας, μετά την έκδοση της υπ’ αριθ. 30/2022 ΑΘΩΩΤΙΚΗΣ αποφάσεως του Πρωτοβάθμιου Συνοδικού Δικαστηρίου, γι’ αυτό το λόγο η Διαρκής Σύνοδος, η οποία είναι η Προϊσταμένη Αρχή των Μητροπολιτών, έχει την αρμοδιότητα – η οποία εν προκειμένω είναι δέσμια, λόγω της εκδόσεως της εν λόγω ΑΘΩΩΤΙΚΗΣ αποφάσεως του Πρωτοβάθμιου Συνοδικού Δικαστηρίου – να χορηγήσει με την ιδιότητα της Προϊσταμένης Αρχής των Μητροπολιτών το εν λόγω απολυτήριο.

Ανεξαρτήτως του ΕΣΦΑΛΜΕΝΟΥ, από νομικής απόψεως, ισχυρισμού του Μητροπολίτη της Νότιας Ελλάδας ότι η χορήγηση απολυτηρίου σε κληρικό ανήκει ΔΗΘΕΝ στην αποκλειστική αρμοδιότητα του οικείου Μητροπολίτη, θα ήθελα να επισημάνω ότι η έκδοση απολυτηρίου, με απόφαση της Διαρκούς Συνόδου, η οποία είναι η Προϊσταμένη Αρχή των Μητροπολιτών, σε περίπτωση σταθερής αρνήσεως Μητροπολίτη η οποία είναι νομικώς και κανονικώς αδικαιολόγητη λόγω εκδόσεως ΑΘΩΩΤΙΚΗΣ υπέρ του κληρικού αποφάσεως του Πρωτοβάθμιου Συνοδικού Δικαστηρίου, είναι – κατ’ εξαίρεση – δυνατή και επιβαλλόμενη δυνάμει του άρθρου 4 περ. στ), σε συνδυασμό με το άρθρο 9 παρ. 2 του Νόμου 590/1977 «Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος» (όπως ισχύει), και του άρθρου 20 του Κανονισμού υπ’ αριθ. 230/2012 «Περί Εφημερίων και Διακόνων» της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, για λόγους προστασίας του αθωωθέντος κληρικού από κακομεταχείριση και από πιθανότατους κινδύνους επαναλήψεως ψευδούς σε βάρος του κατηγορητηρίου.

Υπενθυμίζεται η χορήγηση απολυτηρίου με απόφαση της Διαρκούς Συνόδου στην παρόμοια περίπτωση αθωώσεως Διακόνου άλλης Μητρόπολης από το Πρωτοβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Ο εν λόγω αθωωθείς Διάκονος, με απόφαση της Διαρκούς Συνόδου, υπό την προεδρία του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, έλαβε απολυτήριο από εκείνη τη Μητρόπολη προς άλλη Μητρόπολη.

Σημειωτέον ότι ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος διακρινόταν για το αίσθημα της δικαιοσύνης και για την αποφασιστικότητά του στην επίλυση ζητημάτων είτε στη Διαρκή Σύνοδο είτε στη Σύνοδο της Ιεραρχίας. Δηλαδή, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος δεν επέτρεπε παρέλκυση ενός ζητήματος, ήτοι δεν άφηνε, για μεγάλο χρονικό διάστημα, τους Συνοδικούς να διατυπώνουν τις γνώμες τους, και δεν περιοριζόταν εκείνος στην ατέρμονη παρακολούθηση των γνωμών των Συνοδικών, αλλά καθοδηγούσε τους Συνοδικούς στη λήψη ορθών και δίκαιων αποφάσεων επί υπηρεσιακών θεμάτων. Επίσης, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος δεν επέτρεπε τους, με οποιαδήποτε υπηρεσιακή σχέση, υπαλλήλους της Συνόδου να τον καθοδηγούν στην άσκηση των καθηκόντων του ως Προέδρου της Συνόδου, είτε της Διαρκούς είτε της Ιεραρχίας. Διότι ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος διέθετε αναμφισβήτητα ηγετική ικανότητα.

