Το καρκίνωμα της πολιτικής δημαγωγίας στην εκπαίδευση

.

Γράφει ο Χρήστος Χατζηλίας

Στον παρών άρθρο θα αναφερθεί η επιρροή που ασκεί η πολιτική δημαγωγία στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα και στις συνέπειες που έχει αυτή τακτική στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης και στην πολιτική παιδεία των νέων.

Ο τίτλος του ίσως φανεί υπερβολικός, αλλά δυστυχώς η πολιτική δημαγωγία μοιάζει πολύ με τον καρκίνο, αφού κι αυτή εισχωρεί στο υγιές εκπαιδευτικό σύστημα με αποτέλεσμα να το αρρωστήσει και να έχουμε μπροστά μας ένα χρησιμοθηρικό , έκφυλο πνεύμα και φοιτητές με ιδεολογικές προκαταλήψεις και κομματικές παρωπίδες. Η ιδιότητα του πολιτικής δημαγωγίας είναι να απομακρύνει από τον τίμιο και ηθικό δρόμο τους λειτουργούς του εκπαιδευτικού, συστήματος, κάνοντάς τους υποχείρια των κομματικών επιταγών και διαθέσεων.

Οι λειτουργοί αυτοί έχουν νέα αποστολή, να καταστήσουν ιδεολογικά δέσμιους τους φοιτητές, δηλητηριάζοντας την σκέψη τους και κάνοντας τους να βλέπουν τον συμφοιτητή τους ως ταξικό αντίπαλο ή ως διεφθαρμένο άπατρι που θέλει το κακό της χώρας και του πολιτικού συστήματος. Με την πόλωση των φοιτητών ενισχύεται η συνοχή των κομμάτων. Η ασθένεια του εκπαιδευτικού συστήματος εξαιτίας της εισχώρησης της πολιτικής δημαγωγίας λειτουργεί ως ντόμινο, αφού κατεδαφίζει το πνευματικό βάθος και την ποιότητα του καθηγητή και εν συνεχεία του φοιτητή, που έχει ως συνέπεια μια ρηχή πνευματική ποιότητα μέσα στο πανεπιστήμιο.

Επιπλέον τα μαθήματα δεν έχουν το βάθος και τον αντίκτυπο που τους αρμόζει διότι πλέον η πολιτική τα έχει επισκιάσει και οι νέοι δεν ενδιαφέρονται για την γνώση αλλά για την απόκτηση των… χρήσιμων σημειώσεων απο την κομματική τους παράταξη ώστε να περάσουν το ‘εμπόδιο’ και να φτάσουν πιο κοντά στο πτυχίο της σχολής τους.

Ο καρκίνος αυτός δεν σταματά εδώ, αλλά ακολουθεί τους νέους σε όλη την ζωή τους, διότι αφού χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιήθηκαν από την κομματική τους παράταξη και δίχως ηθικά εφόδια, θα θελήσουν να ανέβουν επίπεδα με αθέμιτα μέσα εις βάρος των συνομηλίκων τους που και αυτοί είτε θα αδικηθούν, είτε θα προσφύγουν σε άλλη κομματική παράταξη. Το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα εκφυλίζεται σε ανταγωνιστικό πεδίο μάχης.

Εν κατακλείδι, η νοσηρή κατάσταση όχι μόνο οδηγεί σε πνευματική νέκρωση, σε ιδεολογικές παρωπίδες και σε έναν άνθρωπο δίχως κριτική σκέψη αλλά οδηγεί και σε έναν αήθη ανταγωνισμό που δεν κοιτάει ούτε συμπολίτη, ούτε συμφοιτητή, ούτε συνάνθρωπο.

Πηγή: Cognosco Team

.