Προφητικός Παναγιώτης Κονδύλης
Posted by Πετροβούβαλος στο 15 Μαρτίου, 2017
«Στο μετακομμουνιστικό παρόν η Ουτοπία φαίνεται να έχει ιστορικά εξαντληθεί και να μην εκπληρώνει πιά κάποιαν ευδάκριτη λειτουργία, όμως αυτό οφείλεται όχι μόνο στην οφθαλμοφανή αποτυχία των απόλυτων σκοπών της, αλλά και στην ανεπαίσθητη επικράτηση των σχετικών της επιδιώξεων.
«Η δυναμική της επανεμφάνιση στο μέλλον, με την Α ή την Β μορφή, δεν πρέπει καθόλου να αποκλείεται όσο εκδιπλώνεται σε μακρά κύματα ιστορική πράξη με ειδοποιά γνωρίσματα, σφραγίζοντας ολόκληρες εποχές.
«Αλλά και θα μπορούσε να βουβαθεί για πάντα, αν η κίνηση της πλανητικής ιστορίας περιέλθει σε αδιέξοδο, όπου η πολιτική δράση κατά βάση θα συρρικνωνόταν στην κατανομή περιορισμένων υλικών και οικολογικών αγαθών πάνω σε ένα πυκνοκατοικημένο πλανήτη.
«Τότε θα παρέλυε η ανανεωτική και ριζοσπαστική διάθεση, η οποία χαρακτηρίζει τις συνθήκες γένεσης της Ουτοπίας, ενώ θα ευδοκιμούσαν ιδεολογίες που θα νομιμοποιούσαν σκληρά πειθαρχικά μέτρα και άτεγκτες ιεραρχίες.
«Μετά από την πραγμάτωση της θετικής Ουτοπίας στις μαζικές δημοκρατίες της Δύσης ίσως επίκειται η πραγμάτωση της «αρνητικής Ουτοπίας» σε πλανητικό επίπεδο«.
Παναγιώτης Κονδύλης – Ουτοπία και Ιστορική πράξη, εκδ. στιγμή, 1992
.
για την αντιγραφή: Πετροβούβαλος/Αβέρωφ
Eικόνα: «Ψαράδες στη Θάλασσα», έργο του Joseph Mallord William Turner από τη Wiki
ΑΒΕΡΩΦ 
Σχολιάστε