Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης – Οικουμενισμός και νέα εποχή. (μέρος Β’)

σ.σ. Μία ομιλία που δεν πρέπει να χάσετε.

Το Α’ μέρος ΕΔΩ.

Ακούστε τώρα και το παρακάτω σύγχρονο κείμενο από υποτίθεται Χριστιανικό περιοδικό, όχι Ορθόδοξο, αλλά να δείτε πως έχει γίνει αλλοίωση στους Χριστιανούς.

«Στο τέλος, οι μεγάλες θρησκευτικές κοινότητες δεν θα εξαφανιστούν, κανείς δεν θα έχει το επάνω χέρι. Οι Ιουδαίοι θα παραμείνουν Ιουδαίοι, οι Μουσουλμάνοι θα παραμείνουν Μουσουλμάνοι και οι ανήκοντες στα μεγάλα Ανατολικά θρησκεύματα θα παραμείνουν Ινδουιστές, Βουδιστές και Ταοϊστές. Η Αφρική θα εκφράζει τη δική της αντίληψη περί του κόσμου, η Κίνα θα διατηρήσει την πνευματική κληρονομιά. Όπως πριν, οι άνθρωποι θα εξακολουθήσουν να ταξιδεύουν απ’ την Ανατολή προς τη Δύση, απ’ το Βορά προς το Νότο και να διαμένουν στη Βασιλεία του Θεού (βλέπετε; όλοι είναι στη Βασιλεία του Θεού) χωρίς συνεπώς να έχουν γίνει πρωτίστως Χριστιανοί όπως εμείς.»

Δεν χρειάζεται να γίνουν Χριστιανοί. Αφήστε τους όπως είναι να πεθάνουν μέσα στην πλάνη. Καταλάβατε; Αυτή είναι η μεγάλη χαρά του διαβόλου, να μην ακούγεται το όνομα του Χριστού. Αυτό είναι το τεράστιο λάθος στο οποίο έχουν υποκύψει πολλοί, δυστυχώς και Ορθόδοξοι, και μιλάνε αυτοί που έχουν υποκύψει στη νέα εποχή για ανοχή, για ειρηνική συνύπαρξη των θρησκειών. Γιατί να τους κάνεις λέει τους Μουσουλμάνους Ορθόδοξους; Όχι δεν χρειάζεται, ας τους εκεί που είναι, καλά είναι, στον ίδιο Θεό είναι. Μα δεν είναι στον ίδιο Θεό. Αλλοίμονο αν πούμε ότι ο Μουσουλμάνος έχει τον ίδιο Θεό με τον Ορθόδοξο. Δεν ξέρουμε τι λέμε. Γιατί ο Μουσουλμάνος αρνείται τον Χριστό, τον βρίζει τον Χριστό. .. Το Κοράνιο βρίζει πάρα πολύ και τον Χριστό και την Παναγία. Και δυστυχώς, κάποιοι Ορθόδοξοι το ονομάζουν και ιερό και το δίνουν και δώρο προς αίσχος και καταισχύνη μας.

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της δράσης της εποχής και αυτών των διαλόγων. Αυτό το κείμενο που σας διάβασα τώρα δεν ανήκει στον Βιβεκανάντα αλλά περιείχετο στον επίσημο οδηγό που κυκλοφόρησε πριν από τη γενική συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών στο Βανκούβερ του Καναδά το 1983. Στο οποίο πηγαίνουμε κι εμείς δυστυχώς και συμμετέχουμε ως μέλη αυτού. Δείχνει αυτό το κείμενο που το βγάλαν υποτιθέμενοι Χριστιανοί, πώς και πόσο ο σπόρος που ο Ινδός γκουρού είχε ρίξει πριν από 50 χρόνια βρήκε πρόσφορο έδαφος, βλάστησε και αποδίδει καρπούς μεταξύ αυτών που αυτοπροσδιορίζονται ως Χριστιανοί. Τώρα πόσο μπορείς να είσαι Χριστιανός και να κάνεις ομοφυλόφιλους ιερείς και ιέρειες το καταλαβαίνει ο καθένας μόνος του πόσο Χριστιανοί είναι αυτοί. Γιατί κυρίως από αυτούς συγκροτείται το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών, τους Προτεστάντες και τους Αγγλικανούς.

