Μεγαλοβδομαδιάτικες προετοιμασίες στα χρόνια του Οθωνα

.

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Από τη Μ. Πέμπτη άρχιζαν οι προετοιμασίες του Πάσχα. Οι νοικοκυρές ζύμωναν τις κουλούρες της Λαμπρής και το βράδυ όλοι συμμετείχαν στην ακολουθία της Σταύρωσης, όπου διαβάζονταν

Τα Δώδεκα Ευαγγέλια, με κορύφωση την περιφορά του Εσταυρωμένου. Γυναίκες και κορίτσια μοιρολογούσαν μέχρι αργά την νύχτα τον Ιησού με το γνωστό πένθιμο άσμα: «Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα, / σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται».

Ο στολισμός του επιταφίου, που ήταν μια υπόθεση άμιλλας ανάμεσα στις ενορίες της Αθήνας, γινόταν από κορίτσια και νεαρές γυναίκες. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής οι πιστοί περνούσαν τρεις φορές κάτω από το κουβούκλιο του Επιταφίου «για να τους πιάσει η χάρη».

Οι νοικοκυρές κατέβρεχαν και σκούπιζαν τον δρόμο, απ’ όπου θα πέρναγε η ιερή πομπή, ενώ μ’ ένα κεραμίδι που είχε πάνω αναμμένα κάρβουνα και λιβάνι θυμιάτιζαν το ιερό κουβούκλιο.

Στα χρόνια του Όθωνα, από το 1834 ως το 1843 ο Επιτάφιος της Αγίας Ειρήνης, προσωρινής μητρόπολης, έφτανε μπροστά στο παλάτι. Γινόταν σύντομη δέηση και το βασιλικό ζεύγος προσκυνούσε. Στα 1844-45 όμως άλλαξαν τα πράγματα. Πρωθυπουργός ήταν ο Κωλέττης, φίλος του Όθωνα, αλλά μισητός στην αντιπολίτευση.

Έτσι, η εφημερίδα «Ελπίς», που ήταν εχθρική προς το παλάτι, τόνιζε ότι κανείς από τους υπουργούς ή τους συνοδικούς δεν είχε το θάρρος να καταργήσει την αντιχριστιανική αυτή συνήθεια. Τότε ο επίσκοπος της Αττικής, Νεόφυτος Μεταξάς, αποφάσισε να περιοριστεί η περιφορά ολόγυρα από τις εκκλησίες. Ο πρωθυπουργός Κωλέττης όμως δεν το δέχτηκε και έδωσε εντολή στην πομπή να τραβήξει προς την οδό Ερμού.

Ο Δεσπότης, που κατάλαβε τι συνέβαινε, σταμάτησε και φώναξε: «Εδώ ορίζω εγώ, κύριε Πρωθυπουργέ!». Έκτοτε, ο επιτάφιος δεν ξαναπήγε στο παλάτι.

Πηγή: Μικρός Ρωμηός

.