Η οπλοποίηση του πρόσφυγα – Η περίπτωση της Ερυθραίας και η ψεύτικη προσφυγική κρίση

.

(22 Ιανουαρίου 2016)

Η τεχνητή μαζική μετανάστευση ως αυτοκρατορική πολιτική έχει μια μακρά ιστορία. Σύμφωνα με τον βούλγαρο ιστορικό Α. Eminov, οι εμφύλιοι πόλεμοι στα Βαλκάνια τον 13ο και 14ο αιώνα οδήγησαν σε σημαντική μείωση του πληθυσμού, η οποία διευκόλυνε σημαντικά τον αποικισμό των Βαλκανίων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η απέλαση των νομάδων και η οργανωμένη μεταφορά μουσουλμάνων προσφύγων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία έπαιξε σημαντικό ρόλο στον αποικισμό της περιοχής αυτής.

Αν και οι Τούρκοι αποτελούν πάνω από το 8% του βουλγαρικού πληθυσμού σήμερα, νεο-οθωμανισμός της Τουρκίας έχει πυροδοτήσει κατηγορίες από το εθνικιστικό κόμμα της Βουλγαρίας ‘Attack’ ότι η Τουρκία σχεδιάζει να αποικίσει ξανά τη χώρα. Η Βουλγαρία έχει το μεγαλύτερο αριθμό τζαμιών στην Ευρώπη κατά κεφαλήν.

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η Τουρκία υποστηρίζει το Ισλαμικό κράτος στη Συρία, ενώ φιλοξενεί νεο-αποικιακά σχέδια για τα Βαλκάνια, η απόφαση της Βουλγαρικής κυβέρνησης να ανεγείρει ένα φράχτη κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία είναι η σωστή. Οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης στη Βουλγαρία έχουν περιγράψει τη δουλοπρέπεια της κυβέρνησής τους στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ ως προδοσία και ισοδυναμεί με γενοκτονία εναντίον των εθνοτικών Βούλγαρων, των οποίων ο πληθυσμός έχει μειωθεί δραστικά μετά την πτώση του κομμουνισμού.

Ένα πιο πρόσφατο παράδειγμα που η μετανάστευση χρησιμοποιείται ως εργαλείο του ιμπεριαλισμού είναι η Ερυθραία. Από την ανεξαρτησία της χώρας από την Αιθιοπία το 1993, η Ερυθραία έχει ναυλώσει μια μοναδική ανεξάρτητη πορεία προς την εθνική απελευθέρωση και την κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη. Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά, με τους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης να ξεπερνούν τις περισσότερες άλλες αναπτυσσόμενες χώρες. Ωστόσο, οι κοινωνικά προσανατολισμένές πολιτικές της κυβέρνησης της Ερυθραίας την έχουν φέρει σε σύγκρουση με νεο-αποικιακά συμφέροντα. Κατά συνέπεια, κυρώσεις επιβλήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες το 2009 για τη μόνη χώρα στο Κέρας της Αφρικής που δεν παρέλειψε ποτέ να τρέφει, να ντύνει και να εκπαιδεύει τα παιδιά της.

Εν τω μεταξύ, εκατομμύρια εγκαταλείπουν την πείνα και τη φτώχεια στο κράτος-πελάτη των ΗΠΑ, την Αιθιοπία, η οποία σήμερα κατέχει μέρος της Ερυθραίας, δεδομένου της υποστηριζόμενης από τις ΗΠΑ εισβολή της Αιθιοπίας σ’ αυτή τη χώρα το 1998. Η γεωστρατηγική των ΗΠΑ κατά της Ερυθραίας εμπεριέχει λαθρεμπόριο Ερυθραίων στην Ευρώπη σε μια μεγάλη, υλικοτεχνική επιχείρηση που περιλαμβάνει αξιωματούχους των Ηνωμένων Εθνών και ΜΚΟ για τα ”ανθρώπινα δικαιώματα”, όπως ηWatch the Met.

Αυτή η νεο-αποικιακή μορφή συμμετέχει ενεργά στο λαθρεμπόριο προσφύγων Μέσης Ανατολής και Κεντρικής Ασίας από την Τουρκία.

Η Watch the Met είναι ένα πειστικό παράδειγμα για το πώς μικροαστική Ευρωπαϊκή προκατάληψη εναντίον των αναπτυσσόμενων εθνών τιθασσεύεται από την ελίτ για να προωθήσει την ατζέντα της παγκοσμιοποίησης τους. Η ΜΚΟ, η οποία ισχυρίζεται ότι αντιτίθεται στην «στρατιωτικοποίηση» από την Ε.Ε. της Μεσογείου και της Ευρώπης-φρούριο, επίκρινε τον συνταγματάρχη της Λιβύης Καντάφι για δήθεν ”κατάχρηση των «δικαιωμάτων» των μεταναστών”, παρά το γεγονός ότι η Λιβύη του Καντάφι επαινέθηκε από τον ΟΗΕ για το σεβασμό της για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ενσωμάτωση χιλιάδων υπο-σαχάριων μεταναστών στη λιβυκή Τζαμαχιρία, όπου ήταν σε θέση να εργαστούν και να επωφεληθούν από τη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την εκπαίδευση και τη στέγαση.