Υπενθυμίζεται επίσης η χορήγηση, επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, απολυτηρίου με απόφαση της Διαρκούς Συνόδου στην περίπτωση μετάθεσης αρχιμανδρίτη από μια Μητρόπολη της Δυτικής Ελλάδας προς την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, παρά τη άρνηση του Μητροπολίτη της Δυτικής Ελλάδας να χορηγήσει ο ίδιος απολυτήριο.

Υπενθυμίζεται ακόμη, ενδεικτικώς, η χορήγηση απολυτηρίου με απόφαση της Διαρκούς Συνόδου στις, μεταξύ άλλων, πρόσφατες ακόλουθες περιπτώσεις, οι οποίες μάλιστα δεν αφορούν αθώωση με απόφαση του Πρωτοβάθμιου Συνοδικού Δικαστηρίου, αλλά αποτελούν απλώς μεταθέσεις από Μητρόπολη σε Μητρόπολη:

1 – με απολυτήριο που χορηγήθηκε με απόφαση της Διαρκούς Συνόδου, ένας αρχιμανδρίτης μετατέθηκε από μια Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας προς μια Μητρόπολη της Δωδεκανήσου,

2 – με απολυτήριο που χορηγήθηκε με απόφαση της Διαρκούς Συνόδου, ένας ιερέας μετατέθηκε από μια Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας προς μια Μητρόπολη της Κεντρικής Ελλάδας.

……………………………………………………………………………………………

ΙΙΙ.Β. – ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΚΑΖΟΜΕΝΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΝΑ ΑΣΚΗΣΕΙ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΡΡΙΠΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗΣ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αν κάποιος ισχυριζόταν ενδεχομένως ότι ο Μητροπολίτης της Νότιας Ελλάδας έχει δικαίωμα να προσβάλει, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, την απορριπτική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, σε περίπτωση ασκήσεως από τούτον ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΗΣ αιτήσεως ακυρώσεως κατά της αποφάσεως της Διαρκούς Συνόδου για τη χορήγηση του απολυτηρίου προς τον Ιεροδιάκονο από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας προς τη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας, τότε ο εν λόγω ισχυρισμός θα ελεγχόταν ως ΑΝΙΣΧΥΡΟΣ και ΨΕΥΔΗΣ.

Διότι:

1ον – Επειδή είναι βέβαιο ότι ο Μητροπολίτης της Νότιας Ελλάδας ΔΕΝ έχει έννομο συμφέρον να ασκήσει αίτηση ακυρώσεως κατά της αποφάσεως της Προϊσταμένης του Αρχής, ήτοι της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, για τη χορήγηση του απολυτηρίου προς τον Ιεροδιάκονο από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας προς τη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας, για τον ίδιο λόγο ΔΕΝ έχει έννομο συμφέρον να ασκήσει προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά της απορριπτικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας, σε περίπτωση ασκήσεως από τούτον ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΗΣ αιτήσεως ακυρώσεως κατά της αποφάσεως της Διαρκούς Συνόδου για τη χορήγηση του απολυτηρίου προς τον Ιεροδιάκονο από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας προς τη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας. Και