Θα πρέπει να πούμε ότι δηλώσεις σαν και αυτή του Ινδού γκουρού που αναφέραμε στην αρχή, δεν εκφράζουν το πραγματικό πιστεύω των κηρύκων του συγκρητισμού. Ποιο είναι το πραγματικό πιστεύω; Το πραγματικό πιστεύω, να σας το πω εξαρχής, είναι η εξαφάνιση της Ορθοδοξίας. Γιατί το δόγμα τους, το πιστεύω τους το βασικό, είναι ότι πρέπει να γίνει μια κάθαρση, ένας εξαγνισμός της γης και αυτός ο εξαγνισμός θα γίνει με την εξολόθρευση καθενός που αντιτίθεται στη νέα εποχή. Οι Ορθόδοξοι δηλαδή που θα αντιταχθούν θα πρέπει να σφαχτούν. Αυτό είναι το δόγμα τους αλλά δεν το λένε εξαρχής. Στην αρχή σου λένε, ενότητα εν τη ποικιλία. Θα το έχετε ακούσει, και στους διαλόγους αυτό λένε. Να έχουμε ενότητα και να κρατάει ο καθένας τα πιστεύω του.

Αυτό όμως είναι ένα δόλωμα για την παγίδευση των ανύποπτων Χριστιανών στις Ανατολικές θρησκείες και στη νέα εποχή. Οι «διδάσκαλοι», εντός εισαγωγικών, της εποχής, βλέπουν με συγκατάβαση ανάμεικτη με περιφρόνηση τους Χριστιανούς. Γιατί πιστεύουν ότι οι Χριστιανοί βρίσκονται σε κατώτερο εξελικτικό επίπεδο, εκείνο της εποχής των ιχθύων που τελειώνει, ενώ οι ίδιοι βρίσκονται σε ανώτερο εξελικτικό επίπεδο, αυτό της εποχής του υδροχόου της πολυδιαφημιζόμενης νέας εποχής που αρχίζει.

Οι παρακάτω λόγοι ανήκουν πάλι στον Ινδό γκουρού τον Βιβεκανάντα, δηλοποιούν την ανειλικρίνεια αυτού και των συναδέλφων του. Προσέξτε τι είπε ο Βιβεκανάντα όταν γύρισε από τις ΗΠΑ, από την πρώτη αυτή πανθρησκειακή σύναξη που κάνανε, σε έναν πύρινο λόγο του στους φοιτητές στο Μαντράς στην Ινδία, όπου του έγινε και αποθεωτική υποδοχή. Τους λέει,

«Αυτό είναι το μεγάλο ιδανικό που βρίσκεται μπροστά μας και ο καθένας πρέπει γι’ αυτό να οπλιστεί. Η άλωση του κόσμου από την Ινδία. Τίποτα το λιγότερο από αυτό και όλοι εμείς πρέπει να οπλιστούμε και να τεντώσουμε γι’ αυτόν τον σκοπό κάθε νεύρο. Σήκω Ινδία και κυρίευσε τον κόσμο με την πνευματικότητά σου.» ..

Καταλαβαίνετε τώρα γιατί έχουμε γεμίσει με γιόγκα και πιλάτες και πολεμικές τέχνες .. και διαλογισμούς και εσωτερισμούς και ένα σωρό τέτοιες σχολές Ανατολικών θρησκειών; Από εκεί ξεκίνησε.

Ας δούμε τώρα πως το ίδιο αυτό νεοεποχίτικο δόγμα του δογματικού πλουραλισμού εκφράζεται σε δηλώσεις βασικών εκπροσώπων του οικουμενισμού, δυστυχώς Ορθοδόξων. Ένας απ’ αυτούς είναι ο Σεβασμιώτατος πρώην Ελβετίας κύριος Δαμασκηνός. Ας τον ακούσουμε.

Όλες οι θρησκείες λέει, θεωρούνται «ηθελημέναι οδοί από τον Θεό για τη δόξα του Θεού και την σωτηρία των πιστών τους.»

Αν δεν είναι βλασφημία αυτό το πράγμα, τι είναι; Όλες οι θρησκείες δηλαδή είναι από τον Θεό και είναι δρόμοι που έφερε ο Θεός για τη δόξα του Θεού και τη σωτηρία μας. Καταλαβαίνετε; Καταλύουμε δηλαδή αυτό που είπε ο Χριστός ότι εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή και λέμε ότι όλοι είναι οδός, όλοι είναι αλήθεια, όλοι είναι ζωή. ..

«Κατά βάθος», ο ίδιος πάλι .. «μία εκκλησία ή ένα τέμενος, αποβλέπουν στην ίδια πνευματική καταξίωση του ανθρώπου.»

Είτε πας σε μία εκκλησία ή σε ένα τέμενος, θα καταξιωθείς πνευματικά. Αυτό θέλει να μας πει. Καταλάβατε; Δηλαδή θα σωθείς, [είναι] το ίδιο πράγμα.

Πάλι ο ίδιος. «Η ουσιαστική ανεξιθρησκεία δεν περιορίζεται σε απλή ανοχή, αλλά συνίσταται πέραν αυτής και σε μια θετική αναγνώριση μιας ξένης θρησκείας, ως γνήσιας δυνατότητας συναντήσεως με το Ιερό.»

