1922: Η δύσκολη εκστρατεία και η αλληλεγγύη που δείχνουν πάντα οι Έλληνες

.

Γράφει ο Eλευθέριος Γ. Σκιαδάς

Η αλληλεγγύη που δείχνει ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης η ελληνική κοινωνία είναι μία από τις ωραιότερες εκφράσεις της. Οι Έλληνες του εσωτερικού και του εξωτερικού στάθηκαν πάντα στο ύψος των περιστάσεων δηλώνοντας ηχηρό παρόν στις εθνικές, κοινωνικές και οικονομικές καμπές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

Η μεγάλη καταστροφή της Μικράς Ασίας και οι εξελίξεις που ακολούθησαν δεν επέτρεψαν να αναδειχθεί –όσο θα έπρεπε– η γιγαντιαία εκστρατεία που είχε προηγηθεί για τη στήριξη των στρατιωτών που επέστρεφαν τραυματισμένοι από το μέτωπο ή τη στήριξη που είχαν οι χήρες και τα ορφανά όσων έχαναν τη ζωή τους στο μέτωπο.

Σε διάστημα εννέα μηνών (Μάιος 1921-Φεβρουάριος 1922) είχαν συγκεντρωθεί περισσότερα από δέκα εκατομμύρια δραχμές!

Με τα χρήματα αυτά καλύφθηκε το σύνολο των αναγκών σε αγορά και προμήθεια μάλλινων ειδών (κάλτσες, γάντια, κουκούλες κ.ά.) για τους στρατιώτες, περιθάλφθηκαν όλοι όσοι είχαν τραυματιστεί στον πόλεμο και καλύφθηκαν οι πρώτες ανάγκες σε άμεσα επιδοματικά έξοδα. Η πιο δραματική ίσως πτυχή εκείνης της εκστρατείας αλληλεγγύης, στην οποία είχε τεθεί επικεφαλής η βασίλισσα, ήταν η ανάγκη να καλυφθούν τα έξοδα ώστε να μετακληθεί από την Αμερική ειδικός τεχνίτης για να κατασκευάζει τεχνητά πόδια και χέρια!

Κανείς δεν έλειψε από εκείνο το προσκλητήριο. Περίπου 3,5 εκατομμύρια συγκεντρώθηκαν από τον έρανο στο εσωτερικό της χώρας, ενώ περίπου 6,5 εκατομμύρια συγκεντρώθηκαν από τους Έλληνες του εξωτερικού. Από την Αμερική, την Αυστραλία και την Αφρική, αλλά και χώρες όπως η Αβυσσηνία, το Βελγικό Κογκό, η Ρουμανία και η Βουλγαρία. Δυο σπουδαίοι άνδρες είχαν τεθεί επικεφαλής εκείνης της παγκόσμιας εκστρατείας, ο Παύλος Καλλιγάς και ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Μόνον μία οικογένεια πλούσιων ομογενών, η οικογένεια Κότσικα –διεσπαρμένη σε Γερμανία, Κάιρο και Αλεξάνδρεια– διέθεσε περισσότερες από εξακόσιες χιλιάδες δραχμές!

Πηγή: Μικρός Ρωμηός

.