2ον – Έννομο συμφέρον για την άσκηση προσφυγής ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχουν μόνον τα άτομα και οι ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ οργανισμοί, ΟΧΙ όμως οι ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ οργανισμοί, δυνάμει του άρθρου 34 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Εν προκειμένω, οι Ιερές Μητροπόλεις (δια του οικείου Μητροπολίτη) και η Εκκλησία της Ελλάδος (δια της Διαρκούς Συνόδου) αποτελούν διοικητικούς (ή, κατά την ορολογία της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κυβερνητικούς οργανισμούς), αναφορικά με το θέμα των μεταφορών, από Μητρόπολη σε Μητρόπολη, αμειβόμενων οργανικών θέσεων κληρικών οι οποίες χορηγούνται από το Ελληνικό Κράτος προς την Εκκλησία της Ελλάδος, στις περιπτώσεις κατ’ εξαίρεση χορηγήσεως απολυτηρίων από Διαρκή Σύνοδο, όταν ο οικείος Μητροπολίτης αρνείται σταθερά τη χορήγηση απολυτηρίου σε εύλογες περιπτώσεις και κατ’ εξοχήν στην περίπτωση εκδόσεως από το Πρωτοβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο αθωωτικής αποφάσεως υπέρ κληρικού, η οποία αθωωτική απόφαση απορρίπτει τις ψευδείς κατηγορίες της οικείας Ιεράς Μητροπόλεως.

Συγκεκριμένα, ο Μητροπολίτης της Νότιας Ελλάδας δεν είναι άτομο, αλλά είναι φορέας διοίκησης του διοικητικού οργανισμού (ή κατά την ορολογία της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κυβερνητικού οργανισμού) της Μητρόπολης της Νότιας Ελλάδας αναφορικά με το ανωτέρω θέμα.

………………………………………………………………………………………..

ΙΙΙ.Γ. – ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η απόφαση της Διαρκούς Συνόδου για τη χορήγηση του απολυτηρίου προς τον Ιεροδιάκονο από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας προς τη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας, θα πρέπει να περιλαμβάνει και τη μεταφορά της οργανικής του θέσεως από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας προς τη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας, προκειμένου ο Ιεροδιάκονος αυτός να έχει τα προς το ζην αναγκαία.

Ο Ιεροδιάκονος χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη της Νότιας Ελλάδας στις 19-01-2020, όπως προκύπτει από το σχετικό Χειροτονητήριό του.

Διορίστηκε στην κενή οργανική θέση (ΠΕ) συγκεκριμένου Ενοριακού Ναού της Μητροπόλεως της Νότιας Ελλάδας και κατατάχθηκε στο 1ο μισθολογικό κλιμάκιο της αντίστοιχης κατηγορίας του Ν. 4354/2015, όπως προκύπτει από την απόφαση του Μητροπολίτη της Νότιας Ελλάδας με θέμα «Διορισμός του Ιερομονάχου ……… εις κενήν οργανικήν θέσιν κληρικού».

Είχε προηγηθεί της ανωτέρω αποφάσεως διορισμού το από 21-01-2020 έγγραφο της Μητροπόλεως της Νότιας Ελλάδας προς το Κεντρικό Πρωτόκολλο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων για τον διορισμό του ως Ιεροδιακόνου.

Επακολούθησε το από 07-02-2020 έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών προς τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας με βάση το οποίο προκύπτει ότι ο Ιεροδιάκονος εντάχθηκε στο Μητρώο Ανθρώπινου Δυναμικού του Ελληνικού Δημοσίου στις 07-02-2020 στον φορέα της Μητροπόλεως της Νότιας Ελλάδας.

Αλλά η Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας δεν απέστειλε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως την απόφαση του Μητροπολίτη της Νότιας Ελλάδας με θέμα «Διορισμός του Ιερομονάχου ………… εις κενήν οργανικήν θέσιν κληρικού», προκειμένου, από τη δημοσίευσή της, να αρχίσει η μισθοδοσία του.

Αντιθέτως, η Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας απέστειλε, προς το αρμόδιο Τμήμα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, το σχετικό από 20-03-2020 έγγραφό της για διακοπή της διαδικασίας διορισμού του Ιεροδιακόνου στην ανωτέρω οργανική του θέση και της έναρξης της μισθοδοσίας του, με βάση την ΨΕΥΔΟ-ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ του.