Με γιώτα το ‘Ιερό’ κεφαλαίο, με τον Θεό δηλαδή. Οποιαδήποτε θρησκεία δηλαδή πρέπει να την αναγνωρίσουμε ως γνήσια δυνατότητα να συναντηθούμε με τον Θεό. Αν είναι δυνατόν!

Ας ακούσουμε και τον νυν Οικουμενικό Πατριάρχη [Βαρθολομαίο]. Στην Παγκόσμια Διάσκεψη Θρησκείας και Ειρήνης στη Ρίβα ντελ Γκάρντα της Ιταλίας το 1994 δήλωσε ότι:

«Θα πρέπει να συντελέσουμε όλοι μας στην προώθηση των πνευματικών αρχών του οικουμενισμού, της αδελφοσύνης και της ειρήνης. Τούτο όμως θα μπορέσει να γίνει μόνο εάν είμαστε ενωμένοι εν τω πνεύματι του ενός Θεού, Δημιουργού ορατών τε πάντων και αοράτων. [Πως είναι δυνατόν;] Ρωμαιοκαθολικοί και Ορθόδοξοι, Προτεστάνται και Εβραίοι. Μουσουλμάνοι και Ινδοί, Βουδιστές και Κομφουκιανοί, ήλθε ο καιρός όχι απλώς για προσέγγιση, αλλά για μια συμμαχία και συλλογική προσπάθεια προς τον σκοπό καθοδηγήσεως του κόσμου μακράν των ψευδοπροφητών, του εξτρεμισμού και της μισαλλοδοξίας.»

Παρόμοιες απόψεις είχε εκφράσει και ο αποθανών Πατριάρχης Αλεξάνδρειας, ο Παρθένιος. Προσέξτε τι έλεγε:

«Για μένα το θέμα της γνώσεως, αν το Ισλάμ είναι ή δεν είναι μια εμπνευσμένη θρησκεία δεν τίθεται. Είναι βεβαίως εμπνευσμένη.»

Τώρα από ποιό πνεύμα είναι εμπνευσμένη, αυτό δεν μας λέει. Γιατί δεν είναι μόνο το Άγιο Πνεύμα, υπάρχουν και πονηρά πνεύματα.

[Συνεχίζει] «Είναι βεβαίως εμπνευσμένη. Ο Μωάμεθ είναι άνθρωπος του Θεού (αυτό πια κι αν δεν είναι), ο οποίος έκαμε τους Άραβες της ερήμου να πιστέψουν στον ένα Θεό, ικανούς να προσεύχονται, να νηστεύουν, να αγαπούν τους γείτονές τους (μπορεί και να σε σφάξουν) και να εργάζονται για το καλό, και αυτό είναι καλό πράγμα.»

Επίσης, «Το Ισλάμ στο Κοράνιό του μιλάει για Χριστό, για Παναγία (τους βρίζει όμως, δεν το λέει αυτό) κι εμείς πρέπει να μιλήσουμε για τον Μωάμεθ με θάρρος και τόλμη. Να πούμε την αλήθεια. Να δούμε την ιστορία του και την προσφορά του, το κήρυγμα του ενός Θεού και τη ζωή των μαθητών του που είναι μαθητές του ενός Θεού.»

Δεν μας λέει όμως ποιος είναι αυτός ο ένας Θεός, ο οποίος βεβαίως δεν είναι ο Τριαδικός Θεός.

Ο γνωστός για τις ιδέες του καθηγητής Σάββας Αγουρίδης, μετά τη συμμετοχή του στην δεύτερη συνδιάσκεψη της Συνελεύσεως των Θρησκειών του Κόσμου στο Σαν Φρανσίσκο το 1990, η οποία αποτελεί μια από τις πολλές οργανώσεις του Κορεάτου ψευδομεσσία Σαν Μιουνγκ Μουν, δήλωσε:

«Αυτό που εδώ στην Ελλάδα έχουμε πραγματική ανάγκη είναι η αντικειμενική γνώση του Ισλάμ και του Ιουδαϊσμού. Πρόκειται για γειτόνους μας και πρέπει να καταλάβουμε καλά πως έχουμε υποχρέωση να μάθουμε την θρησκευτική παράδοση των γειτόνων μας και να τους ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ  (αυτό είναι το σημαντικό) ΣΑΝ ΙΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΥΣ».

Είναι όμοιοι με εμάς λοιπόν και οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι, και ο Ιουδαϊσμός και το Ισλάμ πρέπει να γίνουν αποδεκτοί από τους Ορθοδόξους ως ίσοι και όμοιοι με την Ορθοδοξία. Και ο Βουδισμός όπως προφανώς και άλλες θρησκείες, αποτελούν θρησκευτικά φαινόμενα όπως η Ορθοδοξία. Οι οπαδοί αυτής της άποψης πιστεύουν ότι υπάρχει ένας κοινός Θεός ο οποίος εκφράζεται στις διάφορες θρησκείες με διαφορετικά ονόματα και ότι θα πρέπει να σεβόμαστε τον Θεό του πλησίον μας. Να σεβόμαστε και τα δαιμόνια δηλαδή.