Μια φιγούρα κλειδί σε αυτή την εγκληματική πράξη είναι ένας υποψήφιος του βραβείου Νόμπελ που φέει το όνομα του “Πατέρα” Mussie Zerai, ένας ψεύτικος καθολικός ιερέας ο οποίος έχει τον συντονισμό του λαθρεμπορίου Ανατολικής Αφρικής στην Ευρώπη από την ταλαιπωρημένη Λιβύη, κερδίζοντας του πολλά μετρητά , δόξα και το επίθετο «Αρχάγγελος των προσφύγων». Ο Zerai συνεργάζεται στενά με το ρολόι την Watch the Met,

Είναι αδύνατο να πούμε αν η Watch the Met λαμβάνει χρηματοδότηση από καπετάνιους της παγκοσμιοποίησης, όπως ο Τζορτζ Σόρος, αλλά αυτοί οι Ευρωπαίοι ‘φιλάνθρωποι’ θα άξιζαν σίγουρα αξιοπρεπείς μισθούς από την εβραϊκή ολιγαρχία.

Στο πλαίσιο της αποσταθεροποίησης της Ερυθραίας, η Ε.Ε. δίνει προτιμησιακή μεταχείριση για τους πρόσφυγες, εφόσον εγγραφούν ως Ερυθραίοι (όπως ακριβώς δηλώνουν όλοι ‘Σύριοι’). Ερυθραίοι ερευνητές έχουν δείξει ότι οι περισσότεροι μετανάστες από την Ανατολική Αφρική είναι από την Αιθιοπία και τη Σομαλία. Ωστόσο, θα εγγραφούν κατά την άφιξή τους στην Ε.Ε. σαν υπήκοοι της Ερυθραίας. Οι μετανάστες συχνά χάνονται στη θάλασσα. Το Al Jazeera έκανε πρόσφατα μια συνέντευξη με έναν διακινητή από την Αιθιοπία ο οποίος επιβεβαίωσε ότι χιλιάδες πολιτών από τη χώρα αυτή περνούν λαθραία στην Ευρώπη. Ωστόσο, τα στοιχεία της Eurostat για την περίοδο 2013-14 δεν δείχνουν Αιθίοπες πολίτες, ενώ οι υπήκοοι της Ερυθραίας έχουν εκπληκτικά υψηλά στατιστικά.

Σε ένα άρθρο του Market Watch με τίτλο «Αυτό είναι το σχέδιό μου για να λύσω το χάος του άσυλου», ο Τζορτζ Σόρος επικρίνει τις πολιτικές του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας Victor Orban δηλώνοντας ότι απειλούν να «διαιρέσουν και να καταστρέψουν την Ε.Ε.». Ο Σόρος υποστηρίζει σθεναρά τη δημιουργία «ΜΚΟ» για τη διευκόλυνση της μαζικής μετανάστευσης στην Ευρώπη.

Ο Orban επεσήμανε ότι όσοι καλωσορίζουν τους πρόσφυγες/μετανάστες στην Ευρώπη, παίζουν στα χέρια του Σόρος και της παγκόσμιας οικονομικής ολιγαρχίας.

Η κυβέρνηση της Ερυθραίας έχει αποδείξεις του ρόλου της CIA στην παράνομη διακίνηση απελπισμένων ανθρώπων από το Κέρας της Αφρικής. Έχουν επίσης απόδειξη της προσπάθειας της Διεθνούς Αμνηστίας να υποδαυλίσει πολιτική αναταραχή και βία στη χώρα.

Η ψεύτικη προσφυγική κρίση της «Ερυθραίας» χρησιμοποιείται κυνικά από τα επιχειρηματικά ΜΜΕ για να συκοφαντούν την μόνη ελεύθερη και πραγματικά δημοκρατική, μετα-αποικιακή χώρα της Αφρικής, εμποδίζοντας την ανάπτυξή της ενώ συμπληρώνουν τα ταμεία της δολοφονικής μηχανής των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», όλα στην υπηρεσία της αυτοκρατορίας. Αυτό επιβεβαιώνει και πάλι την οπλοποίηση του πρόσφυγα.

Η πρόσφατη κλιμάκωση της κρίσης των προσφύγων στην Ευρώπη, θα πρέπει να αναλυθεί σε αυτό το πλαίσιο.

Απόσπασμα από το άρθρο του Gearóid Ó Colmáin με τίτλο ”The Weaponisation of the Refugee”

Πηγή: Offtherecord 

.