Κατόπιν των ανωτέρω, η Διαρκής Σύνοδος, μέσα στην απόφασή της για τη χορήγηση του απολυτηρίου προς τον Ιεροδιάκονο από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας προς τη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας, θα πρέπει να περιλάβει και τη μεταφορά της οργανικής του θέσεως από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας προς τη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας. Διότι παρανόμως και αυθαιρέτως η Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας διέκοψε, με το παραπάνω από 20-03-2020 έγγραφό της προς το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, τη διαδικασία διορισμού του Ιεροδιακόνου στην ανωτέρω οργανική του θέση και την έναρξη της μισθοδοσίας του, με βάση την ΨΕΥΔΟ-ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ του.

Η μεταφορά της ανωτέρω οργανικής θέσεως του Ιεροδιακόνου από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας προς τη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας αιτιολογείται νομίμως από τους εξής δύο (2) λόγους:

1 – Η ανωτέρω οργανική θέση του Ιεροδιακόνου διέπεται από το προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς οργανικών θέσεων (Α.Ν. 536/1945, Ν. 2200/1940), το οποίο καθεστώς συνέδεε τον κληρικό με την οργανική θέση και ΟΧΙ από το άρθρο 347 του νέου Νόμου 4957/2022, το οποίο συνδέει την Μητρόπολη με την οργανική θέση, διότι η σχετική από 12-02-2020 απόφαση διορισμού του στην ανωτέρω οργανική θέση διεπόταν από το νομοθετικό καθεστώς των Α.Ν. 536/1945, και Ν. 2200/1940.

2 – Μέχρι την έκδοση του προβλεπόμενου Προεδρικού Διατάγματος κατανομής των οργανικών θέσεων ανά Μητρόπολη, δεν εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις του νέου Νόμου 4957/2022, αλλά εξακολουθούν να εφαρμόζονται οι διατάξεις του προηγούμενου νομοθετικού καθεστώτος οργανικών θέσεων (Α.Ν. 536/1945, Ν. 2200/1940), διότι δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του Νόμου 4957/2022 εξαιτίας της μη έκδοσης του εν λόγω Προεδρικού Διατάγματος».

Κατόπιν των ανωτέρω, η ανωτέρω οργανική θέση του Ιεροδιακόνου διέπεται από το προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς οργανικών θέσεων (Α.Ν. 536/1945, Ν. 2200/1940), το οποίο καθεστώς συνέδεε τον κληρικό με την οργανική θέση και ΟΧΙ από το άρθρο 347 του νέου Νόμου 4957/2022, το οποίο συνδέει τη Μητρόπολη με την οργανική θέση, διότι η σχετική από 12-02-2020 απόφαση διορισμού του στην ανωτέρω οργανική θέση διεπόταν από το νομοθετικό καθεστώς των Α.Ν. 536/1945, και Ν. 2200/1940.

Και τούτο ανεξάρτητα από την έκδοση ή τη μη έκδοση του προβλεπόμενου Προεδρικού Διατάγματος κατανομής των οργανικών θέσεων ανά Μητρόπολη, σύμφωνα με το νέο Νόμο 4957/2022.

…………………………………………………………………………………

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Σε περίπτωση κατά την οποία εκδοθεί απόφαση της Διαρκούς Συνόδου, η οποία να μη χορηγεί απολυτήριο στον Ιεροδιάκονο από τη Μητρόπολη της Νότιας Ελλάδας στη Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας, και η οποία απόφαση, κατά αναγκαία συνέπεια, να προκαλεί τις ανωτέρω αδικίες και διακρίσεις σε βάρος του Ιεροδιακόνου, επιφυλάσσομαι να σχολιάσω – όπως δικαιούμαι – την ενδεχόμενη τέτοια απόφαση, ΝΟΜΙΚΑ (σύμφωνα με την κρατική και ευρωπαϊκή νομοθεσία και νομολογία, και τους Ιερούς Κανόνες) και ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ (σύμφωνα με τον Ησαϊα, τα λοιπά βιβλία της Αγίας Γραφής και τους Πατέρες), με νεότερο δημοσίευμά μου.

.

Η εικόνα του Προφήτη Ησαϊα είναι από το Wikimedia Commons