Σύμφωνα με τις συγκρητιστικές αυτές αντιλήψεις, οι διάφορες θρησκείες αποτελούν νόμιμες εκφάνσεις του θρησκευτικού φαινομένου. Η άποψη αυτή αποδέχεται την παρουσία του Χριστού σε όλες τις εκτός Χριστιανισμού θρησκείες και θεωρεί το Άγιο Πνεύμα κοινό παρονομαστή παρακαλώ όλων των θρησκειών. Σε όλες τις θρησκείες λοιπόν υπάρχει κοινός παρονομαστής το Άγιο Πνεύμα. Αυτή η καινοφανής θεωρία διακηρύχθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο απ’ τη Δεύτερη Βατικανή Σύνοδο, απ’ τους παπικούς δηλαδή. Αυτή η ‘Σύνοδος’ κράτησε τρία χρόνια, από το 1962 μέχρι το 1965.

Σύμφωνα με τον πάπα ο οποίος βέβαια είναι ο αρχηγός του οικουμενισμού και της πανθρησκείας, θεωρείται ο νούμερο δύο παγκόσμιος ηγέτης, όλες οι θρησκείες σχηματίζονται με ομόκεντρους κύκλους. Κυρίως όμως η Β’ Βατικανή Σύνοδος διακήρυξε ότι οι τρεις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες καθώς τις ονομάζει, πιστεύουν στον ίδιο Θεό. Το άνοιγμα αυτό του Βατικανού στις θρησκείες του κόσμου ακολουθούν αμέσως και με πλήρη σύμπνοια και στενή συνεργασία, οι Προτεστάντες δια του Παγκόσμιου Συμβούλιου των Εκκλησιών αλλά και οι εξ Ορθοδόξων οικουμενιστές.

Το 1981 είναι έτος σταθμός για το διαθρησκειακό άνοιγμα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών. Μάλιστα οι …[; ακατανόητο] χριστιανικές θρησκείες ονομάζονται πλέον «ζωντανές πίστεις και ιδεολογίες». Δρομολογούνται λοιπόν μετά τη Β’ Βατικανή Σύνοδο, διμερείς και πολυμερείς διάλογοι και συναντήσεις, με ορόσημο την πρώτη συνάντηση της Ασίζης όπου εκπρόσωποι όλων των θρησκειών ΥΠΟ τον πάπα – όλοι αναγνώριζαν τον πάπα, υπάρχουν βίντεο που μπορείτε να τα δείτε, πώς όλοι περνάνε από μπροστά και κάνουν υπόκλιση στον πάπα ο οποίος θεωρείται θρησκευτικός πλανητάρχης νούμερο δύο- συγκεντρώθηκαν και συμπροσευχήθηκαν για την παγκόσμια ειρήνη.

Το λεγόμενο πνεύμα της Ασίζης, ένα ιδιαίτερο πνεύμα όχι όμως το Άγιο Πνεύμα, που εγκαινιάσθηκε εκεί πέρα θα συνεχιστεί με όλο και μεγαλύτερα συγκρητιστικά ανοίγματα προς τις θρησκείες του κόσμου μέχρι και σήμερα. Χαρακτηριστικές αυτού του πνεύματος -που φυσικά δεν είναι το Άγιο Πνεύμα- είναι διακηρύξεις του Παγκόσμιου Συμβουλίου των Εκκλησιών όπου τα μέλη του οικουμενιστικού αυτού συμβουλίου διατυπώνουν την ανάγκη όπως λέγουν, ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΝ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΕΞΑΡΤΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ. Να πάμε και πιο πέρα δηλαδή, να βρούμε και άλλους σωτήρες.

Δηλώνουν επίσης ότι το ίδιο πνεύμα του Θεού ομιλεί σε διαφορετικές παραδόσεις με διαφορετικά ονόματα. Ως Σεχινά στην Ιουδαϊκή παράδοση, ως Άγιο Πνεύμα στους Χριστιανούς, ως Άτμαν στους Ινδουιστές και Σιχίτες, ως Ρουάχ στους Μουσουλμάνους και λοιπά. Όλοι λοιπόν έχουν το ίδιο Άγιο Πνεύμα με διαφορετικά ονόματα.

[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ]

Απομαγνητοφώνηση [30:25 έως 46:15] Φαίη για το Αβέρωφ.

Πηγή βίντεο: Στράτος Orthodox