Ο Ιησούς Χριστός και οι διακρίσεις, ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος και οι διακρίσεις.
Posted by Φαίη στο 6 Ιανουαρίου, 2018
είπατε στην χριστουγεννιάτικη εγκύκλιό σας: «Χωρὶς τὸν Θεὸ δὲν ὑπάρχει ζωή, ἀλλὰ κόλαση καὶ θάνατος. Χωρὶς τὸν Ἐμμανουήλ, οἱ λαοὶ παραπαίουν. Μακράν τοῦ Θεοῦ οἱ πόλεμοι, τὰ μίση καὶ τὰ πάθη σκιάζουν τὸν παγκόσμιο ὁρίζοντα. Ὁ σεβασμὸς στὴν ἀνθρώπινη προσωπικότητα ἐξέλιπε καὶ ὁ φρικτός «ρατσισμὸς» εἶναι ἡ τραγική ἐπιβεβαίωση τῆς ἀλλοτριώσεως τοῦ φρονήματος τῶν ἀνθρώπων.»
Μόνο που ‘ρατσιστής’ Σεβασμιώτατε, είναι και εκείνος που δεν δέχεται τον αιρετικό και τον αλλόθρησκο. Το ‘πακέτο’ ρατσισμός-αντιρατσισμός, που ανήκει στο οπλοστάσιο της πολιτικής ορθότητας, δεν ασχολείται με την πίστη του καθενός -αλλοίμονο, δεν κάνει διακρίσεις!- αλλά υπηρετεί το νεοεποχίτικο πνεύμα όπως ακριβώς το περιέγραψε ο π. Γεώργιος Κάλτσιου: «Σε αυτό το νεοεποχίτικο πνεύμα που αναφέρομαι δεν υπάρχει τίποτα ως απόλυτη αξία. Διότι σκοπός τους είναι να καταστρέψουν όλα τα στοιχεία της Πίστεως, τα ευγενή κοινά στοιχεία πάνω στα οποία βασιζόμαστε. [Αυτό γίνεται] από τη στιγμή που δεν υπάρχει απόλυτη αξία. Η αλήθεια κατά την άποψή τους είναι αυτό που εγώ κατέχω [υποκειμενική αλήθεια]. Συνεπώς, όταν ο γείτονάς μου είναι λάθος εγώ δεν μπορώ να του πω ότι πλανάται ούτε κι εκείνος μπορεί να μου πει ότι λανθάνω, διότι είμαστε αυθύπαρκτες οντότητες. Έχουμε τις απόψεις μας οι οποίες είναι μεν [για εμάς] αδιαμφισβήτητες αλλά μπροστά στους άλλους δεν έχουν καμμία αξία.»
Αυτό ακριβώς που περιγράφει ο π. Γεώργιος Κάλτσιου κάνει και το ‘αντίδοτο’ του ρατσισμού, ο αντιρατσισμός, ο οποίος λέει, εγώ είμαι το φάρμακο του κόσμου, το εισιτήριο για την ειρήνη και την αγάπη, δέξου τον άλλον όπως είναι, ό,τι κι αν είναι και απλά μην μιλάς. Το συμπέρασμα είναι να φάσκετε και να αντιφάσκετε Σεβασμιώτατε, τη μία να ομιλείτε για τον Χριστό και το πως χωρίς Αυτόν ο κόσμος παραπαίει, την άλλη να Τον αναιρείτε μέσα από την ‘ανεκτικότητα’ των νεοεποχίτικων προδιαγραφών του ‘αντιρατσισμού’ που προτείνουν οι καταγγέλλοντες τον ‘ρατσισμό’.
Η χρήση του προβληματικού όρου ‘ρατσισμός’ μέσα στον θεολογικό λόγο σας, δεν αλλοίωσε/μαλάκωσε την έννοια αυτού του όρου, αλλοίωσε τον ίδιο τον θεολογικό λόγο ο οποίος δεν επιδέχεται ‘κουτσουλιές’. Το ποίμνιό σας, επειδή ζει σε αυτόν τον κόσμο και όχι στον Άρη, σφυροκοπείται αλύπητα εδώ και χρόνια από την στημένη εγελιανή διαλεκτική του ‘ρατσισμού-αντιρατσισμού’, στην οποία προπαγανδίζεται μία γκάμα νεοεποχίτικων μηνυμάτων ήδη κατασταλαγμένων (δυστυχώς) στην συνείδησή του. Η δική σας αναφορά στον ‘ρατσισμό’ εννοείται πως δεν δύναται να αλλάξει αυτά που έχουν ήδη εμπεδωθεί, αλλά αντιθέτως, ξεκάθαρα τα επικροτεί και τα συνυπογράφει.
Επικροτεί και συνυπογράφει τα μηνύματα της νέας εποχής.
Σας ευχαριστούμε λοιπόν για το ελπιδοφόρο χριστουγεννιάτικο μήνυμά σας μέσα στο σκοτάδι που ζούμε. Αναμένουμε εναγωνίως την πατριωτική σας ομιλία την 25η Μαρτίου!
Μέχρι τότε Σεβασμιώτατε, δείτε σας παρακαλώ στην ομιλία που ακολουθεί, ΠΟΙΟΣ είναι Αυτός που καταργεί όλες τις διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.
Με πόνο ψυχής και με την ελπίδα ότι κάποια ημέρα θα μας δείτε ως λογικό ποίμνιο.
Φαίη για το ιστολόγιο ΑΒΕΡΩΦ.
Πηγή βίντεο: Κατήχησις
Σχετικό: Ο «ρατσισμός» και το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου.
γ.καλαμαράς said
όλο τα μπερδεύουν…
πάρτε μια άποψη ακόμα:
ΘΕΟΓΕΝΕΣΗ
Ω! Δία! Αθάνατο σε λένε, μα σύντομα θα πεθάνεις!
Γιατί δεν έδωσες τη λύση στους ανθρώπους.
Τον εαυτό σου μόνο σκέφτηκες και την ηδονή σου
Κι άφησες εμάς στα βάσανα και τελικά στο θάνατο.
Ούτε μια στάλα ελπίδας πως κάποτε κι εμείς μπορούμε
Δίπλα σου να έρθουμε και να γευτούμε κάτι
Απ΄τη δική σου αθανασία,
Κάτι απ΄τη δική σου ευφροσύνη
Τόσες σπονδές σου κάναμε, τόσες θυσίες,
Αγώνες στ΄όνομά σου, ναούς σου εχαρίσαμε
Κ9ι εσύ ποτέ δεν καταδέχτηκες να μας κοιτάξεις,
Να μας παρηγορήσεις, να μας σπλαχνιστείς.
Αχάριστε, Άδικε, Φονιά! Η αγάπη μας
Γίνηκε μίσος αδυσώπητο… κι αρχίσαμε
Να ψάχνουμε σε μακρυνά αστέρια, σε γαλαξίες,
Κι όταν εκεί δε βρήκαμε άλλο θεό καλύτερο,
Γυρίσαμε στη γη μας. Και να το θαύμα έγινε!
Κάπου σε μια γωνιά της, ένα αστέρι φώτισε
Μια τόση δα φατνούλα, Νέος Θεός γεννήθηκε
Χίλιες φορές καλύτερός σου κι απ΄όλους τους ομοίους σου
Αυτός δε γεύτηκε ποτέ γήινες απολαύσεις
Και την αθανασία του από το θάνατό του πήρε.
Πήρε τη θέση σου λοιπόν στην πίστη των ανθρώπων
Κι ενώ εσύ γκρεμίστηκες Αυτός θα ζει αιώνια!
γ. καλαμαράς